Now playing...(ΟΧΙ video clips)

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Now playing...

supersonic said:
σιγά μη θυμηθούμε και την Κατερίνα Βαλέντε...:slapface:
Click to expand...

οπως ελεγε και μια παλια διαφημιση(με το βεγγο)

κατερινα βαλεντε - μπεκενμπαουερ σημειωσατε χ
 
Re: Απάντηση: Now playing...

petros_m said:
Κωστα, μιλα εσυ για τους Sparks.
Click to expand...

sparks-russell-mael.jpg


Οι Sparks είναι ένα pop-art cartoon, κάπου ανάμεσα στο πρόσχαρο Sgt. Peppers και στον σκληρό Μαρκήσιο Ντε Σαντ.

Για την ακρίβεια, οι λέξεις ‘κάπου ανάμεσα’, είναι πολύ κεφαλαιώδους σημασίας για να κατανοήσει κάποιος τους Sparks.

‘Kάπου ανάμεσα στον Walt Disney και στον David Lynch, στους Roxy Music και στον Stephen Sondheim, στους Bonzo Dog Doo-Dah Band και στους Monty Pythons, στους Monkees και στη ‘Φωλιά του Κούκου’, στον Frank Zappa και στον Gary Glitter, στους Αμποτ-Κοστέλλο και στον Kurt Vonnegut τζούνιορ…φτάνει να δείς μόνο τους τίτλους απ τα τραγούδια τους για να καταλάβεις πως έχεις μπροστά σου ένα από τα μεγαλύτερα pop groups που βγήκαν ποτέ’ γράφει ένας από τους φάνς τους. Κι εγώ χειροκροτώ και επαυξάνω.

Ξέρω: δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε ποτέ.

Ούτε κι εγώ συμφώνησα ποτέ με τους Sabbath, τους Purple, τους Tull, τους Zep, τους Ηeep, έννοια σας...
 
Re: Now playing...

οι μεγάλες μου αγάπες, απ την αρχή, ήταν οι Stones και οι Doors.
οι πρώτοι, ήταν η πόρτα για το Δέλτα του Μισισιπή.
οι δεύτεροι, ένας αρουραίος στον Παράδεισο. ήταν επίσης τρομαχτικά καλοί μουσικοί. άφηνα τα ταγάρια να σολάρουν: πέρα βρέχει...οι Doors είναι από τους καλύτερους που άκουσα ποτέ. Less is More. και ο frontman...να μη μιλήσω καλύτερα: θα μας πάνε μέσα, όλους μαζί ;) :worshippy:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Now playing...

Stellios papa said:
για να τις θυμασαι εσυ ειναι εδω ,παντου !

.
Click to expand...

α...εγώ...ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν 'το Μυστικό' της Βίκυ Λέανδρος.
ήμουνα 13. μετά...κάτι χάλασε: ο τέταρτος, ήταν το Jumpin' Jack Flash.

'δίπλα' πηγαινοέρχονταν Αλ Μπάνηδες, Ρομίνες...αλλά αυτό συνέχισε να χαλάει...ever since. :rolleyes:
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Now playing...

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
α...εγώ...ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν 'το Μυστικό' της Βίκυ Λέανδρος.
ήμουνα 13. μετά...κάτι χάλασε: ο τέταρτος, ήταν το Jumpin' Jack Flash.

'δίπλα' πηγαινοέρχονταν Αλ Μπάνηδες, Ρομίνες...αλλά αυτό συνέχισε να χαλάει...ever since. :rolleyes:
Click to expand...


καλη σου μερα Κωστα
ηθελε να φυγει πανω στη σκηνη ....δεν προλαβε


.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Now playing...

Nikos F said:
και ο Christophe τι ρολο βαραει ????
ποιανου spitting image ειναι ?.....:Banane0::BDGBGDB55::flipout:
Click to expand...

ο Christophe είναι καλά και χαίρει της απολύτου εκτιμήσεως των Alan Vega και Erik Truffaz με τους οποίους συνεργάσθηκε κατά καιρούς :grinning-smiley-043
 
Απάντηση: Re: Now playing...

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
οι μεγάλες μου αγάπες, απ την αρχή, ήταν οι Stones και οι Doors.
οι πρώτοι, ήταν η πόρτα για το Δέλτα του Μισισιπή.
οι δεύτεροι, ένας αρουραίος στον Παράδεισο. ήταν επίσης τρομαχτικά καλοί μουσικοί. άφηνα τα ταγάρια να σολάρουν: πέρα βρέχει...οι Doors είναι από τους καλύτερους που άκουσα ποτέ. Less is More. και ο frontman...να μη μιλήσω καλύτερα: θα μας πάνε μέσα, όλους μαζί ;) :worshippy:
Click to expand...


αν και μου εθαψες το Μαρβιν και θα πρεπε να στο κραταω :flipout:

εδω συμφωνουμε απολυτα ιδιως για τις πορτες και το μεγαλο ιρλανδο
(στην ψυχη)...:grinning-smiley-043
 
Re: Απάντηση: Re: Now playing...

superfly said:
αν και μου εθαψες το Μαρβιν και θα πρεπε να στο κραταω :flipout:
Click to expand...

ούτε τον έθαψα ούτε τον απαξίωσα.
κρατώ ακόμα το soundtrack 'Trouble Man' μόνο και μόνο για το ομώνυμο κομμάτι που δεν έτυχε να το βρώ σε Ανθολογίες.
τον θεωρώ όμως, πρωτίστως, singles-artist. Καθόλου λίγο: το I Heard It Through The Grapevine κανείς άλλος δεν μπορεί να το πεί όπως αυτός.
Πολλοί αναμετρήθηκαν με το κομμάτι των Norman Whitfield/Barrett Strong πριν από τον Marvin: Smokey Robinson & the Miracles, Isley Brothers, Gladys Knight & the Pips...Kανένας δεν πλησίασε καν την ένταση και τον αισθησιασμό που μεταγγίζει ο Marvin στο κομμάτι. Αυτή για μένα είναι η απόλυτη ερμηνευτική στιγμή σε ολόκληρη την καριέρα του.
το Quality Control της Motown απέρριψε το κομμάτι. μετά βίας πείστηκαν να το παραχώσουν στο άλμπουμ In The Groove, καλοκαίρι του 1968.
Εκεί το ανακάλυψε ο dj E. Rodney Jones: το έπαιξε στον αέρα και τα τηλέφωνα πήραν φωτιά. Καλοκαίρι του '68, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Μπομπ Κέννεντι, άγριο ξύλο από τα ΜΑΤ στο Συνέδριο των Δημοκρατικών στο Σικάγο, φυλετικές ταραχές και το καρκίνωμα του Βιετνάμ ολοένα να μεγαλώνει. Το timing ήταν τέλειο γι αυτή την παθιασμένη κραυγή διαρκείας. :grinning-smiley-043
 
Απάντηση: Now playing...

Stellios papa said:
Επιτελους ! .. να και ενα κορυφαιο CD
μπραβο Πετρο και σ ανωτερα !!!
..
Click to expand...

Τι "και σ'ανωτερα" βρε Στελιο? Πτυχιο πηρα? Εχουμε ξαναγραψει για αυτο τον διδκο, πρωτος εσυ, αν θυμαμαι καλα.
 
Re: Απάντηση: Now playing...

petros_m said:
Τι "και σ'ανωτερα" βρε Στελιο? Πτυχιο πηρα?
Click to expand...

Πτυχίο προφανώς και δεν πήρες...αλλά αν ο Σεραφίνο έφερε το ροκ στην Ευρώπη, με τούτο δώ έχεις στο τσεπάκι σου το bachelor of sciences

I+singoli+RCA+(copertina)+(2).jpg


:BDGBGDB55: :grinning-smiley-043 :ernaehrung004:
 
Top Bottom