Re: Now playing...
Η χθεσινή μάζωξη έγινε αφορμή για συζητήσεις, κατά τη διάρκεια και κατόπιν για όσους συνέχισαν.
Μια κουβέντα που έγινε στο "μετά" με φίλους της κατηγορίας, με έκανε να θυμηθώ αυτό το τεράστιο άλμπουμ.
Οι Maiden ποτέ δεν ακούστηκαν άλλη φορά έτσι.. με αυτόν τον ήχο και με αυτήν την ορμή. Για μένα είναι η σημαντικότερη κυκλοφορία τους μέσα στις δεκαετίες. Η παραγωγή του δίσκου είναι 50 χρόνια μπροστά, τα φωνητικά του Di Anno δεν τα ακούμπησε ο Bruce ποτέ, ο κιθάρες είναι καθαρή λάβα που κυλάει κατακόκκινη....
Εντάξει, μιλάμε για κάτι που πλέον ηχεί παρωχημένο στην καλύτερη. Ακόμα κι ο ίδιος έχω θέσει δια παντός στο περιθώριο των προτιμήσεών μου ανάλογα ακούσματα (ελαχιστότατα μπορώ και τώρα να αντέξω - με τα περισσότερα βάζω τα γέλια πλέον).
Αλλά όπως ξέρουμε όλοι μας καλά, οι πρώτες ακουστικές εμπειρίες που αποτέλεσαν τα πρωτογενή κεφάλαια της μουσκής συγκρότησης του καθενός, θα μας ακολουθούν για πάντα, ακόμα και δίχως να το ξέρουμε.
Το Killers δεν είναι heavy metal ούτε στο ελάχιστο. Είναι απλά ο τρόπος να παίξουν κάποια νεαρά παιδιά μουσική, έχοντας σαν ακούσματα τους Wishbone Ash τα οποία μεγαλώνοντας απέκτησαν εμπειρίες στα ταραγμένα χρόνια του πανκ στο Μεγάλο Νησί. Είναι απλά αυτό.