† Ντέιβιντ Λιντς [1946~2025]

leonkoum

Supreme Member
20 December 2008
5,032
Πολυ ταλαιπωρημενος στο τελος, οι τελευταιες του αναρτησεις το προεγραφαν αυτο.

Τεραστιος σκηνοθετης δεν ηταν αλλα ειχε ωραια ματια και αξιζε καλυτερη αντιμετωπιση απο τα στουντιος.
 
  • Sad
Reactions: toupia
Μολις το εμαθα ερχομενος στο φορουμ. Γαμω τα μηντια τους, δεν το ακουσα ουτε στις ειδησεις.

Τεσπα.

Απο τους σκηνοθετες με ΥΠΟΓΡΑΦΗ ! Και ας μην καταλαβαιναμε μερικες φορες τι ηθελε να πει, εδινε εικονα, υφος, ατμοσφαιρα μυστηριο.
Προσωπικα περισσοτερο occulte παρα cult πραγμα που εχει ιδιαιτερη σημασια για μενα.

Η τηλεοπτικη του σειρα συν το φιλμ επι αυτης ειναι κατι που λεμε να βλεπουμε καθε 10 χρονια τουλαχιστον. Εχουμε και τον διπλο δισκο και τον ακουμε τουλαχιστον μια φορα τον χρονο.

Γεια σου μεγαλε, καλο ταξιδι, και καλη Ιθακη χωρις να βρεθεις σε διαδρομους με ασπρομαυρα πλακακια.
 
Με βαθιά λύπη εμείς, η οικογένειά του, ανακοινώνουμε τον θάνατο του ανθρώπου και καλλιτέχνη, David Lynch. Θα εκτιμούσαμε λίγη ησυχία αυτή τη στιγμή.
Υπάρχει μια μεγάλη τρύπα στον κόσμο τώρα που δεν είναι πια μαζί μας. Αλλά, όπως θα έλεγε, "Έχε το νου σου στο ντόνατ και όχι στην τρύπα. ”
Είναι μια όμορφη μέρα με χρυσή λιακάδα και γαλάζιο ουρανό σε όλη τη διαδρομή.

/

104696608_3156691184379747_5847941538499524764_n.jpg
 
Καλό του ταξίδι!
Ήταν πραγματικός μάστερ του σουρεαλισμού.
Μεταξύ των βραβείων που κέρδισε στη καριέρα του πήρε και τιμητικό Όσκαρ το 2020.
Σε κάθε περίπτωση άφηνε το μοναδικό στίγμα του αν και οι ταινίες του δεν ήταν για όλους.
Δεν θα τον ξεχάσουμε.
 
Δεν ξέρω αν ήταν σουρεαλιστικό το σινεμά του, με τον τρόπο τουλάχιστον που το όρισε ο Μπουνουέλ.
Ο σουρεαλισμός έχει να κάνει με το (έστω και παραμορφωμένο) συνειδητό-ο Λύντς ήταν μετρ του υποσυνείδητου και- κατ' επέκταση - του ασυνείδητου.
Εκεί δεν κατοικεί μια παραμορφωμένη πραγματικότητα αλλά τα όνειρα και οι εφιάλτες και ελάχιστοι κατόρθωσαν να αφηγηθούν εικόνες και ιστορίες απο το μεγάλο σκουπιδοντενεκέ της ψυχής χωρίς να γελοιοποιηθούν.
Ο Λυντς ένιωθε σαν στο σπίτι του εκεί μέσα και για αυτό το σινεμά του ειναι από τα πιο συναρπαστικά που υπήρξαν ποτέ.
Τουλάχιστον για μένα.
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μεγάλωσα μαζί του.
Όπως θα έλεγαν και οι Men In Black : David is not dead, he just went home.....
Άλλωστε εξωγήινος ήταν....
 
Last edited:
Θυμάμαι σαν χθες, μια Κυριακή βράδυ, πριν 20κατι χρόνια, να βλέπω (στο τότε Home Cinema (αν θυμάμαι καλά μια 36αρα CRT)) το Mulholland Drive και να νοιωθω ότι πήρα όλα τα ναρκωτικά του κόσμου μαζί.

Απο τότε, «φοβάμαι» να το ξαναδώ (μάλλον γιατί δεν θέλω να «βεβηλώσω» εκείνη την αίσθηση του απόλυτου trip).

Ο ορισμός του καλλιτέχνη.
 
Δε θα ξεχάσω ποτέ το Μπλε Βελούδο με τη συγκλονιστική ερμηνεία του αείμνηστου Dennis Hopper. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος με "Σ" κεφαλαίο από τους πιο σημαντικούς του 20ου αιώνα. Ενα ελεύθερο πνεύμα που άφησε το δικό του αποτύπωμα στη συντηρητική βιομηχανία του Hollywood. Θα τον θυμόμαστε για πάντα.
 
Δεν έχω δει τις τηλεοπτικές του δουλειές, μόνο το εξαιρετικό, ιδίως εικαστικά, πρώτο Dune (περίεργο που δεν το ανέφερε κανείς ως τώρα).


Δεν το αναφερουμε γιατι και ο ιδιος δεν το αναγνωριζει ως δικο του δημιουργημα παρα ως το πετσοκομα του παραγωγου στην ταινια που αυτος ηθελε να παραδωσει και δεν μπορεσε ποτε μιας και ακομα δεν ηταν αρκετα δυνατος στην αγορα για να επικρατησει ενος γερου ποντικου του ψαλιδιου.
 
Πριν από χρόνια είχα παρακολουθήσει στο γιουτούμπ την έκδοση ενός φαν με επιπλέον σκηνές (μάλλον από την τηλεοπτική σειρά).
Δεν βγήκε ποτέ κάποια έκδοση, αν όχι director's cut, τουλάχιστον με περισσότερες σκηνές;
 
Τον γνωρισα απο το Dune (1984), τον λατρεψα απο το Wild at Heart (1990).
Δεν σκηνοθετησε απειρες ταινιες ....... αλλα οσες εκανε αφησαν στιγμα, βαθυ στιγμα.
Γιατι ζωγραφιζε μεσα απο το υποσυνειδητο (οπως τα περιεγραψαν οι προλαλλησαντες).

Καλο του ταξιδι 😔
 
ησουν σουρεαλιστης κυνικος και συγχρονως τρυφερος
αναζητουσες την αγαπη στη κολαση
την ελπιδα στη γη η τεχνη ποναει και κλαιει
ησουν τεραστιος
 

Attachments

  • 473797716_10162645581762311_683324935880751862_n.jpg
    473797716_10162645581762311_683324935880751862_n.jpg
    35.3 KB · Views: 28
Μια πολύ άσχημη ημέρα για μένα, πιθανόν να ήταν ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης.
Μόνο και για την τελευταία σκηνή του Straight story θα μπορούσε να περάσει στην κινηματογραφική αθανασία.
Καλό ταξίδι δικε μου άνθρωπε, φιλε David.