Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι οι δυσκολίες στη φωτογράφηση. Συγκεκριμένα, όσο κι αν νομίζουμε ότι η Αθήνα είναι μπάχαλο και μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, τελικά δεν είναι έτσι, τουλάχιστον στο κέντρο.
Στο παναθηναικό στάδιο ο φύλακας βγήκε από το φυλάκιο (ναι, έχει φύλακα όλο το 24ώρο κι όχι μόνο μπροστά) και μου ζήτησε πολύ ευγενικά να βγάλω το τρίποδο (που ως θρασύς νεοέλληνας) είχα βάλει μέσα από τα κάγκελα. Εγω ήμουν απέξω. Το έκανα κι έμεινε σε απόσταση.
Στο Ζάππειο οι 2 φύλακες του Υπουργείου Τύπου μας έβλεπαν και σε κάποια στιγμή μίλησαν στον ασύρματο, αλλά δεν μας ενόχλησαν.
Ανεβαίνοντας για το λόφο του Φιλοπάππου, μας σταμάτησε αυτοκίνητο της Ασφάλειας (που είχε βάρδια στο χώρο, δεν πέρασε τυχαία) και ζήτησε να μάθει αν είμαστε επαγγελματίες ή ερασιτέχνες. Αν ήμασταν επαγγελματίες θα μας ζητούσαν την άδεια. Μάλιστα μας είπαν ότι υπάρχουν κι άλλοι (συνάδελφοί τους

πιο πάνω κι ότι ακόμη κι αν περνούσαμε από αυτούς θα μας σταατούσαν πιο πάνω. Τελικά εμείς δεν ανεβήκαμε μέχρι το μνημείο και έτσι γλυτώσαμε ένα ακόμη έλεγχο.