supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,609
βρε σεις ουτε οι cheer ούτε οι Fudge πετύχαν την αναλογία της συνταγής.
Τρίγωνα πανοράματος λένε ότι φτιάχνουν πολλοί....
Τρίγωνα πανοράματος λένε ότι φτιάχνουν πολλοί....
:a0210:
cheer ...
'Ολο το παραπάνω κουμπώνει αβίαστα και "αλλού"...Πριν από αυτούς καλούπι δεν υπήρχε.
Αυτοί το φτιάξανε.
Μετά μπορεί να ξεχύλωσε, να φούσκωσε να βάρυνε, όμως έχασε τις αναλογίες του παρθενώνα.
Είχαν το απόλυτο στήσιμο, ώστε από δυό όργανα και ένα σετ τύμπανα να βγαίνει βάρος, καθαρότητα, χωρίς σκόνη, ορυμαγδό, πίσσα, πούπουλα.
off topic O Μπίλιας που έπαιρνε φόρα και έπεφτε πάνω στους πάγκους (μπάρα) με τα πλευρά του,,στα καταστήματα εκείνα που έκαναν το "λάθος" να παίξουν κάτι από Μotorhead μόνο πανκιο δεν ήταν αγαπητέ Μουκ...:music-smiley-005:
Μα δεν είναι φοβερό ; Κι από την άλλη τόσο γοητευτικό ; Τρελλαίνομαι για τους Hawkwind , με άφηναν αδιάφορο οι Motorhead ( ποτέ δεν αγόρασα δίσκο τους ) , αντιπαθώ το πανκ ( αν και το God save δεν είναι τόσο άσχημο όσο πίστευα )και θεωρώ τους Sabbath όχι μόνον πατέρες του μέταλ και αξεπέραστους , αλλά και κάτι παραπάνω . Για τα χρόνια της εφηβείας μου και λίγο μετά σ' αυτόν τον χώρο τίποτα δεν μπορούσε να αντιπροσωπεύει καλύτερα το ροκ από τους Sabbath , Purple , Zeppelin.
Ακούω ακόμη και σήμερα όλα αυτά τα συγκροτήματα, με τα ίδια τρέλλα που άκουγα πριν από 30 χρόνια!
Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής, και τα δύο είναι παιδιά του Ian Fraser ( Lemmy ), μόνο που οι Motorhead, είναι άλλο πράμα, ξεπήδησαν σχεδόν μέσα από τις στάχτες του punk και κατέκτησαν τις κορυφές του μεταλ.
Ακούω ακόμη και σήμερα όλα αυτά τα συγκροτήματα, με τα ίδια τρέλλα που άκουγα πριν από 30 χρόνια!
Αυτό, λέει πολλά για σένα.opcorn:
Οχι απαραίτητα ...κολακευτικά :frusty: :jester:
Δεν ξερω αν ο Lemmy περιμενε το πανκ για να παιξει ετσι.Αν επαιζε κατι αυτο ηταν ανοθευτο,αγνο,αγριο με πολυ βρωμα κατω απο τα νυχια ροκ εν ρολ.Οπως και οι ΑC/DC.
Τωρα επειδη το θρεντ ειναι για τους Αγιους Black Sabbath το μονο που μπορω να πω ειναι οτι για μενα ειναι οτι λιγες φορες ο μινιμαλισμος στη μουσικη ακουγοταν τοσο συναρπαστικος.Γι αυτο και για μενα ακουγονται ακομα τοσο φρεσκοι..
Το Master of Reality ειναι δισκαρα οπως ολοι σχεδον με τον Οζζυ.Αν και οι αγαπημενοι μου ειναι το Sabbath Bloody Sabbath και το Paranoid.Mετα ερχεται ο Αρχοντας.
Παντως η πλακα ειναι οτι ποτε δεν ειχα ακουσει αρνητικη γνωμη και μαλιστα τεκμηριωμενη για τους Σαμπαθ.Και μονο γι’αυτο παρολο που διαφωνω καθετα μ’αυτα που εγραψε ο λυμπε και ,χωρις να θεωρηθει γλειψιμο προς τον λυμπε η ειρωνια,αξιζει να μπαινει κανεις σ’ αυτο το φορουμ.
Ακούω ακόμη και σήμερα όλα αυτά τα συγκροτήματα, με τα ίδια τρέλλα που άκουγα πριν από 30 χρόνια!
O Lemmy έπαιζε μπάσο σε gigs των Damned. Συμφωνώ με τον Μουκ.
Μιλάμε για αγνό rock 'n roll.
Οι Vanilla είναι τεράστια μπάντα. Αν τους βάλετε σ´ένα μκ 2 και μειώσετε την ταχύτητα ,θα βγάλετε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα..
Αυτό, λέει πολλά για σένα.opcorn:
Οχι απαραίτητα ...κολακευτικά :frusty: :jester:
Λείπει μιά παράγραφος....![]()
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.