Ανακάλυψα λίγο αργά το παρόν ποστ (θα διαβάσω το σύνολο όσων έχουν γραφτεί όταν βρω το χρόνο).
Τυχαίνει να διαβάζω το βιβλίο του Robert Lanza "
Biocentrism" αυτή τη στιγμή και συστήνω να ασχοληθεί σχετικά όποιος έχει περισσότερες ανησυχίες για το θέμα από το σύνηθες θρησκευτικό-μεταφυσικό επίπεδο.
Στη φιλοσοφία υπάρχουν παρόμοιες θεωρίες από την αρχαιότητα και τους τελευταίους αιώνες, με την ανάπτυξη όμως της κβαντικής φυσικής έχουν δοθεί πειραματικά πλέον ερεθίσματα να εξετασθεί ξανά η καθιερωμένη αντίληψη ότι υπάρχουμε μέσα σε ένα σύμπαν ανεξάρτητο από εμάς στο οποίο τυχαία κάποια στιγμή στο χρόνο εμφανίστηκε ζωή που κατέληξε στον άνθρωπο.
Η νεωτεριστική αντίληψη στην επιστήμη, που στηρίζεται σε όσα έχει ανακαλύψει η μοντέρνα Φυσική και δεν πρέπει να συγχέεται με όσα διάφορες μοντέρνες "θρησκείες" κυρρήτουν, είναι πως ο χώρος και ο χρόνος είναι εργαλεία της νοημοσύνης για να αντιλαμβάνονται και να ερμηνεύουν τον κόσμο και όχι αυθύπαρκτες οντότητες έξω από εμάς. Ότι ο Κόσμος όπως τον αντιλαμβανόμαστε είναι η διερμηνεία της νοημοσύνης μας, που δεχόμαστε ότι βιολογικά εδρεύει στον εγκέφαλό μας.
Με βάση τα παραπάνω, πιστεύω ότι η φράση "Ο εγκέφαλος είναι απλώς μια μηχανή που κάποια στιγμή σταματά να δουλεύει" αποκτά διαφορετικό νόημα...