"Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

για μένα είναι το ίδιο . Το progressive είναι η επιτομή της πρωτοπορίας στον χώρο του ροκ .

Συγνώμη Ντοκ αλλά το είδα και δεν μπόρεσα να κρατηθώ!
Θα έλεγα ότι αυτή η άποψη βλέπει το ροκ σαν ...κλασική μουσική. Κι εγώ έτσι έκανα. (Μιλώ στον αόριστο γιατί δεν θα έλεγα ότι ακούω πια ροκ). Και θεωρούσα τους Φλουντ το καλύτερο ίσως ροκ συγκρότημα εβερ. Από τους πιο ψαγμένους προχωρημένους κλπ. Αργότερα άρχισε να μου διαμορφώνεται η αντίληψη ότι η "ουσία" του ροκ πρέπει να βρίσκεται στον πιο απλό, αυθόρμητο, τραχύ ήχο. Από εκεί που αρχίζουν οι φλόυντ και προς τα πίσω μέχρι τα μπλούζ.

Μπορεί οι φλουντ ή οι τζέθρο ταλλ να έγραψαν σπουδαίες και όμορφες μουσικές αλλά έχω την αίσθηση ότι το progressive είναι κάτι διαφορετικό από το ροκ. Ξέρω, τα έχουμε ξαναπεί αυτά....

Και επειδή ροκάς δεν ήμουν ποτέ μπορεί κανείς να μου καταλογίσει και άγνοια.

Επί της ουσίας του θέματος έχω ήδη τοποθετηθεί λέγοντας ότι θεωρώ πως οι Φλόυντ είναι μεγάλο γκρούπ και συμφωνώ γενικά με την ανάλυση και την παρουσίαση του Ντοκ.
 
Last edited:
Re: Απάντηση: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

Αργότερα άρχισε να μου διαμορφώνεται η αντίληψη ότι η "ουσία" του ροκ πρέπει να βρίσκεται στον πιο απλό, αυθόρμητο, τραχύ ήχο.

Συμφωνώ και επαυξάνω: σε αυτά ακριβώς - συν το attitude.
Είναι μία ευθεία γραμμή, από τον Johnny Burnette δια μέσου των Rolling Stones και των Who, στους VU, τους Stooges, τους Pistols και τους Pussy Galore.
Ασφαλώς και παρεκκλίνει κατά καιρούς, ασφαλώς και ψάχνεται σε άλλα μονοπάτια, ασφαλώς και διακατέχεται από ανησυχίες και προσμίξεις κάθε λογής αλλά είναι σαφέστατα οριοθετημένο.

Ah yesterday when we were young ...:rolleyes:
 
Kαι εγώ πάντα μπερδεμένος είμαι με αυτή τη μπάντα.
Δεν κόλλησα ποτέ μαζί τους τρελλά και μάλιστα είμαι και άνθρωπος που κολάω γενικώς.
Βέβαια όταν ακόμα υπήρχαν τα Ροκ κλαμπ στην Πλάκα ,είχα δει στη ΛΗΔΡΑ το live στη Πομπηια και λάλησα.
Σοκ και δέος για την εποχή του και για την παρθενία των αυτιών και αισθήσεων μου.
Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και λογικό βέβαια.

Τους θεωρώ μεγάλη μπάντα γιατί δημιούργησαν δικό τους ύφος, ήχο. Άφησαν στίγμα και επηρέασαν πολύ αγαπημένες μου μπάντες.

Είναι μεγάλη μπάντα γιατί το όποιο ταλέντο τους , το έφτασαν στα όρια του.
Σίγουρα για κάποιους τα όρια αυτά είναι στενά.
Αλλά είμαι από κείνους που υποστηρίζουν πως ακόμη και σε τρία ακόρντα μπορεί να κρύβεται μαγεία.

Ερώτηση καθόλου προβοκατόρικη και με αγάπη διατυπωμένη (για να μη στεναχωρήσω τον φίλο μου τον Stelio): Γιατί οι μπάντες που έχουν επηρεαστεί έντονα από τους FLOYD ακούγονται στις μέρες μας πολύ πιο ενδιαφέρουσες από μπάντες που έχουν επηρεαστεί από τους BEATLES;
 
Καλημέρα σε όλους....

τι να πω....απίστευτα επίκαιρο (για μένα) το θέμα που άνοιξε ο Ντοκ. γιατί από μια σύμπτωση έχω εδώ και μια βδομάδα στα χέρια μου το The Dark Side of The Moon...είναι το Sacd και το αγόρασα από το Amazon...

είχα να το ακούσω χρόνια....μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί το ακούω συνέχεια (οδηγώντας)???...δεν έχω μετρήσει πόσες φορές τόχω ακούσει...

το έχω λιώσει...

κάθε φορά λέω-στον εαυτό μου-ότι το βαρέθηκα και κάθε φορά πιάνω τον εαυτό μου να αιχμαλωτίζεται από τις απίστευτες μελωδίες τους και να μην μπορώ ν´αντισταθώ...αυτές τις μέρες ακούω μόνο Floyd....έχω αγοράσει καμιά 20 cds(από τις προτάσεις σας για το 2007) και αρνούμαι πεισματικά να τ´ακούσω....

πάω καλά γιατρέ μου ή έχω σοβαρό πρόβλημα???
 
Nα προσθέσω πάντως πώς από την ηχητική απόδοση των cd που περιλαμβάνονται στο box-set για το οποίο μιλάμε ( "Oh by the way" ) δεν έμεινα ικανοποιημένος . Δεν αναφέρεται πουθενά - τουλάχιστον απ' όσο μπόρεσα να δω - εάν είναι remastered και εν γένει εάν έχουν υποστεί κάποιου είδους επεξεργασία . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα , οι δίσκοι να ακούγονται με τα ίδια ελαττώματα που είχαν και όταν κυκλοφόρησαν σε βινύλιο , τουλάχιστον τα πρωτα τους . Η στάθμη εγγραφής είναι ιδιαίτερα χαμηλή . Γενικά περίμενα κάτι περισσότερο και δυστυχώς εδώ η υπόθεση μου μυρίζει αρπαχτή .
( Διατηρώ κάποια επιφύλαξη εάν κάποιος με σαφώς καλύτερο σύστημα από το δικό μου , έχει διαφορετική άποψη . Θα συγκρίνω πάντως το The piper στο κουτί με το The Piper που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε τριπλό cd και θα σας πω εάν έχουν διαφορές - as if anyone cared )
 
,είχα δει στη ΛΗΔΡΑ το live στη Πομπηια και λάλησα.

το ίδιο και εγώ πριν πολλά χρόνια ... στην κρατική tv όταν ακόμα παίζονταν
κάτι τέτοια...:rolleyes:
 
Re: Απάντηση: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

Βέβαια όταν ακόμα υπήρχαν τα Ροκ κλαμπ στην Πλάκα ,είχα δει στη ΛΗΔΡΑ το live στη Πομπηια και λάλησα.

και μένα αυτό το Live μου έχει μείνει περισσότερο από οτιδήποτε έχω δει-ακούσει από τους floyd, απίστευτη εμπειρία...
 
Αυτό που ανέφερε παραπάνω ένας συμφορουμίτης,για τις τιμές των cd των Floyd ισχύει.
Οι τιμές τους είναι ίδιες με τις τελευταίες κυκλοφορίες (16+ ευρώ) χωρίς να υφίστανται κάποιες special editions ή remasters που να τις δικαιολογούν.
Μήπως έτσι διατηρούνατι οι μύθοι στην ελλάδα ?
Γιατί δεν ισχύει το ίδιο με τα παλιά του Bowie και άλλων καλλιτεχνών ?

Αφήστε που τελικά το resume για τους Floyd είναι (κατ εμε´πάντα )οτι ήταν λίγο παραπάνω "επιτηδευμένοι" στην μουσική τους έκφραση.Δηλαδή κάπου δίνουν έμφαση περισσότερο στον εντυπωσιασμό παρά στην πηγαία σύνθεση και απόδοση της μουσικής.
Μπορεί απ την άλλη να είναι αυτό που τους έκανε ξεχωριστούς..
 
Δεν πιστεύω στα "καθαρόαιμα" και θεωρώ ότι δεν υπάρχουν τέτοια είδη (και) στην μουσική.Αλλωστε και το ρόκ δεν προέκυψε απο παρθενογέννηση...

Οι Floyd μου άρεσαν όταν ήμουν...μικρός.Μ' αρέσουν ακόμα και τους ακούω 1-2 φορές τον μήνα.Αν δεχθούμε,ότι το "μεγάλοι" ή όχι προκύπτει απο το αποτέλεσμα,ναί ήταν μεγάλο γκρούπ.
 
Κι όμως.
Πριν από δύο χρόνια έσκασαν στο Μετροπολις όλα σχεδόν τα άλμπουμ των Floyd , με χάρτινο εξώφυλλο και κανονικά εσώφυλλα όπως στα βινύλια, ηχογραφήσεις της Toshiba , με 4 ευρώ έκαστο.
Δυστυχώς πρόλαβα μόνο δύο.
 
Η ατμόσφαιρα των Floyd από το Dark side μέχρι το Final Cut είναι κυρίαρχη σε ολόκληρο το new wave. H γκοθίλα χρωστά πάρα πολλά στα παλικάρια.

Flanger και fazer ριπές στα ριφς των Bauhaus, Cure, Sisters, March Violets και λοιπού βαμπιρικού σύπμαντος, γεννήθηκαν στις ηχογραφήσεις του Gilmour.
Όλες οι μετέπειτα μπάντες, ακόμα και οι σημερινές, που δηλώνουν πρώτη επιρροή τους Floyd, κουβαλάνε στον ήχο μεταπανκ μελαγχολία. Ειδικά όσες προέρχονται από το νησί.

πι.ες. To "The sky is gone out" των Bauhaus πρέπει να είναι μεγάλο απωθημένο του Ντοκ. για να το βλέπει μπροστά του συνέχεια:grinning-smiley-043
 
Last edited:
Κοίτα να δεις, δεν είχα συνδέσει ποτέ το new wave με τους Pink Floyd...

Από την άλλη, δεν είδα επιρροές από Pink Floyd στους Joy Division. Μια ζωή τους θεωρούσα τα άκρα αντίθετα...
 
Κοίτα να δεις, δεν είχα συνδέσει ποτέ το new wave με τους Pink Floyd...

Από την άλλη, δεν είδα επιρροές από Pink Floyd στους Joy Division. Μια ζωή τους θεωρούσα τα άκρα αντίθετα...


Βέβαια είναι το άκρο αντίθετο. Ο ήχος όμως στις κιθάρες, ο μισός πατάει στο πανκ κι άλλος μισός στους Floyd περιόδου '75-'80.
Κραυγαλέο παράδειγμα οι Bauhaus. Οι Floyd χωρίς τα σόλα με τη φωνή του Bowie. Καραντί.
 
Απάντηση: Re: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

Βέβαια είναι το άκρο αντίθετο. Ο ήχος όμως στις κιθάρες, ο μισός πατάει στο πανκ κι άλλος μισός στους Floyd περιόδου '75-'80.
Κραυγαλέο παράδειγμα οι Bauhaus. Οι Floyd χωρίς τα σόλα με τη φωνή του Bowie. Καραντί.

Says you :flipout:Εγώ όμως διαφωνώ . Δεν διακρίνω καμμία απολύτως φλοϋδική ατμόσφαιρα στους πομπώδεις , βαρώνους του βαρύγδουπου Bauhaus , απ' όσο θυμάμαι . Ούτε και θυμάμαι κάποιον άλλο να το έχει υποστηρίξει . Βεβαίως δεν πρόκειται να σου κάνω την χάρη να ξαναθέσω στο πλατώ μου το περί ου ο λόγος πόνημα των θρασύτατων γκοθάδων για να τους θυμηθώ ( μπρρρρ ) αλλά έτσι θυμάμαι . :ernaehrung004: