"Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

δε χάνουμε και πολλά που δεν είχαμε την χαρά (?)να τους γνωρίσουμε , έτσι δεν είναι ?

να φανταστείς Νίκο μου ότι ανοίγουν το δίσκο με το Third Uncle του Brian Eno . Πόσο χαζός μπορεί να είναι κάποιος για να πιστεύει ότι η δουλειά του έχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον , ωστε να θεωρεί ορεκτικό τον Eno .!

 

[Stergito]

Says you Εγώ όμως διαφωνώ . Δεν διακρίνω καμμία απολύτως φλοϋδική ατμόσφαιρα στους πομπώδεις , βαρώνους του βαρύγδουπου Bauhaus , απ' όσο θυμάμαι . Ούτε και θυμάμαι κάποιον άλλο να το έχει υποστηρίξει . Βεβαίως δεν πρόκειται να σου κάνω την χάρη να ξαναθέσω στο πλατώ μου το περί ου ο λόγος πόνημα των θρασύτατων γκοθάδων για να τους θυμηθώ ( μπρρρρ ) αλλά έτσι θυμάμαι . :ernaehrung004:

Αν σου βρίσκεται ακόμα το αγοράζω πάντως...

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

Αν σου βρίσκεται ακόμα το αγοράζω πάντως...

Κάπου θα υπάρχει . Μήπως θες και τίποτα άλλα ; :ernaehrung004:

 

[Stergito]

Ξέρεις, οτιδήποτε 80'ς και new wave, που τα αγαπάς πολύ!
Κάνε άμα θες ένα ξεσκαρτάρισμα, όλο και κάτι θα βρω.

"One man's sweet is another man's poison"...

Αυτά έχει η μουσική κατηγορία!

 

[LEO09]

Βέβαια όταν ακόμα υπήρχαν τα Ροκ κλαμπ στην Πλάκα ,είχα δει στη ΛΗΔΡΑ το live στη Πομπηια και λάλησα.

Eγω το πετυχα αυτο το live σε μεγαλη οθονη
στην γνωστη παραλια της Ιου στον Μυλοποττα.(Λεμε προ 20ετιας τωρα..)
Και για μενα παντως οι Floyd ηταν απο τα αγαπημενα & κορυφαια
γκρουπ με τα οποια μεγαλωσε πολυς κοσμος.
Πριν χρονια ειχα τα βυνιλια τους σε καθημερινη ακροαση,τωρα σπανια
θα τους ακουσω.
Στην ιστορια σιγουρα εχουν μεινει & θα μεινουν για πολυ καιρο ακομη.
Και μονο που τους συζηταμε τοσα χρονια μετα αρκει..
Αξεχαστο θα μου μεινει & το live τους στην Καλογρεζα παροτι δεν
ηταν με ολη τους την συνθεση εκει.
Ασχετο αλλα ακουγοντας πριν το you all look the same to me
των ARCHIVE που ειχα καιρο να ακουσω,βρισκω σε αυτο πολλες
ομοιοτητες με τον ηχο των αγαπημενων FLOYD..

 

[Γιώργος Κουν.]

Το οτι είχαν μια τάση να πιστεύουν ( ; ) πως έκαναν κάτι πολύ μεγάλο και σπουδαίο, είναι αλήθεια. Κι άλλα γκρούπ την είχαν αυτήν την τάση. Ήτανε όμως αυτό το γκρούπ που μέ έβαλε στο κόλπο..
Σαν πιτσιρικάς, στεκόμουν με τέτοιο δέος απέναντι στη μουσική τους, αντίστοιχο του να στεκόμουν μπροστά στην πυραμίδα του Χέοπος.
Γρήγορα το ξεπέρασα και απο θεοί έγιναν απλώς.. ημίθεοι. Και καθώς περνούν τα χρόνια που καταλήγω;
Δυο πεντάρια για το Dark side και το Wish (μπανάλ, το ξέρω; αλλά τι να κάνω
Δυο τεσσάρια για το Atom και το Wall
H Πομπηϊα, επίσης ψηλά.
Τα άλλα πιο κάτω..
Θυμάμαι τις ατέλειωτες συζητήσεις με φίλους και την τρέλλα που είχαμε: να δούμε live τη μουσική τους παράσταση. Δεν μπορεί, το μισό τους σχεδόν ιδιωτικό χρόνο, τον περνάνε στην Ελλάδα, λέγανε οι πιο αισιόδοξοι. Κάτι θα γίνει.. Μετά, δε βλέπουνε και τη λατρεία και τις πωλήσεις τους, σε μια μικρή χώρα;.
Οι πιό μεγάλοι μας προσγειώνανε ανώμαλα.
- Είναι πολλές οι νταλίκες, ρεεέ...

Οταν πολλά χρόνια αργότερα, οι νταλίκες βρήκανε επιτέλους το δρόμο, η δικιά μου βενζίνη είχε δυστυχώς τελειώσει.. Όλοι οι φίλοι μου λέγαν τότε οτι έχασα που δεν πήγα... Μπορεί.
Μόνο που εγώ τους ακούω και σήμερα, ενώ απο εκείνους, κανείς πλέον.

 

[Δημήτρης Ν.]

Ασχετο αλλα ακουγοντας πριν το you all look the same to me
των ARCHIVE που ειχα καιρο να ακουσω,βρισκω σε αυτο πολλες
ομοιοτητες με τον ηχο των αγαπημενων FLOYD..

Αυτό είναι το δεύτερο ισχυρά επηρεασμένο από τους φλόϊντ γκρούπ. Ενας κακόπιστος θα τους έλεγε αντιγραφείς .

 

[petros_m]

Οταν πολλά χρόνια αργότερα, οι νταλίκες βρήκανε επιτέλους το δρόμο, η δικιά μου βενζίνη είχε δυστυχώς τελειώσει.. Όλοι οι φίλοι μου λέγαν τότε οτι έχασα που δεν πήγα... Μπορεί.
Μόνο που εγώ τους ακούω και σήμερα, ενώ απο εκείνους, κανείς πλέον.

Δεν πηγες??? Καλα να παθεις που το μετανιωνεις τωρα! Τετοια δε χανονται, μονο και μονο για την αναμνηση που σου αφηνουν. Μια ταβερνα σημερα κοστιζει 30 και αυριο εχεις ξεχασει οτι πηγες. Τη συναυλια τους ομως, οχι.

Πριν απο 12-13 χρονια μας ελεγε ο Λακης Λαζοπουλος (εχει δει παααααρα πολλα πραγματα στη ζωη του), πως η συναυλια του Waters μετα την πτωση του τείχους ηταν απο τα πιο συγκλονιστικες στιγμες της ζωης του. Δε νομιζω πως κανεις μετανοιωσε που τους ειδε, ειτε το '70, ειτε το '90. Το ιδιο ισχυει και για καποιους αλλους, αλλα αυτα τα εχουμε ξαναπει.

 

[Γιώργος Κουν.]

Δεν πηγες??? Καλα να παθεις που το μετανιωνεις τωρα! Τετοια δε χανονται, μονο και μονο για την αναμνηση που σου αφηνουν. Μια ταβερνα σημερα κοστιζει 30 και αυριο εχεις ξεχασει οτι πηγες. Τη συναυλια τους ομως, οχι.

Παράξενο, αλλά δεν το μετάνοιωσα ποτέ Πέτρο. Έτσι το αισθάνθηκα, έτσι έπραξα. Και φυσικά δεν ήταν ζήτημα χρημάτων..

 

[Σπύρος Σούρλας]

Το οτι είχαν μια τάση να πιστεύουν ( ; ) πως έκαναν κάτι πολύ μεγάλο και σπουδαίο, είναι αλήθεια. Κι άλλα γκρούπ την είχαν αυτήν την τάση. Ήτανε όμως αυτό το γκρούπ που μέ έβαλε στο κόλπο..
Σαν πιτσιρικάς, στεκόμουν με τέτοιο δέος απέναντι στη μουσική τους, αντίστοιχο του να στεκόμουν μπροστά στην πυραμίδα του Χέοπος.
Γρήγορα το ξεπέρασα και απο θεοί έγιναν απλώς.. ημίθεοι. Και καθώς περνούν τα χρόνια που καταλήγω;
Δυο πεντάρια για το Dark side και το Wish (μπανάλ, το ξέρω; αλλά τι να κάνω
Δυο τεσσάρια για το Atom και το Wall
H Πομπηϊα, επίσης ψηλά.
Τα άλλα πιο κάτω..
Θυμάμαι τις ατέλειωτες συζητήσεις με φίλους και την τρέλλα που είχαμε: να δούμε live τη μουσική τους παράσταση. Δεν μπορεί, το μισό τους σχεδόν ιδιωτικό χρόνο, τον περνάνε στην Ελλάδα, λέγανε οι πιο αισιόδοξοι. Κάτι θα γίνει.. Μετά, δε βλέπουνε και τη λατρεία και τις πωλήσεις τους, σε μια μικρή χώρα;.
Οι πιό μεγάλοι μας προσγειώνανε ανώμαλα.
- Είναι πολλές οι νταλίκες, ρεεέ...

Οταν πολλά χρόνια αργότερα, οι νταλίκες βρήκανε επιτέλους το δρόμο, η δικιά μου βενζίνη είχε δυστυχώς τελειώσει.. Όλοι οι φίλοι μου λέγαν τότε οτι έχασα που δεν πήγα... Μπορεί.
Μόνο που εγώ τους ακούω και σήμερα, ενώ απο εκείνους, κανείς πλέον.

Eγώ πήγα το 1990..
Δεν μού έχει μείνει απολύτως τίποτα..
Μιά μέτρια συναυλία γεμάτη ´εντυπωσιασμούς´.
Δεν μετανοιώνω πού πήγα,αλλά ήταν πλέον σαφές γιά μένα οτι η συναυλία τού ΟΑΚΑ επικύρωνε την αντίστροφη μέτρηση που είχε ήδη αρχίσει γι´αυτούς,μέσα μου..

 

[Lepton]

Εγώ πήγα πρόπερσι στον Waters, στο Terra Vibe. Δεν πέρασα άσχημα. Εντυπωσιακός ο surround ήχος. Αλλά... έπρεπε να ενθουσιαστώ που άκουσα τα κομμάτια "ακριβώς όπως στο CD"; Να υποθέσω ότι θεωρούν τα κομμάτια τους τόσο τέλεια που 20-30 χρόνια μετά δεν χρειάζεται να αλλάξει το παραμικρό; :nounder:

Υ.Γ. Μήπως είναι ρομπότ;

 

[mdvq]

Re: Απάντηση: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

Eγώ πήγα το 1990..
Δεν μού έχει μείνει απολύτως τίποτα..
Μιά μέτρια συναυλία γεμάτη ´εντυπωσιασμούς´.
Δεν μετανοιώνω πού πήγα,αλλά ήταν πλέον σαφές γιά μένα οτι η συναυλία τού ΟΑΚΑ επικύρωνε την αντίστροφη μέτρηση που είχε ήδη αρχίσει γι´αυτούς,μέσα μου..

Ακριβως τα ιδια ισχυουν και για μενα ....εκτος απο τα κοκκινα.
Ακομα τους θεωρω μεγιστους!!!

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Ξέχασα να πω τα καλύτερά τους για τα αυτιά μου:
Atom Heart Mother - Μore

 

[supersonic]

δυστυχώς έχασα τη συναυλία στο ΟΑΚΑ γιά τον ίδιο λόγο που είχα ενθουσιαστεί πριν από 30 χρόνια...
τότε με τα μηχανήματά τους, μετά με τις νταλίκες...

το μετάνοιωσα.

 

[Έκτωρ Κατσίκης]

Πρέπει να ήμουν 13 χρονών περίπου όταν σε φιλικό σπίτι με αρκετά καλό (για την εποχή) σύστημα άνοιξα κουβέντα για ένα απο τα πολλά χαρακτηριστικά που μ ε'ιχαν εντυπωσιάσει τότε στις πρώτες μου επαφές με την στερεοφωνία.

Συγκεκριμένα τους έλεγα πόσο εντύπωση μου είχε κάνει ο ήχος του αεροπλάνου που προσγειώνεται στα πρώτα δευτερόλεπτα του "Back in the USSR". Το εντυπωσιακό για μένα ήταν οτι το αεροπλάνο ακουγόταν να κάνει panning απο το ένα ηχείο στο άλλο.

Το δοκιμάσαμε καθότι το λευκό άλμπουμ υπήρχε στο σπίτι. "Αυτό δεν είναι τίποτα" μου είπαν. Άκου τα ρολόγια στον δίσκο αυτό." Και μου βγάζουν τον γνωστό μαύρο δίσκο με το πρίσμα. Έτσι άκουσα για πρώτη φορά δίσκο των P.F.

Πριν λίγα χρόνια, ψάχνοντας στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω σε μία (αρκετά mainstream) μουσική σελίδα, όπου ο γράφων έκανε μία άτυπη κατάταξη γνωστών γκρουπς με βάση την εκκεντρικότητά τους. Η ακόμη καλύτερα αυτό που στο χωριό μου ονομάζουν weirdness.

Απο εκεί λοιπόν μου έχει μείνει το εξής κείμενο (πάνω κάτω):

If you want something weirder than pink floyd, try Frank Zappa. If you want something even weirder try Cpt Beefheart. If you want something even more weird try the Residents.

Τελικά αυτό μου μένει πιά σαν βασικό συναίσθημα απο αυτούς.
Μία "ευρέως αποδεκτή" (προσπαθώ να μεταφράσω το mainstream) στάση απέναντι στη μουσική τεχνολογία σε συνδυασμό με μία "ευρέως αποδεκτή" στάση απέναντι στην παραξενιά.

Παρόλα αυτά τους ακούω μερικές φορές. Δεν μ'ενοχλούν πιά ιδιαίτερα.

Άσε που αρχίζω και υποψιάζομαι οτι παρόμοιο συναίσθημα ήταν αυτό που ένοιωσα και στα 13 μου όταν τους πρωτοάκουσα...
Μόνο που δεν ήμουν σε θέση να το συγκεκριμενοποιήσω.

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: "Ω , παρεμπιπτόντως" ... ήταν τελικά οι Floyd μεγάλο γκρούπ ;

If you want something weirder than pink floyd, try Frank Zappa. If you want something even weirder try Cpt Beefheart. If you want something even more weird try the Residents.

αμ πές το χρυσόστομε...
ΤΩΡΑ εξηγούνται όλα...

 

[parson]

Απ´ τους τελευταίους και καταιδρωμένους ας πω και γω την άποψη μου για τους PF

ΜΟΥΣΙΚΑ βλέποντας τα πράγματα 25 χρόνια τώρα με ταλανίζει το δίλλημα αν αυτά που έκαναν ήταν ιδιοφυή ή πατάτες και, πιστέψτε με, δεν έχω αποφασίσει ακόμα......... Ίσως επειδή δεν είμαι μουσικός......

Αυτό όμως που δεν έθιξε κανείς ήταν το ΤΕΧΝΙΚΟ του πράγματος και εκεί πιστεύω ήταν που οι PF ήταν πρωτοπόροι. Βλέπετε καλώς ή κακώς έκαναν τους sound and light engineers πρωταγωνιστές και "συνδημιουργούς" και πειραματίστηκαν με όργανα και τεχνικές πολύ μπροστά από την εποχή τους, πράγμα πολύ προωθημένο για ένα ροκ γκρούπ έστω και progressive. Και η επιτυχία τους ήταν ότι πούλησαν όλο το ΠΑΚΕΤΟ, εδώ μέχρι και τα εξώφυλλα των βινυλίων ήταν εντελώς space out, που ξανακούστηκε δισκος σφραγισμένος με πλαστική μαύρη σακούλα...

@ Έκτωρ Κατσίκης για την ιστορία και μόνο, τα ρολόγια ήταν μια πειραματική ηχογράφηση του Alan Parsons για έναν ντέμο τετραφωνικό δίσκο της EMI, το άκουσαν οι PF και τα υπόλοιπα ήταν ιστορία......

 

[waxman]

...πείτε μου τώρα, γιατί εγώ τους Radiohead, Δεν τους ακούω: αληθεύει ότι είναι οι Radiohead είναι κλώνοι των Pink Floyd. Εχει βάση ο ισχυρισμός ότι οι Radiohead είναι η προέκταση των Pink Floyd στο Σήμερα;

Διαφωνώ οι PORCUPINE TREE αλλα και οι ARCHIVE, ενορχηστρωτικά είναι πιο κοντα στους PINK FLOYD.Παραταύτα οι RADIOHEAD είναι αυτοι που έχουν δημηουργήσει ένα μνημειώδες άλμπουμ αντάξιο του DARK SIDE OF THE MOON, έχω απόλυτη συναίσθηση αυτών που λέω, και αυτο είναι το KID A.

 

[mdvq]

Διαφωνώ οι PORCUPINE TREE αλλα και οι ARCHIVE, ενορχηστρωτικά είναι πιο κοντα στους PINK FLOYD.Παραταύτα οι RADIOHEAD είναι αυτοι που έχουν δημηουργήσει ένα μνημειώδες άλμπουμ αντάξιο του DARK SIDE OF THE MOON, έχω απόλυτη συναίσθηση αυτών που λέω, και αυτο είναι το KID A.

Δηλαδη φιλε waxman εγω που λεω οτι το ok computer ειναι μνημειωδες ,δεν εχω απολυτη συναισθηση του τι λεω?????:BDGBGDB55:

Η μηπως εννοεις σε ηχο και πειραματισμο????

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Από τα τα lps των Floyd που ολοκληρωμένα έχω ακούσει “the wall” “dark side of the moon” “meddle” και προσφάτως το “More” συνεχίζει να μου αρέσει περισσότερο το meddle.Δεν μπήκα ποτέ στην διαδικασία να σκεφθώ σοβαρά αν ήταν μεγάλο γκρουπ ή όχι. Ίσως και επειδή στερεοτυπικά εξ αρχής και πριν καν ακούσω πράγματα από αυτούς είχα “εμποτιστεί” με την ιδέα ότι είναι μεγάλο γκρουπ. Το σίγουρο είναι πως πέρα από τα στερεότυπα οι Floyd είναι από τα γκρουπ εκείνα που ακούγοντας δείγματα της δουλειάς τους με παρακινούν να ακούσω και περισσότερα πράγματα από αυτούς κάτι που δεν ισχύει προς το παρών για άλλα “μεγάλα γκρουπς” Μου ασκούσαν πάντα μια γοητεία πολύ πιθανόν επειδή δεν ήμουν ιδιαίτερα εκπαιδευμένος με το είδος ή επειδή ίσως αυτός να ήταν και στόχος τους ,να απευθύνονται δηλαδή σε ευρύτερο κοινό.

Όσον αφορά το kid A που ανέφερε ο φίλος Waxman δεν το είδα ποτέ ως έργο αντάξιο του dark side of the moon.Ίσως επειδή πάντα μου φάνταζε πολύ επιτηδευμένο άποψη η οποία είχε ενισχυθεί από το Idioteque.Επιπλέον η έκλαμψη του In Limbo που εγώ είχα διακρίνει και που για τον καθένα σαφώς μπορεί να είναι διαφορετική ή να μην υφίσταται καν σε ένα lp δεν μπορεί να συγκριθεί για μένα με την έκρηξη του the great gig in the sky από το dark side of the moon.