Προσωπικά αρνούμαι να βάλω στο ίδιο καζάνι όλα τα κομματα. Ειδικά να βάλω στο ίδιο καζάνι κόμματα κοινοβουλευτικά με αυτά που πέφτουν θύμα του 3% και της ενισχυμένης αναλογικής.
Κακώς θα έπρεπε να τους φτύνεις όλους μαζί. Τους μεν για αυτά που έκαναν (πολιτικά-οικονομικά αίσχη) και τους δε για αυτά που δεν έκαναν (ανέχονται σιωπηλοί τα αίσχη των πρώτων, βολεμένοι στα κομματικά προνόμια που τους παραχώρησαν).
Θεωρώ ότι υπάρχουν κόμματα και πολιτικά σχήματα που μπορούν να εκφράσουν όλους όσους πιστεύουν στη Δημοκρατία.
Διαφωνώ διότι είναι προφανές οτι τα κόμματα δεν παράγουν πολιτική ή ιδεολογία (που τη θυμήθηκα αυτή τη λέξη ?) αλλά στρατιές βολεμένων κομματόσκυλων ή κακομοίρηδων γλειφούντζων για ένα ξεροκόμματο τεμπελιάς. Καταλάβετε οτι τα κόμματα δεν ωφελούν πλέον κανένα πολίτη παρά μόνο την ηγεσία τους, την κομματική ελίτ τους και τους στενούς παρατρεχάμενους. Κατάντησαν μηχανές παραγωγής ψήφων και συμβάσεων έργου ή εργασίας. Τόσο ανίκανους μας έκαναν που αντί το όνειρο των περισσότερων νέων να είναι η επιχειρηματικότητα και η παραγωγή, έγινε η σίγουρη θεσούλα (οχι πια, πάει κι αυτό) και η μιζέρια του μισθουλάκου αντισταθμιζόμενη με πολλές αργίες και ελάχιστο κόπο και προσφορά. Ωραία όνειρα.
Από εκεί και πέρα ευθύνη για την πολιτική κατάσταση έχουν σαφώς και οι πολίτες είτε στηρίζοντας τα κόμματα που ψηφίζουν, είτε απέχοντας από τη διαδικασία και επιτρέποντας έτσι ισχυρές αυτοδυναμίες με πραγματικά ποσοστά κοντά στο 25%.
Αν δεν υπήρχαν όμως κόμματα? Αν ο κάθε υποψήφιος ανήκε στον εαυτό του και μόνο? Κατ' αρχάς από μόνος του δεν έχει δύναμη να προσφέρει εξυπηρετήσεις. Αρα όσοι τον ψηφίσουν θα το κάνουν για την αξία του και τη σοβαρότητά του και όχι για τη δύναμη που του προσφέρει το κόμμα. Σε ένα τέτοιο κοινοβούλιο (δεν έχει μικρότερο κ από το πεζό και μέχρι να αλλάξει δεν το ξαναγράφω με κεφαλαίο) ένας οποιοσδήποτε νόμος (πολύ δε περισσότερο τα μνημόνια) αν δεν είναι δίκαιος και ωφέλιμος για τον τόπο δεν θα περάσει που να χτυπάει ο υπουργός τον .... του κάτω. Αρα δεν θα ξαναέρθει τέτοιο κείμενο, αν δεν είναι δίκαιο πραγματικά. Τέτοιοι πολιτικοί μπορούν να βρεθούν, δύσκολα όπως γίναμε, αλλά μπορούν. Αυτούς πρέπει να ψάξουμε.
Για εμένα μεγαλύτερη ζημιά κάνουν αυτοί που απέχουν, παρά αυτοί που πάνε και στηρίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα. Οι τελευταίοι όσο πάνε και μειώνονται σε απόλυτα νούμερα. Το πρόβλημα είναι ότι το σύστημα δεν επιτρέπει σε όσους το απαξιώνουν να το αμφισβητήσουν ταυτόχρονα. Ίσα ίσα που τρέφεται και συντηρείται από την αποχή του κόσμου. Ακόμα και αν η αποχή φτάσει το 90%, πάλι θα βγεί κυβέρνηση αυτοδύναμη. Και θα ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός της ότι έχει λάβει σαφή λαϊκή εντολή...
Εδώ ψάχνεται τώρα για τη λαϊκή εντολή και δεν τη θεωρεί και πολύ σαφή. Η συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές ήταν (αν θυμάμαι καλά) γύρω στο 60-65%. Αν πήγαινε στο 10-20% η συμμετοχή, με 80-90% αποχή, μόνο σαφή δεν θα την έλεγε, πόσο μάλλον λαϊκή. Σίγουρα όμως θα μπορούσες να την πείς κομματική, γιατί μόνο αυτοί θα ήταν πίσω από τις ψήφους.
Όσο για τη σημερινή συγκέντρωση, όντως την βρήκα καλύτερη και πιο αποτελεσματική απουσία κομματικών μπλοκ. Ήταν μια ευκαιρία να βρεθούν κοντά άνθρωποι που είτε δεν έχουν την ίδια πολιτική ταυτότητα, είτε αποφεύγουν τις συγκεντρώσεις που καπελώνονται από τα κομματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σήμερα στο σύνταγμα μαζεύτηκε μόνο ο κόσμος που απέχει στις εκλογές.
