Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Status
Not open for further replies.
fuorigioco1981 said:
ο ασπρουλης πότε έφυγε; πόσο χρονών ήταν και οι 2;



Στάλθηκε από το Mi A2 Lite μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Click to expand...

Το '16 στα 6μιση του ..Πρόβλημα σοβαρό στο συκώτι..Δεν θυμάμαι ακριβώς την ορολογία...Ο μαυρος ήταν 10μισο..Τον μαύρο τον βρήκα πρώτον..Η γυναίκα μου τον έφερε σπίτι,σταμάτησε ένα αυτοκίνητο σε διασταύρωση κεντρική γιατί ήταν κάτω από μια ρόδα στο φανάρι..Ημερών ήταν..Το θαύμα ήταν που πέρασε τον μισό δρόμο και έφτασε στο διάζωμα αρτιμελής ..Μιλάμε για τέσσερις λωρίδες η κάθε κατεύθυνση..Τον ασπρουλη τον βρήκα στην δουλειά σε μεγαλύτερη ηλικία αλλά είχε να φάει και να πιει μέρες..Ήταν πολύ φοβισμένος..Αυτός ο φόβος υπήρχε μέσα του μέχρι το τελος..Δυστυχώς...Στο σπίτι μόνο εμάς εμπιστευόταν...Ακόμα και όταν χτυπούσε κουδούνι,εξαφανιζόταν..

Στειρωμένα και τα δύο από μικρά,με την ανάλογη τροφή κλπ κλπ
 
SPYROS A. said:
Το '16 στα 6μιση του ..Πρόβλημα σοβαρό στο συκώτι..Δεν θυμάμαι ακριβώς την ορολογία...Ο μαυρος ήταν 10μισο..Τον μαύρο τον βρήκα πρώτον..Η γυναίκα μου τον έφερε σπίτι,σταμάτησε ένα αυτοκίνητο σε διασταύρωση κεντρική γιατί ήταν κάτω από μια ρόδα στο φανάρι..Ημερών ήταν..Το θαύμα ήταν που πέρασε τον μισό δρόμο και έφτασε στο διάζωμα αρτιμελής ..Μιλάμε για τέσσερις λωρίδες η κάθε κατεύθυνση..Τον ασπρουλη τον βρήκα στην δουλειά σε μεγαλύτερη ηλικία αλλά είχε να φάει και να πιει μέρες..Ήταν πολύ φοβισμένος..Αυτός ο φόβος υπήρχε μέσα του μέχρι το τελος..Δυστυχώς...Στο σπίτι μόνο εμάς εμπιστευόταν...Ακόμα και όταν χτυπούσε κουδούνι,εξαφανιζόταν..

Στειρωμένα και τα δύο από μικρά,με την ανάλογη τροφή κλπ κλπ
Click to expand...
γμτ μικροί έφυγαν και οι 2...

Στάλθηκε από το Mi A2 Lite μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
τωρα διαβασα και λυπαμαι πραγματικα!!!
να πω την αμαρτια μου, γι`αυτο δεν μπορω να παρω καποιο απο αυτα που φροντιζω εξω, μεσα στο σπιτι... αυτο φοβαμαι!!!
τα αγαπαω και τα ξερω ενα προs ενα.. αλλά αν δεΘω περισσοτερο...
 
Σπύρο μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Τον Ρικυ μας (δώρο της γυναίκας μου) τον χάσαμε το 2001 και τον συζητάμε ακόμη. Το ΜΟΝΟ φάρμακο (και το ενοοω) είναι ένα άλλο γατί. Σε μας ήρθε ετσιθελικα η Αυγούστα τον Αύγουστο του 15 και τη λατρεύουμε. Είναι το μόνο φάρμακο. Καταλαβαίνω πως θα αισθανθείς σαν να κάνεις απιστία αλλά δεν είναι έτσι. Πίστεψε με. Έχεις πολλά να δώσεις και δεν θα ξεχαστεί η απώλεια. Τα ατιμα τα γατιά έχουν προσωπικότητα.

Λυπάμαι πραγματικά
 
Να είστε όλοι καλά..Κάθε κουβέντα που διασπά το αχανές βλέμμα,είναι σημαντική.
Το θέμα σήμερα δεν είναι πως θα κοιμηθώ αλλά πώς θα ξυπνήσω...Οπως χθες πριν τον πάω στον γιατρό που κοιμόταν δίπλα μου όπως κάθε μέρα σχεδόν...
 
Για μερικες μερες θα κυκλοφορεις σαν ζομπι ... εχασες κομματι της ψυχης σου !
Ομως, θα συμφωνησω οτι μονο ενα αλλο γατακιι ... θα σε βοηθησει να "αναρρωσεις".
Τωρα ακομα ειναι πολυ νωπος ο πονος ... ασε τον χρονο να κυλησει και να αμβλυνει (καπως) τις ακμες της απωλειας.
Και οταν νιωσεις ετοιμος -bye- .....
 
Πολυ κριμα,παρα πολυ κριμα ,απο τις αναρτησεις σου καταλαβαινω οτι τον ειχες μεγαλη αγαπη,πολυ μεγαλη και ο πονος ειναι ακομα πιο μεγαλος,
ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος,ξεσπασε τωρα και καποια στιγμη θα γελας για τα ωραια χρονια που ζησατε μαζι
νομιζω σε νιωθω εστω και λιγο σε εναν βαθμο,ο σκυλος μου ειναι 7μιση χρονων και εχω αρχισει και βλεπω εφιαλτες οτι τον χανω
οσο το σκεφτομαι τρελαινομαι..
 
Αν τον αγαπούσα λέει.; Λόγω δουλειάς ειδικά ,ήταν το άλφα και το ωμέγα για μένα ..Δουλεύω βράδυ πολλά χρόνια τώρα και ήταν κάτι παραπάνω από τον μισό μου εαυτό ..Ελέω δουλειάς λοιπόν ,έχω γενικά αποκοπεί από τον έξω κόσμο σε υπερθετικό βαθμό..Όπως καταλαβαίνεις Φοίνικα ήταν η παρέα μου ο φίλος μου και κάτι παραπάνω..Για την ώρα δεν αναπληρώνεται το κενό..

Νικόλα σε ευχαριστώ φίλε.

Πρέπει να αρχίσω να τρώω όμως γιατί έχω να φάω κάνα δυο μέρες τώρα..Αλλά δεν πάει τίποτα κάτω.
 
To κενο δεν αναπληρωνεται. Μενει. Απλα μπορει παραδιπλα να εμπλουτιστει η ζωη με κατι νεο.
Η ζωη μεχρι τελους ειναι μια συνεχης διαδικασια δημιουργιας κενων.

Φιλαδελφια. Ετσι ονομαζω και γω αυτη την σχεση και πολλοι με κοιτανε περιεργα. Φιλος και αδελφος.

Ελπιζω η συντροφος σου να γυρισει το συντομοτερο δυνατο. Δεν ειναι για μοναξιες αυτες οι καταστασεις. Καλυτερα δυο, ενωνονται οι δυναμεις.
 
Cicadelic Ranger said:
To κενο δεν αναπληρωνεται. Μενει. Απλα μπορει παραδιπλα να εμπλουτιστει η ζωη με κατι νεο.
Η ζωη μεχρι τελους ειναι μια συνεχης διαδικασια δημιουργιας κενων.

Φιλαδελφια. Ετσι ονομαζω και γω αυτη την σχεση και πολλοι με κοιτανε περιεργα. Φιλος και αδελφος.

Ελπιζω η συντροφος σου να γυρισει το συντομοτερο δυνατο. Δεν ειναι για μαναξιες αυτες οι καταστασεις. Καλυτερα δυο, ενωνονται οι δυναμεις.
Click to expand...

Άσε γιατί σήμερα που μαζεύω σιγά τα πράγματα του και πλένω τα πιατακια του μια σοβαρή μαυρίλα την έχω φαει..Έριξα και το φαι του στα έξω...
 
Κρίμα ρε Σπύρο...
Τι να πω.
Εγώ έχασα το γατί μου εδώ και πολλά χρόνια και μόνο αυτή η ανάμνηση με κρατάει μακριά από το να δεθώ με κάποιο άλλο.
Μπορεί όμως αυτό το κενό να μην αναπληρώνεται, ένας καινούργιος φίλος όμως θα συμπληρώσει κάποιο άλλο.
 
Η μεγάλες φρίκες έρχονται από τις απλές συνήθειες..Ανοίγω την πόρτα του ψυγείου να φάω κάτι και τον περιμένω να έρθει από κάποια γωνιά να μου ζητιανεψει..Εκεί κόβεται η όρεξη και το ξανακλεινω. ..Αλλά να μην σας ψυχοπλακωνω άλλο...Δεν ξέρω αν θα αντέξω για πολύ καιρό χωρίς κατοικίδιο..Ειναι κάτι έξω από τα 'νερα' μου.
 
SPYROS A. said:
Η μεγάλες φρίκες έρχονται από τις απλές συνήθειες..Ανοίγω την πόρτα του ψυγείου να φάω κάτι και τον περιμένω να έρθει από κάποια γωνιά να μου ζητιανεψει..Εκεί κόβεται η όρεξη και το ξανακλεινω. ..Αλλά να μην σας ψυχοπλακωνω άλλο...Δεν ξέρω αν θα αντέξω για πολύ καιρό χωρίς κατοικίδιο..Ειναι κάτι έξω από τα 'νερα' μου.
Click to expand...

Να λες οτι σου ερχεται να πεις και να εκφραζεσαι. Εισαι σε πενθος και αυτη ειναι η λειτουργια μιας δικλειδας. Βαζε λογια στις σκεψεις και αισθηματα.
Εμεις εδω ειμαστε, ειναι αυτο που σημαινει "κοινωνια".
Το οτι εγινε αποτομα το κακο σημαινει οτι δεν θα μπορεσεις να το χωνεψεις, να το συνειδητοποιησεις αμεσα. Θα χρειαστει καιρος και λογια για να το εκφρασεις.
Μην εχεις ενδοιασμους να πεις οτιδηποτε. Να δειξεις οτιδηποτε.
 
SPYROS A. said:
Η μεγάλες φρίκες έρχονται από τις απλές συνήθειες..Ανοίγω την πόρτα του ψυγείου να φάω κάτι και τον περιμένω να έρθει από κάποια γωνιά να μου ζητιανεψει..Εκεί κόβεται η όρεξη και το ξανακλεινω. ..Αλλά να μην σας ψυχοπλακωνω άλλο...Δεν ξέρω αν θα αντέξω για πολύ καιρό χωρίς κατοικίδιο..Ειναι κάτι έξω από τα 'νερα' μου.
Click to expand...

Δεν μας ψυχοπλακώνεις.

Μίλα μας ελεύθερα, είμαστε εδώ για σένα Σπύρο.
 
Να είστε καλά..Είναι σημαντικό να σε καταλαβαίνουν κάποιοι άνθρωποι..Για τους παραεξω :'ενταξει μωρέ ένα γατί ήταν πως κάνεις έτσι. '
Είμαι ικανός να κόψω και την καλημερα για μια τέτοια μπούρδα..
 
SPYROS A. said:
Να είστε καλά..Είναι σημαντικό να σε καταλαβαίνουν κάποιοι άνθρωποι..Για τους παραεξω :'ενταξει μωρέ ένα γατί ήταν πως κάνεις έτσι. '
Είμαι ικανός να κόψω και την καλημερα για μια τέτοια μπούρδα..
Click to expand...

Δεν είναι απλά μπούρδα, είναι πλήρης άγνοια της ίδιας της ζωής.

Εγώ μόνο ξέρω πόσες φορές πετάχτηκα από το κρεβάτι απλά γιατί έβλεπα εφιάλτη ότι κάτι έπαθε η γατούλα μου.

Η αγάπη είναι αγάπη και μια από τις πιο αγνές μορφές της είναι αυτή που μοιράζεσαι με ένα ζωάκι.
Απόλυτη εμπιστοσύνη θα πάρεις μόνο από κάποιο ζώο, ποτέ από άνθρωπο.

Όχι μόνο μας προσφέρουν αγάπη και ποιότητα ζωής, μας κάνουν και καλύτερους με όσα μας μαθαίνουν με το παράδειγμά τους.
 
chrisssb said:
Δεν είναι απλά μπούρδα, είναι πλήρης άγνοια της ίδιας της ζωής.

Εγώ μόνο ξέρω πόσες φορές πετάχτηκα από το κρεβάτι απλά γιατί έβλεπα εφιάλτη ότι κάτι έπαθε η γατούλα μου.

Η αγάπη είναι αγάπη και μια από τις πιο αγνές μορφές της είναι αυτή που μοιράζεσαι με ένα ζωάκι.
Απόλυτη εμπιστοσύνη θα πάρεις μόνο από κάποιο ζώο, ποτέ από άνθρωπο.

Όχι μόνο μας προσφέρουν αγάπη και ποιότητα ζωής, μας κάνουν και καλύτερους με όσα μας μαθαίνουν με το παράδειγμά τους.
Click to expand...

Όπως το είπες..Αγάπη στην αγνοτερη μορφή της...Να σε κοιτάζει στα μάτια και να σου μιλάει..Να σου λέει τα πάντα...Άστο Χρήστο..Από την στιγμή που έφυγε ο αδελφός του επιδιωκα να μην τον αφήνω στιγμή μόνο του..Πέρασε και ενάμιση μήνα καταθλιψαρα..Τότε είχε χάσει πολλά κιλά..Με υπομονή και επιμονή τον συνέφερα..Αλλά ήρθα τόσο πολύ κοντά του ταυτόχρονα που δεν βλέπω στο ένα μέτρο τώρα.
 
Status
Not open for further replies.
Top Bottom