Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Status
Not open for further replies.
Σε ευχαριστώ πολύ!

ο Τάμπυ την 3η μέρα συνήλθε.
τις πρώτες 2, ούτε φαγητό ούτε τίποτα.. μόνο εμετούς.
το είχα μετανιώσει! έλεγα, ..πάει.. το'χασα το γατάκι μου!
μετά μια χαρά όλα. όπου να'ναι πρέπει να πάω και τον spoty
 
ο Τάμπυ την 3η μέρα συνήλθε.
τις πρώτες 2, ούτε φαγητό ούτε τίποτα.. μόνο εμετούς.
το είχα μετανιώσει! έλεγα, ..πάει.. το'χασα το γατάκι μου!
μετά μια χαρά όλα. όπου να'ναι πρέπει να πάω και τον spoty

Eίναι σίγουρο ότι είναι για καλό τους. Κυριολεκτικά κερδίζουν χρόνια ζωής από αυτό.

Δεν παύεις όμως να αισθάνεσαι "ενοχές" για την ταλαιπωρία που τα βάζεις, αν και προσωρινή.

Η Μιμίκα το πρωί όλο ερχόταν και με έγλυφε στο πρόσωπο και τα χέρια και γουργούριζε. Έτσι με ξύπνησε το πρωί.
Εντλώς ανυποψίαστη. Ε φαντάζομαι την απορία της/ταραχή της που τώρα είναι στον κτηνίατρο.

Θα την πάρω πίσω την πέμπτη το πρωί.

Εννοείται θα την έχω όπως πάντα στα ώπα ώπα και θα την γεμίσω φιλάκια.

Το σπίτι ερήμωσε από τις σκανταλιές της και τις φωνούλες της,.

Κάνω υπομονή.
 
Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Eίναι σίγουρο ότι είναι για καλό τους. Κυριολεκτικά κερδίζουν χρόνια ζωής από αυτό.

Δεν παύεις όμως να αισθάνεσαι "ενοχές" για την ταλαιπωρία που τα βάζεις, αν και προσωρινή.

Η Μιμίκα το πρωί όλο ερχόταν και με έγλυφε στο πρόσωπο και τα χέρια και γουργούριζε. Έτσι με ξύπνησε το πρωί.
Εντλώς ανυποψίαστη. Ε φαντάζομαι την απορία της/ταραχή της που τώρα είναι στον κτηνίατρο.

Θα την πάρω πίσω την πέμπτη το πρωί.

Εννοείται θα την έχω όπως πάντα στα ώπα ώπα και θα την γεμίσω φιλάκια.

Το σπίτι ερήμωσε από τις σκανταλιές της και τις φωνούλες της,.

Κάνω υπομονή.

Δίκιο έχεις και για το ότι είναι για το καλό τους αλλά και για τις ενοχές.
Εγώ που τις πηγαίνω σε γιατρό που είναι 40 σχεδόν χιλιόμετρα από το σπίτι μου,το τι κλάμα ρίχνουν μέσα στο κλουβάκι μέχρι να φτάσω,δεν λέγεται.
 
Re: Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Δίκιο έχεις και για το ότι είναι για το καλό τους αλλά και για τις ενοχές.
Εγώ που τις πηγαίνω σε γιατρό που είναι 40 σχεδόν χιλιόμετρα από το σπίτι μου,το τι κλάμα ρίχνουν μέσα στο κλουβάκι μέχρι να φτάσω,δεν λέγεται.

Άστα να πάνε Σωκράτη... μόνο που δεν έκλαιγα χτες το βράδυ...

Μου έκανε χαρούλες και αγάπες και εγώ σκεφτόμουνα τι την περιμένει...
 
Re: Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Δίκιο έχεις και για το ότι είναι για το καλό τους αλλά και για τις ενοχές.
Εγώ που τις πηγαίνω σε γιατρό που είναι 40 σχεδόν χιλιόμετρα από το σπίτι μου,το τι κλάμα ρίχνουν μέσα στο κλουβάκι μέχρι να φτάσω,δεν λέγεται.

Δεν παθαινουν τιποτα πιστεψε με .

Το ξεχνουν μολις γυρισουν στο ασφαλες περιβαλλον απο το οποιο εφυγαν για λιγο.


υγ

Ασε που ανακαλυπτεις και αλλες πτυχες των φωνητικων τους ικανοτητων :flipout:

Εναν μικρο γατουλη που μου κατσικωθηκε περσι το καλοκαιρι οταν τον πηγα πρωτη φορα γιατρο ακουσα φωνη που ουτε ειχα ακουσει μεχρι τοτε ουτε ξανακουσα ποτε μου. Λες και ηταν αλλος γατος.
 
Re: Απάντηση: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Με το καλό το κουκλάκι! Σου τριγύριζε Χρήστο και τη φοβήθηκες;

Ευχαριστώ Τάσο.

Κάποια στιγμή έπρεπε να γίνει.

Κανονικά έπρεπε να είχε γίνει το περασμένο καλοκαίρι.

Δεν ήταν καλά στην υγεία της όμως και έτσι το αναβάλλαμε.

Θέλαμε να δυναμώσει πρώτα και να πάρει και βάρος.

Τώρα είναι μια χαρά.

Από την παρασκευή το βράδυ την έπιασε οίστρος.

Μιλάμε η καημενούλα τρελάθηκε! Όλο έσκουζε και ήθελε να βγει έξω.

Και να οι γατούληδες να είναι όλοι από κάτω,

Οπότε και για να ησυχάσει από τον οίστρο και για να αποφύγουμε καμιά ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη την πήγα τώρα.
 
Re: Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Δίκιο έχεις και για το ότι είναι για το καλό τους αλλά και για τις ενοχές.
Εγώ που τις πηγαίνω σε γιατρό που είναι 40 σχεδόν χιλιόμετρα από το σπίτι μου,το τι κλάμα ρίχνουν μέσα στο κλουβάκι μέχρι να φτάσω,δεν λέγεται.

και μετά σου λέει δεν καταλαβαίνουν...
ξέρουν που πάνε μέσα στο κλουβί, είμαι σίγουρος!
την 1η φορά που έβαλα τον Τάμπυ στο κλουβί για τον γιατρό, έκανε σαν τρελός!
την 2η φορά που μπήκε στο κλουβί αυτή την φορά να πάμε στο χωριό, σχεδόν το ίδιο. αλλά στο χωριό, πέρασε ζάχαρη!!
την 3η φορά πάλι στο κλουβί για το χωριό, δεν έβγαλε άχνα!! δεν το πιστεύαμε! φαινόταν ότι δεν είχε καθόλου άγχος.
το "παράξενο" δεν τελειώνει εδώ..
η πρώτη φορά που μπήκε και ο Σπότυ στο κλουβί παρέα με τον άλλον, είχαμε τα ίδια αποτελέσματα.
στην αρχή ο μικρός ήταν λίγο ανήσυχος και σε λίγο τσιμουδιά και αυτός!
λες και ο άλλος του είπε, -σκάσε τώρα , να δεις εκεί που πάμε πως θα περάσουμε..
Αθήνα- Κυλλήνη ξεχνάμε ότι έχουμε γάτες στο πίσω κάθισμα.
το αποκορύφωμα είναι όταν ετοιμαζόμαστε. σαν τρελά απο την χαρά τους όταν δουν βαλίτσες να κατεβαίνουν απο το πατάρι και το κερασάκι, όταν ανοίγω το κλουβί να μπουν μέσα!
έχετε δει πως στριμώχνονται 2 για να περάσουν ταυτόχρονα απο πόρτα και να μην χωράνε;
ένα τέτοιο πράγμα!
 
Tι δεν καταλαβαίνουνε...

Μια χαρά καταλαβαίνουν και κυρίως το σημαντικότερο από όλα.

Την αγάπη.
 
Η Χρύσα μου πάντως όταν με βλέπει να ανοίγω την πόρτα της αποθήκης που έχω τα κλουβιά,τρέχει και κρύβεται όπου βρει...
 
Αν δεν ήταν και τα γατιά μας να μας απασχολούν ευχάριστα, δεν θα την βγάζαμε καθαρή με αυτή την κατάσταση καραντίνας.

Δηλαδή και μόνο που βλέπεις αυτή τη φάτσα, έρχεσαι στα ίσια σου ψυχολογικά. :drummer:

91911156_3020819041311782_5050614354475483136_o.jpg
 
Status
Not open for further replies.