Η φύση ειναι σκληρή. Και υπάρχουν κάτι μέρες που μας το υπενθυμίζει.
Ο γάτος μου χρόνια έχει να αρπάξει πουλι, ουσιαστικά απο τότε που τον περιορίζω στην αυλη με κορδόνι...
Σήμερα το πρωί ερχεται με ένα στα σαγόνια..χτυπάει την τζαμαρία για να το δουμε...ήθελε και να μπει (ειναι δώρο δεν πρέπει να το αρνηθεις ειναι βασικό στη σχεση των αιλουροειδών)
Και έκανε το σαλόνι bordέλο.
Επιπλέον πήγε να το κρυψει εκει που έχω αφησει βινύλια για αποθήκευση...και μετά την βινυλοθήκη
Παω να του το πάρψ, έκλεγε σαν μωρο παιδί, μιλάμε το χάος, το πέταξε προς το επιπλο και πήδηξε κι αυτός και κόντεψε να ριξει την τηλεόραση.
Τον βγάζουμε (ευγενικά) έξω με το πουλι, σε ένα τέταρτο ξαναέρχεται με ένα δεύτερο !
Βρίσκομαι με 2 νεκρά πουλιά στην αυλη (δεν αφήνει να τα πάρω) και ένα γάτο που έχει ξεσαλώσει και μόλις κόντεψε να αρπάξει ένα τρίτο.