Παρακολουθώ καθημερινά με πολύ ενδιαφέρον την παρούσα συζήτηση.
Συνεχίζει να με εκπλήσσει η εμμονή μερικών μελών στην ανάγκη οπλοκατοχής και οπλοχρησίας για περιπτώσεις εισβολής στο σπίτι και προστασίας της περιουσίας και της οικογένειας.
Δεκτό ως επιχείρημα.
Η επισήμανση των ατυχών περιστατικών φαίνεται πώς δεν τους ενδιαφέρει. καθόλου. Λένε ότι με καλή εκπαίδευση δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Στην περίπτωση να βρεθεί το όπλο στα χέρια άλλου, επίσης δεν τους απασχολεί, καθώς καλύπτονται με το επιχείρημα "το όπλο θα είναι κλειδωμένο". Επίσης θεωρούν ότι αν πυροβολήσουν κλέφτη σε κατάσταση άμυνας, αν αποδειχθεί ότι αυτός είναι άοπλος θα απαλλαγούν.
Ας τα δούμε αναλυτικά.
1. Εκπαίδευση: Πού, κάθε πότε και πόσο; Πόσο στοιχίζει;
Σκοπευτήρια δεν υπάρχουν και η πολιτεία δεν επιθυμεί να δημιουργηθούν. Η αντίθεση είναι καθολική. Και σε αυτά που υπάρχουν, αυτοί που ασκούνται συχνά έτσι ώστε να είναι αποτελεσματικοί, δίνουν αρκετά χρήματα για σφαίρες. Πόσο; Από ερωτήσεις που έκανα σε Ελλάδα και Κύπρο πήρα ως απάντηση τα 500-1200 ευρώ το μήνα. Για όπλα μικρού βεληνεκούς, με 2 προπονήσεις την εβδομάδα σε όπλο και μια φυσικής κατάστασης, χωρίς καμιά μα καμιά διακοπή. Τουλάχιστον 50 βολές τη φορά. Η αραιά και πού παρουσία θεωρείται από αυτούς που ξέρουν, γελοία. Άρα η ΠΟλιτεία δεν σκοπεύει να ωθήσει τον κόσμο για εκπαίδευση στα όπλα, και αν αυτό γίνει κοστίζει ακριβά και ζητά σταθερή σχέση με το αντικείμενο.
Αν έχει κανείς άλλα στοιχεία, ας τα παραθέσει. Με χαρά να τα εξετάσουμε.
2. Περίπτωση να βρεθεί σε χέρια άλλου. Το συζήτησα με 4 αστυνομικούς, που φυλάγουν όπλο και σφαίρες στο σπίτι (με διαταγή). Και στους τέσσερις, τουλάχιστον 2 φορές το όπλο βρέθηκε στα χέρια άλλου και μάλιστα 2 φορές και με σφαίρες. Για τους 3 δεν ξέρω καθόλου τη σχολαστικότητά τους, και δεν μπορούσα να ρωτήσω αλλά για τον ένα ξέρω καλά. Πρόκειται για άτομο που τον παρομοιάζει κανείς με ρομπότ ή ψυχρό αίμα. Σε 14 χρόνια υπηρεσίας δεν άργησε ποτέ στη δουλειά του, δεν έχει παραβεί ποτέ κανόνα τροχαίας, όσο γελοίος κι αν είναι αυτός, μια κλήση που πήρε για παρκάρισμα, την πλήρωσε την άλλη μέρα και μάλιστα το ανέφερε στο διοικητή του. Φυλάει το όπλο και τις σφαίρες σε διαφορετικό χώρο, σε διαφορετικό όροφο και ελέγχει καθημερινά 3 φορές την ημέρα σε τακτές ώρες και μερικές φορές έκτακτα τα μέρη αυτά. Κάθε φορά που θα λείψει περισσότερο από μια μέρα, παραδίδει το όπλο στο τμήμα. Δεν έχει ξεχαστεί ΠΟΤΕ. ΠΟΤΕ. ΠΟΤΕ. Φυσικά ξυπνά κάθε βράδυ για έλεγχο, αυτό θεωρείται κανόνας. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ. Έχει εκπαιδεύσει το γιο του να αποφεύγει τα όπλα με κάθε τρόπο, μαθαίνοντάς του πόσο κακό κάνουν στη θεωρία και στην πράξη (πράξη επίσκεψη σε κρατητήριο ώστε να δει ο μικρός τί πρόκειται να σε περίπτωση που... και φυσικά του έχει δείξει ακέφαλα ζώα... να τρέχει αίμα, τον έχει βάλει να μυρίσει αίμα, κλπ.) Φυσικά δεν δέχεται ποτέ τόσο κόσμο στο σπίτι ώστε να μη μπορεί να ελέγχει ταυτόχρονα όλους τους χώρους. Για< τόσο ψυχρό αίμα μιλούμε. Κι όμως δεν τα κατάφερε. Σε 14 χρόνια το όπλο βρέθηκα στα χέρια άλλου τουλάχιστον 2 φορές. Μια φορά αφού είχαν σπάσει τις κλειδαριές με κάτι μεγαλύτερο από μαχαίρι (μάλλον τσεκουράκι). Τη μια το όπλο είχε χρησιμοποιηθεί, δηλ. είχαν γίνει βολές. Εσείς θα είστε πιο προσεκτικοί; Πιο τυχεροί; Θα το κλειδώνετε καλύτερα; Δηλ. εκτός από τα λουκέτα μετά θα έχετε και συνδυασμούς;
Θα ήθελα απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
3. Έστω ότι κάποιος μπαίνει στο σπίτι σας. Τον πυροβολείτε. Δεν είναι κλέφτης. Είναι πάρτι γενεθλίων έκπληξη. Ή ο πεθερός σας που φέρνει τα παιδιά στο σπίτι μετά από δικό σας πάρτι για το οποίο τα είχατε πάει στα πεθερικά και ανοίγει με το κλειδί που έδωσε η γυναίκα σας για να μη σα ςξυπνήσει. Τί γίνεται;
Έστω ότι είναι κλέφτης. Άοπλος. Τί γίνεται; Δεν έχετε καμιά ευθύνη; Μπορεί κάποιος να μας απαντήσει; Νομικός; Δικηγόρος;
Έστω ότι κάποιος παίρνει εν αγνοία σας το όπλο και τραυματίζει κάποιον άλλο. Χωρίς να έχετε προλάβει να το δηλώσετε στην Αστυνομία. Τί γίνεται; Νομικός; Δικηγόρος; Φίλε send, rivers (αν θυμάμαι καλά είσαι επίσης δικηγόρος. Αν όχι, τη συγνώμη μου).
Κάτι ακόμη.
Θα ήθελα να μάθω αν η κατοχή όπλου έχει επίπτωση στην ψυχολογία του ατόμου, θετική ή αρνητική και αν αλλάζει τη συμπεριφορά του. Αν δηλαδή το κάνει πιο τολμηρό, πιο ριψοκίνδυνο, κλπ. Πολύ θα ήθελα να μάθω την επιστημονική άποψη ενός ψυχολόγου, όπως του Σπύρου Σούρλα.
Τελευταίο.... έχετε πάει σε κηδεία ατόμου που σκοτώθηκε από τυχαία εκπυρσοκρότηση όπλου ή σκοτώθηκε πάνω σε παιχνίδι; Δεν έχω καμιά σχέση με τα όπλα, αλλά έχω πάει σε κηδεία συμφοιτήτριας που τη σκότωσε κατά λάθος ο αδελφός της, σε κηδεία παιδιού φίλου που το έφερε νεκρό από τις ΗΠΑ για να το θάψει στην Ελλάδα από λάθος πυροβολισμό, ενώ μέχρι πρότινος σε παραδιπλανό δρόμο κατοικούσε οικογένεια με παιδάκι με ένα πόδι. Το άλλο το πήρε σφαίρα από κυνηγετικό όπλο θείου, όταν ήταν 2 ετών.
Επίσης έχω φίλους κυνηγούς, οι οποίοι κυνηγούν συστηματικά. Αφήνουν όμως όπλα και σκυλιά πολύ μακριά από τη Θεσσαλονίκη σε μέρος που φυλάσσεται συνεχώς και μάλιστα πληρώνουν συνεταιρικά γι αυτό. Ο ένας μάλιστα ήταν θύμα ληστείας στο γραφείο του (δικηγορικό στην οδό Φράγκων), αλλά όπλο δεν πήρε. Ούτε μετά τη ληστεία.
Δεν θέλω να κλείσω τη συζήτηση, θέλω να ανοίξει και να κατατεθούν περισσότερες απόψεις.
roud: ...