Παιδική ηλικία και αναμνήσεις ... αφεθείτε !

Μπα, αυτα δεν φαινονται καλης ποιοτητας.

Παλαιοτερα, στην δικη μου εποχη ειχε και πλαστικα στρατιωτακια 2ου παγκοσμιου πολεμου που κατασκευαζονταν στην Ελλαδα και ηταν κοποιες αλλης μαρκας, αγγλικης νομιζω, και καλης ποιοτητας, οι γερμανοι ηταν μπλε γκρι, οι αμερικανοι πρασινοχακί...αλλα δεν τα βρισκω στο ιντερνετ....

Ειχαμε βεβαια και τα "ξενα" τα καταπληκτικα Timpo και τα πανακριβα Britains...
 
Tα θυμαστε αυτα ? ..... :proud: ......

fetch


..... ΠΛΟΠ ..... :laugh: .....
 
Το ειχα δει, αλλα δεν το αγορασα ποτε...η ιδεα οτι το βλημα ηταν δεμενο με σχινακι...

Αλλα θυμαμαι, πολυ μικρος, ειχα μια "καραμπινα" μικρη, για παιδια, αλλα που ηταν κατασκευασμενη απο καννικο ξυλο και με την κανη μεταλικη...σημερα δεν υπαρχει κατι τετοιο. Ολα πλαστικα.

Ειχα επισης ενα αποκριατικο τοξο με βελη με βεντουζες, και εκανα σκοποβολη μεσα στο σπιτι :guitarist::flipout:Αυτα γυρω στα 4-5-6 χρονων.

Απο τα 7-8 και μετα ειχα αεροβολα και με αυτ δεν εριχνα μεσα στο σπιτι βεβαια...μονο στην εξοχη.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Ειχα επισης, τι θυμηθηκα παλι !, ενα αυτοκινητο, Σιτροέν που το μετακινουσα με πεταλια, και το οδηγουσα και αυτο μεσα στο σπιτι...και ηταν και αυτο μεταλικο ( λαμαρινα).
Και εκει σημερα ολα ειναι πλαστικα. Τα μεταλικα θα λεγε κανεις εχουν απαγορευτει.
 
Το ατελείωτο ταξίδι

"Υποθέτω" ότι μόνο λίγοι από εσάς ταξίδεψαν με τα υπεραστικά των 32 θέσεων την δεκαετία το 1960 (ναι - ναι είμαι λίγο μεγαλύτερος από τον Μάνο):ernaehrung004:

View attachment 127268

Αθήνα - Μολάοι. Το λεωφορείο έφευγε στις 8:00 από την Αγίου Κωνσταντίνου στην Ομόνοια, αλλά έπρεπε να ήσουν εκεί τουλάχιστον μισή ώρα, μιάς και οι βαλίτσες, τα καλάθια και τα λοιπά, έπρεπε να φορτωθούν στην οροφή, να καλυφθούν με μουσαμά και να δεθούν με σχοινιά.

View attachment 127269

Ο δρόμος περνούσε μέσα από την Ελευσίνα και μετά τα Μέγαρα το πρώτο μαρτύριο. Η Κακιά Σκάλα. Στενός ο δρόμος, στροφές και φυλλασόμενες διαβάσεις του τραίνου. Η πρώτη στάση στην Κόρινθο για να πάρει επιβάτες και μετά Δεβενάκια και στο Άργος 10 λεπτά για καφέ.

Το δεύτερο μαρτύριο ονομαζόταν Αχλαδόκαμπος. Υπ´όψιν ο δρόμος σε μερικά σημεία ήταν τόσο στενός και αν συναντούσαμε φορτηγό ή άλλο λεωφορείο ο εισπράκτορας κατέβαινε για να μανουβράρει τους οδηγούς.

Στην Τρίπολη μισή ώρα στάση για φαγητό και μετά η συνέχεια (κάπως πιό ήπια) για Σπάρτη. Από εκεί το τρίτο μαρτύριο - ο δρόμος πρίν τις Κροκεές - πάλι γεμάτος στροφές, μηδέν ορατότητα και πολύ στενά γεφυράκια.

Τέλος μετά την Σκάλα, ο δρόμος η άσφαλτος "εξαφανιζόταν" και το λεωφορείο πήγαινε σαν πλοίο στο Κάβο Ντόρο!

Ώρα αφίξεως στους Μολάους 17:30!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ενώ σήμερα η ίδια διαδρομή καλύπτεται σε περίπου 3,5 ώρες.

Στη δε επιστροφή η στάση στο Χάνι της Θειά Χρίσταινας ήταν υποχρεωτική.

http://www.notospress.gr/article.php?id=3384
 
Υπαρχουν και μεγαλυτεροι απο σενα .... -bye- .... (αλλα ντρεπονται να το πουν :p)

Εγω παντως προλαβα τα Scania Vabis στον Παπαγο (1978) για περιπου ενα η δυο χρονια.

Η γραμμη ηταν η 406 (αν δεν κανω λαθος) και υπηρχε μια μικρη ανηφοριτσα (διπλα απο μια εκκλησια)
που ο οδηγος κατεβαζε απαντες κατω, ανεβαζε ΑΔΕΙΟ το λεωφορειο την κορυφη της ανηφορας και
τους ξαναφορτωνε μεσα (συνηθως τα λεωφορεια ηταν τιγκα απο ορθιους και καθιμενους, οποτε ειχε
ξεπερασθει το ωφελιμο φορτιο ... κατα πολυυυυυυυ :laugh:)

Παραθετω μια αλλη γραμμη (ιδια μαρκα λεωφορειο) ....

1188.jpg


Στο Πολυκαστρο ΔΕΝ γνωρισα συγκοινωνια .... γιατι ηταν πεντε δρασκελιες χωριο (το 1976).
 
Αυτος καθοτανε αρχοντας στην καρεκλα του και φωναζε
για τους στριμωγμενους απο το μικροφωνο: "Προχωρηστε στο βαθος........."
 
Απάντηση: Re: Παιδική ηλικία και αναμνήσεις ... αφεθείτε !

...
Το δεύτερο μαρτύριο ονομαζόταν Αχλαδόκαμπος. Υπ´όψιν ο δρόμος σε μερικά σημεία ήταν τόσο στενός και αν συναντούσαμε φορτηγό ή άλλο λεωφορείο ο εισπράκτορας κατέβαινε για να μανουβράρει τους οδηγούς.
...

Ο γνωστός και ως "Κωλοσούρτης" :))

Aν πετύχαινες μπροστά κανέναν παππού ή κάποιο σαραβαλάκι να πηγαίνει με 40, ήσουν τελειωμένος... Οσοι προλάβαιναν προσπερνούσαν - μετά όταν μαζευόντουσαν 2-3 που φοβόντουσαν την προσπέραση, the game is over... έφτιαχναν convoy.
 
Last edited:
Σωστά θυμάσαι, αλλά τα παλιά φορτηγά ήταν χειρότερα .............. αλλά υπήρχε άγραφος νόμος!

Στην 1η ευκαιρία κάνανε δεξιά και περνούσε το convoy.


View attachment 127277
 
Λοιπόν λέγαμε για αυτοκινητάκια....
εδώ η συλλογή μου στην αυτοσχέδια θήκη μεταφοράς (που τελικά δεν είναι ο φωτεινός παντογνώστης αλλά η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια - φυσικά λείπει το καπάκι, αλλά υπάρχει το κέλυφος που ταίριαξε μια χαρά).
Από ό,τι βλέπω είναι όπως επέστρεψαν μετά από κάποιο αγώνα εκτός έδρας, όπου μετά λύπης διαπιστωσα ότι υπάρχουν 1-2 απώλειες.
Πχ μου λείπει το αρχαιότερο κομμάτι (στο κουτί χωρίς πολλά σχεδιαστικά) μια Ford Mustang που μάλιστα έστριβαν και οι ρόδες αν πίεζες την κατάλληλη πλευρά.
Είναι τα περισσότερα της μεταγενέστερης σειράς superfast του Lesney κυκλοφορίας 1969 πάνω κάτω.

Να σημειώσω ότι η σειρά superfast ονομαζόταν έτσι διότι οι άξονες των τροχών ήταν από ελαστικό ανοξείδωτο ατσάλι διαμέτρου καρφίτσας όπου έπάνω τους ήταν περασμένοι οι πλαστικοί τροχοί με ασημομπογιά σε στυλ ζάντας. Τότε οι ζάντες μόλις είχαν κυκλοφορήσει.
Επίσης ο άξονας αυτός ήταν στερεωμένος επάνω σε πλαστική βάση με ελαστικά χαρακτηριστικά που τους έδινε αίσθηση ανάρτησης.
Αυτή η σχεδίαση των τροχών έκανε τη σειρά να τσουλάει απίστευτα γρήγορα, σε σχέση πάντα με την προηγούμενη σειρά που σερνόταν μετά βίας γύρω στο ένα μέτρο.
Εκείνη την εποχή φτιάχναμε αγώνες με αυτοσχέδιες πίστες ελεύθερης καταβασης από χαρτόνια που τις προσαρμόζαμε σε έπιπλα κλπ....
.....
:driver:
 

Attachments

  • 20160503_205027.jpg
    20160503_205027.jpg
    167.9 KB · Views: 136
εδώ η πλήρης λίστα της σειράς
http://www.matchbox-dan.com/sf/superfast.html

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

ενδιαφέρουσες άχρηστες πληροφορίες αναμνήσεις....
πχ το νο46 ήταν έπαθλο σε διαγωνισμό των μπισκότων αλατίνη (μόλις είχαν κυκλοφορήσει). Εδινες 10-20 ετικέτες από μπισκότα και στο έφερνε ο ταχυδρόμος.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Η miura και η dodge charger κάτω από όσο θυμάμαι ήταν τα πιό γρήγορα....

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

το 20 είναι η lamborghini marzal μοντέλο που ποτέ δεν βγήκε στην παραγωγή.
 
Αυτην την Mercedes πανω δεξια την λυμπιζομαι... Αλλα και αυτην την Rolls πιο κατω....:drool:

Πουλας τιποτα ;

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Την θυμαμαι αυτην την σειρα οντως τσουλαγαν πολυ γρηγορα...τους εδινες φορα κανοντας γκρρρ γκρρρ δυο τρεισ φορες (λες και ηταν να κουρδιστουν και ετσι κανανε ολοι οι φιλοι) και τα αφηνες και πηγαιναν γρηγορα.

Τι ωραια που ηταν.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Τα καπω που ανοιγαν και βλεπαμε μεσα τις ασημι μηχανες...

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

.............................

Αθήνα - Μολάοι. Το λεωφορείο έφευγε στις 8:00 από την Αγίου Κωνσταντίνου στην Ομόνοια, αλλά έπρεπε να ήσουν εκεί τουλάχιστον μισή ώρα, μιάς και οι βαλίτσες, τα καλάθια και τα λοιπά, έπρεπε να φορτωθούν στην οροφή, να καλυφθούν με μουσαμά και να δεθούν με σχοινιά.........

Αμα σου πω οτι αυτο το δρομολογιο το εχω κανει καμποσες φορες !

Και συχνα ειχα διαμεινει Μολαους.
Βεβαια γιατι ειχα μεγαλο μπελα με την Μονεμβασια. Αλλα δεν ανηκει στις παιδικες αναμηνησεις αλλα τις νεανικες, αρα εκτος νηματος :7SFGSFG:

Οσο για την κακια σκαλα την ειχα φαει με το κουταλι απο τοτε που αρχισα να ενηλικιωνομαι.

Φανταστικα μερη.
 
Εκείνη την εποχή φτιάχναμε αγώνες με αυτοσχέδιες πίστες ελεύθερης καταβασης από χαρτόνια που τις προσαρμόζαμε σε έπιπλα κλπ....

Εμεις βγαιναμε εξω απο το χωριο και φτιαχναμε πιστες στο χωμα .... με τα χερια μας.
Οταν το χωμα ηταν ξηρο (οχι βρεγμενο) ηταν εξαιρετικα ευκολη και διασκεδαστικη υποθεση.
Προσθεταμε και αυτοσχεδιες γεφυρουλες με καδρονακια που στηριζονταν σε σβωλους απο χωμα.

Παρολη την φαντασμαγορια της "οδοποιιας" μας ... δεν βαστουσαν πολυ.
Με το πρωτο ψιλοβροχο (η δυνατο ανεμο) χανονταν ολα. Ομως .... ηταν υπεροχα !
Ακομα και για δυο μερες .... :p
 
Μήτσο απλά ........................ :grinning-smiley-043 και :SFGSFGSF:

Τι φωτιά μου (ξανά)έβαλες δεν λέγεται!!!!!