Παλιά ήμουν πιο ευτυχισμένος!

Πολύ ενδιαφέρουσες οι τοποθετήσεις όλων.

Gas gas και Schubert συμφωνώ οτι σε πολλές περιπτώσεις η απόλαυση της μουσικής τέχνης και της τελειότητας του ήχου είναι διαφορετικά πράγματα, που κάποιοι μακάριοι μπορούν να τα συνδυάσουν αρμονικά. Συμφωνώ οτι το κυνήγι των ποιοτικών ηχοχρωμάτων είναι ένα ευγενές χόμπι, όπως ο φιλοτελισμός ή η γευσιγνωσία, που προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση, γιατί αντικειμενικά ο καλός ήχος είναι απόλαυση! Δε μπορεί όμως να μας διαφωτίσει ιδιαίτερα για μουσικές/συνθετικές πτυχές του έργου που ενδιαφέρει πολλούς, κυρίως μουσικούς. Αλλά τώρα επανέλαβα τα λεγόμενά σας. Παραθέτω κάποια παραδείγματα:

- ο καθηγητής μου της Αρμονίας, ο οποίος είναι και συνθέτης και εκτιμώ πολύ, στο ωδείο άκουγε μουσική από ένα ραδιοφωνάκι σαν αυτά που παίρνουμε μαζί στο γήπεδο για να ακούμε τι συμβαίνει στα άλλα ματς :smile:. Στο σπίτι του δεν είχε και κάτι πολύ καλύτερο.

- Διάβασα πριν μερικούς μήνες σε αγγλικό περιοδικό (BBC Music ή Gramophone) μια συνέντευξη του Mischa Maisky, από τους μεγαλύτερους βιολοντσελίστες του καιρού μας, ο οποίος ρωτήθηκε για τον τρόπο που ακούει μουσική, και απάντησε οτι αγοράζει mp3 από το iTunes και τα ακούει στο iPod του! Και αμέσως μετά συνέχισε (σα να ήθελε να δικαιολογηθεί), οτι αυτός δε χρειάζεται να ακούει με καλύτερη πιστότητα γιατί είναι ο ίδιος μουσικός και μπορεί να ανακατασκευάσει τη μουσική και τους ήχους στο μυαλό του. :worshippy:

-Φοβερό post, από τότε που πρωτοξεκίνησα να γράφω εδώ, και μου έχει μείνει!

Τελικά καταλήγουμε στο γνωστό ο καθένας με το γούστο του, απλά πρέπει να αποκτήσει αυτογνωσία για το τι ζητάει από τον κόσμο της μουσικής και της πιστότητας.
 
Μην το ψάχνεις στα μηχανήματα, στον ήχο ή στα ακούσματα. Όλες αυτές οι παρενέργειες που αναφέρεις έχουν να κάνουν με τη διάθεσή μας και με το τρόπο ζωής μας. Οι αλλαγές στη ζωή μας επειδή γίνονται σταδιακά δεν τις συνειδητοποιούμε επαρκώς και εγκαίρως για να έρθουμε σε ρήξη με ότι μας απομακρύνει από τα πιστεύω μας. Τις περισσότερες φορές βέβαια αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στον άμεσο κοινωνικό μας περίγυρο για να αντιληφθούμε την "εξέλιξη" μας και τα αδιέξοδα της πορείας μας.
Τι κάνουμε; Επαναδιεκδικούμε και κερδίζουμε όλες τις μικρές μάχες της καθημερινότητάς μας και ενδυναμώνουμε τη πίστη στον εαυτό μας (όχι τον εγωισμό μας). Μετά η μουσική όταν θα την ακούσουμε, από όπου την ακούσουμε θα έχει πράγματι κάτι να μας πει και κυρίως θα συνεχίζει να συμβάλει στη βελτίωσή μας.
:ernaehrung004:

Πολυ βαθεια και καθαρη σκεψη! δεν μπορω να πω τιποτα παρα να συμφωνησω!
 
ακριβως το ιδιο πραγμα(ισως και χειροτερα)γινεται και στην εικονα.
αντι να παρακολουθεις το περιεχομενο και την υποθεση,
κοιτας την αναλυση,τα χρωματα,το βαθος πεδιου κτλ...και χανεις την ουσια...
οχι πως δεν βλεπεις το εργο,αλλα το αφηνεις σε 2η μοιρα κατα καποιον τροπο.
αντιστοιχα λοιπον με αυτο του ηχου-που πολυ σωστα παρατηρησες-ετσι ανεμελα βλεπαμε στο vhs video,την ταινια και μονον αυτη,πριν καποια χρονια..
 
Πολύ ωραίο θέμα άνοιξατε μπράβο!


Καμία και εγώ αναρωτιέμαι αν όντως δεν ευχαριστιέμαι την τωρινή κατάσταση (σε σχέση με την παλιά) αλλά πιστεύω η τωρινή είναι πολύ καλύτερη.Είμαι 32 τώρα και στα 13μου είχα πάρει walkman κασέτας και άκουγα ώρες μουσική,τότε πρωτοανακάλυπτα τα είδη μουσικής άρχιζα να αγοράζω κασέτες κτλ έδενα το walkman στο ποδήλατο και έκανα βόλτες ακούγοντας Iron Maiden (σκέτη ηδονή),στη θάλασσα το έπαιρνα,σε δουλειές κτλ κτλ

Απλά ήταν "η πρώτη επαφή" και μας μένει κάτι σαν ιδιαίτερο..Ψευδαίσθηση είναι,όλοι το παθαίνουμε.Αν μία μέρα απο εκεί που έχεις home cinema,HD ήχους και υπολογιστή,internet στα πάρουν όλα και σου δώσουν ένα walkman ΜΟΝΟ εκεί θα καταλάβεις την πραγματική αξία της τεχνολογίας.Τώρα που έχεις γευτεί τον ήχο & εικόνα HD θα σου λείψει πολύ η τεχνολογία.

Επίσης..
1)Μουσική & ταινίες (Ελληνικά και ξένα),παλιότερα ήταν πιο ποιοτικά,τώρα είναι όλα του κιλού.Εχεις μηχανήματα HD αλλά το υλικό είναι βαρετό.
2)Επειδή όλοι μας έχουμε ακούσει πάμπολες ώρες μουσικής,ίσως μπουχτίσαμε,κουραστήκαμε.Είναι φυσιολογικό.Στα 15μου πρώτη φορά άκουσα Iron maiden και εντυπωσιάστηκα τρομερά πολύ,έβαλα στο δωμάτιο μου μέχρι και αφίσα τους και μου έλεγε ο πατέρας μου "τι μου κρέμασες εκείνους τους αλητάμπουρες μαλιάδες".Τώρα τα ακούω και πολλές φορές βαριέμαι,τα έχω λιώσει,δεν πάει άλλο.
3)Τις προάλλες έμεινα δύο μέρες χωρίς PC (λόγω σέρβις) και δεν είχα τι να κάνω,τρελάθηκα.Κάθε μέρα με το ίντερνετ,χαζευεις πράματα που θες να αγοράσεις,βλέπεις ταινίες,ακούς μουσική,ρωτάς-μαθαίνεις-απαντάς και όμως ένιωσα φρίκη.Σερνόμουν απο εδώ και απο εκεί..Τόσα χρόνια δεν είχαμε PC πως την παλεύαμε;

Επίσης ο άνθρωπος μεγαλώνοντας αλλάζει στα γούστα.Παλιά έπαιρνα το ποδήλατο και γυρνούσα τεράστιες αποστάσεις με φίλους,παίρναμε λεωφορείο 1 ώρα διαδρομή για να πάμε για μπάνιο τώρα έχω αμάξι και βαριέμαι να πάω οπουδήποτε!Μια φορά χάλασε το αμάξι μου και λέω "άντε ευκαιρία να πάω με λεωφορείο στη δουλειά,δεν θα ξοδέψω και βενζίνη" και ήταν τόσο άβολα,στενά,στριμωχτά που αγανάκτησα. Ουσιαστικά αν σου λείψουν εκεί θα καταλάβεις την αξία τους..
 
Last edited:
xamastrok δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι αλλά τουλάχιστον για εμένα που σαραντάρησα, δεν είναι καιρός ακόμη για ...νοσταλγίες. :):)

Κοιτάμε μπροστά και μόνο . :):):)
 
Η sharp δεν εβγαλε κανενα ασχημο μηχανημα
σε αυτη τη κατηγορια. Ολα ηταν γλυκοηχα και αγαπησιαρικα,
αρκει να μην ανεβαζες πολυ το volume.
 
Αδυνατώ να σας καταλάβω.
είμαι σε παράκρουση διαρκείας.
πορεύομαι με ότι έχω.
βρίσκω (ακόμα...) εξαιρετικούς δίσκους να ακούω.
Δεν θα ξαναβγούν Steely Dan - αυτό είναι σίγουρο.
οι καιροί ου μενετοί: Μεγάλη Τέχνη Δεν πρόκειται να βγεί σε τέτοιους καιρούς.
Η Μεγάλη Τέχνη θάλλει σε καιρούς ανάτασης.
σε καιρούς που ακολουθούν Μετά από μεγάλες κοσμογονικές αλλαγές.
μετά από πολέμους, μετά από καταστροφές, μετά από πολλά χρόνια σκοταδισμού.
Ο Μπάχ, 'βγήκε' μετά την Αναγέννηση.
οι Beatles, μετά τον Β' ΠΠ.

Κοντολογής: Αν τα πράγματα -γενικώς μιλάω....- δεν γίνουν δραματικά καλύτερα, δεν πρόκειτα να ξαναδείτε Steely Dan.
Μπορείτε όμως πάντα να ανατρέξετε στους ορίτζιναλ που είναι Μουσείο.
Να παρηγορηθείτε.
Να διαμορφώσετε καλύτερα τις προσλαμβάνουσες - και τα φίλτρα σας.
Αν είσθε τυχεροί, θα παρακινηθείτε να ψάξετε και τους μεγάλους της τζαζ.
Ε μετά, αρχίζετε σιγά σιγά και τους Κλασσικούς.


Τυχεράκηδες (...κάποιοι από σάς τελοσπάντων...).
Πόσο σας ζηλεύω!


:ernaehrung004:
 
Last edited:
Κωστή το θέμα έχει να κάνει με τον αποπροσανατολισμό μας απο τα μηχανάκια και όχι στη νέα παραγωγή μουσικής.

Η μουσική δεν έχει χρονικούς ορίζοντες (μάλλον). Όταν στερεύει η κάνουλα ανατρέχουμε στο ψυγείο.
Και όντως είμαστε (όλοι) τυχεροί που πλέον το ψυγείο είναι τεραστίων διαστάσεων, γεμάτο και free of charge.

Η διάθεση και ο χρόνος δεν πάει καλά και ο αποπροσανατολισμός που προαναφέρθηκε, imo!

(Πότε θα μας πεις τα μηχανήματά σου βρε? αν και κάτι έχει πάρει το αυτί μου για Maggies...:2thumb22sup: :Banane0: :D)
 
Re: Απάντηση: Παλιά ήμουν πιο ευτυχισμένος!

Κωστή το θέμα έχει να κάνει με τον αποπροσανατολισμό μας απο τα μηχανάκια και όχι στη νέα παραγωγή μουσικής.

Η μουσική δεν έχει χρονικούς ορίζοντες (μάλλον). Όταν στερεύει η κάνουλα ανατρέχουμε στο ψυγείο.
Και όντως είμαστε (όλοι) τυχεροί που πλέον το ψυγείο είναι τεραστίων διαστάσεων, γεμάτο και free of charge.

Η διάθεση και ο χρόνος δεν πάει καλά και ο αποπροσανατολισμός που προαναφέρθηκε, imo!

(Πότε θα μας πεις τα μηχανήματά σου βρε? αν και κάτι έχει πάρει το αυτί μου για Maggies...:2thumb22sup: :Banane0: :D)


α ! Αυτό είναι το θέμα;
μου αρέσει να με επαναφέρετε στην Τάξη :ADFADF1:
λοιπόν: έχω όντως Maggies, οδηγημένα από Behringers (δύο μονοφωνικούς).
δεν τα ακούω ποτέ.
γιατί, ζωή να χουν, έχω και δύο γυιούς: ο ένας Β Λυκείου, ο άλλος στο μεταπτυχιακό και με μαθήματα κιθάρας.
Αγγλικά - φροντιστήρια ο μικρός, ο μεγάλος όλη μέρα αγκαλιά με μια Gibson.
ακούω ή από ακουστικά ή από τα μικρά ενεργά Fostex των 200 ευρώ που έχω στον υπολογιστή.

τώρα που ´γινε η θάλασσα γιαούρτι, εμείς (πάλι ...) δεν έχουμε κουτάλι.
χι χι
μια ζωή στην απόξω.

αλλά ο Schubert λάμπει anyway.
όπου και να τον βάλεις, αστράφτει.
 
Εσύ είσαι πάντα μέσα.

ειδικά τώρα με τα vip live απο τους γυιούς, να θέσω και τα μηχανάκια και το "ψυγείο"...

:grinning-smiley-043 :ernaehrung004:
 
Re: Απάντηση: Παλιά ήμουν πιο ευτυχισμένος!

Εσύ είσαι πάντα μέσα.

ειδικά τώρα με τα vip live απο τους γυιούς, να θέσω και τα μηχανάκια και το "ψυγείο"...

Wrong again!
ο μεγάλος μου, μάλλον περνάει Οιδιπόδειο: ό τι ακούω εγώ, αυτός το απορρίπτει.
ακούει hard rock και metal.
βέβαια όταν δε βλέπει κανείς, ακούει στα μουλωχτά και τους δίσκους του μπαμπά.
έρχεται και ρωτάει μετά.

100 η αλεπού, 101 το αλεπόπουλο γίνεται;
Δεν γίνεται.
Σας διαβεβαιώ.

:Banane0:
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Παλιά ήμουν πιο ευτυχισμένος!

100 η αλεπού, 101 το αλεπόπουλο γίνεται;
Δεν γίνεται.
Σας διαβεβαιώ.

:Banane0:

Πως το λεγε ο Σουμπερτ στο Fischerwiesse?

"Give up your foolish trickery,this fish you cannot cheat".....:antlers:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Παλιά ήμουν πιο ευτυχισμένος!

Πως το λεγε ο Σουμπερτ στο Fischerwiesse?

"Give up your foolish trickery,this fish you cannot cheat".....:antlers:

Dort angelt auf der Bruumlcke
Die Hirtin. Schlauer Wicht,
Gib auf nur deine Tuumlcke,
Den Fisch betruumlgst du nicht.



το κλειδί όμως για μένα, γλυκέ μου, αυτές τις μέρες, Δεν είναι ο τελευταιος στίχος.
είναι αυτό το γ.μημένο Schlauer Wicht.

:firstprize:
 
ακριβως το ιδιο πραγμα(ισως και χειροτερα)γινεται και στην εικονα.
αντι να παρακολουθεις το περιεχομενο και την υποθεση,
κοιτας την αναλυση,τα χρωματα,το βαθος πεδιου κτλ...και χανεις την ουσια...
οχι πως δεν βλεπεις το εργο,αλλα το αφηνεις σε 2η μοιρα κατα καποιον τροπο.
αντιστοιχα λοιπον με αυτο του ηχου-που πολυ σωστα παρατηρησες-ετσι ανεμελα βλεπαμε στο vhs video,την ταινια και μονον αυτη,πριν καποια χρονια..

Ακριβώς! Μακάριοι αυτοί που βλέπουν κατεβασμένη ταινία των 700Mb από laptopάκι 14'' με μέτρια οθόνη και χαίρονται αγκαλιά στον καναπέ ή το κρεβάτι..

Εμένα πλέον, δυστυχώς ή ευτυχώς, δε μου κάνει καρδιά να δω ταινία έτσι, και δυστυχώς μερικές φορές είμαι άδικα ειρωνικός προς φίλους μου που το κάνουν ("μα πώς απολαμβάνεις την ταινία σε τέτοια ποιότητα;").
 
Πολύ ωραίο θέμα άνοιξατε μπράβο!

2)Επειδή όλοι μας έχουμε ακούσει πάμπολες ώρες μουσικής,ίσως μπουχτίσαμε,κουραστήκαμε.Είναι φυσιολογικό.Στα 15μου πρώτη φορά άκουσα Iron maiden και εντυπωσιάστηκα τρομερά πολύ,έβαλα στο δωμάτιο μου μέχρι και αφίσα τους και μου έλεγε ο πατέρας μου "τι μου κρέμασες εκείνους τους αλητάμπουρες μαλιάδες".Τώρα τα ακούω και πολλές φορές βαριέμαι,τα έχω λιώσει,δεν πάει άλλο.

Ναι, μερικά ακούσματα τα βαριέσαι και τα ξεπερνάς με τον καιρό, και γενικά η κούραση από την υπόλοιπη ζωή σου έχει αντίκτυπο και στο πώς τα απολαμβάνεις. Το θέμα είναι να έχεις αυτογνωσία να παραδεχθείς όλα τα παραπάνω, οτι οι παλιοί σου ήρωες και ο τρόπος ζωής που είχες συνηθίσει κάποτε δεν είναι πλέον σχετικοί με την τωρινή κατάστασή σου.
 
xamastrok δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι αλλά τουλάχιστον για εμένα που σαραντάρησα, δεν είναι καιρός ακόμη για ...νοσταλγίες. :):)

Κοιτάμε μπροστά και μόνο . :):):)

Είμαι 36. Μου αρέσει να νοσταλγώ μερικές φορές (είναι κακό αυτό;), αλλά σίγουρα δεν είμαι μελαγχολικός.
 
Παράκληση προς διαχειριστή: εκ των υστέρων θυμήθηκα οτι είναι ενδεδειγμένο να γίνεται multi-quote και όχι το σκορποχώρι που δημιούργησα εγώ. Παρακαλώ όπως ενωθούν , και στο μέλλον θα το θυμάμαι.
 
Re: Απάντηση: Παλιά ήμουν πιο ευτυχισμένος!

ακούω ή από ακουστικά ή από τα μικρά ενεργά Fostex των 200 ευρώ που έχω στον υπολογιστή.

Αλλά ο Schubert λάμπει anyway.
όπου και να τον βάλεις, αστράφτει.

Τελικά πιστεύω οτι η ακρόαση μέσω ακουστικών μου ταιριάζει καλύτερα, και θα επενδύσω προς αυτή την κατεύθυνση. Ο ήχος είναι πιο ξεκούραστος, απαλλαγμένος από τις αντανακλάσεις του δωματίου ή από ένα μέτρια στημένο hi-fi, και μπορείς να ακούς ό,τι μύχιο επιθυμεί η ψυχή σου χωρίς να λαμβάνουν γνώση (και ενόχληση) οι γείτονες. Τέλος, προσωπικά έχω συνηθίσει τη μουσική και τα βιβλία να τα μελετώ πραγματικά μόνο ξαπλωμένος.

Και σχετικά με τους κύκλους τραγουδιών, έναν από τους αγαπημένους μου, το "Ισπανικό βιβλίο τραγουδιών" του Wolf, τον έχω ακούσει μόνο από ακουστικά (ψείρες). Απλά μου φαίνεται δύσκολο τέτοια εσωστρεφή μουσική να τη μοιραστώ με άλλους. Γενικά, από αυτή την άποψη είμαι λίγο "ντροπαλός".