Παναγόπουλος-Κούνεβα: η ζωή τους έχει διαφορετική αξία;

Ευτυχώς που υπάρχει το Internet.
Η μόνη σχετικά αντικειμενική πηγή ενημέρωσης, πλέον.

Τον τελευταίο καιρό, αν κάτσω να δω ειδήσεις στην TV, νομίζω ότι θα παλαβώσω...
 
Guybrush said:
Ευτυχώς που υπάρχει το Internet.
Η μόνη σχετικά αντικειμενική πηγή ενημέρωσης, πλέον.
Click to expand...

Θα διαφωνήσω, έχει γεμίσει ο τόπος blogs που μοιάζουν "επίσημα sites", και γραφουν το μακρύ τους και το κοντό τους, oι ιστότοποι καναλιών και εφημερίδων είναι όσο αντικειμενικά και τα καναλια κι οι εφημερίδες, ενώ τελικά ο μόνος τρόπος να πάρεις καταγεγραμμένα γεγονότα σερβιρισμένα τελείως αντικειμενικά είναι τα ξένα πρακτορεία... Θυμήσου τα γεγονότα του Δεκέμβρη, θυμήσου τις πυρκαγιές... και στις 2 περιπτώσεις ενημερωνόμουν από την άλλη άκρη του κόσμου... :BDGBDGB53:
 
 
Maestro said:
Θα διαφωνήσω, έχει γεμίσει ο τόπος blogs που μοιάζουν "επίσημα sites", και γραφουν το μακρύ τους και το κοντό τους, oι ιστότοποι καναλιών και εφημερίδων είναι όσο αντικειμενικά και τα καναλια κι οι εφημερίδες, ενώ τελικά ο μόνος τρόπος να πάρεις καταγεγραμμένα γεγονότα σερβιρισμένα τελείως αντικειμενικά είναι τα ξένα πρακτορεία... Θυμήσου τα γεγονότα του Δεκέμβρη, θυμήσου τις πυρκαγιές... και στις 2 περιπτώσεις ενημερωνόμουν από την άλλη άκρη του κόσμου... :BDGBDGB53:
Click to expand...

Πλάκα κάνεις; Σε σύγκριση με τα κανάλια; Καμιά σχέση!

Τουλάχιστον εδώ, διαβάζεις ένα σωρό διαφορετικές απόψεις και εξάγεις τα συμπεράσματά σου ο ίδιος. Χώρια που μπορείς να ενημερωθείς απ' όλο τον κόσμο.
 
AKIS 96 said:
..Γεννημένος στις 13 Αυγούστου του 1934 έγραφε η ταυτότητα. Και, όμως, στα εβδομήντα πέντε του χρόνια ο οικοδόμος αναγκαζόταν να πηγαίνει στο μεροκάματο. Εκεί, προχτές το πρωί, στην οικοδομή στου Γκύζη, ο Γιάννης Φωτίου έπεσε από ύψος πέντε μέτρων και ξεψύχησε...
Click to expand...


νεοτατος !!!!!!

δεν δικαιολογηται που επεσε σε αυτη την ηλικια........ :argue:

εκτος αν ηθελε να τους κανει χαρη να ξεφορτωθει τη συνταξη......








καλα σοβαρολογουμε τωρα;;;;;;;
ειναι δυνατον να περιμενει η κοινωνικη ευαισθητη πολιτεια μας να δουλευει καποιος στα 70+ του; σε τετοια δουλεια;;;;;
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Παναγόπουλος-Κούνεβα: η ζωή τους έχει διαφορετική αξία;

send said:
Εάν κατάλαβα καλά θεωρείς δηλαδή τους μετανάστες "ξένους που τους φιλοξενούμε" (άρα προστατευόμενους και από την "ιερότητα" της φιλοξενίας) και όχι εκ των πραγμάτων τμήμα πλέον της Ελληνικής κοινωνίας;
Διότι δεν δύνανται κατά την ταπεινή μου γνώμη να είναι πότε το ένα πότε το άλλο. Και ο ιερός "ξένος" κατά την μνημονευόμενη ελληνική παράδοση ήταν ένα, πάντως, εξαιρετικό φαινόμενο, με τη μονιμότερη εγκατάστασή του στον τόπο γινόταν "μέτοικος" εάν δεν κάνω λάθος.
Click to expand...

οχι μονο στην αρχαιοτητα ,αλλα μεχρι πριν μερικα χρονια ατυπα ,ο αδυναμος εχαιρε προστασιας ..Επισης στην θεωρια ισχυει
\\Ποιές είναι οι αξίες που εισάγει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα;

Ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδίως όσων ανήκουν σε μειονότητες. Κάθε κράτος της Ένωσης πρέπει να εφαρμόζει τις αξίες αυτές και η κοινωνία του πρέπει να χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό, απαγόρευση διακρίσεων, αλληλεγγύη και ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Όποιο κράτος τις παραβιάζει δεν μπορεί να συμμετέχει στην Ένωση.\\
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=614152

Σύνταγμα της Ελλάδας
Άρθρο 5

1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων

http://el.wikisource.org/wiki/Σύντα....BA.CE.B1.CE.B9.CF.8E.CE.BC.CE.B1.CF.84.CE.B1


Βλεπωντας οτι εχουμε χασει τις αρχες που ειχαμε στις πολεις ,στα χωρια και στις παρεες μας ,αλλα και την αδυναμια να εφαρμοσουμε οποιες βασικες τυπικες αρχες
θεωρω οτι ειναι προσβλητικη η καταντια της κοινωνιας μας ..
 
Ακριβώς.

Ο αδύναμος ανεξαρτήτου εθνικότητας. Εκεί λέω πως δεν καταλαβαίνω τι παραπάνω προσθέτει το ότι η Κούνεβα είναι αλλοδαπή. Μήπως στους ημεδαπούς χαρίζονται οι μπράβοι ή θα προσπαθούσε με μεγαλύτερη προθυμία να εξιχνιάσει το έγκλημα η Ε.Α. εάν η Κούνεβα ήταν Ελληνίδα;

Η ένστασή μου εν ολίγοις είναι πως θεωρώ όντως ντροπή την κατάσταση και την ανικανότητά μας να βάλουμε ένα τέλος στους μαφιόζους β' κατηγορίας που λυμαίνονται τη χώρα μας, αλλά όχι και "προσβολή" για τη χώρα μας ότι έτυχε να πέσει θύμα τους μία αλλοδαπή.
 
Η ζωή έχει διαφορετική αξία (γενικώς);

Σήμερα μόλις είδα το thread και το διάβασα όλο.

Αξίζει να αναφερθεί ότι οι περισσότεροι από μας πέσαμε στην παγίδα να συζητάμε αν το βασικό ερώτημα του τίτλου έχει ρητορική ή πραγματική σημασία και την ουσία του ερωτήματος την έχουμε αναγάγει σε δίλημμα του οποίου η διαχείριση αφορά τα ΜΜΕ.

Με όλο το σεβασμό προς τις διάφορες απόψεις για το πώς διαχειρίστηκαν ή όχι τα θέματα τα ΜΜΕ, η ουσία είναι στο ίδιο το ερώτημα.

Ο Σπύρος ο Σούρλας έδωσε αρχικά μια πειστική απάντηση: Καμιά ανθρώπινη ζωή δεν έχει μικρότερη ή μεγαλύτερη αξία από μιαν άλλη.

Επί του προκειμένου, επιτρέψτε μου να τονίσω ότι η γνώμη μου αυτή απέχει πολύ από τη γνώμη πολλών "επιφανών" της κοινωνίας. Κάποιοι την ανθρώπινη ζωή τη μετράνε με διαφορετικά "κριτήρια". Κριτήρια κοινωνικά, πολιτικά, φυλετικά, ταξικά, ακόμα και οικονομικά.

Άρα η απώλεια ενός "Παναγόπουλου" είναι πολύ μεγαλύτερη από την απώλεια μιας "Κούνεβα" ή ένός οικοδόμου ή ενός εργάτη της Ζώνης ή ενός παιδιού των φαναριών ή ενός άστεγου.

AKIS 96 said:
..Γεννημένος στις 13 Αυγούστου του 1934 έγραφε η ταυτότητα. Και, όμως, στα εβδομήντα πέντε του χρόνια ο οικοδόμος αναγκαζόταν να πηγαίνει στο μεροκάματο. Εκεί, προχτές το πρωί, στην οικοδομή στου Γκύζη, ο Γιάννης Φωτίου έπεσε από ύψος πέντε μέτρων και ξεψύχησε...
Click to expand...

Για θυμηθείτε τί έγινε με το περσινό "ατύχημα" (έτσι το βάφτισαν τελικά) στη Ζώνη.

Όσο η είδηση "πουλούσε", στηριγμένη στην δικαιολογημένη αγανάκτηση του κοινού και την σκύλευση των χαμένων εργατών, ήταν πρώτο ή τουλάχιστον ένα από τα πρώτα θέματα.

Και μάλιστα κράτησε πολύ, πάνω από τα φυσιολογικά χρονικά όρια για τέτοιο θέμα. Παρά τη θέληση των καναλαρχών. Κράτησε όσο οι διαμαρτυρίες και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργατών της Ζώνης ήταν έντονες και καθημερινές και κρατούσαν το θέμα "ζωντανό" για την επικαιρότητα.

Μετά όμως....

Μετά έμειναν κάποιες οικογένειες να κλαίνε, ξεχασμένες από το επίσημο κράτος, την εργοδοσία, την δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ.

Έχω πραγματικά την απορία:

Θα πληρώσει κανένας βαριά για αυτό το έγκλημα; Θα πάει φυλακή καταδικασμένος με κάθειρξη (όπως αξίζει) και μάλιστα αρχίζοντας από ψηλά, από "το κεφάλι", που λέει ο λαός, ή θα την πληρώσει κανένας παρακατιανός εργοδηγός (όχι αν φταίει, να μείνει ατιμώρητος κι αυτός, κάθε άλλο);

Τί θα γίνει, λ.χ. με τον πλοιοκτήτη, τον ιδιοκτήτη του επισκευαστικού συνεργείου, η ακόμα και με τον Τεχνικό Ασφαλείας (με αυτή τη σειρά, από άποψη ευθύνης);

Για να δούμε, θα υπάρξει ίδια ευαισθησία για την αξία των χαμένων ανθρώπινων ζωών εκείνου του εγκλήματος;

Και κάθε τέτοιου - καθημερινού, σχεδόν - εγκλήματος, όπου γης!
 
Αγαπητέ Κύριε Μελά η Ανθρώπινη Ζωή θά έπρεπε νά έχει την ίδια Αξία.
Ποτέ δέν είχε όμως ούτε πιστεύω οτι θά έχει.
Ακριβώς γιά τούς λόγους και τά κριτήρια πού αναφέρατε(Κριτήρια κοινωνικά, πολιτικά, φυλετικά, ταξικά, ακόμα και οικονομικά.).
Καί βάσει αυτών τών κριτηρίων κινούνται και τά Μ.Μ.Ε .
Γιατί και τά Μ.Μ.Ε δέν είναι ένας ουδέτερος μηχανισμός.
Είναι ένας Ιδεολογικός Μηχανισμός τού Κράτους πού επίσης δέν είναι ουδέτερο.
Απλώς ανάλογα μέ τίς εποχές μεταλλάσσονται και οι Ιδεολογικοί Μηχανισμοί.
Ετσι όταν η Ελλάδα μπήκε στην εποχή τής πραγματώσεως τού ´Ελληνικού-Αμερικανικού´Ονείρου μέ τήν εμφάνιση τής Ιδεολογίας τού Ερωτα πρός τήν ´Πλήρη Ελεύθερη Αγορά´-πού θα φέρει τήν απόλυτη ελευθερία και τίς ίσες ευκαιρίες και μπλά μπλά μπλά-εμφανίστηκαν τα Νίτρο τά Κλίκ και τά Εσπρέσσο,πού δημιούργησαν άθλιες ´αξίες´μέ στόχο τήν διάλυση και τόν Κατακερματισμό τού Ατόμου.
Ενός ´ατόμου´πού τού έλεγαν ´Be Yourself' και ´Σημασία έχει νά περνάς Καλά´...
Δηλαδή να μήν δίνει σημασία στον διπλανό του(γιατί αυτό σημαίνει το άθλιο Be Yourself)και νά έχει ως στόχο τήν ευδαιμονία τού ´Περνάω Καλά και δέν μέ νοιάζει τίποτα´.
Τα Μ.Μ.Ε συγχρονίσθηκαν μέ τίς ανάγκες τής Κυρίαρχης Τάξης γιά άλλη μιά φορά.
Οπότε οι νεκροί στο Πέραμα δέν πουλάνε.Οι Νεκροί Εργάτες(οι περισσότεροι Μετανάστες) πού ´τσιμεντώθηκαν´για να γίνει η Ολυμπιάδα τού 2004 θεωρηθηκαν ´παράπλευρες απώλειες´.
Η υπόθεση Κούνεβα άρχισε να προκαλεί κάποιο ενδιαφέρον κυρίως επειδή κινήθηκε το θέμα στό Διαδίκτυο.
Και αυτό συνέβη μιά εβδομάδα μετά το γεγονός.
Η Ειδηση πλέον είναι περισσότερο Ταξική απότι παλιότερα ,παρά τού οτι έχουμε περισσότερες ´ελευθερίες´.
Μην ξεχνάμε πώς καί στο Κράχ τού 29 οι εφημερίδες πού ´πουλούσαν´ήσαν αυτές πού ασχολούνταν μέ την ´Χρυσή Ζωή´τών Star τού Hollywood τής Εποχής.Ο λαός κορόϊδευε τήν πείνα του κοιτάζοντας απο τήν ´κλειδαρότρυπα´.
Και δυστυχώς και σήμερα τό ίδιο συμβαίνει σέ Ολόκληρη την Ευρώπη....
Οχι τό ´Φαντασιακό τής Ευρώπης´πού μάς πουλάνε ορισμένοι αλλά την σκληρή πραγματικότητα τής Υποχωρήσεως τού Κράτους Δικαίου.


Υ.Γ.
Η μόνη μου ένσταση σέ μερίδα τής εναλλακτικής πληροφόρησης είναι πού θεωρεί πώς η Απαγωγή ενός ´πλούσιου´είναι και εν μέρει δίκαιη μιας και ο απαχθείς είναι πλούσιος.
Αυτό το θεωρώ παντελώς λαϊκίστικο γιατί δέν εμφορείται απο διάθεση Αλλαγής τής Κοινωνίας αλλά εκφράζει μιά μικροαστική αντίληψη πού μοιάζει μέ τών Κυρίαρχων Μ.Μ.Ε. έστω και αντεστραμένη.
 
Καί να ληφθεί υπ´όψιν πώς η ΓΣΕΕ δεν συμμετειχε στην Πορεία για το θέμα Κούνεβα.
Αν λέει κατι αυτό.
Και οποιος θέλει ας ψάξει σέ ποιά εταιρεία δούλευε η Κουνεβα .
Ισως καταλάβει πολλά για τούς εργατοπατέρες.
 
Η αξία της ζωής και τα ΜΜΕ/Κράτος/Κρατικοί & Ιδεολογικοί Μηχανισμοί

Σπύρο, δεν διαφωνώ.

Αυτό που ήθελα να επισημάνω είναι ότι η ουσία του θέματος που συζητάμε δεν είναι η στάση των ΜΜΕ, αλλά ολόκληρου του πλέγματος που λέγεται κοινωνία-κράτος-κρατική εξουσία-μηχανισμοί πληροφόρησης & διαμόρφωσης κοινής γνώμης.

Αυτό το πλέγμα το βλέπω σαν ενιαία οντότητα που δρα, συμπεριφέρεται και παρουσιάζεται με ενιαίο πρόσωπο, άρα φέρει ακέραια και ενιαία την ευθύνη για τον εξευτελισμό (και την απώλεια, όπου αυτή συμβαίνει) της ανθρώπινης ζωής.

Αυτό με νοιάζει να αντιπαλέψω. Αν όχι εγώ, μιας και λόγω ηλικίας οι δυνάμεις μου είναι πλέον περιορισμένες, τουλάχιστον οι επόμενες γενιές, αυτές των σημερινών 20άρηδων, 30άρηδων και 40άρηδων.

Πάντως είμαι ευτυχισμένος γιατί τα παιδιά μου έχουν κατανοήσει τις βασικές έννοιες και ευελπιστώ ότι θα βρίσκονται στην σωστή όχθη.

Θέλω να πιστεύω πως η ελληνική νεολαία δεν είναι του Κλικ και του Νίτρο ούτε του "Be Yourself". Τουλάχιστον όχι όλη. Άρα - πιστεύω - υπάρχει ελπίδα.

Υ.Γ.:

Εδώ που είμαι, έχω μαζί μου και διαβάζω για να περνάνε οι μεγάλες και πολύ κρύες νύχτες ένα βιβλίο, που αγόρασα πέρισυ, σε μια άσχετη στιγμή, μόνο λόγω τίτλου. Είναι "Το Τελευταίο Ξεμπαρκάρισμα" του Γερασ. Κωνσταντάτου.

Δύσκολα θα το χαρακτήριζε κανείς λογοτέχνημα. Ο ίδιος ο συγγραφέας, ναυτεργάτης (κατώτερο πλήρωμα καταστρώματος), δηλώνει σχεδόν αγράμματος (4ης Δημοτικού) και προδιαθέτει τον αναγνώστη να δει το βιβλίο όχι σαν λογοτέχνημα αλλά σαν ένα "ημερολόγιο καταστρώματος" της περιόδου 1937-1950.

Είμαι ακόμα στην αρχή. Πόσα όμως, από αυτά που καταγράφονται, δεν μου φαίνεται πως τα έζησα ο ίδιος!

Και τώρα, που αποφάσισα να πω κι εγώ τη γνώμη μου για το θέμα αυτού του thread, βλέπω να επαναλαμβάνονται οι εικόνες των περιγραφών του "Ξεμπαρκαρίσματος".
 
Απάντηση: Η αξία της ζωής και τα ΜΜΕ/Κράτος/Κρατικοί & Ιδεολογικοί Μηχανισμοί

Παναγιώτης Μελάς said:
Σπύρο, δεν διαφωνώ.

Αυτό που ήθελα να επισημάνω είναι ότι η ουσία του θέματος που συζητάμε δεν είναι η στάση των ΜΜΕ, αλλά ολόκληρου του πλέγματος που λέγεται κοινωνία-κράτος-κρατική εξουσία-μηχανισμοί πληροφόρησης & διαμόρφωσης κοινής γνώμης.

Αυτό το πλέγμα το βλέπω σαν ενιαία οντότητα που δρα, συμπεριφέρεται και παρουσιάζεται με ενιαίο πρόσωπο, άρα φέρει ακέραια και ενιαία την ευθύνη για τον εξευτελισμό (και την απώλεια, όπου αυτή συμβαίνει) της ανθρώπινης ζωής.
Click to expand...

Το ίδιο ακριβώς λέμε.Συμφωνούμε πλήρως.
Και τά Μ.Μ.Ε εντάσσονται στο ίδιο πλέγμα.
 
Re: Απάντηση: Παναγόπουλος-Κούνεβα: η ζωή τους έχει διαφορετική αξία;

Σπύρος Σούρλας said:
Η μόνη μου ένσταση σέ μερίδα τής εναλλακτικής πληροφόρησης είναι πού θεωρεί πώς η Απαγωγή ενός ´πλούσιου´είναι και εν μέρει δίκαιη μιας και ο απαχθείς είναι πλούσιος.
Αυτό το θεωρώ παντελώς λαϊκίστικο γιατί δέν εμφορείται απο διάθεση Αλλαγής τής Κοινωνίας αλλά εκφράζει μιά μικροαστική αντίληψη πού μοιάζει μέ τών Κυρίαρχων Μ.Μ.Ε. έστω και αντεστραμένη.
Click to expand...

Αυτό ακριβώς είχα στο μυαλό μου παραπάνω που γράφω ότι τελικά η αντικειμενική πληροφόρηση εντός συνόρων είναι μια ουτοπία που δεν ξέρω αν ποτέ θα πλησιάσουμε....


Και στις 2 περιπτώσεις μιλάμε για μια ανθρώπινη ζωή, τα πράγματα είναι τόσο απλά. Το ότι ο ένας έφτιαξε μια οικονομική αυτοκρατορία (ούτε καν που ξέρω δηλαδή..) δε σημαίνει ότι η ζωή του αξίζει λιγότερο απ'αυτήν ενός παιδιού του λαού. Και φυσικά το αντίστροφο.
Το ότι προβάλεται περισσότερο η απαγωγή, όπως αναφέρθηκε παραπάνω είναι εν μέρει λογικό, γιατί είναι αφενός μια ιστορία που εξελίσσεται εκείνη τη στιγμή, αφετέρου κοντά στο πνεύμα του Χολυγουντ που τόσο μας διασκεδάζει σαν κοινωνία καθημερινά, τελικά λοιπόν πολύς κόσμος σχεδόν απολαμβάνει ρεπορτάζ που μιλάνε για το πόσα λεφτά μαζεύτηκαν και πως...

Το αν αυτό είναι κατάντια, ή απλά λογική συνέπεια, είναι μάλλον αντικείμενο διδακτορικού ενός κοινωνιολόγου.... :BXVZCBXZ6:



Όσο για τα εργατικά ατυχήματα που αναφέρθησαν παραπάνω.... είναι ένα τεράστιο θέμα, και όπως σε όλα τα τεράστια θέματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρο ποιος έχει την ευθύνη γι'αυτο. Έχω βρεθεί σε πάρα πολλά εργοτάξια λόγω σχολής, είτε για επίσκεψη είτε για δουλειά... και έχω δει και τις δύο πλευρές... αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η υπεραισιοδοξία πολλών εργατών που γελώντας ειρωνικά επιλέγουν να βγάζουν τα κράνη τους ή αλλά προστατευτικά, κάτι που μου θύμησε το εμμετικό ειρωνικό βλέμμα γεμάτο αυτοπεποιθηση, ενός θαμώνα που βγαίνει απ'τα μπουζούκια να οδηγήσει έχοντας πιεί ένα μπουκάλι ουίσκυ... Για ένα ατύχημα φταίνε 3 πράγματα.

α/ο υπέυθυνος εργοταξίου που δεν τσέκαρε ότι ο εργάτης δουλεύει χωρίς τα προστατευτικά
β/ο εργατης που επιλέγει να το παίζει ταρζαν

(Ποιός απ'τους δύο πρέπει να λογοδοτήσει? Ο νόμος λέει ότι ο (α), εφόσον ο εργάτης ως αμόρφωτος έχει το ακαταλόγιστο. Η λογική λέει ότι ο υπέυθυνος είναι συνήθως ένας, και οι εργάτες πολλοί. Οπότε πάντα υπάρχει περιθώριο να συμβεί το κακό.)

το προφανές (γ) που είναι ότι το εργοτάξιο δεν παρέχει στους εργαζομένους τις απαιτούμενες προδιαγραφές ασφαλείας στα έργα που ως τώρα έχω βρεθεί δεν υφίσταται, καθώς οι τιμωρίες είναι αυστηρότατες, και κάθε σοβαρή εταιρία δεν θέλει να τρέχει στα δικαστήρια και να μένει πίσω το έργο που έχει αναλάβει... Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν έχω βρεθεί ως τώρα σε μικρής σημασίας έργο εκτός πρωτεύουσας... (πχ πολυκατοικία σε χωριό)... Εκεί μπορεί να υπάρχει τελείως άλλη αντιμετώπιση..
 
Last edited:
Την ευθύνη σέ μιά δουλειά τήν έχει πρωτίστως ο Εργοδότης.
Και αυτός οφείλει να τηρεί όλες τίς προδιαγραφές Εργασίας πού πρεσβεύει ο Νόμος..
Αν δέν φορά τά προστατευτικά που απαιτούνται κάποιος Εργάτης οφείλει ο Εργοδότης νά το επιβάλλει..
Πάντως τά Εργατικά Ατυχηματα και οι Εργατικές ασθένειες είναι πάμπολλες.
Και αυτό το καταγγέλλουν και Επιτροπές τής Ε.Ε.
Επίσης η ´μαύρη εργασία´είναι μείζον θέμα..
Πόσοι νεκροί ,κυρίως μετανάστες-εργάτες,υπήρξαν κατά την διάρκεια τής προετοιμασίας τής Ολυμπιάδας τού 2004??
Ποιος ασχολήθηκε μέ αυτούς τούς Θανάτους??
Στά ψιλά πέρασαν..
Αντιθέτως τά βεγγαλικά στό πάρτυ τής Κυρίας πού φούντωσαν τήν απέναντι περιοχή απο το σπίτι της ήταν στη Ημερησία Διάταξη.
 
Σπύρο είναι πολλές οι πιστοποιήσεις και προδιαγραφές ενός σοβαρού εργοταξίου.... (όπως αυτά του 2004). Ατυχήματα φυσικά και υπήρξαν, το θέμα είναι ότι τουλάχιστον τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν τα πήραν, έστω και σε επίπεδο σχεδιασμού, καθώς η εφαρμογή όπως έιπα παραπάνω είναι μια πολύ συνθετη ιστορία..
Το πρόβλημα είναι τα ξέφραγκα αμπέλια των διάφορων κατασκευαστάδων (πολυκατοικίες κλπ) που για να κερδίσουν 5 ευρω παραπάνω στο σύνολο επιλέγουν να μην υιοθετούν τίποτα απ'αυτά... και ο Νόμος της επαρχίας τους χαϊδεύει τ'αυτιά... (αστυνομικός μπατζανάκης της θείας του κατασκευαστή κλπ... )
 
Η ευθύνη για την ανθρώπινη ασφάλεια στον εργασιακό χώρο

Maestro said:
Σπύρο είναι πολλές οι πιστοποιήσεις και προδιαγραφές ενός σοβαρού εργοταξίου.... (όπως αυτά του 2004). Ατυχήματα φυσικά και υπήρξαν, το θέμα είναι ότι τουλάχιστον τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν τα πήραν, έστω και σε επίπεδο σχεδιασμού, καθώς η εφαρμογή όπως έιπα παραπάνω είναι μια πολύ συνθετη ιστορία..
Το πρόβλημα είναι τα ξέφραγκα αμπέλια των διάφορων κατασκευαστάδων (πολυκατοικίες κλπ) που για να κερδίσουν 5 ευρω παραπάνω στο σύνολο επιλέγουν να μην υιοθετούν τίποτα απ'αυτά... και ο Νόμος της επαρχίας τους χαϊδεύει τ'αυτιά... (αστυνομικός μπατζανάκης της θείας του κατασκευαστή κλπ... )
Click to expand...

Κατ' αρχάς, η τελευταία φράση σου είναι όλο το ζουμί.

Δεν θέλω να το παίξω "εργοδοτοφάγος" (που τη βρήκα τη λέξη!!), αλλά η ιστορία λέει πως η συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων (και ασθενειών, που σωστά επεσήμανε ο Σπύρος) οφείλεται αποκλειστικά στην έλλειψη μέτρων του εργοδότη.

Ο φόβος για το πρόστιμο και την δικαστική δίωξη είναι ήσσονος σημασίας μπρος στο καθημερινό κέρδος που αποκομίζει η επιχείρηση αν δεν παρέχει τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας, πολλές φορές πολύ ακριβά και κυρίως ανασταλτικά στην παραγωγή του τελικού προϊόντος.

Θα πω παράδειγμα από την δουλειά μου, που όπως αντιλαμβάνεστε, διεξάγεται σε περιβάλλον και συνθήκες βαριάς βιομηχανίας, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Την δεκαετία του 50, οι ναυτικοί ήταν υποχρεωμένοι να κουβαλάνε μαζί τους τον γνωστό παραδοσιακό ναυτικό σάκκο, οποίος περιείχε τα πάντα: Ρούχα της δουλειάς και της καθημερινότητας, σεντόνια, μαξιλαροθήκες, πηρούνια, κουτάλια. πιάτα, κύπελλα, μαχαίρια, παπούτσια κ.α. τέτοια απαραίτητα. Αυτό μέχρι την δεκαετία του 60. Οι συμβάσεις της εποχής υποχρέωναν τον εφοπλιστή να παρέχει μόνο:
"Τροφήν, συμφώνως τω εδεσματολογίω" και
"Κλινοστρωμνήν και σκεπάσματα (κουβέρτες)"

Την δεκαετία του 60, η κατάσταση άλλαξε λίγο και καθιερώθηκαν τα πιάτα, τα μαχαιροπήρουνα, βελτιώθηκε το "Εδεσματολόγιον", υπήρχαν σεντόνια και μαξιλαροθήκες μαζί με τις κουβέρτες, αλλά τα ρούχα, τα παπούτσια, τα γάντια και τα άλλα συναφή της δουλειάς ήταν υπόθεση και υποχρέωση του ναυτικού.

Την δεκαετία του 70, μετά από καλύτερη οργάνωση του ΙΜΟ και αρχικά καταγραφή των συχνότερων ατυχημάτων και ασθενειών, δόθηκαν γάντια και νιτσεράδες (αδιάβροχες ολόσωμες φορεσιές). Ακόμα όμως η φόρμα της δουλειάς, τα παπούτσια και τα υπόλοιπα παρέμεναν υπόθεση του ναυτικού.
Τότε, για πρώτη φορά, καθιερώθηκε και "εν πλω διασκέδασις" με ταινίες ενοικιαζόμενες, οι οποίες μάλιστα στην αρχή έδειχναν και κάποια ολιγόλεπτα trailers με ναυτικά ατυχήματα, για λόγους επιμορφωτικούς.

Την δεκαετία του 80 άρχισαν να κάνουν δειλά-δειλά την πρώτη τους εμφάνιση φόρμες, παπούτσια ασφαλείας και πέτσινα γάντια της δουλειάς εκ μέρους του πλοιοκτήτη, αλλά θα περνούσαν ακόμα κάποια χρόνια μέχρι να καθιερωθούν. Τότε επίσης, άρχισαν να παρέχονται καθαριστικά χεριών, και να εξοπλίζονται τα φαρμακεία των πλοίων με φάρμακα για ατυχήματα και έκτακτες καταστάσεις.

Την δεκαετία του 90, μετά από όλα αυτά, οι σοβαρές εταιρείες καθιέρωσαν και το κράνος, σαν ένα ακόμα προστατευτικό μέτρο. Σιγά σιγά, αυτά πήραν μορφή υποχρεωτικότητας, αλλά με νομικές διατάξεις μπήκαν σε εφαρμογή μετά την αυγή της νέας χιλιετίας.

Με την παραπάνω - πολύ περιληπτική - αναφορά τί συμπέρασμα βγαίνει;

Ότι ο επιχειρηματίας θεωρεί την ανθρώπινη ζωή και ακεραιότητα είδος αναλώσιμο. Ανάλογα με τις εποχές συμπεριφέρεται, αλλά το βασικό είναι αυτό.

Τα τελευταία χρόνια, επειδή έχω παρακολουθήσει επανειλημμένες κατασκευές, ειδικά στην Άπω Ανατολή (Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία), παίρνοντας και μια γεύση από Ινδονησία και Ινδίες, θα πω πως η ανθρώπινη ζωή είναι άκρως "αναλώσιμον είδος".

Σκαλωσιές από μπαμπού, σκουριασμένα στηρίγματα, συνθήκες απάνθρωπης εργασίας με σκόνη, ζέστη ή κρύο, βροχή ή χιόνι, με αέρια χωρίς εξαερισμό, με χημικά που σε πεθαίνουν στο άψε-σβύσε, με υποχρέωση να περνάς ή να σέρνεσαι μέσα από κοφτερές αιχμές λαμαρινών, να σηκώνεις βάρη, να μπογιατίζεις χωρίς μάσκα, ακόμα και αμμοβολή χωρίς όλα τα απαραίτητα συνθέτουν μια εικόνα που δεν περιγράφεται σε λίγες γραμμές. Πρέπει να την δεις, να την ζήσεις και να την πιστέψεις.

Γι αυτό επαναλαμβάνω:

Για ότι παλέψει κάποιος, κέρδος θα έχει.

Αλλά ξεφύγαμε λίγο. Η ουσία είναι ότι η ανθρώπινη ζωή απέχει ακόμα πολύ από του να αξιολογείται με "ανθρώπινα" κριτήρια.
 
ειχα στειλει εξ αρχής μηνυμα στον Christo οτι το θεμα του θα το τρωγα νυχτα ευτυχως μεχρι στιγμης με διαψευσατε

σας ευχαριστώ ειλικρινά ολους σας
 
Μιας και αναφερθήκατε σε εργατικά ατυχήματα.
Η Μότορ Όιλ, δίνει τις επικίνδυνες δουλειές σε εργολάβους.
Οποιοδήποτε λοιπόν ατύχημα γίνει, φαίνεται ο εργολάβος.
Μέχρι να γίνουν οι δίκες, τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
Άσε που οι περισσότεροι εργάτες, είναι ανασφάλιστοι ή δεν έχουν χαρτιά ή κάποιον συγγενή να τους αναζητήσει.
Υπάρχουν φυσικά και τα ατυχήματα που με λίγο λαδάκι δεν φαίνονται πουθενά.
 
Παραθέτω αυτουσιο το σχόλιο τού Ανδρέα Ρουμελιώτη γιά την άρνηση τής Κούνεβα,τής σπουδαίας αυτής Γυναίκας,να τεθεί επικεφαλής Ψηφοδελτίου για τίς Ευρωεκλογές,πού προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικό...(Eλευθεροτυπία 18/02/09).
Αυτή η Γυναίκα,τελικά βάζει τά γυαλιά σε πολλούς περισπούδαστους,πού θα έδιναν το πάν γιά γκλαμουριές και διακρίσεις....................

'Εδώ Ράδιο "Ε"

Για την Κωνσταντίνα Κούνεβα

Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΜΑΛΛΟΝ χρειαζόμαστε ένα μεγάλο σοκ για να συνέλθουμε. Για να προσπαθήσουμε ν' αλλάξουμε πάλι τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που συμπεριφερόμαστε και αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Και την πολιτική...

ΑΥΤΟ το σοκ που χρειαζόμαστε, μας το προσφέρει απλόχερα η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Ναι, η Κωνσταντίνα Κούνεβα! Αυτή η Βουλγάρα ιστορικός που 'ρθε μετανάστρια στη χώρα μας με το παιδί της και τη μητέρα της και αναγκάστηκε να δουλέψει καθαρίστρια. Κι αντί «να το βουλώσει», όπως κάνουμε «στη δύσκολη» οι περισσότεροι, έγινε συνδικαλίστρια, γενική γραμματέας της «Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών» για να υπερασπιστεί τις νέες συναδέλφους της από το νέο εργασιακό σκλαβοπάζαρο. Δύο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα «άγνωστοι» της έριξαν, και την ανάγκασαν να πιει, βιτριόλι, έχασε το μάτι της, έχουν υποστεί ζημιά τα ζωτικά της όργανα και δίνει μάχη για τη ζωή της στο νοσοκομείο.

ΤΟ σοκ όμως για το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι αυτό: ότι μια επιστήμων αναγκάστηκε να γίνει οικονομική μετανάστρια, να δουλέψει καθαρίστρια κι όταν συνδικαλίστηκε στη χώρα μας το 2008(!), πήγαν να τη δολοφονήσουν με βιτριόλι. Το σοκ για όσους έχουν πάθει μιθριδατισμό από το δηλητήριο του κυνισμού που καταπίνουν καθημερινά, είναι που η Κωνσταντίνα Κούνεβα αρνήθηκε να μπει επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΙΣ τελευταίες μέρες που συνήλθε λίγο, της άνοιξαν, λέει, κάποιες δειλές συζητήσεις κι εκείνη φέρεται να είπε στη μητέρα της και τις συναδέλφισσές της που την επισκέφτηκαν στο νοσοκομείο: «Δεν ανήκα ποτέ σε καμιά παράταξη, σε κανένα κόμμα και δεν θέλω να με ενοχλήσουν. Ντρέπομαι που ακούγονται αυτά τα πράγματα για την υποψηφιότητά μου με κόμμα. Μόνο στο σωματείο μπορεί να ξαναβάλω υποψηφιότητα».

ΠΟΙΑ το είπε αυτό! Μια γυναίκα μόνη της, με ένα ανήλικο παιδί, μισερή, που δεν μπορεί να δουλέψει και δεν της βγάζουν σύνταξη! «Ηλίθια» θα τη χαρακτηρίσουν οι κυνικοί και οι... πολιτικά ορθοί. Ποιος θα την κατηγορούσε ότι εξαργύρωσε τη συνδικαλιστική της δράση και τη δημοσιότητα-βιτριόλι; Κανείς!

ΙΣΑ-ΙΣΑ όλοι θα της έλεγαν «μπράβο». Κουτί πάει στην ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ η υποψηφιότητά της. Κι εκείνη θα έφευγε με το παιδί και τη μαμά της Βρυξέλλες - Στρασβούργο, μετά απ' αυτό το τραγικό γεγονός θα άλλαζε η ζωή της. Επιστήμων, συνδικαλίστρια είναι, επαρκής, συμβολίζει κάτι δυνατό, δεν της χαρίζεται -αξίζει μια τέτοια θέση. Κι όμως, είπε «ντρέπομαι»!

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ όσους γλείφουν και πιέζουν τον Κώστα, τον Γιώργο, την Αλέκα, τον Αλέξη, τον Καρατζαφέρη, την ηγεσία των Οικολόγων για μια θεσούλα στο ευρωψηφοδέλτιο. Αυτούς που διαγκωνίζονται, αλληλομαχαιρώνονται, δημοσιοσχετίζονται. Κι από την άλλη την Κωνσταντίνα Κούνεβα στο κρεβάτι, χωρίς το ένα μάτι και με το βιτριόλι του παρακράτους στα σπλάχνα της να λέει: «όχι! Ντρέπομαι»... Ενώ όλοι αυτοί, όλοι εμείς έπρεπε να ντρεπόμαστε!

ΜΑΛΛΟΝ είχαμε ανάγκη ένα τέτοιο σοκ, μπας και ξαναπροσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που συμπεριφερόμαστε, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Είναι ένα σοκ για τον σύγχρονο κυνισμό και την ιδεολογία του: «Ο θάνατός σου - η ζωή μου». Του «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»!

ΒΓΑΖΕΙ την ποτισμένη με βιτριόλι γλώσσα της η Κούνεβα στους αμετροεπείς, στους «γιατί αυτός και όχι εγώ», στους καταφερτζήδες, στους καριερίστες, στους εγωιστές-φιλοτομαριστές, στη δικτατορία των μετρίων που μας έχει κάτσει για τα καλά στον σβέρκο. Βγάζει γλώσσα και σε όσους θεωρούν ανόητες, υποκριτικές και ξεπερασμένες συμπεριφορές την αξιοπρέπεια, τη λεβεντιά, την αλληλεγγύη. Σε όσους θεωρούν καταδικασμένο όποιον ζει «δίχως καβάντζα καμιά», που 'λεγε ο Νικόλας ο Ασημος.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/02/2009
 
Top Bottom