- 17 June 2006
- 49,609
Αυτή την απάντηση μόνο σε φαγητό θα μπορούσα να την φανταστώ. Καλό!
Μανώλη, κοίτα να δεις.
Χωρίς να ξέρω το πρώτο μου έδειχνε κάτι σαν αρμονική σαν πλευρική ...
Τώρα γιά φαί, δεν ξέρω. Συνήθως ρωτάω πρώτα τι είναι.
Αυτή την απάντηση μόνο σε φαγητό θα μπορούσα να την φανταστώ. Καλό!
Είστε σίγουροι ότι τερματίσατε σωστά τη γραμμή μεταφοράς πριν μετρήσετε?
Κανονικά χρειάζεστε Τ BNC πάνω στο παλμογράφο με την μία πόρτα στο παλμογράφο και την άλλη να έχει τερματισμό 75Ω
Σε ένα ψηφιακό σήμα SPDIF ασχολούμαστε με κυρίως τρείς τομείς μετρήσεων
Τον καθαρά ηλεκτρικό, τον ψηφιακό (χρειάζεται λογικός αναλυτής) και την συμμόρφωση με το πρωτόσκολο που αποτελεί τη συνέχεια του προηγούμενου (χρειάζεται αναλυτής πρωτοκόλλου).
Ο πρώτος τομέας είναι ο σπουδαιότερος και πιο κοντά στο hardware, διότι αφορά το καθαρά ηλεκτρικό κομμάτι των μετρήσεων οι όποιες δεν διαφέρουν σε τίποτα συγκριτικά με κάθε άλλη μέτρηση ηλεκτρικού σήματος. Οι μετρήσεις αυτού του είδους είναι κατά την άποψή μου οι δυσκολότερες και ασχολούνται με τη ποιότητα των παλμών (π.χ εύρος, πλάτος, ρυθμός ανόδου – καθόδου, ringing – settling time, σταθερότητα, ακρίβεια και ορθότητα συχνότητας, στιγμιαία διακύμανση φάσης - jitter, κ.α).
Για τις βασικές μετρήσεις όπως πλάτος, εύρος, ρυθμός ανόδου – καθόδου χρειάζεται ένας παλμογράφος με πολύ καλή και σταθερή βάση χρόνου, εξαιρετικό trigger και εύρος εισόδου πάνω από 120 Mhz αν έχουμε σκοπό να δούμε SPDIF 192ΚHz /24bit.
Αν αναρωτηθείτε γιατί;
Σκεφτείτε πως έχουμε λέξη 32bit (άσχετο αν χρησιμοποιούνται μόνοι τα 20 ή τα 24 από αυτά για τη μουσική). Άρα 32 bit επί 192.000 δειγματοληψίες το δευτερόλεπτο, μας δίνει 6.144.000 παλμούς ανά δευτερόλεπτο για το ένα κανάλι. Και για τα δύο κανάλια μαζί χρειάζονται 12.288.000 παλμοί ανά δευτερόλεπτο. Η κωδικοποίηση είναι με τη μέθοδο biphase mark που απαιτεί ρολόι σε διπλάσια συχνότητα, δηλαδή 24.576.000 παλμοί το δευτερόλεπτο ή αλλιώς 24,576 MHz. Αυτή είναι και η μέγιστη συχνότητα των παλμών μας, για σήμα SPDIF υψηλής ανάλυσης (τουλάχιστον στα 192ΚHz /24bit).
Αν χρειαζόμαστε αξιόπιστη μέτρηση της ποιότητας των παλμών με τα χαρακτηριστικά που είπαμε πιο πάνω, τότε το εύρος συχνότητας του παλμογράφου πρέπει να είναι περίπου 5 φορές μεγαλύτερο δηλαδή περίπου 120 MHz (για το απόλυτο πρέπει να πιάσει την 9η αρμονική του παλμού, οπότε χρειάζονται ……220 – 250 MHz). Το εύρος αυτό ισχύει για το front end σε κάθε παλμογράφο, αναλογικό ή ψηφιακό.
Ο ψηφιακός διευκολύνει τα πράγματα διότι μπορεί να αποθηκεύσει το σήμα, ώστε να το μελετήσουμε με H/Y (και όλα όσα αυτό συνεπάγεται), χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε τη μέτρηση. Φυσικά στη περίπτωση του ψηφιακού πρέπει να έχουμε και τον ανάλογο ρυθμό δειγματοληψίας (λογικά > 1G sample/ sec).
Πολύ καλό δείγμα άριστης αγοράς είναι ο παλμογράφος του gfle που παίρνει και ……hacking στα 100 MHz.
Τέλος για καλή απεικόνιση χρειάζεται και αρκετά εξελιγμένο σύστημα trigger, που πρέπει να λειτουργεί είτε με κάποιο delay είτε σε συνδυασμό με hold off (ή με λογική συνθήκη που ορίζουμε ) ώστε να δούμε π.χ την αρχή ενός frame – πιστέψτε με δεν είναι πάντα εύκολο, ασχέτως εξοπλισμού).
...ένα μετασχηματιστάκι για spdif που έκανα με το μάτι το είδα στον παλμογράφο: Σύγκριση με και χωρίς, διαφορά καμμία, άρα δουλεύει.
Κοίτα, αυτό που θα ακούσεις από το Dac σου, και αυτό τελικά που θα βγάλει το transport θα είναι με τερματισμένη τη γραμμή μεταφοράς.
Κάποια τρελά overshoot και "πριονάκια" που είδα σε κάποιες κυματομορφές θα μπορούσαν να οφείλονται σε στάσιμα.
Μην γελιέστε, εδώ μιλάμε για RF.
Θα βρείτε έτοιμα BNC με ενσωματωμένη αντίσταση 75Ω στα καταστήματα ηλεκτρονικών.
Οι αναμενόμενες διαφορές με τερματισμό είναι:
1. Πτώση της τάσης στο μισό.
2. Τα τυχόν oversoot θα μειώνονται ή και εξαφανίζονται.
3. Στρογγύλεμα των γωνιών και αύξηση του rise/fall time.
4. Μικρή κλίση της DC συνιστώσας του παλμού (οριζόντιο κομμάτι).
Τα σωστά σχεδιασμένα spdif interfaces μεταβάλλουν μόνο το 1 και ελάχιστα τα 2, 3, 4 (θα έχουν ελάχιστο overshoot ατερμάτιστα..)
Φυσικά οι μετρήσεις όλων των transport θα πρέπει να γίνουν με το ίδιο καλώδιο.
Επίσης τροφή για σκέψη/προβληματισμό:
Τα παραπάνω αφορούν μέτρηση στο τέλος της γραμμής μεταφοράς, δηλαδή με 1-2 μέτρα καλώδιο μετά το transport.
Μπορείτε να μετρήσετε με Τ BNC πάνω στο βύσμα του transport και να αλλάζετε τον τερματισμό στην άλλη άκρη της γραμμής μεταφοράς (αυτή που θα πήγαινε στο DAC).
Δοκιμάστε ατερμάτιστη, με 75Ω, με 100Ω και δείτε τι επιστρέφει πίσω στο Transport (οι διαφορές είναι παρατηρήσιμες με παλμογράφο>60MHz).
Κάνετε το ίδιο με 2-3 μέτρα καλώδιο αντί για 1.
Έχεις δίκιο Κων/νε, ο dinos το είχε σημειώσει ότι δύναται να χρησιμοποιηθεί παλμογράφος στην περίπτωση μέτρησης με το ηλεκτρικό τομέα του ψηφιακού σήματος.
Και για να θυμηθούμε το τι είχε πει, βάζω μια παρένθεση των λεγομένων του (με μια μικρή παρέμβαση μορφοποίησης στα σημεία):
Επί της διαδικασίας τελικώς χρειάζεται ή δεν χρειάζεται ο τερματισμός των 75Ω; Μία πρόχειρη δοκιμή που έκανα χθες το βράδι πάνω στην emu 0404 είδα ότι διαφοροποιεί το τετράγωνο η τερματική αντίσταση.
Εννοείς με ή χωρίς μετασχηματιστή ή κάτι άλλο;
τελικά εκτός από τον λεμόν που έχει εξοπλισμό, γιά μας τους κοινούς θνητούς τι προβλέπεται?
Με 1MHz εύρος ζώνης μόνο για παρατήρηση ακουστικών συχνοτήτων μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
BTW ωραία γκατζετάκια.
Εξαρτάται αν πας σε μεταχειρισμένο ή όχι.δηλαδή γιατί ποϋπολογισμό μιλάμε?
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.