περιζήτητα μεταπτυχιακά στην Ελλάδα

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της σημερινής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ . Δεν είναι αστείο , ίσα ίσα είναι πολύ σοβαρό και άκρως σημαντικό . Τα μεταπτυχιακά στην Διοίκηση Επιχειρήσεων ( ΜΒΑ) του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατετάχθησαν στην 10η θέση στην Ευρώπη και στην 30ή διεθνώς ανάμεσα σε 250 σχολές . Η αξιολόγηση έγινε από συντάκτες του περιοδικού ReportED The Education magazine. Ας σημειωθεί η συνολική βαθμολογία του προγράμματος είναι 93,9 όταν το Harvard έχει 100 και το LSE 99,2 . Μάλιστα το πρόγραμμα έλαβε 24 βαθμούς ως προς την ποιότητα του ( με άριστα το 25 ) , με χαμηλότερο βαθμό στην ανταπόκριση στους φοιτητές ( 22,8 ) .
Ετσι για να μην είναι όλα τραγικά ή τα βλέπουμε τραγικά , ιδιαίτερα στον χώρο της παιδείας .
 
Λοιπόν να μερικά πραγματικά στοιχεία από την εμπειρία μου που εξηγούν τι σημαίνει 40 χρόνια μπροστά. Αν γράψω τα πάντα θέλω 10 σελίδες.
Στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο πριν 13 χρόνια (Heriot-Watt)
1) Μετά τις εξετάσεις έβρισκα πάντα στο Mailbox το γραπτό μου διορθωμένο αναλυτικά με παρατηρήσεις
2) Για κάθε εργασία έβρισκα τυποποιημένο feedback sheet πάλι με αναλυτικές παρατηρήσεις.
3) Μόλις έφτασα για πρώτη φορά συμπλήρωσα αναλυτικό έντυπο για τις προτιμήσεις μου όσον αφορά την κατοικία και σε 30 λεπτά πήρα λίστα με διευθύνσεις και χάρτες.
4) Το πρόγραμμα σπουδών ήταν διαθέσιμο από την πρώτη μέρα με τις αργίες σημειωμένες και δεν υπήρχαν αλλαγές κατά τη διάρκεια της χρονιάς
5) Κατά τη διάρκεια των σπουδών λειτουργούσε ενδοπανεπιστημιακό φροντιστήριο (tutorials)
6) Οι παρουσίες ήταν υποχρεωτικές σε όλα τα μαθήματα
7) Το πανεπιστήμιο είχε 10 γήπεδα ποδοσφαίρου/rugby 1 κλειστό μπάσκετ με παρκέ/ πισίνα / γυμναστήριο με όργανα/ γήπεδο squash
8) Είχε 3 καφετέριες / 2 clubs / snooker room / games room / βιβλιοπωλείο / 2 εστιατόρια / κομμωτήριο / super market
9) Βιβλιοθήκη 5 ορόφων με οπτικοακουστικά συστήματα και δυνατότητα παραγελίας βιβλίων
10) Δυνατότητα φιλοξενίας φιλικών - συγγενικών προσώπων σε εστία / ξενοδοχείο
11) Είχε κλινική / οδοντιατρείο
12) Αμφιθέατρα lux Με οπτικοακουστικά μέσα
13) Παντού ντρεπόσουν να πατήσεις από την καθαριότητα
14) Μπορούσες να δεις οποιονδήποτε καθηγητή ανα πάσα στιγμή απλά χτυπόντας την πόρτα του γραφείου του
15) Τα μαθήματα τα έκανε πάντα ο καθηγητής και όχι ο βοηθός
16) Σχεδόν κανείς δεν έπειρνε 10 άρια στις εργασίες.
17) Οι καθηγητές δεν είχαν πάντοτε διδακτορικό αλλά πάντα γνώριζαν το αντικείμενο
18) Εκατοντάδες PC
19) Πήρε πτυχίο το 65% των εισελθόντων στο 1ο έτος

Και τονίζω ότι δεν υπήρχαν δίδακτρα για φοιτητές της ΕΕ.
βαριέμαι να γράφω άλλα θα νυχτώσουμε.

Πάμε στην Ελλάδα πρόσφατα (δεν αναφέρω πανεπιστήμιο για ευνόητους λόγους)
1) Μετά τις εξετάσεις έβλεπα μόνο ένα βαθμό. Μια φορά που ρώτησα λεπτομέρειες πήρα την απάντηση "Αφου έγραψες 8 τι ρωτάς είναι πολύ καλός βαθμός"
2) Ότι έγραψα στο 1. Με την προσθήκη ότι σε ομαδική εργασία που δεν φαινόταν ποιος είχε κάνει τι 3 άτομα πήραμε διαφορετικούς βαθμούς χωρίς εξήγηση. Σε ερώτηση μου γιατί πήρα μεγαλύτερο βαθμό από τους άλλους πήρα την απάντηση "Βλακείες ψάχνεις"
3) Χα χα χα. Μου έδωσαν τις διευθύνσεις 2 κοντινών πανσιόν μέχρι να βρω σπίτι
4) Το πρόγραμμα σπουδών το μάθαινες την προηγούμενη εβδομάδα ανάλογα με το ποιοι καθηγητές θα έρχονταν στο Πανεπιστήμιο
5,6,7,8) Χα χα χα και 1 καντίνα
9) 1 δωμάτιο. Τρομερής ποικιλίας Χα χα
10), 11) Χαχα
12) 3 δωμάτια με ένα πίνακα στο καθένα
13) Ψυχαγωγικά συνθήματα "Συμπαράσταση στους Αφγανούς αντάρτες" και "ΕΕ καιο ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"
14) Έιχες μια πιθανότητα να δεις καθηγητή όταν αυτός βρίσκεται στην πόλη του Πανεπιστημίου σου
15) Τα μαθήματα τα έκανε ο καθηγητής 'αλλοτε συνάδελφος του άλλοτε βοηθός
16) Σχεδόν όλοι έπαιρναν από 9-10 στις εργασίες
17) Όλοι οι καθηγητές είχαν διδακτορικό αλλά ορισμένοι δεν είχαν ιδέα από το αντικείμενο που δίδασκαν
18) Δεκα υπολογιστές 10 ετιας
19) Πήραν πτυχίο όλοι

Όταν αναφέρθηκα σε 40 χρόνια μπροστά αυτά εννοούσα και όχι το επίπεδο των αποφοίτων.

Ένας απόφοιτος του Ελληνικού Πανεπιστημίου μπορεί να είναι πολύ καλύτερος από έναν του Βρετανικού, επειδή μπορεί να δουλεύει περισσότερο, να είναι πιο έξυπνος, πιο φιλότιμος, να έχει μεράκι, καλύτερους καθηγητές σε κάποια μαθήματα. Ο ίδιος απόφοιτος μπορεί να ήταν πολύ καλύτερος σε ένα Βρετανικό πανεπιστήμιο γιατί θα είχε καλύτερες συνθήκες και θα ασχολούταν μόνο με τα μαθήματα του.

Μη θίγεστε λοιπόν όσοι έχετε τελειώσει Ελληνικά Πανεπιστήμια και το πέρνετε πατριωτικά. Μπορεί στην Ελλάδα κάποιες φορές να διδάσκουν κορυφές σε κορυφές. Το κάνουν όμως συχνά σε παράγκες και σε άθλιες συνθήκες.

Τώρα από Πανεπιστήμιο σε Πανεπιστήμιο και απο σχολή σε σχολή σίγουρα υπάρχουν διαφορές και δεν είναι παντού όλα όπως τα περιέγραψα. Αλλά είναι ενδεικτικό της αντιμετώπισης της παιδίας και του φοιτητή.

Τέλος δεν έχω λόγους να διαφωνήσω με το θέμα του post μπορεί πράγματι να είναι και έτσι. Υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις.
 
Η Αγγλία και τα περισσότερα κράτη, στα οποία καταφεύγουν οι περισσότεροι Έλληνες για σπουδές έχουν πιάσει το νόημα της "βιομηχανίας της εκπαίδευσης" πολλά - πολλά χρόνια πριν. Όπως ακριβώς ο τουρισμός είναι τεράστιο εισαγόμενο κεφάλαιο για την Ελλάδα, έτσι ακριβώς είναι και για την Αγγλία η εκπαίδευση. Λογικό είναι λοιπόν η Ελλάδα να κριθεί ύστερα από καμιά εικοσαριά χρόνια ως προς την οργάνωσή της και μόνο. Γιατί από θέμα ποιότητας σπουδών νομίζω πως είναι αρκετά προσεγμένη.
Σε όλα αυτά που αναφέρει ο Δημήτρης θα συμφωνήσω.Όμως όλα ή σχεδόν όλα αφορούν την οργάνωση και τη διευκόλυνση του σπουδαστή κι όχι την ουσία που είναι η παρεχόμενη μόρφωση. Όχι οτι δεν είναι πολύ καλή στην Αγγλία, προς Θεού. Δεν είναι όμως υποβαθμισμένη στην Ελλάδα, αλλά μερικοί θέλουν να την βλέπουν έτσι, κατά τη γνώμη μου πάντα κακώς.
 
Ο Σεραφείμ,αγγίζει ενα πολύ ενδιαφέρον θέμα.Οι Αγγλοι σαν έμπειροι πρωην αποικιοκράτες μοιράζουν σε υπηκόοους άλλων κρατών και κυρίως τής περιφέρειας πτυχία.Εχουν επίσης την δυνατότητα επιλογής ,να κρατήσουν εκεί τούς λίγους πού θεωρούν ικανούς να προσφέρουν,και να στείλουν τούς αλλους πίσω στίς χώρες τους.Oπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά γι´αυτούς.
Προτιμούν να ´ακούγεται´σε όλο τον κόσμο ότι σπουδάζει εκεί ένα ετεροκλητο πληθος προερχόμενο απο πολλά κράτη γιατί αυτό τούς συμφέρει ποικιλοτρόπως.
Καποια αγγλικά πανεπιστήμια ειναι σπουδαία,και πολλά είναι μέτρια.Η Εκφραση του Σεραφείμ ´βιομηχανία εκπαιδευσης ´είναι ολόσωστη.Κατι σαν την ´βιομηχανία τουρισμού´πού προσπαθεί να στήσει η Ελλάδα αλλά όχι επιτυχημένα.
Υ.γ
Οι σπουδές τών ελλήνων στήν αγγλία άνθησαν την τελευταία δεκαπενταετία και έχει ενδιαφέρον το γιατί.
Σε προηγούμενο post ρώτησα εάν γνωρίζει κανείς ,εάν ισχύει η ´μέθοδος τής δωρεάς´για τήν αποδοχή ελλήνων σε καλά αγγλικά πανεπιστήμια.Η προσωπική μου εμπειρία απο γνωστούς μου λέει ´Ναί´,αλλά δεν ειναι επαρκής(3 περιπτώσεις).
 
Δεν έχω σπουδάσει στην Αγγλία, οι σπουδές μου είναι αποκλειστικά στην Ελλάδα. Η εμπειρία που έχω από τις σπουδές στο νησί έχει να κάνει με σπουδές συγγενών μου και με απασχόληση 2-3 από αυτούς σε θέσεις εκτάκτων καθηγητών σε βρατανικά πανεπιστήμια (συνήθως εκει που σπούδασαν). Μετά από πολλές συζητήσεις που κάναμε προσπαθώντας να προσεγγίσουμε το θέμα "τριτοβάθμια εκπαίδευση" καταλήξαμε στα εξής συμπέρασματα. Η διαφορά δεν υπάρχει μόνο στις υποδομές. Θα έλεγα ότι σε πιο ουσιαστικές υποδομές από τις καφετέριες ή τους videoprojectors στα αμφιθέατρα, όπως για παράδειγμα στον εξοπλισμό των εργαστηρίων θα έλεγα ότι δεν υστερούμε και τόσο. Σε σύγκριση που έγινε απο φοιτητές που πήγαν και στα δύο ιδρύματα, ο εργαστηριακός εξοπλισμός για τις σπουδές ηλεκτρονικής στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ (το κρατικό, όχι το John Moores που είναι για κλωτσιές) ήταν υποδεέστερος απο αυτόν του ΤΕΙ Πειραιά! Και αυτό το συμπέρασμα το έβγαλαν άνθρωποι που πήγαν και σπούδασαν και στα δύο ιδρύματα, από το 1995 μέχρι το 2002 (πρώτα στο ΤΕΙ και ύστερα στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο). Θα μου πείτε πρόκειται για ένα μόνο παράδειγμα. Θα σας πω κι εγώ να δείτε το ranking του LU και το ranking (το ποιο;) του ΤΕΙ πειραιά. Ακόμα και αν κάνετε τη σύγκριση μόνο στα επιμαχα τμήματα, πάλι το LU θεωρείται έτη φωτός μπροστά. Αυτό να σας πω την αλήθεια ποτέ δεν το κατάλαβα...

Η κύρια διαφορά όμως ανάμεσα στις σπουδές στην Βρετανία και τις σπουδές στην Ελλάδα εντοπίζεται αλλού. Έχει να κάνει με τη φιλοσοφία των σπουδών και το πως αντιμετωπίζεται ο φοιτητής. Στην Αγγλία οι σπουδές για το πρωτο πτυχίο είναι η συνέχεια της φοίτησης στο Λύκειο. Καμία ουσιαστική διαφορά, παραμόνο αλλαγή στο επίπεδο δυσκολίας. Υπάρχει ένας δρόμος και σε παίρνουμε από το χεράκι και τον περπατάμε παρέα. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ένα ελάχιστο επίπεδο γνώσης στους αποφοίτους του Πανεπιστημίου ώστε να βγουν στην αγορά εργασίας έτοιμοι να απασχοληθούν στο ατνικείμενό τους. Έχει και αυτό την αξία του αν το δούμε χωρίς παρωπίδες. Σε μια χώρα με μεγάλη βιομηχανική παράδοση που μετεξελίχθηκε σε παγκόσμιο κέντρο έρευνας, υπάρχει η αναγκαιότητα της διασφάλισης κάποιων συγκεκριμένων προσόντων που θα πρέπει να έχει ο απόφοιτος του πανεπιστημίου για να μπει στη δουλεια άμεσα.

Εδώ στην Ελλάδα τα κάνουμε λίγο διαφορετικά ίσως και γιατί έχουμε διαφορετική προσέγγιση στη ζωή γενικότερα. Το σχολείο τελειώνει στην τρίτη Λυκείου. Από εκεί και πέρα είσαι μόνος. Οι δρόμοι είναι πολλοί, και κανένας δεν θα τους περπαρτήσει μαζί σου. Η δουλεια του καθηγητή είναι να σου δώσει μόνο τις κατευθυντήριες γραμμές και να σου δώσει και κανένα "σπρώξιμο" αν κάπου σκαλώσεις. Από κει και πέρα είναι στο χέρι του φοιτητή να περπατήσει στους δρόμους. Μπορεί αν θέλει να ακολουθήσει πιστά το προγραμμα σπουδών και να αντιμετωπίσει τη σχολή του σαν να ήταν στο Λύκειο, και να πάρει και πτυχίο στα 4 χρόνια. Αλλά το τί θα έχει μάθει τελικά είναι προς συζήτηση.

Κάτι στο οποίο εμείς πραγματικά υστερούμε -και γι αυτό τα βρίσκουν μπαστούνια όσοι πάνε για μεταπτυχιακό στην Αγγλία- είναι το ότι δεν κάνουμε πολλές εργασίες (projects). Στην σχολή μου πολλού καθηγητές άρχισαν να εφαρμόζουν το μέτρο και για να γίνει και πιο catchy πριμοδοτούσαν με 2 ή 3 μονάδες στον τελικό βαθμό, τους φοιτητές που έπαιρναν εργασίες στα μαθήματά τους. Αυτό όμως περισσότερο έχει να κάνει με την όρεξη του σπουδαστή. Στην Αγγλία τα projects στο πρώτο πτυχίο είναι άπειρα, και ο φοιτητής μπαίνει από την αρχή στο νόημα.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι αξιζει πραγματικά να ρίξουμε μια ματιά στα κριτήρια βασει των οποίων κατατάσσουμε τα πανεπιστήμια και κατά συνέπεια την αξία των πτυχίων που αυτά δίνουν. Δεν είναι μόνο τα facilities σημαντικά. Ακόμα και το σύνθημα για τους Αφγανούς αντάρτες στον τοίχο της σχολής έχει και αυτό τη σημασία του. Γιατί οι σπουδές δεν πρέπει να είαι αποστειρωμένες και πλαστικές. Πρέπει να είναι ένας κύκλος της ίδιας της ζωής.
 
Re: Απάντηση: περιζήτητα μεταπτυχιακά στην Ελλάδα

πανκροκ said:
μπαααα αποκλειεται
στην αγγλια ειναι 40 χρονια μπροστα...

Εμ βεβαια, αφου ΕΝΑ πτυχιο ειναι τοσο καλο στην χωρα μας, αλλαζει το θεμα...Ειμαστε οι υπερτατοι αρχοντες του συμπαντος στην εκπαιδευση και δεν το ξεραμε, τι γνωριζουν οι αγγλοι για εκπαιδευση μπροστα στο ελληνικο αει και τει...

Για να μην πιασουμε το οτι αυτη η ερευνα μιλαει ΜΟΝΟ για business schools που ειναι θεωρητικη διδασκαλια, γιατι αμα παμε σε τεχνικες σχολες ή φυσικες επιστημες που χρειαζεται εξοπλισμος και οργανωση, τοτε το ποσο μπουρδ@$#^#$λο ειμαστε θα φανει ξεκαθαρα...

Για να μην πιασουμε το οτι στην ιδια ερευνα στα top 28 προγραμματα MBA της Ευρωπης, ελληνικο ειναι μονο ΕΝΑ ενω αγγλικα ειναι τα 14 (τα μισα)...

Για να μην πιασουμε το οτι στην ιδια ερευνα στα top 50 προγραμματα MBA του κοσμου, μονο αυτο το ενα ειναι απο ελλαδα. Κανενα αλλο...

εχεις σπουδασει αγγλια ή λες οτι σου κατεβει? Γιατι εγω εχω περασει και απο ελληνικο ΑΕΙ, και απο αγγλικο (και τα δυο προπτυχιακα). Αμα θες δες την ερευνα μονος σου, εδω ειναι το λινκ

http://www.report-ed.com/rankings-text.pdf
 
Last edited:
Και ξαναρωταω:

εχεις περασει απο αγγλικο κρατικο πανεπιστημιο?

Εχεις να απαντησεις κατι στο οτι αυτη η ερευνα δειχνει ακριβως οτι στα 50 τοπ ΜΒΑ εχουμε μονο ενα, οτι τα περισσοτερα ειναι αμερικανικα και οτι απο τα ευρωπαικα τοπ τα μισα ειναι αγγλικα?

εχεις να απαντησεις κατι στο οτι σε αλλους τομεις σπουδων (ειπαμε, τεχνικες και φυσικες επιστημες) ειμαστε στον πατο?

ή το μονο που εχεις να πεις ειναι οτι επειδη ΕΝΑ πτυχιο βγηκε καλο, τοτε αυτοματα αυτο σημαινει οτι η εκπαιδευση στην χωρα μας δεν εχει προβλημα, ποσο μαλλον δε οτι αυτο την κανει καλυτερη απο την αγγλικη...?
 
Eπειδή ανήκω σε παλιότερη γενιά,όπου ακόμα δεν ήταν τα συνορα τής Βρεττανίας τόσο ανοικτά για σπουδες αλλοδαπών,θά ηθελα να ρωτήσω όποιον γνωρίζει ,τί ποσοστό απο τους αλλοδαπούς πτυχιούχους απορροφάται απο την ίδια τήν Αγγλία,και πόσοι απο τούς υπόλοιπους πού επιστρέφουν πίσω απορροφώνται πιό ευκολα απο όσους έχουν σπουδάσει ελλάδα,και κάτω απο ποιές οικονομικές συνθήκες.Ετσι ίσως καταλάβουμε εάν η ανωτερότητα τών αγγλικών πανεπιστημίων,εξαργυρώνεται ουσιαστικά.
 
εσυ τα λες μονος σου αυτα.

εχω πει εκτενως την γνωμη μου για το θεμα αυτο και την εχεις διαβασει.

δεν εχω απαξιωσει το επιπεδο των σπουδων της αγγλιας στο συνολο τους αλλα στην μεγαλη τους πλειοψηφεια. και για να στο αντιστρεψω , σε μια χωρα που εχει 300 τοσα πανεπιστημια ειναι επιτυχια να εχει 15 καλα???

τουλαχιστον θυμισουν οτι ΜΒΑ στην ελλαδα μπορεις να κανεις 3-4 πανεπιστημια ολα και ολα. οπως μηχανικος στην ελλαδα μπορεις να γινεις σε αλλα 4 , οπως γιατρος μπορεις να γινεις σε 3-4 , γενικα οτι και να ψαξεις ειναι ενας μονοψηφειος αριθμος.

στις αξιολογησεις αυτες οταν περιλαμβανεις παραμετρους για το καμπους , για τη διαμονη , για τα γυμναστηρια (καλα ειναι αυτα δε λεω) αλλα χανουμε την ουσια: το πτυχειο που περνει κανεις εινια για να κοροιδευει τον κοσμο(και να ανεβαζει τα ποσοστα των πτυχειουχων ΑΕΙ στους καταλογους των ανεργων) η πιστοποιει ενα καποιο αρχικο επιπεδο γνωσεων στο θεμα του το οποιο ειναι αυτο που θα τον βοηθησει να γινει επαγγελματιας ?(και δεν συνδεω τον τιτλο σπουδων με το επαγγελμα, ενα παραδειγμα ειναι)
 
έκανα μεταπτυχιακό (διδακτορικό) στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ.
ξεκίνησα γύρω στο 85 και ορκίστηκα το 95.
Στο δρόμο γίνανε πολλά φαιδρά και μη.
Όταν ξεκίνησα ο πρόεδρος της επιτροπής στο ερώτημά μου τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνω μου είπε: "πήγαινε στη βιβλιοθήκη"
Μετά από ένα σχεδόν χρόνο μου είπε: "πρέπει να βρούμε κάτι να κάνεις"
Στην πορεία του διδακτορικού άλλαξα τρείς φορές επιτροπή, δύο φορές πρόεδρο επιτροπής και μιά φορά τομέα επειδή λέει " το αντικείμενο που επιλέχτηκε τελικά ήταν στη σφαίρα άλλου τομέα και όχι στο ευρύτερο γνωστικό αντικείμενο του τομέα της γενικής κατεύθυνσης του θέματος......."
Επίσης άλλαξα μιά φορά θέμα, ενώ στον 7ο χρόνο μου είπαν ότι αυτά που είχα φτιάξει μέχρι τότε ήταν ενδιαφέροντα μεν αλλά άχρηστα δε.
Κάπου εκεί μου είπαν ότι ο πρόεδρος της επιτροπής μου είχε δώσει λάθος πορεία και αν δεν άλλαζε (ο πρόεδρος) δεν θα γινόταν τίποτα.
Κάπου στον 8 χρόνο η τριμελής μου επιτροπή έγινε 5μελής (που γίνεται κανονικά κατά την παρουσίαση και μόνο) και τα δύο νέα μέλη μου ζήτησαν επακριβώς τι πρέπει να κάνω γιά να ολοκληρώσω.
Επί 2 χρόνια ήμουνα μεταξύ "τα παρατάω δεν τα παρατάω"
Μισό χρόνο πριν το τέλος μπόρεσα να λύσω τον γρίφο που μου είχαν βάλει - τον οποίο μόλις τον έλυσα μου τον έδωσαν δημοσιευμένο μόλις πριν από 1 μήνα σε ξένο περιοδικό, προχώρησα ένα βήμα παρακάτω γιά να υπάρχει η πρωτοτυπία, μετά μου είπαν να δώσω βάρος μόνο σ αυτό και να βάλω υπό μορφή appendix ό,τι άλλο είχα φτιάξει, έκανα την παρουσίαση και πήρα άριστα 10 παμψηφεί.
Κατά τα πρώτα δύο χρόνια 1985-86 έπαιρνα το τεράστιο ποσό των 19000 δρχ από το ΙΚΥ και μετά γιά αλλους 10 μήνες 29000.
Θεώρησα δε μεγάλη εξυπηρέτηση που ο πρόεδρος της επιτροπής σε κάποια φάση με έβαλε σε ένα ερευνητικό όπου δούλευα σαν χαμάλης.
Γιά τα υπόλοιπα (χώρους, εστίες, σίτιση, περίθαλψη κλπ) δεν έχω κάτι να πω διότι δεν υπήρχαν.
 
Δ. Παναγιωτίδης said:
Θεώρησα δε μεγάλη εξυπηρέτηση που ο πρόεδρος της επιτροπής σε κάποια φάση με έβαλε σε ένα ερευνητικό όπου δούλευα σαν χαμάλης.
Αυτός είναι και ο ουσιαστικός ρόλος του υποψήφιου διδάκτορα
Ο χαμάλης των ερευνητικών προγραμμάτων.
 
Καλα τι ψαχνετε να βρειτε παλι; Οποιος δεν εχει παει σε ενα καλο πανεπιστημιο στην Αγγλια δεν μπορει να καταλαβει την διαφορα που μπορει να κανει ενα σωστα οργανωμενο πανεπιστημιο που σου προσφερει παρα πολλα. Περπατας μεσα στο campus και νιωθεις φοιτητης. Νιωθεις πως πρεπει να πας στο μαθημα σου και να ανταπεξελθεις στα υψηλα standards που θετουν οι καθηγητες. Μπαινεις στην βιβλιοθηκη και βλεπεις βιβλια και λες τωρα θα διαβασω. Εμενα δε με πηρε κανεις απ'το χερακι και να μου πει τι να κανω οπως προαναφερθηκε. Ισα-ισα που ο καθηγητης μας ενημερωσε πως φοιτητης στην Αγγλια σημαινει να μπορεις να κανεις κουμαντο στον εαυτο σου και στον τροπο με τον οποιο θα διαβασεις. Εδω αισθανομαι λιγακι ρεμαλι λες και δεν υπαρχω για τους περισσοτερους καθηγητες. Και φορες φορες, οταν τα πραγματα δουλευουν σωστα αισθανεσαι και τυχερος. Λες και απο καποιο παιχνιδι της τυχης ολα εγιναν οπως επρεπε. Και απικο να ειμαι στο μαθημα δε θα ειναι ο καθηγητης. Και χιλιες-δυο μαμακιες που καμια σχεση δεν επρεπε να εχουν με το πανεπιστημιο(συμπεριλαμβανομενου και του "ΟΝΕ και ΝΑΤΟ"...). Τελος παντων.

Ενας ασθενης γινεται καλα και φτιαχνει την σωστη ψυχολογια σε μια προσεγμενη κλινικη με καλους γιατρους που κανουν την δουλεια τους σωστα με ωραιο παρκο για να περπαταει ο ασθενης και να επανελθει γρηγορα. Και στο δημοσιο νοσοκομειο καλα θα γινει. Το θεμα ειναι ποτε και πως.
 
Τον παραλληλισμό με τα νοσοκομεία άσ' τον καλύτερα, κακό παράδειγμα. Ας μείνουμε στο θέμα μας...
 
Είναι κρίμα να ισχύει κι εδώ, οτι προβολέα αγόρασα αυτός είναι και ο καλύτερος... (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).

Προσωπική μου πάντα άποψη είναι πως εδώ και μια δεκαετία τα πράγματα πάνε πολύ καλύτερα. Κι αυτό γιατί πλεον πέφτει χρήμα. Για να κάνει κάποιος ένα μεταπτυχιακό (πάντα για κρατικό πανεπιστήμιο μιλάω) πρέπει να δώσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Αυτό κάνει και τον φοιτητή πιο απαιτητικό αλλά και το πρόγραμμα πιο πλούσιο. Φανταστείτε λοιπόν να πλήρωναν όλοι οι φοιτητές τις προπτυχιακές σπουδές τους. Από την μία πόσο θα βελτίωνε αυτό την ποιότητα των σπουδών τους, αλλά και από την άλλη το πολιτικό κόστος, και τις χίλιες μύριες άλλες συνέπειες. Άρε δρόμοι που θα κλείνανε, άρε κάδοι και μαγαζάκια που θα καιγόντουσαν...
Και ύστερα μου λέτε πως φταίει η παιδεία και η ελληνική εκπαίδευση...
 
Last edited:
Και για πιο λόγο να μην έχουμε τις ίδιες απαιτήσεις με δωρεάν παιδεία; Δηλαδή για ό,τι δε λειτουργεί σωστά στην Ελλάδα η λύση πρέπει να είναι να το πληρώνουμε εμείς; Δεν είναι να βελτιωθεί το κράτος στις υποχρεώσεις και τις υποδομές του; Αν είναι έτσι για κάθε λακούβα στο δρόμο μπροστά απ' το σπίτι μας ας πληρώνει ο εκάστοτε ιδιοκτήτης... Φυσικά και αν ετίθετο θέμα διδάκτρων σε δημόσια πανεπιστήμια θα γίνονταν πολλές διαμαρτυρίες, διόλου αδικαιολόγητα όμως.
 
Φυσικά και θα συμφωνήσω μαζί σου Μάνο, όμως εδώ συγκρίνουμε και παραλληλίζουμε τις σπουδές στην Ελλάδα με αυτές τις Αγγλίας. Στους ντόπιους σπουδαστές της Μ.Βρετανίας, όλα αυτά τα παραδεισένια εκπαιδευτικά πακέτα άραγε παρέχονται δωρεάν? Εαν ναι, τότε πάω πάσο!