Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Μια ιδιωτικη επιχειρηση εχει ως πρωταρχικο σκοπο το κερδος. Μια δημοσια επιχειρηση δεν θα επρεπε να εχει ως πρωταρχικο σκοπο το κερδος, αλλα την δυνατοτητα να παρεχει υπηρεσιες ή αγαθα, παραλληλα να ασκει κοινωνικη πολιτικη και βεβαια να ειναι βιωσιμη.
Οποτε δε καταλαβαινω τα ατομα που σχετιζονται με τον ιδιωτικο τομεα γιατι συγκρινουν εργασιακες συνθηκες, παροχες κτλ. Μιλαμε για διαφορετικα πραγματα ( Αλλο που λογω διαχειρισης πηγε ολο το Δημοσιο για φουντο).

Γιατι πολυ απλα την δημοσια επιχειρηση την πληρωνουν και την συντηρουν ΟΛΟΙ.
Και πρεπει να λειτουργει ετσι ωστε να ειναι βιωσιμη η κερδοφορα αλλα παραλληλα να μην προκαλει το κοινο (των υπολοιπων) αισθημα δικαιου.
 
Γιατι πολυ απλα την δημοσια επιχειρηση την πληρωνουν και την συντηρουν ΟΛΟΙ.
Αυτό ισχύει εκεί που υπάρχει μονοπώλειο. Εκεί που δεν υπάρχει δεν την πληρώνουν όλοι εκτός από τις περιπτώσεις που η επιχείρηση επιδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό (κάτι που είναι αντίθετο με τις επιταγές της Ε.Ε.)
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Δηλαδή οι ιδιωτικοί υπάλληλοι είναι πολίτες Β κατηγορίας?

Γιατι να έχουν παραπάνω διακαιώματα στο δημόσιο?

Αναρωτήθηκες ποτέ αν υπάρχουν βάσει νομοθεσίας τα ίδια δικαιώματα και στον ιδιωτικό τομέα αλλά δεν τα διεκδικούν οι εργαζόμενοι;

Επίσης γιατι αναφέρεις ότι οι δημόσιοι έχουν περισσότερα δικαιώματα; Μπορεί να ισχύει ότι οι ιδιωτικοί έχουν λιγότερα δικαιώματα. Σε κάθε περίπτωση τα δικαιώματα κερδίζονται και δεν χαρίζονται. Τι ποσοστά σε απεργία έχουν οι δημόσιοι και τι οι ιδιωτικοί; Το μεροκάματο που χάνεται στην απεργία χάνεται και για τους δύο (και μην ακούσω καμια χαζομάρα ότι στο δημόσιο ο απεργός πληρώνεται κανονικά γιατι θα του φέρω το χαρτί της μισθοδοσίας να τον πείσω για το αντίθετο). Απλά όταν εγώ έκανα απεργία την εποχή που δούλευα στον ιδιωτικό τομέα, πέραν από τη στάση της διοίκησης (που στην τελική δεν ήταν και άσχημη θα έλεγα μιας και ήταν αντίθετοι βέβαια αλλά δεν μου ζήτησαν να μην απεργήσω ούτε με έδιωξαν όταν το έπραξα) οι συνάδελφοί μου με κοίταζαν λες και είχα κάνει έγκλημα! Εδώ σε απεργίες της ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο ποσοστό απεργών είμαστε από τις ΔΕΚΟ.

Αντί λοιπόν να ζητάνε μερικοί κατάργηση των νόμιμων δικαιωμάτων των εργαζομένων, ας κοιτάξουν τι κάνανε οι ίδιοι για να μην απωλέσουν τα δικά τους δικαιώματα και γιατί όχι να τα εξισώσουν στην πράξη (γιατι νομοθετικά δεν διαφέρουν όσο νομίζουμε) με αυτά που ισχύον στο δημόσιο. Αλλά αυτό όμως θέλει αγώνα και πάνω από όλα κότσια και άντερα.
 
άρα, όσοι είπαν εδώ οτι στον ιδιωτικό τομέα μόλις ανακοινώσει κάποια οτι είναι έγκυος την πετάνε στο δρόμο λένε ψέματα ......

Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και για ένα χρόνο μετά τον τοκετό δεν μπορεί ο εργοδότης να απολύσει την μητέρα. Αυτός είναι ο γενικός κανόνας. Τώρα αν κάποιος γνωρίζει τέτοια περίπτωση, ασφαλώς θα πρόκειται για εξαίρεση στον κανόνα. Αλλωστε υπάρχουν και κακοί εργοδότες.

Το πρόβλημα δυστυχώς είναι η ανισότητα μεταξύ γυναικών που εργάζονται στο δημόσιο με τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα.
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Σε κάθε περίπτωση τα δικαιώματα κερδίζονται και δεν χαρίζονται. Τι ποσοστά σε απεργία έχουν οι δημόσιοι και τι οι ιδιωτικοί; Το μεροκάματο που χάνεται στην απεργία χάνεται και για τους δύο (και μην ακούσω καμια χαζομάρα ότι στο δημόσιο ο απεργός πληρώνεται κανονικά γιατι θα του φέρω το χαρτί της μισθοδοσίας να τον πείσω για το αντίθετο). Απλά όταν εγώ έκανα απεργία την εποχή που δούλευα στον ιδιωτικό τομέα, πέραν από τη στάση της διοίκησης (που στην τελική δεν ήταν και άσχημη θα έλεγα μιας και ήταν αντίθετοι βέβαια αλλά δεν μου ζήτησαν να μην απεργήσω ούτε με έδιωξαν όταν το έπραξα) οι συνάδελφοί μου με κοίταζαν λες και είχα κάνει έγκλημα! Εδώ σε απεργίες της ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο ποσοστό απεργών είμαστε από τις ΔΕΚΟ.

Δηλαδη με ποιο τροπο κερδιθηκε (και ποτε ? ) η συνταγματικη κατοχυρωση της μονιμοτητας των Δ.Υ ? Δεν ξερω για τα ποσοστα απεργιας (εγω οπου δουλεψα-ιδιωτικο τομεα- η συντριπτικη πλειοψηφια απεργουσε ) , μπορω να δεχθω και οτι υπερτερουν ομως οι Δ.Υ.Μηπως ομως λογω της μονιμοτητας ?
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Δηλαδη με ποιο τροπο κερδιθηκε (και ποτε ? ) η συνταγματικη κατοχυρωση της μονιμοτητας των Δ.Υ ? Δεν ξερω για τα ποσοστα απεργιας (εγω οπου δουλεψα-ιδιωτικο τομεα- η συντριπτικη πλειοψηφια απεργουσε ) , μπορω να δεχθω και οτι υπερτερουν ομως οι Δ.Υ.Μηπως ομως λογω της μονιμοτητας ?


Η πλατεία κλαυθμώνος ξέρεις γιατί ονομάστηκε έτσι; Διάβασε λίγο ιστορία και τις κινητοποιήσεις των τότε δημοσίων υπαλλήλων (μη μόνιμων) και τα ξαναλέμε. Τίποτα δεν έχει χαριστεί.

Όσο για τα ποσστά σε απεργίες, πολύ αμφιβάλω γι αυτό που λές. Έχοντας εργαστεί και στις δύο όχθες, και σε διάφορες δουλειές, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι ελάχιστοι οι κλάδοι (κυρίως εργάτες) στον ιδιωτικό τομέα που συμμετέχουν μαζικά σε κινητοποιήσεις. Οι πιο πολύ υπάλληλοι γραφείου και εμποροϋπάλληλοι καθώς και στελέχη επιχηρήσεων κάθε άλλο παρά απεργούν.
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Τι ποσοστά σε απεργία έχουν οι δημόσιοι και τι οι ιδιωτικοί;


Βρε Φώτη δεν ισχύει αυτό το επιχείρημα.


Η να το θέσω αλλιώς: Τι ποσοστο έχει ένας δημόσιος υπάλληλος μετά από μια μέρα απεργίας να μην έχει δουλειά την επόμενη και τι ο ιδιωτικός?
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Βρε Φώτη δεν ισχύει αυτό το επιχείρημα.


Η να το θέσω αλλιώς: Τι ποσοστο έχει ένας δημόσιος υπάλληλος μετά από μια μέρα απεργίας να μην έχει δουλειά την επόμενη και τι ο ιδιωτικός?

Αυτό μένει να αποδειχθεί στην πράξη φιλε μου. Ή για να σου το πω αλλιώς, αν αύριο γίνει απεργία στο κάτεργο που λέγεται eurobank (καθόλου τυχαίο το παράδειγμα) και έχει συμμετοχή 90% (πάνε δηλαδή μόνο οι διευθυντές για δουλειά) πόσοι θα απολυθούν; Όσο οι απεργοί και γενικά όσοι διεκδικούν να εφαρμόζεται η εργατική νομοθεσία στις επιχειρήσεις, είναι λίγοι και δακτυλοδεικτούμενοι, τόσο πιο ευάλωτοι θα είναι οι ίδιοι και τόσο περισσότερο θα καταπατόνται τα δικαιώματα όλων των εργαζομενων σε αυτές. Και επιμένω ότι την χειρότερη στάση απέναντι σε όσους αγωνίζονται, την κρατούν οι απαθείς συνάδελφοί τους που τους κοιτάζουν με μισό μάτι...
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Αυτό μένει να αποδειχθεί στην πράξη φιλε μου. Ή για να σου το πω αλλιώς, αν αύριο γίνει απεργία στο κάτεργο που λέγεται eurobank (καθόλου τυχαίο το παράδειγμα) και έχει συμμετοχή 90% (πάνε δηλαδή μόνο οι διευθυντές για δουλειά) πόσοι θα απολυθούν; Όσο οι απεργοί και γενικά όσοι διεκδικούν να εφαρμόζεται η εργατική νομοθεσία στις επιχειρήσεις, είναι λίγοι και δακτυλοδεικτούμενοι, τόσο πιο ευάλωτοι θα είναι οι ίδιοι και τόσο περισσότερο θα καταπατόνται τα δικαιώματα όλων των εργαζομενων σε αυτές. Και επιμένω ότι την χειρότερη στάση απέναντι σε όσους αγωνίζονται, την τηρούν οι απαθείς συνάδελφοί τους...

90% συμμετοχή? Ουτοπία...-bye-

10-15 το πολύ οι οποίοι κάλλιστα την επόμενη έφυγαν με φαξ...


Έχω παράδειγμα κοντινού μου συγγενή που έφυγε μετά από κάποιες μέρες. Και το κακό είναι ότι δεν τον έδιωξαν στα ίσα. Άρχισε πόλεμος. Εγώ ήμουν υπεύθυνος καταστήματος σε αλυσίδα πληροφορικής και δεν θέλεις να ακούσεις τι μου έλεγαν από τα κεντρικά μου στην Αθήνα για την περίπτωση που κάποιος έκανε απεργία.

Ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές...
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

EAN έχεις κανα 20αρι χρόνια στην δουλειά ας έχουν τα αντερα να σε διώξουν ,,


μεχρι στιγμής δλδ ... γιατι ,,, γιατί ..


Μετά από 12?:D


Δε νομίζω να κολάνε. Για 1 άτομο πάντα. Αν ήταν 10-15, τότε αλλάζει το θέμα...
 
Re: Απάντηση: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Μετά από 12?:D


Δε νομίζω να κολάνε. Για 1 άτομο πάντα. Αν ήταν 10-15, τότε αλλάζει το θέμα...

Μα εκεί είναι το ζουμί βρε συ Jim! Στην μαζικότητα της συμμετοχής. Και δεν είναι όλοι οι εργοδότες το ίδιο. Σου λέω εγώ μόνος μου ήμουν και δεν μου είπαν κουβέντα. Ούτε έκανα την απεργία για να έρθω σε κόντρα μαζί τους. Είναι γενικότερα τα αιτήματα και μας αφορούν όλους.
 
Πειτε μου οι παλαιοτεροι στον τομεα των ελευθερων επαγγελματιων ηταν παντα τοσο χαλια το να εισαι μανα ?

Γιατι η προσφατη εμπειρια μου αντι για παροχες σου εδινε ενα ποσο της ταξης των 800 ευρω αν θυμαμαι καλα κατι που σημαινει οτι μπορουσες να μην εισφερεις στον ΟΑΕΕ (τεως ΤΕΒΕ) μια εισφορα διμηνου (και κατι ψιλα).
Και για εναν χρονο (κατι που εφαρμοστηκε απο το 2008 και μετα και "καρπωθηκε" η γυναικα μου στο δευτερο παιδι) μειωμενες εισφορες στον οργανισμο . Κατι περισσοτερο απο τα μισα .....
 
Είμαι ΔΥ (επί θητεία, όχι μόνιμος, θα γίνω μόνιμος σε 4 χρόνια) και η γυναίκα μου επίσης είναι ΔΥ (καθηγήτρια).

Έχουμε τέσσερα παιδιά (18, 15, 11, 10 ετών). Όλα τα αποκτήσαμε πριν μπει η συζυγος στο δημόσιο.

Εγώ είμαι στα 47 και η σύζυγος στα 44. Πλέον δεν έχω τη δυνατότητα να ασχολούμαι πολύ (όσο θα ήθελα) με το φόρουμ αφού τα τέσσερα παιδιά έχουν πολλά έξοδα (εργάζομαι και 200 χλμ. μακριά από την πόλη που μένω), άρα δεν μου μένει πολύς χρόνος, πρέπει να δουλεύω όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η σύζυγος από τις πέντε εγκυμοσύνες (τέσσερις επιτυχημένες) και τη δουλειά στο σχολείο έχει σκολίωση κι αναστροφή λόρδωσης (ευθειασμό) με κατεστραμμένους τους 5,6,7 στον αυχένα και ριζίτιδα (απώλεια ισχύος στο αριστερό χέρι 85% μη αναστρέψιμη). Είναι στο κρεβάτι εδώ και 35 μέρες (φυσικά πέρασε κι ελεγκτής ιατρός δημοσίου). Περιμένουμε να φθάσει σε μια χ κατάσταση για να εγχειριστεί από νευροχειρούργο.

Όποιος θέλει, ας κάνει 4,5 ή περισσότερα παιδιά να δει τη χάρη.

Ευχαριστώ.


υστ.

Αν θυμάμαι καλά η Ελλάδα δεν έχει καλύτερη νομοθεσία από αυτή των άλλων χωρών της ΕΕ. Μήπως θα έπρεπε να αλλάξει συνολικά η ΕΕ τη νομοθεσία για τη μητρότητα ώστε να μην απολαμβάνουμε τέτοια προνόμια;
 
Απάντηση: Re: Πέστε μου ότι έκανε πλάκα ...

Είμαι ΔΥ (επί θητεία, όχι μόνιμος, θα γίνω μόνιμος σε 4 χρόνια) και η γυναίκα μου επίσης είναι ΔΥ (καθηγήτρια).

Έχουμε τέσσερα παιδιά (18, 15, 11, 10 ετών). Όλα τα αποκτήσαμε πριν μπει η συζυγος στο δημόσιο.

Εγώ είμαι στα 47 και η σύζυγος στα 44. Πλέον δεν έχω τη δυνατότητα να ασχολούμαι πολύ (όσο θα ήθελα) με το φόρουμ αφού τα τέσσερα παιδιά έχουν πολλά έξοδα (εργάζομαι και 200 χλμ. μακριά από την πόλη που μένω), άρα δεν μου μένει πολύς χρόνος, πρέπει να δουλεύω όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η σύζυγος από τις πέντε εγκυμοσύνες (τέσσερις επιτυχημένες) και τη δουλειά στο σχολείο έχει σκολίωση κι αναστροφή λόρδωσης (ευθειασμό) με κατεστραμμένους τους 5,6,7 στον αυχένα και ριζίτιδα (απώλεια ισχύος στο αριστερό χέρι 85% μη αναστρέψιμη). Είναι στο κρεβάτι εδώ και 35 μέρες (φυσικά πέρασε κι ελεγκτής ιατρός δημοσίου). Περιμένουμε να φθάσει σε μια χ κατάσταση για να εγχειριστεί από νευροχειρούργο.

Όποιος θέλει, ας κάνει 4,5 ή περισσότερα παιδιά να δει τη χάρη.

Ευχαριστώ.


υστ.

Αν θυμάμαι καλά η Ελλάδα δεν έχει καλύτερη νομοθεσία από αυτή των άλλων χωρών της ΕΕ. Μήπως θα έπρεπε να αλλάξει συνολικά η ΕΕ τη νομοθεσία για τη μητρότητα ώστε να μην απολαμβάνουμε τέτοια προνόμια;
Φίλε μου σας εύχομαι ότι καλύτερο για την υγεία της συζύγου και σε ότι χρειαστεί να προχωρήσετε καλή επιτυχία.
 
Το Δημόσιο στην Ελλάδα έχει πάρα πολλά προβλήματα. Πρέπει να λειτουργήσει καλύτερα. Να προσλαμβάνονται όλοι μόνο με ΑΣΕΠ. Να εργάζονται όλοι 8 ώρες την μέρα. Να παίρνουν σύνταξη όλοι στα 65. Να μειωθούν σιγά-σιγά οι θέσεις. Να οργανωθεί καλύτερα και να αποδίδει. Να γίνει ενιαίο μισθολόγιο με ρεαλιστικά αξιολογικά κριτήρια και όχι με μέσο.


Από κει και πέρα, το αρχικό ποστ κάνει λάθος: οι παροχές είναι λίγες και θα πρέπει να αυξηθούν! Και για τις μητέρες, και για τους πατέρες, και τα βρέφη και τους αναπήρους. Και οι μισθοί των περισσοτέρων θα πρέπει να αυξηθούν, όχι να μειωθούν. Αλλά να απαγορευτεί διά ροπάλου η δεύτερη δουλειά.

Δυστυχώς για όλα τα παραπάνω χρειάζεται ορθολογική οργάνωση. Και αυτό δεν το έχουμε.
 
Η γυναίκα μου είναι δικηγόρος. Δούλεψε μέχρι και 10 ημέρες πριν γεννήσει. Όταν λέω δούλεψε, εννοώ κανονικότατα. Στην 38η εβδομάδα έκανε δίκη με την κοιλιά τούμπανο. Δεν βασανίστηκε, απλά επειδή είχε μια φυσιολογική εγκυμοσύνη, δεν της ήταν πρόβλημα.

Μετά την εγκυμοσύνη, ξαναδούλεψε πριν τις 40 ημέρες λίγο μετά τον μήνα. Ούτε αυτό της κόστισε. Την βοήθησα πάρα πολύ τον πρώτο καιρό (3 μήνες) και αυτό βοήθησε πολύ την κατάσταση.

Θα έλεγα σαν συμπέρασμα ότι η δουλειά την βοήθησε πάρα πολύ ψυχολογικά, το λέει και η ίδια. Όμως, όμως, όμως...

Έχω γνώση από γνωστούς που έχουν "δύσκολες" εγκυμοσύνες όπου πραγματικά το να δουλεύουν ήταν σχεδόν αδύνατο ή εντελώς αδύνατο. Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις που δεν υπάρχουν γιαγιάδες ή παππούδες να βοηθήσουν και δεν έχει άλλη επιλογή η μάνα από το να μείνει ΑΥΤΗ με το παιδί.

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

1. Οι άδειες στο δημόσιο για μητρότητα είναι αυτές που πρέπει να είναι. Δεν είναι παράλογες, αλίμονο. Μακάρι και ο ιδιωτικός τομέας να έδινε τις ίδιες.

2. Το πρόβλημα δημιουργείται από τον "παραλογισμό" του δημοσίου. ΝΑΙ υπάρχουν επαπειλούμενες εγκυμοσύνες αλλά δεν είναι το 95%. Στην πραγματικότητα είναι κάτω από το 1/3. Ιατρικά. Ας μας πει την γνώμη του και κάποιος παιδίατρος ή γυναικολόγος. Έλα μου όμως που οι "επαπειλούμενες" άδειες εγκυμοσύνης είναι πάνω από 80% στο δημόσιο. Η λογική του ότι δεν μπορεί κάποιος γιατρός να το διαπιστώσει, δεν στέκει. Μπορεί. Απλά είναι η ίδια λογική με όλες τις ιατρικές γνωματεύσεις που αφορούν το δημόσιο. ΓΤΠ...καβάλα...

3. Άσχετα με το θέμα τον αδειών διαφωνώ και με την λογική που ακούστηκε από κάποιον. Για να είναι μια γυναίκα με το παιδί της δεν ΠΡΕΠΕΙ να είναι σπίτι αυτή και ο άντρας να κωλοβαράει. Το παιδί χρειάζεται μάνα ΚΑΙ πατέρα. Οι παλιές εποχές που η μάνα καθόταν σπίτι και πατέρας καμάρωνε και τα έξυνε με την δικαιολογία ότι αυτός δουλεύει και η γυναίκα όχι, έχει τελειώσει.

Εκείνο που έχει σημασία είναι η γυναίκα ΚΑΙ ο πατέρας να ασχολούνται με το παιδί. Επίσης είναι τεράστιο λάθος το να κλείσεις μια γυναίκα με το παιδί σπίτι τον πρώτο χρόνο. Το πιο πιθανό είναι να την μουρλάνεις. Η έγκυος ΔΕΝ είναι άρρωστος (εκτός και αν υπάρχει πρόβλημα) και το παιδί δεν σημαίνει καταναγκαστικά έργα.

Αν δεν δούλευε η γυναίκα μου μετά την γέννα είμαι σίγουρος ότι δεν θα είχε την ισορροπία της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παίρνουν άδεια οι έγκυες. Εξάλλου δεν είναι όλες οι γυναίκες το ίδιο.

Μην το πάμε όμως ότι η ΓΥΝΑΙΚΑ οφείλει να αφοσιώνεται στο παιδί. Αφορά και τους ΔΥΟ. Δεν είναι τυχαίο αυτό που αναφέρθηκε ότι σε προηγμένες χώρες υποχρεώνουν και τον πατέρα να πάρει άδεια. Η λογική του ότι η γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να τραβάει όλο το λούκι ανήκει σε άλλη εποχή και δημιουργεί μόνο προβλήματα.

Για να τελειώνω. Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει με το δημόσιο και τις εγκυμοσύνες είναι ότι παίρνουν άδεια επαπειλούμενης σχεδόν όλες. Αυτό απλά είναι λάθος και αδικεί αυτές που έχουν πραγματικά πρόβλημα.

Γενικά για το δημόσιο συγγνώμη αλλά έχουμε πικρή εμπειρία όλοι από το κωλοβάρεμα που πέφτει από μια μεγάλη πλειοψηφία που και πάλι αδικεί τους λίγους που δουλεύουν. Το πρόβλημα δεν είναι τα πολλά λεφτά, που δεν παίρνουν, αλλά η απόδοση τους μαζί με την συμπεριφορά τους.
 
Last edited:
Είμαι ΔΥ (επί θητεία, όχι μόνιμος, θα γίνω μόνιμος σε 4 χρόνια) και η γυναίκα μου επίσης είναι ΔΥ (καθηγήτρια).

Έχουμε τέσσερα παιδιά (18, 15, 11, 10 ετών). Όλα τα αποκτήσαμε πριν μπει η συζυγος στο δημόσιο.

Εγώ είμαι στα 47 και η σύζυγος στα 44. Πλέον δεν έχω τη δυνατότητα να ασχολούμαι πολύ (όσο θα ήθελα) με το φόρουμ αφού τα τέσσερα παιδιά έχουν πολλά έξοδα (εργάζομαι και 200 χλμ. μακριά από την πόλη που μένω), άρα δεν μου μένει πολύς χρόνος, πρέπει να δουλεύω όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η σύζυγος από τις πέντε εγκυμοσύνες (τέσσερις επιτυχημένες) και τη δουλειά στο σχολείο έχει σκολίωση κι αναστροφή λόρδωσης (ευθειασμό) με κατεστραμμένους τους 5,6,7 στον αυχένα και ριζίτιδα (απώλεια ισχύος στο αριστερό χέρι 85% μη αναστρέψιμη). Είναι στο κρεβάτι εδώ και 35 μέρες (φυσικά πέρασε κι ελεγκτής ιατρός δημοσίου). Περιμένουμε να φθάσει σε μια χ κατάσταση για να εγχειριστεί από νευροχειρούργο.

Όποιος θέλει, ας κάνει 4,5 ή περισσότερα παιδιά να δει τη χάρη.

Ευχαριστώ.


υστ.

Αν θυμάμαι καλά η Ελλάδα δεν έχει καλύτερη νομοθεσία από αυτή των άλλων χωρών της ΕΕ. Μήπως θα έπρεπε να αλλάξει συνολικά η ΕΕ τη νομοθεσία για τη μητρότητα ώστε να μην απολαμβάνουμε τέτοια προνόμια;

Βλάση, τώρα το μαθαίνω... μακάρι όλα να πάνε καλά.... περαστικά!