Το SL 1200/1210 ξεχώρησε κυρίως γιατί 'έπιανε' την ταχύτητα του εντολέα του ακαριαία σχεδόν και την διατηρούσε...
Ήταν ένα εργαλείο ακριβείας,που έκανε την δουλειά στα δύσκολα..στα πολύ δύσκολα.
Γεννημένο να υπηρετεί το βινύλιο και να εκτελεί αδιαμαρτήρητα εντολές,'διευκολύνοντας' να ξεδιπλώσει ο παραγωγός τις ]ειδικές[ δεξιότητες.
Δεν μιλάω για νεαρά άτομα που έκαναν την κα@λα τους παίζοντας σε clubs,ούτε για εποχικούς 'record players' που έπαιζαν στα καλοκαιρινά clubs για το μεροκάματο .
Μιλάμε για άλλες εποχές,όπου η διασκέδαση στηριζόταν στην καλή μουσική,στην καλή μίξη,όπου ένας παραγωγός απ τις 33 στροφές πήγαινε στα singles (45άρια),Long versions και ανάποδα,με ειδικές παραγωγές εταιρειών,ραδιοφωνικών σταθμών,δικές του πραγωγές (!!!) σε βινύλιο,ειδικές εκδόσεις δισκογραφικώνς,με μεγάλο αριθμό remixes ,saamples,σπάνιες δυσεύρετες και αριθμημένες εκδόσεις,διάφορα versions και μπορούσε με τη βοήθεια του μίκτη να εισάγει π.χ.φωνητικά άλλου κομματιού,να παίζουν ταυτόχρονα 2-3 κομμάτια,να βάλει από άλλο track ρεφραίν,μια φράση από άλλο δίσκο,μια στροφή, .μία φράση,ένα ψίθυρο κ.λ.π.,να δημιουργεί ντουέτα,να προσέχει το μπιτ ,τον ρυθμό,τον κόσμο και να ξέρει απ έξω την 'εγγραφή' του επόμενου,ώστε να επεμβαίνει την κατάλληλο στιγμή για να μην υπάρχει 'παραφωνία' τύπου ΕΡΤ ,όταν πετάει τρέιλερ ή διαφήμιση στην ροή του προγράμματος.
Ο παραγωγός πήγαινε στην δουλειά του έχοντας ξοδέψει αμέτρητο χρήμα για πάρα πολλές διαφορετικές εκτελέσεις track εμπορικών και μη,δεν είχε απλά μαζί του 2-3 σκληρούς ,ούτε υπήρχαν οι πλατφόρμες με spotify,tidal,internet radio,i tunes κ.λ.π.Οι γνώσεις αυτών των παραγωγών,το 'ψάξιμο',οι άκρες τους,οι θυσίες που έκαναν για να καθιερωθούν ήταν απίστευτες,αλλά χρειάζονταν και έναν πιστό 'οδηγό-υποζύγιο'..(δεν υπονοώ ότι σύγχρονοι DJs δεν είναι ψαγμένοι,απλά είναι πιο εύκολα τα πραγματα για ευνόητους λόγους).
Εποχές που διασκέδαζε ο κόσμος με μουσικές 'αργόμπιτες' σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα,χωρίς τον καταιγισμό 'σαρδάμ',μπότας και παραμόρφωσης , χωρίς την 'υποβοήθηση' κονσολών και εφέ,πυροτεχνημάτων,οπτικών εφέ,χωρίς κατανάλωση ουσιών,με μουσικές σε χαμηλά 'μπιτς',που σήμερα θα ακούγονταν σαν νανούρισμα σε σύγχρονο κλαμπινγκ.
Είχα την τύχη να ακούσω εκ του σύνεγγυς Djs ,παγκοσμίου βεληνεκούς,με γνώση ,μεράκι,πείρα,αλλά κυρίως με μεγάλη 'προίκα',σε ένα παράδειγμα που έχω ξανα-αναφέρει,όταν μετά από προετοιμασία 6 μηνών ανέλαβαν να διασκεδάσουν 3000 επώνυμους-συνέδρους μεγάλης πολυεθνικής,3 άτομα έφεραν μαζί τους κάτι τεράστια μπαούλα,με εσωτερικά ράφια,(πραγματικά νόμιζα ότι έκαναν μετακόμιση),σπάνιες εκτελέσεις μαύρης μουσική δεκαετίας 60/70,απίστευτα sigles,τα άτομα δεν παίζονταν,είχαν στην τσίτα επί 3ήμερο 3000 σύνεδρους και το υλικό MOTOWN ,Stax,Αtlantic,Blue Note,International,κ.λ.π.,συλλέκτες με καταλόγους track που έψαχναν απ όλο τον κόσμο,(προ Ίντερνετ εποχές),αλλά το απίστευτο ήταν ότι έβρισκαν ότι τους παράγγελναν με κλειστά τα μάτια,μέσα στα σκοτάδια (όχι ψάχνοντα μια φωτεινή οθόνη).
Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι τσέκαραν τα pitch control και ζήτησαν εφεδρικά άλλα 2 πλατό.Το πως έπαιζαν το έχω αποθανατήσει αλλά δεν μπορώ να το 'σηκώσω'.Με τυφλές πλαστικές κινήσεις,ανακάτευαν ήχους και το ΕΝΝΟΩ ΗΧΟΥΣ,όχι 'παράγωγα' ήχων,ενώ στην θεματική βραδιά με τα 'κρουστά',ακόμα απορώ αν 'υπάρχουν' αν έχουν κυκλοφορήσει..τόσα χρόνια ζω με μουσική συνοδεία πολλών ωρών καθημερινά,(έχω πάει και σε ανοικτά Live sessions sessions)και με αρκετές διασυνδέσεις,αλλά ακόμα να καταλάβω που στο διάολ@ υπήρχαν τέτοια tracks.
Έχω επίσης στο εξωτερικό εντοπίσει έναν παραγωγό που είχε τέτοιο υλικό απίστευτο,τον άκουσα στην αλλαγή του millenium και είχε στην κατοχή του υλικό ακυκλοφόρητο με σπάνιες εκδόσεις π.χ.Prisley...
Αυτές οι περιπτώσεις παραγωγών έχουν 'αναδειχθεί' με το 'εργαλείο' αυτό..καλοκουρδισμένο είχε 'ακρίβεια' για τα δεδομένα που καλούνταν να φέρει σε πέρας.
Με αυτόν τον 'μουσικό' τρόπο διασκέδασης μεσουρανούσε το 1200.Όταν στις κονσόλες μπήκε το ψηφιακό ,με τα γνωστλα Pioneer κά,που όμως διάβαζαν cdr,mp3,αντιγραμμένα,pc copied έγινε απλούστερη η διαδικασία,ακριβέστερη και ευκολότερη εννοείται.
Σε πολλά clubs,ραδιοφωνικούς,καφέ,entertainment χώρους 'αποσύρθηκε' και έμεινε σαν διακοσμητικό ή συμπληρωματικό στοιχείο της κονσόλας.
Δεν μπορούσε να παρέχει πληροφορίες που έδινε η οθόνη των 'ψηφιακών πηγών',που έκαναν την ζωή των παραγωγών ευκολότερη (το πέρασα σαν εργαζόμενος σε σταθμό).
Πέραν όμως αυτών των ευκολιών σαν πλατό αναφοράς,σε οικιακό χώρο για μένα υστερούσε στην μεσαία περιοχή ,στα φωνητικά και μάλιστα στα 'Γυνακεία' που σχεδόν όλοι είμαστε φανατικοί ,από σχδόν όλα τα mid priced ανάρτησης της Βρετανικής σχολής που έχω δοκιμάσει ...
Επίσης γενικότερα στο ambient ...με τον δικό του βραχίονα ,αλλά και με κάποιες βελτιώσεις από φίλους,αλλά και σε κάποια στούντιο..ήταν λιγότερο ΖΕΣΤΟ ,από ένα Manticore Mantra π.χ.
