Καλησπέρα κι από εμένα...
Θα ήθελα να προσθέσω τη γνώμη μου, στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που γίνεται. Και θα την πω, και ως καταναλωτής (χρόνια τώρα

, και ως έμπορος (πλέον). Μάλλον θα είναι κάπως μακροσκελής - sorry !
Αυτό που παρατηρώ, λοιπόν, στην Ελλάδα, είναι μια δαiμονοποίηση της λέξης "κέρδος". Με την βοήθεια της τηλεόρασης και της πλύσης εγκεφάλου που δεχόμαστε στο ζήτημα αυτό, έχει επέλθει μια σύγχυση, ένα μπέρδεμα. Έχουμε
ταυτίσει μέσα μας, την έννοια του
κέρδους με την έννοια της
αισχροκέρδειας. Επιτρέψτε μου να τονίσω ότι πρόκειται για 2 εντελώς διαφορετικές έννοιες.
Το κέρδος, λοιπόν, είναι η βασική αρχή, στην οποία στηρίζεται το εμπόριο, από τη γέννησή του, κάτι χιλιάδες χρόνια πριν. Είναι απολύτως λογικό, ένας επαγγελματίας, που σου προσφέρει ένα αγαθό, να κερδίζει κάτι από αυτήν την πράξη. Άλλωστε, είναι κι αυτός άνθρωπος, ο οποίος έχει να πληρώσει τη δόση του σπιτιού του, τα φροντιστήρια των παιδιών, ενώ πιθανόν να ονειρεύεται να αλλάξει και το αυτοκίνητό του κάποια στιγμή.
Στην Ελλάδα όμως, αν κάποιος κερδίζει 50 από μία πώληση, θεωρούμε ότι μας κλέβει. "
Μα την αγοράζει 1800, πώς την πουλάει 1850 ? Μας κλέβει ..."
Βέβαια, εμείς όλοι, κοιτάμε πώς να αυξήσουμε το μισθό μας. Αν έρθει κάποιος και μας πει ότι πρεπει να μειωθούν οι αποδοχές μας, λόγω ανταγωνισμού (με τον Ινδό, Πακιστανό, κλπ), θα βγούμε -δικαίως- στους δρόμους, να διαδηλώσουμε για την παγκοσμιοποίηση, να προτάξουμε τα οικογενειακά βάρη, τις αυξήσεις στο ψωμί, τη ΔΕΗ και τη βενζίνη κλπ. Θα μιλήσουμε δηλαδή, για αυτά ακριβώς τα πράγματα, που δεν αναγνωρίζουμε στον κάθε επαγγελματία, του οποίου το κατάστημα θα επισκεφτούμε μία ώρα μετά !!
Για αυτό λέω, ότι έχουμε ταυτίσει το κέρδος με την αισχροκέρδεια. Κέρδος είναι αυτό που χρειάζεται ο καταστηματάρχης, για να ζήσει. Και βέβαια, κάποιοι (όχι όλοι - σας βεβαιώ), μπορεί να επιτύχουν και να προκόψουν. Και πάλι τους αφορίζουμε ("
ξέρεις πόση περιουσία έχει κάνεις αυτός, πουλώντας ψυγεία;"). Φυσικά, αν αποκτήσουμε εμείς 2ο σπίτι, ή σπίτι στο βουνό, είναι απολύτως λογικό. Εμείς δουλεύουμε, αυτός είναι ο κλέφτης...
Στον κλάδο αυτό, λοιπόν, δεν δικαιούμαστε να κατηγορούμε, και να αφορίζουμε. Σας βεβαιώ ότι δεν υπάρχει αισχροκέρδεια, είναι από τους πιο ανταγωνιστικούς που υπάρχουν. Δεν είναι καφετέρια, με περιθώρια κέρδους 500% από έναν καφέ. Το περιθώριο κέρδους είναι πραγματικά ελάχιστο. Ελάχιστο. Και η τελική τιμή, εξαρτάται από πολλά πράγματα:
1. την τιμή που θα καταφέρεις να αγοράσεις το προϊόν. Νομίζετε, πως το Πλαίσιο και το 5050.gr αγοράζουν μια τηλεόραση στην ίδια τιμή ? Είναι πολύ πιθανό, αν όχι βέβαιο, ότι μια μεγάλη αλυσίδα, αγοράζει κάτι στα 1800, ενώ το 5050 στα 1880. Φυσικά, αν το 5050..gr το τιμολογήσει στα 1910 (με ελάχιστο περιθώριο κέρδους όπως καταλαβαίνετε) και η αλυσίδα στα 1850, αυτομάτως, το 5050 γίνεται ... κλέφτης.
2. την ποσότητα του εμπορεύματος που αγοράζεις.
Αν πάρεις και στοκάρεις 400 τηλεοράσεις, προφανώς θα τις πάρεις σε άλλη τιμή, απ' ό,τι ένας μικρότερος έμπορος. Και βεβαια μια παρτίδα, μπορεί να έχει αγοραστεί σε χαμηλότερη τιμή από την επόμενη. Αλλά, αν κάποιος αυξήσει κάποια στιγμή την τιμή ενός προϊόντος (πιθανόν λόγω νέας, μειωμένης παραγγελίας), γίνεται αυτομάτως ... κλέφτης.
3. από τα έξοδα του καταστήματος.
όταν ένα φυσικό κατάστημα ξεκινάει με μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρω έξοδα (ενοίκιο, μισθοί, ΙΚΑ, ΔΕΗ, τηλέφωνα, φορτηγα, στοκ, βιτρίνα, κλπ), σκεφτείτε πόσες χιλιάδες εμπορεύματα θα έπρεπε να πουλήσει με 30 κέρδος, απλά για να επιζήσει... Φυσικά, αν μαθετε ότι το κέρδος του είναι 150 , τον μεταφράζετε κατευθείαν σε ... κλέφτη. Αυτός, προσπαθεί απλά να επιζήσει.
Γι αυτό, λοιπόν, θα ήθελα να χαλαρώσουμε λίγο όλοι μας, και να σκεφτούμε λίγο πιο ψύχραιμα, ως καταναλωτές. Είναι προφανές, ότι ο καθένας πρέπει να αναζητά την καλύτερη τιμή. Κανένα πρόβλημα. Αλλά το να κατηγορείς κάποιον, επειδή ακριβώς δεν στο προσφέρει στην καλύτερη τιμή της αγοράς, το θεωρώ υπερβολικό, αν όχι μικρόψυχο.
Πηγαίνετε σ' αυτον με την φθηνότερη. Δεν χρειάζεται να κατηγορείτε τον άλλον. Και το λέω από προσωπική εμπειρία, καθώς έχω λάβει κάποια emails, για εμπορεύματα που τολμώ να έχω σε "υπερβολική τιμή" (!!).
Συγγνώμη για το μακροσκελές post, αλλά πιστεύω ότι θα μας ωφελούσε όλους σαν ανθρώπους, αν μπαίναμε στη θέση του άλλου.
Και όταν είναι συνταξιούχος, και όταν είναι άνεργος νέος, και όταν είναι έμπορος. Το "
εγώ πρέπει να γίνω πλούσιος, αρκεί ο μανάβης, ο ψαράς, και ο έμπορος να βγαζουν 1 κέρδος από μένα", δεν στέκει.
Πολλά είπα.
Καλές Γιορτές σε όλους και καλές δουλειές στους συναδέλφους !