Ποιά ταινία μόλις είδατε;

Μπορει να μην αρεσαν σε καποιους τα Taken, και ισως δικαιολογημενα, αλλα εχουν το μαγικο αγγιγμα του Neeson
που σε οτι παιξει το κανει ενδιαφερον. Κατι που δεν τοχει με τιποτα ο Butler.
 
  • Like
Reactions: Alexandros_Wallace

The Big Country (1958) 8/10​

Γουέστερν από τον σπουδαίο σκηνοθέτη William Wyler (Μπεν Χουρ). Ένας άνδρας κατά τα τέλη του 19ου αιώνα φτάνει σε ένα ράντσο του Τέξας με σκοπό να παντρευτεί την αρραβωνιαστικιά του και αναμειγνύεται σε μια οικογενειακή βεντέτα. Άριστες ερμηνείες από όλους και ιδιαίτερα του Μπερλ Άιβς που με την επιβλητική του παρουσία κέρδισε και το όσκαρ β' ρόλου. Εξαιρετικοί και οι διάλογοι. Η Κάρολ Μπέικερ, στα 92, είναι η μοναδική που παραμένει εν ζωή από τους συντελεστές.

Les invasions barbares (2003) 7/10​

"Η επέλαση των βαρβάρων" όπως είναι ο ελληνικός τίτλος αφορά στην ιστορία ενός ετοιμοθάνατου δασκάλου ο οποίος επανασυνδέεται με ανθρώπους που τον διαμόρφωσαν στη ζωή του. Παρά το δύσκολο και θλιβερό θέμα, η ταινία τελικά είναι ύμνος προς τη ζωή. Κέρδισε όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Αξίζει.
1676296113536.png

Αγαπημένες και οι δύο, ειδικά το "Invasions barbares" για τα μηνύματα του. Την έχω πολλάκις μνημονεύσει σε φίλους
 
  • Like
Reactions: StandArd
Απο οταν ηρθε το streaming επεσε η ποιοτητα παντου...
Ετσι ακριβως!Ειναι αντιστοιχα με την δεκαετια '80 στην Ελλαδα με τις ελληνικες βιντεοταινιες,που βγαινανε με το "κιλο" στην κυριολεξια,με χαμηλο budget και εις βαρος της ποιοτητας φυσικα.(κι ας εχουν γινει cult σημερα).
 
Απο οταν ηρθε το streaming επεσε η ποιοτητα παντου.

Ακόμα και να μην υπήρχε αύριο καμία υπηρεσία streaming τίποτα δεν θα άλλαζε.
Η κατηφόρα ξεκίνησε πριν 20 χρόνια όταν τα στούντιο αποφάσισαν να επέμβουν με τέτοιο τρόπο ωστε να μην αφήνουν αέρα για καμιά ελεύθερη δημιουργία.
Πλέον δεν περνά τίποτα προς παραγωγή αν δεν πάρει το αυστηρό οκ
Πέρασαν οι εποχές που κάποιος δημιουργός έκανε σχεδόν ότι ήθελε με ελάχιστο έλεγχο.
Τώρα όλα κατά την άποψη τους θα πρεπει να έχουν μια συγκεκριμένη φόρμα.
Ακόμα και μεγάλα ονόματα του χώρου με μεγάλες επιτυχίες αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες πόσο μικρότεροι νέοι δημιουργοί που πνίγονται σε όποια προσπάθεια πάνε να κάνουν.
Τα τελευταία 10 χρόνια το φαινόμενο έχει πάρει τρελές διαστάσεις .
Αν πριν 20 χρόνια ο έλεγχος ήταν στο σημείο 3 τώρα έχει φτάσει στο σημείο 10.
Και δυστυχώς δεν βλέπω με πιο τρόπο μπορεί να αλλάξει η κατάσταση.
Πάντως το streaming δεν είναι η αιτία.
Αντιθέτως θα μπορούσε να είναι η λύση μπας και ξυπνήσει η βαριά κινηματογραφική βιομηχανία αλλά και αυτοί πλέουν με την ίδια μέθοδο.
 
βεβαια για να λεμε και τα συκα συκα και την σκαφη σκαφη


Απο οταν ηρθε το streaming μειωθηκε παρα πολυ και η πειρατεια......
 
Ακόμα και να μην υπήρχε αύριο καμία υπηρεσία streaming τίποτα δεν θα άλλαζε.
Η κατηφόρα ξεκίνησε πριν 20 χρόνια όταν τα στούντιο αποφάσισαν να επέμβουν με τέτοιο τρόπο ωστε να μην αφήνουν αέρα για καμιά ελεύθερη δημιουργία.
Πλέον δεν περνά τίποτα προς παραγωγή αν δεν πάρει το αυστηρό οκ
Πέρασαν οι εποχές που κάποιος δημιουργός έκανε σχεδόν ότι ήθελε με ελάχιστο έλεγχο.
Τώρα όλα κατά την άποψη τους θα πρεπει να έχουν μια συγκεκριμένη φόρμα.
Ακόμα και μεγάλα ονόματα του χώρου με μεγάλες επιτυχίες αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες πόσο μικρότεροι νέοι δημιουργοί που πνίγονται σε όποια προσπάθεια πάνε να κάνουν.
Τα τελευταία 10 χρόνια το φαινόμενο έχει πάρει τρελές διαστάσεις .
Αν πριν 20 χρόνια ο έλεγχος ήταν στο σημείο 3 τώρα έχει φτάσει στο σημείο 10.
Και δυστυχώς δεν βλέπω με πιο τρόπο μπορεί να αλλάξει η κατάσταση.
Πάντως το streaming δεν είναι η αιτία.
Αντιθέτως θα μπορούσε να είναι η λύση μπας και ξυπνήσει η βαριά κινηματογραφική βιομηχανία αλλά και αυτοί πλέουν με την ίδια μέθοδο.
Δε φταίει το streaming, oύτε η έλλειψη ελευθερίας των δημιουργών: Θυμήσου πριν λίγα χρόνια το Netflix αποφάσισε να επενδύσει πολλά λεφτά σε δημιουργούς δίνοντας τους απόλυτη ελευθερία: Χρηματοδότησε την ολοκλήρωση της τελευταίας ταινίας του Orson Welles, The other side of the Wind, που δεν την είδε ψυχή. Το The Irishman του Scorcese, με τους De Niro, Al Pacino, Joe Pesci, και το αποτέλεσμα ήταν ένας Αγγελοπούλειος 4ωρος Μαραθώνιος που εξουθένωσε το θεατή. To Mank του David Fincher που επίσης δεν είδε ψυχή...και πολλά άλλα που μου διαφεύγουν τώρα. Άλλο φταίει, και μάλλον το καταλαβαίνουμε αν δούμε την υπέροχη σειρά The Offer, για το πως γυρίστηκε Ο Νονός...
Αφού την είδα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δε λείπουν οι δημιουργοί/σκηνοθέτες και σεναριογράφοι, αλλά οι Δημιουργοί/Παραγωγοί, που θα σταθούν στο πλάι του Δημιουργού/Σκηνοθέτη και θα τον βοηθήσουν να πραγματώσει το όραμά του. Ενίοτε θα επέμβουν ώστε να το σώσουν απο το δημιουργό-οπως έκανε ο Sam Spiegel με το Λώρενς της Αραβίας, και όπως δυστυχώς δε βρέθηκε κανείς για να σώσει το The Irishman απο τον Σκορτσέζε.
 
  • Like
Reactions: takisot
Ετσι ακριβως!Ειναι αντιστοιχα με την δεκαετια '80 στην Ελλαδα με τις ελληνικες βιντεοταινιες,που βγαινανε με το "κιλο" στην κυριολεξια,με χαμηλο budget και εις βαρος της ποιοτητας φυσικα.(κι ας εχουν γινει cult σημερα).
Δεν εγιναν καθολου ...cult! Ο,τι χειροτερο ηταν και τετοιες παραμενουν, ομως αμβλυνθηκε τοσο πολυ το γουστο μας που θεωρουμε ως αξιοπρεπες (γιατί το cult ειναι αξιοπρεπές τελικα σε βαθος χρονου) κατι που αν το χαρακτηρισεις ως πολιτιστικο σκουπιδι, θα νομισει πως το επαινεις!
 
Δε φταίει το streaming, oύτε η έλλειψη ελευθερίας των δημιουργών: Θυμήσου πριν λίγα χρόνια το Netflix αποφάσισε να επενδύσει πολλά λεφτά σε δημιουργούς δίνοντας τους απόλυτη ελευθερία: Χρηματοδότησε την ολοκλήρωση της τελευταίας ταινίας του Orson Welles, The other side of the Wind, που δεν την είδε ψυχή. Το The Irishman του Scorcese, με τους De Niro, Al Pacino, Joe Pesci, και το αποτέλεσμα ήταν ένας Αγγελοπούλειος 4ωρος Μαραθώνιος που εξουθένωσε το θεατή. To Mank του David Fincher που επίσης δεν είδε ψυχή...και πολλά άλλα που μου διαφεύγουν τώρα. Άλλο φταίει, και μάλλον το καταλαβαίνουμε αν δούμε την υπέροχη σειρά The Offer, για το πως γυρίστηκε Ο Νονός...
Αφού την είδα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δε λείπουν οι δημιουργοί/σκηνοθέτες και σεναριογράφοι, αλλά οι Δημιουργοί/Παραγωγοί, που θα σταθούν στο πλάι του Δημιουργού/Σκηνοθέτη και θα τον βοηθήσουν να πραγματώσει το όραμά του. Ενίοτε θα επέμβουν ώστε να το σώσουν απο το δημιουργό-οπως έκανε ο Sam Spiegel με το Λώρενς της Αραβίας, και όπως δυστυχώς δε βρέθηκε κανείς για να σώσει το The Irishman απο τον Σκορτσέζε.
Ένα δίκιο το έχεις,αλλά προτιμώ τις "αστοχίες" τύπου Irishman και Μank (για μένα δεν ήταν - αλλά δεν θα τα χαλάσουμε κιόλας) παρά αυτή την μόνιμη λούπα ίδιων θεμάτων-τα οποία όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλο και πιο μονοδιάστατα και με μία εμμονική σχεδόν επιμονή στα ίδια και στα ίδια.Τα στούντιο πάντα ήξεραν να βγάζουν λεφτά αλλά κάποτε τολμούσαν κιόλας.Τώρα οι ταινίες που έχουν σημασία είναι μόνο αυτές που θα βγάλουν κέρδος στο πρώτο Σαββατοκύριακο και αν αυτό δεν βγαίνει στις καμπύλες προβλέψεων των οικονομικών τμημάτων δεν παίρνουν καν πράσινο φως...
 
Ρόλο στην πτώση της ποιότητας παίζει και η πολιτική ορθότητα που εφαρμόζεται στις ταινίες/σειρές.
Δεν νοείται ταινία σήμερα που να μην μέσα λατίνο, αφροαμερικάνο, ασιάτη και ομοφυλόφιλο ζευγάρι.

Σε λίγα χρόνια δεν θα μπορεί κάποιος να ανεβάσει παράσταση πχ με μόνο άνδρες ηθοποιούς. Δείτε εδώ το θέατρο -κυριολεκτικά- του παραλόγου.
 
Δεν εγιναν καθολου ...cult! Ο,τι χειροτερο ηταν και τετοιες παραμενουν, ομως αμβλυνθηκε τοσο πολυ το γουστο μας που θεωρουμε ως αξιοπρεπες (γιατί το cult ειναι αξιοπρεπές τελικα σε βαθος χρονου) κατι που αν το χαρακτηρισεις ως πολιτιστικο σκουπιδι, θα νομισει πως το επαινεις!
Συμφωνω οτι παραμενουν σκουπιδια,αλλα δεν συμφωνω οτι cult μπορει και να σημαινει αξιοπρεπες η επαινος για τις ταινιες αυτες.Νομιζω οτι ο χαρακτηρισμος τους ως cult,αντανακλα περισσοτερο ως η νοσταλγια για τα 80s αλλα και αυτην την μνημειωδη παρουσια τους ως σκουπιδια.Πχ "Ο γιος του παρτα ολα" με Κ.Χατζηχρηστο-Τ.Ψωμοπουλο ειναι ενα "αγαπημενο" σκουπιδι σημερα,λογω ακριβως της προχειροδουλειας,του ανυπαρκτου σεναριου κλπ,που πιστευω οτι τα τελευταια χρονια εχει πολυ περισσοτερες θεασεις συγκριτικα με την εποχη που κυκλοφορουσε ως βιντεοκασσετα.
Γενικα νομιζω οτι ολοι οι λογοι που αναφερθηκαν εχουν παιξει ρολο στην πτωση της ποιοτητας:streaming-περιορισμοι-πολιτικη ορθοτητα-ελλειψη δημιουργων/παραγωγων.
 
Συγνώμη αλλά θεωρώ ότι έχετε άδικο. Ο μεγάλος αριθμός υπηρεσιών streaming έχει δημιουργήσει την ανάγκη να υπάρχει πολύ υλικό ώστε να γεμίσουν οι βιβλιοθήκες τους. Επομένως ο απόλυτος αριθμός ταινιών και σειρών έχει αυξηθεί εκθετικά. Ανάμεσα σε αυτά και πολλές, στην καλύτερη, μετριότητες.
ΟΜΩΣ δεν σπανίζουν και οι πραγματικά πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες προσπάθειες, τόσο από υπηρεσίες streaming όσο και από studios.
Tar, the sound of metal, Chernobyl, dune, the green knight και πολλά πολλά αλλά
 
  • Like
Reactions: takisot
Infinity Pool[2023]

inf-pool.webp


https://www.imdb.com/title/tt10365998

Ενα ζευγαρι[Alexander Skarsgård + Cleopatra Coleman] κανει τις διακοπες του σε ενα θερετρο σε ενα νησι παραλληλα γνωριζονται με ενα αλλο ζευγαρι[Mia Goth + Jalil Lespert]. Σε μια βολτα εξω απο το θερετρο γυρνοντας μεθυσμενοι το βραδυ θα χτυπησουν εναν ανθρωπο στο δρομο οπου θα πεθανει ακαριαια. Την επομενη μερα η αστυνομια συλαμβανει τον Skarsgård που οδηγουσε και μαθαινει οτι η ποινη ειναι εκτελεση απο ενα μελος της οικογενειας του θυματος η και εδω γινεται αρκετα weird να σε κλωνοποιησουν 100% εναντι αμοιβης και να εκτελεστει ο κλωνος. Ολα καλα μεχρι εδω. Απο εδω και περα η ταινια περνει μια τελειως περιεργη τροπη με αρκετα lovecraftian κλιμα σε ιδιαιτερες και awkward σουρεαλιστικες καταστασεις. Απο Cronenberg εχω δει το αρκετα καλο επισης ιδιαιτερο Possessor το οποιο ειχε μυστηριο και ηταν ιδιαιτερο αλλα εβγαζε νοημα στο τελος εδω που οκ μπορεις να πεις οτι ειναι κατι σαν εμπειρια αυτο που βλεπεις δεν βγαινει κατι και ειναι οσο πιο ακαθοριστο γινεται. Η Mia Goth κλασικα τραβαει ολα τα βλεμματα οχι μονο με την ομορφια της μιας και η Coleman ειναι πανεμορφη αλλα με το ιδιαιτερα τραβηχτικο της βλεμμα. Ο Skarsgård ιδιαιτερα υπερβολικος σε πολλα σημεια τσαλακωθηκε αρκετα για να βγει η ταινια. Γενικα η πρωτη ωρα ειναι μια χαρα οσο προχωραμε ομως χανετε η μπαλα τελειως μεχρι να ερθει η κορυφωση. Ωραια κεντρικη ιδεα αλλα περιεργος ο τροπος που βγαινει προς τον θεατη. Σιγουρα περιμενω τις επομενες ταινιες του Cronenberg και ελπιζω να ειναι πιο προσιτες και ξεκαθαρες. Οχι mainstream αλλα οχι και αυτο το συννοθυλευμα. 6/10
 

La battaglia di Algeri (1966) 7/10​

Ιστορικό δράμα του Τζίλο Ποντεκόρβο το οποίο αφορά στην επανάσταση των Αλγερινών προς τους Γάλλους τη δεκαετία του '50 και τη μετατροπή του κράτους τους από αποικία Γάλλων σε ανεξάρτητο. Πολύ ενδιαφέρον, με αρκετή ένταση και καλοπαιγμένο παρά τους άγνωστους ηθοποιούς.

The BFG (2016) 5/10​

Παιδική ανοησία του Σπίλμπεργκ για λογαριασμό της Ντίσνεϊ. Προσπεράστε.
 
Knock at the cabin (2023)

Ολοφρεσκη ταινία που μου κέντρισε το ενδιαφέρον από το trailer.
Δυστυχώς όσο προχωρούσε τόσο...βαριόμουν.
Ψυχολογικό και καλά θρίλερ που καλεί τον θεατή να πάρει ασυνείδητα μια απόφαση και να ταυτιστεί είτε με την μία είτε με την άλλη άποψη.
Το θέμα είναι ότι καταντάει μια κοτσάνα. Μηδέν. Shift+delete για να μην μείνει ούτε στον κάδο.

 

Attachments

  • MV5BZDA0MzcxZTgtMTAzZC00MGJkLTg3YzItZjMzNjkwOTVlODNlXkEyXkFqcGdeQXVyMTA3MDk2NDg2._V1_.jpg
    MV5BZDA0MzcxZTgtMTAzZC00MGJkLTg3YzItZjMzNjkwOTVlODNlXkEyXkFqcGdeQXVyMTA3MDk2NDg2._V1_.jpg
    1.2 MB · Views: 33

L'ours (1988) 7/10​

"Η Αρκούδα" του Ζαν Ζακ Αννό έχει ντοκιμαντερίστικη αισθητική και αφορά σε μια ορφανή μικρή αρκούδα που βρίσκει μια μεγαλύτερη η οποία τη προστατεύει από κυνηγούς που προσπαθούν να τις σκοτώσουν. Πολύ ωραία φωτογραφία και πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβω. Καλή.

The Black Stallion (1979) 7/10​

"Το μαύρο άλογο" ήταν σε παραγωγή Φράνσις Φορντ Κόπολα και αφορά στη τρυφερή σχέση ενός μικρού αγοριού και ενός αλόγου που σώθηκαν μετά από ένα ναυάγιο. Με τη βοήθεια ενός έμπειρου εκπαιδευτή, το άλογο μαθαίνει πως να αγωνίζεται σε ιπποδρομία. Όμορφη υπόθεση και κυρίως ανάλαφρη. Ο Μίκι Ρούνεϊ ως εκπαιδευτής κέρδισε υποψηφιότητα για όσκαρ β' ρόλου.
 
Απο το trailer που ειδα, ειναι φανερο οτι οι ηθοποιοι δεν εχουν καμια ευθυνη.
Ο αμπαλος ο σκηνοθετης φταιει γιατι τους εστησε τοσο χαλια και με μαπα σεναριο που το εγραψε ο ιδιος.
Υποθετω οτι και το story τα ιδια χαλια ειχε.
Συγγνώμη φίλε μου αλλά ο "άμπαλος" έχει κάνει το Warriors, το 48 hours, το Southern Comfort, το Long Riders έχει κάνει σενάρια για τον Πέκινπα και τον Huston, μόνο τυχαίος δεν είναι. Και εγώ το είδα for old times sake. Συμφωνώ με τον Τάσο πάντως η ταινία ήταν σκουπίδι και για τα χρώματα εγώ νόμιζα ότι εφταιγε το UHD για την χρωματική παλέτα και το ξαναείδα σε 1080 (για λίγο)
 
  • Like
Reactions: protrudi
Φταίει ο walter hill αλλά το ότι ο Σαλάχ εδώ και κάτι μήνες δεν πολυπαίζει όπως παλιά δεν τον κάνει άμπαλο. Επίσης το "άμπαλος" βγήκε αν κατάλαβα καλά από την θέαση του τρέηλερ. Και σε αυτό διαφωνώ. Τουλάχιστον εγώ πριν την πω σκουπίδι (που είναι) την είδα.
 
Φταίει ο walter hill αλλά το ότι ο Σαλάχ εδώ και κάτι μήνες δεν πολυπαίζει όπως παλιά δεν τον κάνει άμπαλο. Επίσης το "άμπαλος" βγήκε αν κατάλαβα καλά από την θέαση του τρέηλερ. Και σε αυτό διαφωνώ. Τουλάχιστον εγώ πριν την πω σκουπίδι (που είναι) την είδα.
Επι της ουσια συμφωνεις δλδ.
Κατα τα αλλα μπορεις να διαφωνεις οσο θελεις, αλλα για να καταλαβει καποιος
οτι η συγκεκριμενη ταινια ειναι "σκουπιδι" αρκει να παρακολουθησει
λιγες γελοιες σκηνες της.
Ποσο μαλλον οταν περιλαμβανονται στο trailer που υποτιθεται
οτι πρεπει να ειναι οι καλυτερες γιατι θα διαφημισουν την εν λογω ταινια.
Τωρα αν εσυ ηθελες να παρακολουθησεις την πατατα
απο την αρχη μεχρι το τελος δεν φταιω εγω.
Α και για τις ταινιες που παρεθεσες, φανταζομαι να καταλαβαινεις
οτι δεν ηταν ουτε η λαμψη του Κιουμπρικ ουτε το blow out του Ντε Παλμα,
ουτε το Φανυ και Αλεξανδρος του Μπεργκμαν,
και προφανως αποτελουν προσωπικες σου προτιμησεις που εγω δεν τις
ασπαζομαι.
Εκτος βεβαια απο τις 48 ωρες με τον Μερφυ και τον Νολτε στα ντουζενια τους
που γελασαμε λιγακι. Μην τρελαθουμε κιολας με τον Ουλτερ Χιλ.
 
Last edited:
Black Panther Wakanda Forever[2022]

Screenshot-1.png


https://www.imdb.com/title/tt9114286

Πολυ κακο για το τιποτα δυστυχως. Ακομα μια marvel ταινια της σειρας με ενα ενδιαφερον πρωτο 30λεπτο και ενα βαρετο και κλισεδιαρικο με βεβιασμενες καταστασεις συνεχομενο 2ωρο μεχρι να τελειωσει. Πραγματικα θα μπορουσε να ειναι 1 ωρα λιγοτερο και ο θεατης να μην εχανε τιποτα. Το σεναριο της ειναι γραμμενο στο χερι με τρυπες παντου και ασυνεχες σεκανς ενω ολη η ταινια εγινε απλα για να κανουν introduce το εθνος των Talokan μονο που καταφεραν να καταστρεψουν και ολη την ταινια για να γινει αυτο. Οι ανδρες ειναι κυριολεκτικα καρικατουρες και η 40 κιλων πρωταγωνιστρια απλα δεν κανει για το ρολο. Προφανως συνεχιζουν τα χαζα αστεια κλασικη marvel τα οποια μπαινουν απλα για να μπουν φαινεται οτι ειναι force μιας και δεν βγαζουν καθολου γελιο και γενικα μια κακη ταινια. Μεινετε μακρια ειναι παρα πολλα τα 150 λεπτα για να χασετε απο το χρονο σας για μια τετοια ταινια. 5/10