vman
Senior Member
- 15 September 2012
- 697
Re: Ποιά Ταινία Μόλις Είδατε?
Δηλαδή το όλο θέμα στο Pi είναι αν καταλάβαμε την υπόθεση; Δεν τη θεωρώ δυσνόητη, απλά το θέμα με το οποίο καταπιάστηκε αν κατέχεις λιγο από μαθηματικά ή έχεις διαβάσει πέντε πράγματα γύρω από θεωρία μοτίβων, αμέσως αντιλαμβάνεσαι ότι το βάθος του σεναρίου είναι απλά...στην επιφάνεια, κοινώς αντιλαμβάνεσαι πολύ γρήγορα στο σενάριο ότι πρόκειται περί π@π@ριάς από επιστημονικής τεκμηρίωσης οπότε ότι 'φτιάξιμο' είχες από τον τίτλο ή από την περίληψη πάει περίπατο. Και άντε τα επιστημονικά πάνε περίπατο μετά ψάχνεις την απόδοση της σχιζοφρένειας...δεν βλέπω γιατί αυτό να είναι ταινιάρα όταν υπάρχει η πραγματική πρωτότυπη ιστορία του Nash. Οπως και να το διαβάσεις το Pi δεν πάει παραπέρα από μια παρωδία της πραγματικής ιστορίας.
Εμένα η ταινία δεν μου άρεσε και τεχνικά (εκτός και αν ήταν θέμα της κόπιας που είδα) αλλά αυτή η σκηνοθετική άποψη σε όλη την ταινία με τον έντονο κόκκο σε ασπρόμαυρο φιλμ εμένα με κούρασε. Οταν το έργο κατά 95% είναι το παίξιμο ενός ηθοποιού, ε, τότε αυτός πρέπει να είναι ηθοποιάρα και ο συγκεκριμένος δεν ήταν, για τα γούστα μου τουλάχιστον, κριτικός κινηματογράφου δεν είμαι αλλά η ερμηνεία του δεν με συνεπήρε, δεν με έκανε να νοιώσω ότι συμπάσχω με τον ήρωα....άντε ας του δώσω ένα άλλοθι και να χρεώσω ένα μεγάλο ποσοστό στο π@π@ροσενάριο και στον ατυχή τίτλο.
Τέλος πάντων, όπως έλεγε και η γιαγιά ενός φίλου μου, 'για το γούστο του καθενός δεν μένει κρέας στο χασάπη', οπότε για άλλους π@π@ριά και για άλλους ταινιάρα.
Μην μου πείτε τώρα ότι υπάρχει και αντικειμενικότητα στην τέχνη και στα γούστα;
Δηλαδή το όλο θέμα στο Pi είναι αν καταλάβαμε την υπόθεση; Δεν τη θεωρώ δυσνόητη, απλά το θέμα με το οποίο καταπιάστηκε αν κατέχεις λιγο από μαθηματικά ή έχεις διαβάσει πέντε πράγματα γύρω από θεωρία μοτίβων, αμέσως αντιλαμβάνεσαι ότι το βάθος του σεναρίου είναι απλά...στην επιφάνεια, κοινώς αντιλαμβάνεσαι πολύ γρήγορα στο σενάριο ότι πρόκειται περί π@π@ριάς από επιστημονικής τεκμηρίωσης οπότε ότι 'φτιάξιμο' είχες από τον τίτλο ή από την περίληψη πάει περίπατο. Και άντε τα επιστημονικά πάνε περίπατο μετά ψάχνεις την απόδοση της σχιζοφρένειας...δεν βλέπω γιατί αυτό να είναι ταινιάρα όταν υπάρχει η πραγματική πρωτότυπη ιστορία του Nash. Οπως και να το διαβάσεις το Pi δεν πάει παραπέρα από μια παρωδία της πραγματικής ιστορίας.
Εμένα η ταινία δεν μου άρεσε και τεχνικά (εκτός και αν ήταν θέμα της κόπιας που είδα) αλλά αυτή η σκηνοθετική άποψη σε όλη την ταινία με τον έντονο κόκκο σε ασπρόμαυρο φιλμ εμένα με κούρασε. Οταν το έργο κατά 95% είναι το παίξιμο ενός ηθοποιού, ε, τότε αυτός πρέπει να είναι ηθοποιάρα και ο συγκεκριμένος δεν ήταν, για τα γούστα μου τουλάχιστον, κριτικός κινηματογράφου δεν είμαι αλλά η ερμηνεία του δεν με συνεπήρε, δεν με έκανε να νοιώσω ότι συμπάσχω με τον ήρωα....άντε ας του δώσω ένα άλλοθι και να χρεώσω ένα μεγάλο ποσοστό στο π@π@ροσενάριο και στον ατυχή τίτλο.
Τέλος πάντων, όπως έλεγε και η γιαγιά ενός φίλου μου, 'για το γούστο του καθενός δεν μένει κρέας στο χασάπη', οπότε για άλλους π@π@ριά και για άλλους ταινιάρα.
Μην μου πείτε τώρα ότι υπάρχει και αντικειμενικότητα στην τέχνη και στα γούστα;
