Re: Ποιά ταινία μόλις είδατε?
H εμπεδωση μου στον Πολανσκι συνεχιζεται με ταινιες που ηδη ειχα δει και θυμοουν, με αλλες που ειχα δει πριν πολυυ καιρο και δεν θυμομουν οποτε ηταν σαν μια νεα ανακαλυψη και καποιες που δεν ειχα δει μεχρι τωρα.
Αυτη που θα αναφερω ειναι μια απο αυτες που ειδα πρωτη φορα. Προκειται για το
Carnage.
Γιατι δεν την ειχα δει ; Γιατι διαβαζοντας το
Πιτς ελεγα .. μπαα μια ταινια Ουι-κλο με τεσσερις ηθοποιους και μαλλον ολο μπλα-μπλα (βασισμενο σε θεατρικο εργο)...Δε θα παρω
Τελικα πηρα.
Η ταινια ειναι καθαρα Ευρωπαϊκη παραγωγη ολη η παραγωγη ειναι Γαλλο-Γερμανο-Πολωνο-Ισπανικη. Ουτε σεντσι Αμερικανικο. Ομως αποφασισα οτι δεν μπαινει στο Ευρωπαϊκο σινεμα γιατι την θεωρω καθαρα Αμερικανικη και επιπλεον Νεουορκεζικη.
Ισως να μην την εβλεπα εαν δεν ειχα δει πριν λιγες μερες το προσφατο του Ουι-κλο, την Venus in Fur που ηταν αριστουργηματικη ( και καθαρα Ευρωπαϊκη βλεπε Γαλλικη αυτη).
Η ιστορια ξεκιναει στο ζενερικ με μια παρεα παιδιων σε ενα παρκο (η μονη εξωτερικη σκηνη και σε ζενερικ ανοιγματος και κλεισιματος) δυο απο αυτα τσακωνονται. Ξαφνικα το ενα παιρνει ενα ξυλο και χτυαει το αλλο στο προσωπο.
Αυτη ειναι και η εκκινηση της ιστοριας, οι γονεις ειναι ενημεροι και οι μεν καλουν τους δε για να εξηγησουν το γεγονος και να δουν τι μετρα θα παρουν για να μην επαναληφθει η βια κλπ.
Ολα ξεκινου απολυτα κοσμια και πολιτισμενα μεταξυ ενηλικων καποιου επιπεδου (ειπαμε Νεουορκεζοι).
Αλλα σιγα σιγα αρχιζουν να εκτρεπονται τα πραγματα.
Σε αλλο νημα για τον Πολανσκι εια οτι σε καθε του εργο υπαρχει αυτη η σημανση της εισροης του κακου, που αιωρειται ακομα και αν δε φαινεται, ακομα και αν δεν ειναι αποκαλυψιμο αλλα νιωθεις την ανασα του. Και εδω το εργο κυλαει και λες "ε εδω δεν υπαρχει". Ειναι μια νορμαλ κατασταση οικογενιακης συμβασης η συγκρουσης συμφεροντων.
Αλλα τελικα αμα σκεφτεις λιγο αργοτερα βλεπεις οτι και εδω υπαρχει. Η αναφορα του ενος πατερα στο
θεο της σφαγης ειναι το κλικ. Απλα το εργο ολο ειναι ενα προοιμιο μεσα σε ενα παιχνιδι κοινωνικων συμπεριφορων και ψυχικων εναλαγων, οικογενικης στρατηγικης, συμμαχιων και διχονιας, και ταυτοχρονα ατομικης προθεσης οσο και συλλογικης μοναξιας.
Ειναι ενα φιλμ που οταν τελειωνει δειχνει την πραγματικοτητα που αρχιζει η μαλλον διεπει "τον ανθρωπο". Απλο στεγνο στυγνο και κυνικο...οπως ολη η σχεδιαση του ~θεου τηζ σφαγης~ αφηνει να εννοηθει.
Αλλα ειπαμε ειναι μονο ενα προοιμιο μεσα σε ενα ασφαλες και προνομιουχο Νεουορκεζικο περιβαλλον. Που δεν αφηνει στον οποιονδηποτε την υποψια.
Οποτε αν και εξαιρετικα τραβηγμενο (δεν βλεπεις την ωρα να περναει και ολα αυτα σε ενα διαμερισμα για να κρατησει καποιον σαν εμενα σε ακρα προσοχη δεν ειναι λιγο) δεν ειναι σιγουρη η εμφανης η εμβελεια αυτου ~που παιζεται~
Οι λιγοτερο προσεκτικοι θα σκεφτουν οτι ο Πολανσκι κανει Γουντυ Αλλεν και ψυ τερτιπια. Ενω δεν προκειται για κατι τετοιο.
Παντως ναι στην φορμα του μου θυμιζει Γουντυ Αλλεν, και οσο κι αν ειναι κομμωδια ( α δεν το ειπα περι κομμεντι προκειται ) αυτο βαςει καποιο νερο στο κρασι το Πολανσκικο.
Γιαυτο και δεν ειναι και Ευρωπαϊκο.
Δεν ειναι απο τα καλυτερα του, δεν ειναι απο τις ~υπογραφες~ του, θα ελεγα οτι δεν εχει ~την σταμπα του~ (αχ ατιμη Γουντιαλλενικη Μπεσεμπεζεδικη ΝΥ) ουτε την ατμοσφαιρα του αλλα βλεπεται με εδιαφερον, και αποτελει (ισως) και καποιο υλικο για σκεψη τουλαχιστον για καποιο χρονο καποιες ωρες μετα το τελοζ του φιλμ.
Δεν το λες και τιποτα κατι τετοιο στις μερες μας
opcorn:
Πάντως όχι, δε θα τη δω στο νέτφλιξ.