Απάντηση: Re: Απάντηση: Πως τα κατάφεραν, μου λέτε;
Δυστυχώς Νικόλ αυτό είναι ίσως το μοναδικό πράγμα στον κόσμο που είμαι απόλυτος..(ξέρω είναι λάθος να είμαι απόλυτος αλλά..)
Μακάρι πάντως να αλλάξουν τα ποσοστά ανδρών και γυναικών στον δρόμο..
Βαρέθηκα να κάνω τον ταξιτζή στις φίλες μου...
Και μια τρομακτική εμπειρία...
Είμαι Θεσ/νίκη και τα πίνω μ'εναν κολλητό μου και την κοπέλα του..
Γινόμαστε αρκετά χάλια και οι τρείς και εκείνη χειρότερα απ'όλους..
Φεύγοντας εκείνη επέμενε να πάρει το αυτοκίνητο της..
Προσπαθήσαμε να τις αλλάξουμε γνώμη αλλά τίποτα..
Έβαλα τον κολλητό μου και έφυγε με το δικό του αυτοκίνητο και πήγα εγώ μαζί της...
Μέχρι να φτάσουμε σπίτι τους σε όλη την διαδρομή εγώ δούλευα συνεχώς το χειρόφρενο για να φρενάρω το αυτοκίνητο(χωρίς φυσικά να με πάρει χαμπάρι εκείνη) γιατί αλλιώς θα είχαμε σκοτωθεί..μιλάμε δεν έβλεπε μπροστά της!
Την επόμενη της έκανα κύρηγμα!
Μετά απο ένα μήνα τράκαρε..το αυτοκίνητο διαλύθηκε ενω εκείνη-απορίας άξιο-βγήκε χωρίς γρατζουνιά..
Την επόμενη του τρακαρίσματος μου τηλεφώνησε κλαίγοντας..:speechless-smiley-0
Νικόλ said:Δημήτρη νομίζω πως υπερβάλεις.... και θα συμφωνήσω με την αγαπητή Έλενα (παρεπιπτόντως Έλενα welcome back!!!!). Χαρακτηριστικά την περασμένη Παρασκευή την ώρα που σχόλασα από την δουλειά καθώς διέσχιζα την Ελ. Βενιζέλου στην Καλλιθέα είδα 3 ατυχήματα και στα 3 είχαν εμπλακεί άντρες, καμία γυναίκα γι' αυτό μην είσαι τόσο απόλυτως καλό μου παιδί...:smile:
Δυστυχώς Νικόλ αυτό είναι ίσως το μοναδικό πράγμα στον κόσμο που είμαι απόλυτος..(ξέρω είναι λάθος να είμαι απόλυτος αλλά..)
Μακάρι πάντως να αλλάξουν τα ποσοστά ανδρών και γυναικών στον δρόμο..
Βαρέθηκα να κάνω τον ταξιτζή στις φίλες μου...

Και μια τρομακτική εμπειρία...
Είμαι Θεσ/νίκη και τα πίνω μ'εναν κολλητό μου και την κοπέλα του..
Γινόμαστε αρκετά χάλια και οι τρείς και εκείνη χειρότερα απ'όλους..
Φεύγοντας εκείνη επέμενε να πάρει το αυτοκίνητο της..
Προσπαθήσαμε να τις αλλάξουμε γνώμη αλλά τίποτα..
Έβαλα τον κολλητό μου και έφυγε με το δικό του αυτοκίνητο και πήγα εγώ μαζί της...
Μέχρι να φτάσουμε σπίτι τους σε όλη την διαδρομή εγώ δούλευα συνεχώς το χειρόφρενο για να φρενάρω το αυτοκίνητο(χωρίς φυσικά να με πάρει χαμπάρι εκείνη) γιατί αλλιώς θα είχαμε σκοτωθεί..μιλάμε δεν έβλεπε μπροστά της!
Την επόμενη της έκανα κύρηγμα!
Μετά απο ένα μήνα τράκαρε..το αυτοκίνητο διαλύθηκε ενω εκείνη-απορίας άξιο-βγήκε χωρίς γρατζουνιά..
Την επόμενη του τρακαρίσματος μου τηλεφώνησε κλαίγοντας..:speechless-smiley-0