Η ζημιά είχε ξεκινήσει απο την εποχή της ΕΟΚ, όταν "υποχρέωσαν" τον πληθυσμό να αλλάξει καλλιέργειες. Μέχρι τότε, ο κάθε αγρότης καλλιεργούσε ότι τον συνέφερε και τον βόλευε λόγω τόπου και ζήτησης. Ξαφνικά, είδαν οτι πχ. Στο Αργος μπορούσες να βάζεις πορτοκάλια αλλά στο Αγρίνιο όχι (γιατι βάσει ευρωπαικών οδηγιών, δεν θα τα έπαιρναν οι συνεταιρισμοί κλπ). Ετσι άρχισαν και οι επιδοτήσεις-κίνητρο στις αλλαγές καλλιέργειας. Οι εξωφρενικά τυφλές αποζημιώσεις όπου όλοι παρακαλούσαν να πέσει χαλάζι ή παγωνιά να κάψει την σοδειά και να πάρουν αποζημίωση το 70% που θα έπαιρναν απο την κανονική παραγωγή, χωρίς να πληρώσουν εργατικά και άλλα έξοδα ή ταλαιπωρία. Αθάνατα χρόνια επι πασοκ - οι 50 τόνοι γίνονταν με ένα χαρτζιλίκι στον ελεγκτή, 100 τόνοι και τα 50 πρόβατα, 200... Ταυτόχρονα, οι περισσότεροι νέοι έφυγαν και πήγαν στην πόλη να "απαλλαγούν απο το στίγμα της αγροτιάς". Δεν ήταν in - το έλεγε και το Κλικ του Κωστόπουλου. Εγιναν δημ.υπάλληλοι ή υπάλληλοι σε κινητομάγαζα. Εμεινε ο γέρος πίσω να οργώνει όσο μπορούσε. Οταν δεν μπορούσε, τα χωράφια νοικιάζονταν σε τρίτους. Μ'αυτά και μ'αυτά η επαρχία ξέμαθε να καλλιεργεί. Ταυτόχρονα οι μεσάζοντες βρήκαν φτηνά προιόντα απο Τουρκία, Σκόπια, Αίγυπτο, Ισραήλ... Επρεπε κι ο αγρότης τώρα να συμβιβαστεί με χαμηλότερες τιμές. Αλυσίδα πάνε αυτά... Τα εργοστάσια λιπασμάτων ένα-ένα κλείνουν, τα λιπάσματα τώρα είναι συνήθως εισαγώμενα, άλλες τιμές έξω απο το κρατικό μονοπώλειο... Ολα στραβά κι ανάποδα... Παρά τις ανα καιρούς αισιόδοξες απόψεις και ιδέες, είμαστε καμμένη γή και τα πάντα έχουν κριθεί...
roud:
