rider
Supreme Member
- 5 December 2006
- 8,069
Στις αρχές των 80ς είχα πάει ένα καλοκαίρι στο Manchester στον αδερφό μου που σπούδαζε εκεί.
Τότε εκεί ήταν ελάχιστοι Έλληνες.
Ενας λόγος ήταν ότι η Ελλάδα δεν ήταν ακόμη πλήρες μέλος της ΕΚ και πλήρωνες πανάκριβα δίδακτρα.
Όλοι οι φίλοι του αδερφού μου ήταν ντόπιοι (και ο συγκάτοικός του).
Πήγαμε λοιπόν ένα βράδυ στο σπίτι ενός φίλου του Άγγλου σε πάρτυ.
Εκεό βρισκότανε και ένας Πακιστανός 3ης γεννιάς,
Μόλις είχε επιστρέψει από το πρώτο ταξίδι που είχε κάνει ποτέ στο Πακιστάν και ήταν ενθουσιασμένος.
Μας είχε φανεί απόλυτα φυσιολογικό αφού ο άνθρωπος γνώρισε για πρώτη φορά τον τόπο καταγωγής του.
Μετά πάθαμε το σοκ!
Ένας από τους λόγους που του άρεσε εκεί περισσότερο από την Αγγλία ήταν ότι στην Αγγλία ήταν όλοι το ίδιο.
Χαρακτηριστικά είχε πει, είτε είσαι η Βασίλισσα είτε ένας εργάτης, το ίδιο είσαι.
Τους ίδιους νόμους ακολουθείς.
Εκεί (στο Πακιστάν) αν είσαι πλούσιος ξεχωρίζεις.
Κάνεις ότι θέλεις.
Σκοτώνεις κάποιον με το αυτοκίνητο και το πολύ πολύ να πληρώσεις λίγα λεφτά.
Έχεις δύναμη!
Εκεί φυσικά πάθαμε εγκεφαλικό και κόψαμε κάθε κουβέντα.
Είχε όμως μεγάλη σημασία το πως αντιλαμβανόταν τον κόσμο.
Πως κατηγορούσε τη δημοκρατία ότι κάνει τους πάντες αδύναμους κ.λπ. κ.λπ.
Είχε πει πάρα πολλά αλλά αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Ανυπομονουσε να επιστρεψει ως δυτικοτραφες golden boy για να απολαυσει αυτη την δυναμη ?
