Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Απάντηση: Που πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες

Λοιπόν για να τελειώνουμε.

Στον βορρά λέμε τα εξής:
1. Θέλω 1 γύρο ή σουβλάκι ή μπιφτέκι ή πανσέτα ή λουκάνικο κλπ κλπ(κι εννοούμε το περιεχόμενο και μόνο) σε πίτα ή σε ψωμάκι(αυτονόητο τι εννοούμε εδώ) κι εκεί τελειώνει το θέμα.
Τι σουβλάκια καλαμάκια πίτες γύρο με μπιφτέκι και λουκάνικο συζητάμε τώρα.

Απλά πράγματα.

Το "θέλω ένα σουβλάκι με γύρο/καλαμάκι/μπιφτέκι/κοτόπουλο", δεν ακούγεται πιο εύκολο ? :)

Eντέλει, είναι απλό... Η διαφορά είναι οτι οι νότιοι περιγράφουν το σύνολο+ αυτό που περιέχεται, ενώ οι βόρειοι το περιεχόμενο + αυτό στο οποίο περικλείεται... :))
 
Μα βρε συ Bios δεν είναι ούτε σωστό ούτε ακριβές πως να το κάνουμε τώρα. Και εννοείται δεν είναι πιο εύκολο γιατί ο γύρος γυρνάει και δεν είναι το ψωμί ή η πίτα, και το καλαμάκι είναι καλαμάκι.

Το σουβλάκι προέρχεται απο την σούβλα. Δεν θα φας ποτέ "κοντοκαλάμι ή κοντοκαλαμάκι" παρα μόνο κοντοσούβλι πχ.

Το καλαμάκι στο φραπέ μόνο.
 
Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Μα βρε συ Bios δεν είναι ούτε σωστό ούτε ακριβές πως να το κάνουμε τώρα. Και εννοείται δεν είναι πιο εύκολο γιατί ο γύρος γυρνάει και δεν είναι το ψωμί ή η πίτα, και το καλαμάκι είναι καλαμάκι.

Το σουβλάκι προέρχεται απο την σούβλα. Δεν θα φας ποτέ "κοντοκαλάμι ή κοντοκαλαμάκι" παρα μόνο κοντοσούβλι πχ.

Το καλαμάκι στο φραπέ μόνο.

ΠΕΤΡΑΝ κι όμως μπορεί κάποιος να ζητήσει καλαμάκι, αλλά δεν μπορεί να ζητήσει (δεν είναι λογικό) να ζητήσει σουβλάκι με καλαμάκι. Λογικό είναι να ζητήσει πίτα, ή ψωμάκι ή σάντουιτς με καλαμάκι, είτε με γύρο, είτε με κεμπάπ, είτε με λουκάνικο.
 
Φυσικά η κουρού ΔΕΝ έχει καμιά σχέση με τη μπουγάτσα, όπως και τίποτε άλλο από αυτά που ανέφερα. Η κουρού γίνεται με τριφτή ζύμη και μάλλον με ξινοτύρι.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

ΠΕΤΡΑΝ κι όμως μπορεί κάποιος να ζητήσει καλαμάκι, αλλά δεν μπορεί να ζητήσει (δεν είναι λογικό) να ζητήσει σουβλάκι με καλαμάκι. Λογικό είναι να ζητήσει πίτα, ή ψωμάκι ή σάντουιτς με καλαμάκι, είτε με γύρο, είτε με κεμπάπ, είτε με λουκάνικο.

Καμία αντίρρηση. Ο καθένας Βλάσση μπορεί να ζητά ότι θέλει. Το θέμα είναι κατά ποσό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Γιατί αν ζητήσει σουβλάκι με καλαμάκι και του δώσουν αυτό ακριβώς που ζήτησε μπορεί και να παρεξηγηθεί.
Ή αν ζητήσει και μια Coca Cola με ποτήρι και του το σερβίρουν με σουβλάκι μέσα, εφόσον το καλαμάκι είναι στην πίτα, τότε θα γίνει το μαλε βράσε. :)
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Καμία αντίρρηση. Ο καθένας Βλάσση μπορεί να ζητά ότι θέλει. Το θέμα είναι κατά ποσό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
...

Ρε Petran, το φαινόμενο είναι συνηθισμένο σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας. Η γλώσσα συνεχώς δημιουργεί νέες λέξεις, τροποποιεί παλιές, ακυρώνει άλλες, αλλάζει το νόημα άλλων κλπ, και αυτές που τελικά επιβιώνουν είναι οι πιο πρακτικές κι αυτές που περνούν το νόημα καλύτερα.
Στην Φ1, τα αυτοκίνητα μπαίνουν στα πιτς για να αλλάξουν λάστιχα - αλλά περιέργως... πάντα αλλάζουν τροχούς... Βλέπεις ? :)))
 
Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Ρε συ Αθηναίε ξάδερφε, τώρα απ' θα καταργήσουν τα καλαμάκια πως θα του παραγγέλνετε το σουφλάκ'ι ;

https://youtu.be/g72BWaM8foM

Σε συζήτηση για φαγητό, βάζεις εμετικό; Σφάλεις.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Ρε Petran, το φαινόμενο είναι συνηθισμένο σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας. Η γλώσσα συνεχώς δημιουργεί νέες λέξεις, τροποποιεί παλιές, ακυρώνει άλλες, αλλάζει το νόημα άλλων κλπ, και αυτές που τελικά επιβιώνουν είναι οι πιο πρακτικές κι αυτές που περνούν το νόημα καλύτερα.
Στην Φ1, τα αυτοκίνητα μπαίνουν στα πιτς για να αλλάξουν λάστιχα - αλλά περιέργως... πάντα αλλάζουν τροχούς... Βλέπεις ? :)))

Σαφέστατα. Έχεις απόλυτο δίκιο σ' αυτό που λες.
Ο τροχός με το λάστιχο όμως έχουν άμεση κι απόλυτη σχέση.
Το σουβλάκι με το καλαμάκι όμως καμία.

Φαντάζομαι οτι αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να κρατήσει για χρόνια.. αιώνες μην πω. Οπότε κι εγω θα σταματήσω εδώ γιατί, δεδομένου οτι αυτή η "διαμάχη" δεν λύθηκε ποτέ στα τόσα χρόνια, δεν θα την λύσουμε κι εμείς εδώ απότι καταλαβαίνω.
Και συγνώμη αν κουράσαμε.
 
Εγω λεω οι αθηναιοι να τα αποκαλουν "τυλιχτα" διοτι το περιεχομενο τους ειναι τοσο λειψο που η πιτα φερνει δυο βολτες γυρω απο το περιεχομενο σε σχεση με τα βορειοελλαδιτικα :p ετσι θα τα διαχωρισουμε και ως προιοντα. Σαν την σκοπελιτικη πιτα και το κιχι ενα πραγμα.
 
Εγω λεω οι αθηναιοι να τα αποκαλουν "τυλιχτα" διοτι το περιεχομενο τους ειναι τοσο λειψο που η πιτα φερνει δυο βολτες γυρω απο το περιεχομενο σε σχεση με τα βορειοελλαδιτικα :p ετσι θα τα διαχωρισουμε και ως προιοντα. Σαν την σκοπελιτικη πιτα και το κιχι ενα πραγμα.

To περιεχόμενο συμβαδίζει με την τιμή. Υπάρχουν σουβλάκια με 1.5 Ε, υπάρχουν και με 3.5 Ε. Παλιά έβαζαν 2-3 πατάτες μέσα για "να έχει χρώμα" το σουβλάκι, τώρα βάζουν μισό κιλό και το πληρώνεις διπλή τιμή. Υπάρχουν διάφορες ποιότητες γύρου και άλλων κρεάτων, ακόμα και απο τον ίδιο προμηθευτή - αν προμηθευτείς φτηνά αυτόν που την γλύτωσε για μιά δυό μέρες και δεν πήγε στα σκυλιά, σε παίρνει να βάζεις μεγαλύτερη ποσότητα μέσα και να είσαι "large" στους πελάτες.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Το σουβλάκι με το καλαμάκι όμως καμία.

Μήτσε...τα παλιά τα χρόνια, μιλάω κατά '77-'80 μεριά, υπήρχε μόνον (ή εν πάση περιπτώσει σχεδόν μόνον..) το σουβλάκι ήτοι το χοιρινό καλαμάκι. Δεν υπήρχαν ούτε παντσέτες, ούτε όλα τα σκευάσματα του κοτόπουλου, ούτε όλα αυτά τα καλούδια που πουλάνε σήμερα τα σουβλατζίδικα. Όταν καθόσουν, λοιπόν, στον Ισθμό με τα φημισμένα σουβλάκια και έλεγες ''φέρε μου σε παρακαλώ 5 σουβλάκια'', ο μάστορας σου έφερνε 5 καλαμάκια χοιρινά, ψωμάκι και λεμονάκι. Ούτε πίτες, ούτε σως, ούτε μαρούλια, ούτε πατάτες, ούτε τίποτα άλλο...

Με τον καιρό στην Αθήνα, το σουβλάκι ως λέξη έγινε αυθαίρετα ''πίτα-σουβλάκι''. Αυτό διορθώθηκε με τον καιρό και τώρα τα σουβλατζίδικα στους καταλόγους τους περιγράφουν επακριβώς τις παρασκευές.

Τέλος, τα σουβλατζίδικα ονομάστηκαν έτσι από την σούβλα. Το μπιφτέκι, το λουκάνικο κ.α. όμως, δεν σουβλίζονται. Παρόλ' αυτά, παρέχονται από το ίδιο σουβλατζίδικο.

Γενικά, είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Αν περιγράψεις ακριβώς αυτό που θέλεις, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το φας είτε πάνω είτε κάτω. Όλα τα υπόλοιπα είναι στα γνωστά πλαίσια των πειραγμάτων...
 
To περιεχόμενο συμβαδίζει με την τιμή. Υπάρχουν σουβλάκια με 1.5 Ε, υπάρχουν και με 3.5 Ε. Παλιά έβαζαν 2-3 πατάτες μέσα για "να έχει χρώμα" το σουβλάκι, τώρα βάζουν μισό κιλό και το πληρώνεις διπλή τιμή. Υπάρχουν διάφορες ποιότητες γύρου και άλλων κρεάτων, ακόμα και απο τον ίδιο προμηθευτή - αν προμηθευτείς φτηνά αυτόν που την γλύτωσε για μιά δυό μέρες και δεν πήγε στα σκυλιά, σε παίρνει να βάζεις μεγαλύτερη ποσότητα μέσα και να είσαι "large" στους πελάτες.
Εδω πανω με μια μεση τιμη τα 2.5 ειμαστε large και χορταινεις και δεν χρειαζεσαι 2 των 1.5 (βρε πως την πατανε οι φιλοι μου οι αθηναιοι οταν ερχονται εδω πανω). Γιατι αν παρεις δυο βορειοελλαδιτικα , ακομη και αυτα με αλλη ποιοτητα γυρου που λες, αν δεν εχει φαει τιποτα ολη μερα, το δευτερο τουλαχιστον το μισο του, θα παει στα σκυλια... 3.5 παντως πιτογυρο δεν εχω φαει ακομη εδω. Θα πρεπει να εχεις βαλει μεσα δυο σαλατες ισως , αλλα και παλι... Γιατι να βαλεις τζατζικι και τυροκαυτερη μαζι;...
 
Γιατί θεωρείτε ότι μεγαλύτερη γέμιση σε πίτα (με σουβλάκι/γύρο ή ό,τι άλλο - δεν εξετάζω ονοματολογία εδώ) σημαίνει αυτόματα και καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα; Εδώ ταιριάζει (για μένα) το "ουκ εν τω πολλώ το ευ". Π.χ. τα καλύτερα σουβλάκια με πίτα που έχω φάει είναι σχεδόν... ανεμικά σε μέγεθος (σε σύγκριση με άλλα) αλλά μακράν καλύτερα σε γεύση σε σχέση με κάτι... μπουριά που έχω δοκιμάσει αλλού: σουβλάκι, ντομάτα, κρεμμύδι, τζατζίκι και φοβερή πίτα (λαδωμένη και ξεροψημένη)! Για να χορτάσω βέβαια θέλω 3-4 εκεί που με άλλα σκάω με 2. Ε και; Το θέμα είναι η γεύση, όχι με πόσα μπουκώνεις. Όχι ότι δεν μπορεί η παραγεμισμένη πίτα να είναι και νόστιμη αλλά έτερον εκάτερον.

Όσο για τα ονόματα θεωρώ ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος (καλά κι εδώ την πλάκα μας κάνουμε, δε νομίζω ότι πάει κανείς να πείσει περί σωστής και λάθος ορολογίας). Απ' τη στιγμή που μια έκφραση χρησιμοποιείται από πολλούς ανθρώπους στην καθημερινότητα καλώς χρησιμοποιείται (έστω και μεταφορικά). Καλαμάκι; Γιατί όχι. Σάντουιτς; Επίσης γιατί όχι. Και ούτω καθεξής.

Σχετικά με τη μπουγάτσα νομίζω όλοι καταλαβαίνουν αυτό που λένε οι βόρειοι (απλό είναι άλλωστε): μπουγάτσα είναι το φύλλο και όχι η γέμιση κτλ. κτλ. Από 'κει και πέρα το γεγονός ότι χρησιμοποιείται από πολλούς νότιους ως μπουγάτσα (σκέτη) εννοώντας τη μπουγάτσα με κρέμα και πάλι δεν το κάνει λάθος: μοιάζει με το (πολύ συνηθισμένο) φαινόμενο να ταυτίζουμε τη μάρκα με το προϊόν: π.χ. αντί για δημητριακά πολλοί λένε κορν φλέικς, αντί για αθλητικά παπούτσια σπορτέξ κτλ. Έτσι και η μπουγάτσα: στην Αθήνα είναι διαδεδομένη κυρίως η έκδοση με κρέμα. Συνεπώς λογικό να λες μπουγάτσα και να εννοείς μπουγάτσα με κρέμα. Και αν το προχωρήσουμε λίγο παραπάνω, αν έχεις μεγαλώσει σε μέρος που ακούς μόνο μπουγάτσα και βλέπεις μόνο μπουγάτσα με κρέμα, ε αν ακούσεις μπουγάτσα με τυρί προφανώς θα σου φανεί περίεργο την πρώτη φορά.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Γενικά, είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Αν περιγράψεις ακριβώς αυτό που θέλεις, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το φας είτε πάνω είτε κάτω.

...σίγουρο?

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Βεβαια εδω που τα λεμε..ισως εχει νοημα το καλαμακι.Απο την στιγμη που υπαρχει σουβλακι χοιρινο με ..σιδερενιο σουβλα-κι το λεγομενη και ''μεριδα'' η ''γιγας'' :)
Kαλαμακι το ξυλινο , σουβλακι το σιδερενιο λοιπον :)
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Μήτσε...τα παλιά τα χρόνια, μιλάω κατά '77-'80 μεριά, υπήρχε μόνον (ή εν πάση περιπτώσει σχεδόν μόνον..) το σουβλάκι ήτοι το χοιρινό καλαμάκι. Δεν υπήρχαν ούτε παντσέτες, ούτε όλα τα σκευάσματα του κοτόπουλου, ούτε όλα αυτά τα καλούδια που πουλάνε σήμερα τα σουβλατζίδικα. Όταν καθόσουν, λοιπόν, στον Ισθμό με τα φημισμένα σουβλάκια και έλεγες ''φέρε μου σε παρακαλώ 5 σουβλάκια'', ο μάστορας σου έφερνε 5 καλαμάκια χοιρινά, ψωμάκι και λεμονάκι. Ούτε πίτες, ούτε σως, ούτε μαρούλια, ούτε πατάτες, ούτε τίποτα άλλο...

Με τον καιρό στην Αθήνα, το σουβλάκι ως λέξη έγινε αυθαίρετα ''πίτα-σουβλάκι''. Αυτό διορθώθηκε με τον καιρό και τώρα τα σουβλατζίδικα στους καταλόγους τους περιγράφουν επακριβώς τις παρασκευές.

Τέλος, τα σουβλατζίδικα ονομάστηκαν έτσι από την σούβλα. Το μπιφτέκι, το λουκάνικο κ.α. όμως, δεν σουβλίζονται. Παρόλ' αυτά, παρέχονται από το ίδιο σουβλατζίδικο.

Γενικά, είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Αν περιγράψεις ακριβώς αυτό που θέλεις, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το φας είτε πάνω είτε κάτω. Όλα τα υπόλοιπα είναι στα γνωστά πλαίσια των πειραγμάτων...

Αδερφέ την πρόλαβα αυτή τη φάση όταν το κτελ που μας κατέβαζε στο στρατόπεδο στην Σπάρτη (φτου κακα) έκανε κάπου στάση(η μνήμη χρυσόψαρου δεν βοηθά) για να σαβουριάσουμε..
Κι ακόμα το θυμάμαι γιατί το λεμόνι στάζοντας στο ελαφρώς ψημένο ψωμάκι, πολλές φορές ΚΑΙ με λαδορίγανη, συνδυαζόμενο με τους χυμούς του κρέατος έδινε άλλη διάσταση στο σαβούριασμα.(εντάξει πονάει το στομάχι μου απο την πείνα μόνο που το σκέφτηκα.)

Σφάλεις όμως στο γεγονός οτι ο μάστορας έφερνε 5 καλαμάκια χοιρινά, γιατί απλά δεν ήταν καλαμάκια. Ήταν σουβλάκια, όνομα και πράγμα.
Το τι με τον καιρό στην Αθήνα τα έκαναν ακόμα πιο σκ@τ@, περνώντας απο το "καλαμάκι=σουβλάκι" στο "σουβλάκι=πίτα σουβλάκι" είναι ακόμα πιο τραγικό και δίνει μια ακόμα διάσταση του πόσο παρανοϊκοί είστε εκεί κάτω και οτι τα καλά ντρόγκια σταματάνε εκεί και δεν έρχονται πάνω.

Συμφωνώ απόλυτα για την προέλευση του ονόματος σουβλατζίδικου αν και κάτω, συνεχίζοντας τον συνειρμό μου, τα ονομάσατε πρώτοι snack bar και μεταφέρθηκε αυτός ο "λεκές" του φαγητού και στον βορρά. (η μ@λ@κι@ πάει σύννεφο, είναι δύσκολη μέρα μην δίνεις σημασία)

Γενικά, κλείνοντας, το σουβλάκι το τρώμε και με το καλαμάκι ρουφάμε.
Κάθε τι διαφορετικό δείχνει την υπερκατανάλωση χημικών ενώσεων οι οποίες σε οδηγούν να θες να πας σε snack bar για να φας ένα καλαμάκι.

υ.γ εννοείται, τώρα μπορείς να με μπανάρεις άνετα για τα επόμενα 800 χρόνια. -bye-
 
Εδω πανω με μια μεση τιμη τα 2.5 ειμαστε large και χορταινεις και δεν χρειαζεσαι 2 των 1.5 (βρε πως την πατανε οι φιλοι μου οι αθηναιοι οταν ερχονται εδω πανω). Γιατι αν παρεις δυο βορειοελλαδιτικα , ακομη και αυτα με αλλη ποιοτητα γυρου που λες, αν δεν εχει φαει τιποτα ολη μερα, το δευτερο τουλαχιστον το μισο του, θα παει στα σκυλια... 3.5 παντως πιτογυρο δεν εχω φαει ακομη εδω. Θα πρεπει να εχεις βαλει μεσα δυο σαλατες ισως , αλλα και παλι... Γιατι να βαλεις τζατζικι και τυροκαυτερη μαζι;...

Μα είμαι, εδώ επάνω. Στην Ξάνθη, το σουβλάκι (πιτα-γύρος) - στην Φιλιώ, για όσους ξέρουν απο Ξάνθη - έχει 3.50 ή 3.60 (δεν θυμάμαι ακριβώς, γιατί παίρνω το γίγας που κοστίζει 4 Ε - αλλά αξίζει :))) Και τα μισά κρέατα είναι απο δικά της ζώα, πέρα απο το οτι την προσέχουν οι προμηθευτές λόγω κατανάλωσης...

εντιτ
το γίγας με μοσχαρίσιο γύρο (σαν κιμας, νομίζω λέγεται ντονέρ) έχει 4.20...
 
Last edited: