Με αφορμή την παρουσίαση του Projectiondesign 2D/3D DLP προβολέα της στην InfoComm '08, όπου θα μπορεί σε συνδυασμό με ασύρματα γυαλιά να προβάλει τρισδιάστατα στα 1080p, αναρωτιόμουν τι γνώμη έχετε για τέτοιες υλοποιήσεις. Μπορεί στο κοντινό μέλλον τέτοια μηχανάκια να αντικαταστήσουν την σημερινή τεχνολογία και να αποδώσουν ποιοτικές αναπαραγωγές ή πάμε γι' άλλα. Για πείτε γνώμες.
Προβολείς 2D/3D... το μέλλον ή φούσκες;
- Thread starter Mihalis S.
- Start date
Με αφορμή την παρουσίαση του Projectiondesign 2D/3D DLP προβολέα της στην InfoComm '08, όπου θα μπορεί σε συνδυασμό με ασύρματα γυαλιά να προβάλει τρισδιάστατα στα 1080p, αναρωτιόμουν τι γνώμη έχετε για τέτοιες υλοποιήσεις. Μπορεί στο κοντινό μέλλον τέτοια μηχανάκια να αντικαταστήσουν την σημερινή τεχνολογία και να αποδώσουν ποιοτικές αναπαραγωγές ή πάμε γι' άλλα. Για πείτε γνώμες.
Η τεχνολογία στους προβολείς μπορεί να προχωρήσει αλλά το πρόβλημα θα είναι το software. Και αν πάρουμε σαν μέτρο σύγκρισης το σινεμά, ούτε γι αστείο δεν φαίνεται να προχωράει το 3D. Τουλάχιστον για τώρα. Αφήστε δε που από την μέχρι τώρα εμπειρία μας με τα χάρτινα γυαλιά, μόνο ζαλάδες έχει καταφέρει να μας προκαλέσει σε πολύωρη θέαση.
Εγώ ξέρω ότι καμία τεχνολογία 3D που έχει εμφανιστεί μέχρι τώρα δεν έχει πιάσει, όχι λόγω hardware ή software αλλά λόγω αδυναμίας του εγκεφάλου μας να χειριστεί τέτοια ερεθίσματα για "χρήσιμα" χρονικά διαστήματα.
Εγώ θυμάμαι πριν 8-9 χρόνια που είχα δοκιμάσει ένα (πραγματικά πανάκριβο) σετ στερεοσκοπικών γυαλιών ότι δεν είχα αντέξει πάνω από 10 λεπτά.
Εγώ θυμάμαι πριν 8-9 χρόνια που είχα δοκιμάσει ένα (πραγματικά πανάκριβο) σετ στερεοσκοπικών γυαλιών ότι δεν είχα αντέξει πάνω από 10 λεπτά.
Σαν διόραμα ένα πράγμα λες ε; (βλ. Star Wars). Πολύ καλή φάση. Σαν να παίζουν οι ηθοποιοί μέσα στο σπίτι σου.
Πολύ φοβάμαι ότι θα είμαστε τίποτα γέροι με κολλήρια στα μάτια όταν θα βγουν τέτοια πράγματα :frown:
Πολύ φοβάμαι ότι θα είμαστε τίποτα γέροι με κολλήρια στα μάτια όταν θα βγουν τέτοια πράγματα :frown:
ΜΗΤΣ
Supreme Member
Εγώ πιστεύω το μέλλον του σινεμά είναι σε αίθουσες όπως το Πλανητάριο. Αυτό που είδα εγώ με τα ματάκια μου το 3D ντοκυμαντέρ που γυρίστηκε στις πυραμίδες της Αιγύπτου ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΤΑΝ! Σαν να ήμουν μέσα και να κυκλοφορούσα με τα ποδαράκια μου σας λέω!!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ! Βέβαια μην ξεγελαστείτε γιατί δεν είναι όλα τα ντοκυμαντέρ του έτσι. Αυτό όμως δεν περιγράφεται!!! Τώρα βέβαι και home cinema planitario λίγο χλωμό...
Απάντηση: Re: Προβολείς 2D/3D... το μέλλον ή φούσκες;
Μην εντυπωσιάζεσαι από το μέγεθος. Σ' αυτό θα συμφωνήσω.
Από άποψη εικόνας όμως ούτε στον χειρότερο εχθρό μου....
Για ξαναπήγαινε....
Μην εντυπωσιάζεσαι από το μέγεθος. Σ' αυτό θα συμφωνήσω.
Από άποψη εικόνας όμως ούτε στον χειρότερο εχθρό μου....
Για ξαναπήγαινε....
Και η εικονα τραγωδια βεβαια...
Τι να λεμε τωρα, και εκτος 3D, ειδα προσφατα Indiana Jοnes και Iron Man σε καλη αιθουσα (Ster) και μετα εκανα το λαθος να δω τα HD trailer τους στον προβολεα μου... Αναθεματισα την ωρα και την στιγμη που πηγα σινεμα και δεν περιμενα τα Bluray! Ειδικα στον Indy, κατι μακρινα πλανα στην αρχη στην ερημο ηταν τοσο φλου στο σινεμα που νομιζα οτι ειναι Out of focus! Στο σπιτι φυσικα η ευκρινεια "ξυριζε" ενω το μαυρο ηταν ΜΑΥΡΟ...
Αν δεν γινουν οι κινηματογραφοι Digital Cinema δεν με βλεπω να ξαναπηγαινω ποτε των ποτων...
Σχετικα τωρα με το θεμα, θεωρω οτι υπαρχει μελλον στην συγκεκριμενη εφαρμογη και στο σπιτι. Αυτο διοτι το Hollywood αποφασισε να ριξει φραγκα στο συγκεκριμενο τομεα για να κρατησει τους θεατες του. Ηδη ανακοινωθηκαν αρκετες 3D παραγωγες οπως το Journey to the center of Earth (αρα θα υπαρχει software και στο σπιτι) ενω αρκετα καλα αποτελεσματα εχει το REAL-D συστημα το οποιο φυσικα προυποθετει ψηφιακο προβολεα και στους κινηματογραφους..
Τι να λεμε τωρα, και εκτος 3D, ειδα προσφατα Indiana Jοnes και Iron Man σε καλη αιθουσα (Ster) και μετα εκανα το λαθος να δω τα HD trailer τους στον προβολεα μου... Αναθεματισα την ωρα και την στιγμη που πηγα σινεμα και δεν περιμενα τα Bluray! Ειδικα στον Indy, κατι μακρινα πλανα στην αρχη στην ερημο ηταν τοσο φλου στο σινεμα που νομιζα οτι ειναι Out of focus! Στο σπιτι φυσικα η ευκρινεια "ξυριζε" ενω το μαυρο ηταν ΜΑΥΡΟ...
Αν δεν γινουν οι κινηματογραφοι Digital Cinema δεν με βλεπω να ξαναπηγαινω ποτε των ποτων...
Σχετικα τωρα με το θεμα, θεωρω οτι υπαρχει μελλον στην συγκεκριμενη εφαρμογη και στο σπιτι. Αυτο διοτι το Hollywood αποφασισε να ριξει φραγκα στο συγκεκριμενο τομεα για να κρατησει τους θεατες του. Ηδη ανακοινωθηκαν αρκετες 3D παραγωγες οπως το Journey to the center of Earth (αρα θα υπαρχει software και στο σπιτι) ενω αρκετα καλα αποτελεσματα εχει το REAL-D συστημα το οποιο φυσικα προυποθετει ψηφιακο προβολεα και στους κινηματογραφους..
Εγώ πάντως ελπίζω το μέλλον να φέρει ποιοτικές υλοποιήσεις αυτής της μορφής, που φυσικά δεν θα σε πιάνει πονολέφαλος μετά την θέαση μια ταινίας. Φαντάζεστε πόσο θα αλλάξει η διασκέδαση που θα προσφέρει το home cinema σε συνδυασμό με τον τρισδιάστατο ήχο που απολαμβάνουμε σήμερα;
CosmosKGR
AVClub Enthusiast
Το θέμα των τρισδιάστατων προβολών είναι πραγματικά μεγάλο.
Η βασική αρχή, κατά τη λήψη, στις πιο συνηθισμένες τεχνικές είναι σχεδόν η ίδια. Δηλαδή μια κατάλληλη μηχανή λήψης που έχει δύο ολοκληρωμένα συστήματα που τραβάνε ταυτόχρονα τις σκηνές από δυο φακούς που έχουν μεταξύ τους μια μικρή απόσταση έτσι ώστε να προσομοιάσουν τη λειτουργία των δύο ανθρώπινων ματιών.
Οι μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των διαφορετικών τεχνικών από εκεί και μετά, έγκεινται στον τρόπο επεξεργασίας των λήψεων, στον τρόπο προβολής τους καθώς και στον πιθανό τρόπο παρακολούθησης τους από τον άνθρωπο.
Μια τεχνική είναι αυτή, που πολλοί από εμάς έχουν ήδη έρθει σε επαφή και βασίζεται στη διαφοροποιημένη από δύο φακούς προβολή, σε επίπεδη ουσιαστικά πάλι επιφάνεια, των καρέ που έχουν προκύψει από τη σχετική λήψη. Κατά την διπλή αυτή προβολή λοιπόν φιλτράρουν κάποιες χρωματικές συχνότητες από κάθε φακό άρα και καρέ και με γυαλιά που έχουν κατάλληλα χρωματικά φίλτρα, οι θεατές βλέπουν από το κάθε μάτι τους ουσιαστικά την διαφορετική μόνο εικόνα της λήψης. Άρα προκύπτει η αίσθηση της στερεοσκοπίας. Φυσικά δεν είναι και πολύ ευχάριστο το αποτέλεσμα δεδομένου ότι αυτός ο διαχωρισμός δεν μπορεί να προσεγγίσει σε ικανοποιητικό βαθμό τη φυσική λειτουργία της στερεοσκοπικής μας όρασης.
Μια άλλη, παρόμοια όμως, τεχνική είναι αυτή, που την σχετική προβολή αναλαμβάνουν κατευθείαν τα ειδικού τύπου γυαλιά, σε μικρού μεγέθους LCD (συνήθως) οθονούλες στη θέση που σε κανονικά γυαλιά θα ήταν οι διάφανες επιφάνειές τους που εδώ φυσικά απουσιάζουν. Εξίσου αν όχι και περισσότερο κουραστικό το αποτέλεσμα δεδομένου ότι η επιφάνεια εστίασης βρίσκεται πια εξαιρετικά κοντά στο μάτι.
Άλλη τεχνική είναι αυτή, που ουσιαστικά το σύστημα λήψης / προβολής είναι μονών φακών ανά γωνία λήψης αλλά το καρέ λήψης έχει εξαιρετικά μεγάλο εμβαδόν. Η δε προβολή γίνεται ταυτόχρονα από πολλούς φακούς με τελείως διαφορετικές γωνίες πάνω σε μια πολύ τεράστια και καμπυλωμένη γύρω από το θεατή οθόνη ώστε να του προκαλεί την ψευδαίσθηση ότι είναι κυριολεκτικά μέσα στον χώρο που διαδραματίζονται οι σκηνές. Αν όλα τα παραπάνω έχουν τηρηθεί σωστά, το αποτέλεσμα είναι πολύ εντυπωσιακό και ξεκούραστο.
Παρενθετικά: Μιας και αναφέρθηκε το "σύγχρονο" πλανητάριο μας πριν, μία από τις μεθόδους προβολών του τείνει να ακολουθήσει αυτή τη φιλοσοφία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι προφανώς τα φιλμ τους (ως τώρα) δεν έχουν τραβηχθεί με τις σωστές προοπτικές και το αποτέλεσμα σύντομα παραξενεύει τον θεατή από τις τρομερά έντονες παραμορφώσεις των σχημάτων που θυμίζει έντονα την αίσθηση που έχει κανείς όταν κοιτά μέσα από μεγάλου βαθμού ευρυγώνιο φακό! Αν σε αυτό προσθέσεις ότι συνολικά η εικόνα βγαίνει αρκετά σκοτεινή και θαμπή δεδομένου ότι ενώ οι μηχανές προβολής τους είναι από τις μεγαλύτερες που υπάρχουν, οι αποστάσεις που καλούνται να καλύψουν είναι μεγαλύτερες από αυτές των προδιαγραφών τους!
Μια άλλη τεχνική όντως βασίζεται στις ιδιότητες των ακτίνων laser και έχει πάρει τις βάσεις της από υλοποιήσεις σε ολογράμματα. Εδώ η λήψη γίνεται με πολύ πιο σύνθετο τρόπο αφού η καταγραφή της πληροφορίας προκύπτει από ειδικές "κάμερες" που ουσιαστικά σκανάρουν τα αντικείμενα στον φυσικό χώρο από όλες τις πιθανές οπτικές τους γωνίες και είναι σε θέση να διακρίνουν / αναγνώσουν τις διαφορές απόστασης από αυτές για κάθε φυσικό σημείο πάνω στα αντικείμενα. Το σύνολο των πληροφοριών αυτών φυλάσσεται σε καθαρά ψηφιακή μορφή.
Μετά πια το ζητούμενο είναι να μπορούν να αναπαράγουν πάλι με laser (προς το παρόν) μέσα σε κάποιον "κενό" χώρο, πρακτικά τον χώρο παρακολούθησης του θεάματος, το ακριβές αντίγραφο της λήψης που σαφώς πια θα μπορεί να είναι εξ ολοκλήρου τρισδιάστατο και να μπορούμε μάλιστα να κινηθούμε ακόμα και γύρω από αυτό βλέποντας αυτό που θα βλέπαμε αν κοιτάγαμε κατευθείαν το πρωτότυπο από την γωνία που κάθε φορά είμαστε κινούμενοι!
Δείχνει εντυπωσιακό αλλά έχει πολλά προβλήματα στην υλοποίηση πέρα από το κόστος.
Το κυριότερο πρόβλημα είναι ο "χώρος" προβολής που κανονικά θα πρέπει να είναι ο... κοινός αέρας! Πράγμα πολύ δύσκολο για ακτίνες φωτός που δεν έχουν λόγο να σταματούν σε τέτοια "επιφάνεια" ώστε να μπορέσουν να απεικονιστούν τα αντικείμενα. Εναλλακτικά θα μπορούσε ο συγκεκριμένος χώρος να μην είναι απλός αέρας αλλά κάτι με κάπως διαφορετική σύσταση που όμως θα πρέπει να θυμίζει οπτικά στους θεατές τον αέρα.
Άλλο πρόβλημα είναι η σωστή απεικόνιση των πραγματικών χρωμάτων των πρωτότυπων αντικειμένων.
Όπως πιθανά καταλαβαίνεται, θα αργήσει πολύ ακόμα να βγει μια ολοκληρωμένη λύση για 3D και μάλιστα κατάλληλη και για τα σπίτια μας!
Αυτά τα "ολίγα" και ελπίζω να μην... κούρασα!
Η βασική αρχή, κατά τη λήψη, στις πιο συνηθισμένες τεχνικές είναι σχεδόν η ίδια. Δηλαδή μια κατάλληλη μηχανή λήψης που έχει δύο ολοκληρωμένα συστήματα που τραβάνε ταυτόχρονα τις σκηνές από δυο φακούς που έχουν μεταξύ τους μια μικρή απόσταση έτσι ώστε να προσομοιάσουν τη λειτουργία των δύο ανθρώπινων ματιών.
Οι μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των διαφορετικών τεχνικών από εκεί και μετά, έγκεινται στον τρόπο επεξεργασίας των λήψεων, στον τρόπο προβολής τους καθώς και στον πιθανό τρόπο παρακολούθησης τους από τον άνθρωπο.
Μια τεχνική είναι αυτή, που πολλοί από εμάς έχουν ήδη έρθει σε επαφή και βασίζεται στη διαφοροποιημένη από δύο φακούς προβολή, σε επίπεδη ουσιαστικά πάλι επιφάνεια, των καρέ που έχουν προκύψει από τη σχετική λήψη. Κατά την διπλή αυτή προβολή λοιπόν φιλτράρουν κάποιες χρωματικές συχνότητες από κάθε φακό άρα και καρέ και με γυαλιά που έχουν κατάλληλα χρωματικά φίλτρα, οι θεατές βλέπουν από το κάθε μάτι τους ουσιαστικά την διαφορετική μόνο εικόνα της λήψης. Άρα προκύπτει η αίσθηση της στερεοσκοπίας. Φυσικά δεν είναι και πολύ ευχάριστο το αποτέλεσμα δεδομένου ότι αυτός ο διαχωρισμός δεν μπορεί να προσεγγίσει σε ικανοποιητικό βαθμό τη φυσική λειτουργία της στερεοσκοπικής μας όρασης.
Μια άλλη, παρόμοια όμως, τεχνική είναι αυτή, που την σχετική προβολή αναλαμβάνουν κατευθείαν τα ειδικού τύπου γυαλιά, σε μικρού μεγέθους LCD (συνήθως) οθονούλες στη θέση που σε κανονικά γυαλιά θα ήταν οι διάφανες επιφάνειές τους που εδώ φυσικά απουσιάζουν. Εξίσου αν όχι και περισσότερο κουραστικό το αποτέλεσμα δεδομένου ότι η επιφάνεια εστίασης βρίσκεται πια εξαιρετικά κοντά στο μάτι.
Άλλη τεχνική είναι αυτή, που ουσιαστικά το σύστημα λήψης / προβολής είναι μονών φακών ανά γωνία λήψης αλλά το καρέ λήψης έχει εξαιρετικά μεγάλο εμβαδόν. Η δε προβολή γίνεται ταυτόχρονα από πολλούς φακούς με τελείως διαφορετικές γωνίες πάνω σε μια πολύ τεράστια και καμπυλωμένη γύρω από το θεατή οθόνη ώστε να του προκαλεί την ψευδαίσθηση ότι είναι κυριολεκτικά μέσα στον χώρο που διαδραματίζονται οι σκηνές. Αν όλα τα παραπάνω έχουν τηρηθεί σωστά, το αποτέλεσμα είναι πολύ εντυπωσιακό και ξεκούραστο.
Παρενθετικά: Μιας και αναφέρθηκε το "σύγχρονο" πλανητάριο μας πριν, μία από τις μεθόδους προβολών του τείνει να ακολουθήσει αυτή τη φιλοσοφία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι προφανώς τα φιλμ τους (ως τώρα) δεν έχουν τραβηχθεί με τις σωστές προοπτικές και το αποτέλεσμα σύντομα παραξενεύει τον θεατή από τις τρομερά έντονες παραμορφώσεις των σχημάτων που θυμίζει έντονα την αίσθηση που έχει κανείς όταν κοιτά μέσα από μεγάλου βαθμού ευρυγώνιο φακό! Αν σε αυτό προσθέσεις ότι συνολικά η εικόνα βγαίνει αρκετά σκοτεινή και θαμπή δεδομένου ότι ενώ οι μηχανές προβολής τους είναι από τις μεγαλύτερες που υπάρχουν, οι αποστάσεις που καλούνται να καλύψουν είναι μεγαλύτερες από αυτές των προδιαγραφών τους!
Μια άλλη τεχνική όντως βασίζεται στις ιδιότητες των ακτίνων laser και έχει πάρει τις βάσεις της από υλοποιήσεις σε ολογράμματα. Εδώ η λήψη γίνεται με πολύ πιο σύνθετο τρόπο αφού η καταγραφή της πληροφορίας προκύπτει από ειδικές "κάμερες" που ουσιαστικά σκανάρουν τα αντικείμενα στον φυσικό χώρο από όλες τις πιθανές οπτικές τους γωνίες και είναι σε θέση να διακρίνουν / αναγνώσουν τις διαφορές απόστασης από αυτές για κάθε φυσικό σημείο πάνω στα αντικείμενα. Το σύνολο των πληροφοριών αυτών φυλάσσεται σε καθαρά ψηφιακή μορφή.
Μετά πια το ζητούμενο είναι να μπορούν να αναπαράγουν πάλι με laser (προς το παρόν) μέσα σε κάποιον "κενό" χώρο, πρακτικά τον χώρο παρακολούθησης του θεάματος, το ακριβές αντίγραφο της λήψης που σαφώς πια θα μπορεί να είναι εξ ολοκλήρου τρισδιάστατο και να μπορούμε μάλιστα να κινηθούμε ακόμα και γύρω από αυτό βλέποντας αυτό που θα βλέπαμε αν κοιτάγαμε κατευθείαν το πρωτότυπο από την γωνία που κάθε φορά είμαστε κινούμενοι!
Δείχνει εντυπωσιακό αλλά έχει πολλά προβλήματα στην υλοποίηση πέρα από το κόστος.
Το κυριότερο πρόβλημα είναι ο "χώρος" προβολής που κανονικά θα πρέπει να είναι ο... κοινός αέρας! Πράγμα πολύ δύσκολο για ακτίνες φωτός που δεν έχουν λόγο να σταματούν σε τέτοια "επιφάνεια" ώστε να μπορέσουν να απεικονιστούν τα αντικείμενα. Εναλλακτικά θα μπορούσε ο συγκεκριμένος χώρος να μην είναι απλός αέρας αλλά κάτι με κάπως διαφορετική σύσταση που όμως θα πρέπει να θυμίζει οπτικά στους θεατές τον αέρα.
Άλλο πρόβλημα είναι η σωστή απεικόνιση των πραγματικών χρωμάτων των πρωτότυπων αντικειμένων.
Όπως πιθανά καταλαβαίνεται, θα αργήσει πολύ ακόμα να βγει μια ολοκληρωμένη λύση για 3D και μάλιστα κατάλληλη και για τα σπίτια μας!
Αυτά τα "ολίγα" και ελπίζω να μην... κούρασα!
CosmosKGR
AVClub Enthusiast
Α, να συμπληρώσω (μιας και είπα λίγα πριν 
πως μια εναλλακτική τεχνική αυτής με τη μηχανή προβολής που ρίχνει από δυο φακούς ταυτόχρονα, είναι και μια λίγο πιο "γήινη" που τείνουν να την ενσωματώσουν μάλιστα και σε 'σπιτικούς' προτζέκτορες. Εδώ υπάρχει μόνο ένας φακός προβολής αλλά τα καρέ πια, είναι μοιρασμένα και αναμειγμένα μεταξύ των δυο παράλληλων λήψεων (π.χ. ένα παρά ένα). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα (φορώντας πάλι τα χρωματισμένα / πολωτικά γυαλιά) να υπάρχει η ψευδαίσθηση των δύο παράλληλων προβολών σε βάρος βέβαια ακόμα περισσότερο της ποιότητας αφού υπάρχει εντονότερο flickering δεδομένου ότι πλέον τα καρέ της ίδιας λήψης δεν προβάλλονται με την ίδια συχνότητα αλλά με πιο αργή (λόγω του "ένα παρά ένα" που λέγαμε πριν).
Σε αυτή την τεχνική πλησιάζουν περισσότερο και τα γυαλιά που είπα στο προηγούμενο post μου που απεικονίζουν τις λήψεις σε LCD οθονούλες.
πως μια εναλλακτική τεχνική αυτής με τη μηχανή προβολής που ρίχνει από δυο φακούς ταυτόχρονα, είναι και μια λίγο πιο "γήινη" που τείνουν να την ενσωματώσουν μάλιστα και σε 'σπιτικούς' προτζέκτορες. Εδώ υπάρχει μόνο ένας φακός προβολής αλλά τα καρέ πια, είναι μοιρασμένα και αναμειγμένα μεταξύ των δυο παράλληλων λήψεων (π.χ. ένα παρά ένα). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα (φορώντας πάλι τα χρωματισμένα / πολωτικά γυαλιά) να υπάρχει η ψευδαίσθηση των δύο παράλληλων προβολών σε βάρος βέβαια ακόμα περισσότερο της ποιότητας αφού υπάρχει εντονότερο flickering δεδομένου ότι πλέον τα καρέ της ίδιας λήψης δεν προβάλλονται με την ίδια συχνότητα αλλά με πιο αργή (λόγω του "ένα παρά ένα" που λέγαμε πριν).Σε αυτή την τεχνική πλησιάζουν περισσότερο και τα γυαλιά που είπα στο προηγούμενο post μου που απεικονίζουν τις λήψεις σε LCD οθονούλες.
CosmosKGR
AVClub Enthusiast
Ευχαριστώ!
Αν και στην προσπάθεια μου να απλουστεύσω κάπως τις έννοιες ώστε να είμαι το δυνατό συντομέοτερος (πράγμα κάπως δύσκολο όπως φάνηκε!) και πιο κατανοητός, έχω κάνει κάποιους "συμβιβασμούς" στην ακρίβεια των λεγομένων μου. Ελπίζω ωστόσο να έχω μεταφέρει μια κάπως "διαφωτιστική" εικόνα, όπως λες κι εσύ, για το θέμα σε αρκετούς αναγνώστες.