Resurrection-Mahler Symphony No 2

O Peter Gutmann πάντως δεν εντυπωσιάστηκε από την ερμηνεία του Kaplan και δε μασάει τα λόγια του:

Kaplan's reading is sterile. Every note is in the right place, every tempo is scrupulously observed, every accent is correct. The London Symphony Orchestra plays well for him - far better than they did in their Stokowski and Bernstein recordings - but they seem to be merely performing their duty rather than performing one of the most boldly impassioned works in all of music. Despite the thoroughness of the scholarship and the sincerity of the intentions, something essential is missing - the vision of an artist. For the Resurrection, it takes the unfettered wildness of Oskar Fried, the warm humanity of Bruno Walter, the steadfast inertia of Otto Klemperer, the huge power of Georg Solti, the surprising freshness of Carl Schuricht or the overwhelming emotion of Leonard Bernstein. Craftsmanship may get by with perspiration, but art demands inspiration.

Τα bold δικά μου.
 
Η απορία μου είναι, πώς, αν και ανεπαρκής ως μαέστρος, ηχογράφησε με κοτζάμ DG; Ουσιαστικά δηλαδή ''εξαγόρασε'' τη συμμετοχή του στον κατάλογο της DG; Δεν έχω άποψη για την ερμηνεία, απλώς ζητάω την άποψή σας.
Παραθέτω και τα σχόλια του γνωστού Μαλερικού Tony Duggan τα οποία δεν μου φάνηκαν και τόσο απαξιωτικά. Το γεγονός και μόνο ότι ο Duggan περιέλαβε την ηχογράφηση του Kaplan στις 10-15 ηχογραφήσεις της 2ης (από τις >150) που σχολίασε δεν λέει κάτι; Εκτός αν ο Kaplan έχει φανεί '''γεναιόδωρος'' και με τον Tony...:D

Εκείνο που μου φάνηκε έμενα είναι ότι η ηχογράφηση και όλη η ιστορία ήταν γύρω από την καινούργια εκδοχή και με αυτά τα προσόντα προωθήθηκε (και για αυτούς τους λόγους την είχα πάρει και εγώ το 2006). Ήταν κάτι καινούργιο και διαφορετικό. O Duggan πόσο Μαλερικός είναι δεν τον ξέρω, λίγο που τον διάβασα, επιτρέψτε μου, να διατηρώ τα δικά μου κριτήρια. Την ίδια περίοδο ηχογράφησε και ο Boulez την 2η. Εντάξει δεν ξέρω τι λέει ο Duggan, αλλά του Boulez ήταν σαφώς ανώτερη και εκείνη την περίοδο φρόντισε για μένα προσωπικά να απομυθοποιήσει, το story γύρω από την νέα εκδοχή. Μέχρι την ηχογράφηση του Jansons υπήρξαν καλές ηχογραφήσεις της 2ης (Fischer, Jarvi μου έρχονται στο μυαλό) που δεν ήταν της νέας εκδοχής. Και μεταξύ Kaplan και Jansons, σίγουρα Jansons.
 
Μια μικρή προσθήκη. Τα SACD της RCO Live έχουν πολύ καθαρό, λεπτομερή ήχο. Αποθεωτικός ο ήχος στην συγκεκριμένη ερμηνεία, όλη η ομορφιά των ηχοχρωμάτων αυτής της υπέροχης ορχήστρας καταγεγραμμένη, βοηθάει και το έργο σε αυτό. Μπορεί να αποτελέσει και Hi-end επιλογή.
 
Πρίν απο λίγο τελείωσε η ακρόαση-θέαση τής 2ης από τό DVD πού παρουσιάζει τήν ερμηνεία τού Claudio Abbado τού 2003 μέ την Ορχήστρα τής Λουκέρνης...
Κάθε Μαλεριανός,οφείλει νά τόχει μαζί με αυτό τού Bernstein(πού υπολείπεται σέ εικόνα και ήχο)..
Ο Abbado βρίσκεται σέ εξαιρετική επικοινωνία και αλληλεπίδραση μέ τούς μουσικούς του και τήν χορωδία καί κατορθώνει νά χτίσει μέ κάθε λεπτομέρεια πάνω σέ μιά μουσική δομή πού την γνωρίζει απ´έξω και ανακατωτά.
Εχει καί τήν τύχη νά συνεργάζεται επίσης μέ μεγάλους σύγχρονους μουσικούς όπως :Kolja Blacher- violin. Wolfram Christ-viola, Adolf Posch- bass, Natalia Gutman-cello, Emmanuel Pahud-flute, Mark Templeton- trombone, Sabine Meyer-clarinette,Albrecht Mayer-oboe καθώς και μέλη απ´τά περίφημα κουαρτέτα Alban Berg και Hagen..
H Σουηδή Anna Larsson(Contralto)αποδίδει συγκλονιστικά τό ''Ulricht''..
H εκ Σιβηρίας προερχόμενη soprano Eteri Gvazava είναι επαρκέστατη και οι δυό τους δίνουν μιά πανέμορφη και βαθειά συγκινητική ερμηνεία στό τελικό ντουέτο τού 5ου μέρους ............
Η Χορωδία σε μεγάλη φόρμα..
Οσο γιά τον Abbado ειναι προφανές πώς γι´αυτόν ήταν η μεγάλη του μέρα γιά τήν 2η..
Κατορθώνει νά συσσωρεύσει σταδιακά ,μετά απο ένα σχετικά ήπιο πρώτο μέρος,όλη τήν ένταση καί τό νόημα τής Συμφωνίας σέ ένα Finale πού απελευθερώνει μιά τέτοια θυελλώδη ενέργεια πού κάνει τήν καρδιά νά κτυπά ακανόνιστα..
Μεγάλη ερμηνεία,απο εναν Μαέστρο πού ήδη έχει μπεί στό Πάνθεον..
Τό μόνον πρόβλημα είναι οτι στην αίθουσα πρέπει νάσαν πολλοί Ελβετοί,πού πιθανολογώ οτι δέν κατάλαβαν τί άκουσαν..
Τέτοια έργα θά πρέπει νά απευθύνονται σέ άλλο κοινό,πολύ πιό πεπαιδευμένο ή και εντελώς ανυποψίαστο αλλά μέ ανοικτά αυτιά και καρδιά..
Τά έργα τού Mahler δέν ανήκουν ,ούτε πρέπει νά απευθύνονται σέ χορτάτους businessmen,πού προφανώς θεωρούν εαυτούς αθάνατους....................
 
Mahler2Abbado.jpg
 
Ο κορμός της Ορχήστρας ήταν η Mahler Chamber Orchestra, με σημαντικές προσθήκες από την Φιλαρμονική του Βερολίνου και τους καταξιωμένους μουσικούς που ανέφερε ο Κος Σουρλάς.

Ήταν το come-bacκ του Abbado ύστερα από μια δύσκολη περίοδο της ζωής του λόγω της ασθένειάς του, όπου είχε λήψει για 2 χρόνια. Την 1η πρόβα δεν την είχε προλάβει εγκαίρως. Αναμφισβήτητα στις κορυφαίες ερμηνείες. Εγώ την είχα παρακολουθήσει τότε δορυφορικά όλη την συναυλία, που περιλάμβανε και ίσως την καλύτερη ηχογράφηση της Θάλασσας του Debussy (ειδικά το 3ο μέρος ο διάλογος του αέρα με την θάλασσα). Το περιλαμβάνει αυτό το DVD?

Πάντως εγώ ως πιο πολύ του ηχητικού μέσου είχα πάρει το CD από την ζωντανή ηχογράφηση, που είχε όλη την συναυλία:
4775082.jpg


Αν θέλετε να δείτε ένα αναστημένο άνθρωπο είναι ο Abbado. Η ορχήστρα χωρίς υπερβολή παίζει για πάρτύ του το καλύτερο. Παίζουν για τον Abbado όχι για τον Mahler.
 
Επανέρχομαι δια να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου και την εκτίμηση προς μια νέα ηχογράφηση - ερμηνεία του έργου:

51e1fVvaYEL._SS400_.jpg


Το έργο το παρακολούθησα και στο Digital Concert Hall της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, αλλά από ότι φαίνεται η ακρόαση σε CD, σε ήχο ίσως να με βοηθά περισσότερο στο να εκτιμήσω κάποια πράγματα. Ίσως να παίζει και το ρόλο ότι το CD αλμπουμ βασίζεται σε σειρά ζωντανών ηχογραφήσεων (οι Βερολινέζοi και ο Rattle το ερμήνευσαν ζωντανά 2 φορές) και όχι σε μία και μοναδική ερμηνεία.

Η έναρξη της συμφωνίας με ξένισε, προς το αρνητικό θα έλεγα, σαν να το έκανε ο μαέστρος επίτηδες. Ξεκινά υποτονικά, χωρίς ένταση πράγμα ασυνήθιστο και όχι όπως μας συνήθισε στην 1η ηχογράφηση του. Παρόλα αυτά πρέπει κάποιος να συνεχίσει να ακούσει την συμφωνία, διότι το development η εξελικτική της πορεία είναι τόσο άγρια και δυνατή, όσο δεν έχει ακουστεί ποτέ. Τελειώνοντας το 1ο μέρος ο μαέστρος μας έχει μεταδώσει όσο κανέναν άλλο μπορώ να θυμηθώ, την απόλυτη αντίθεση, από την ατονία, την υποτονικότατα στην απόλυτη αγριάδα και ένταση. Από την απόλυτη δειλία, στο τα γ.... (λογοκρισία). Η προηγούμενη ηχογράφηση του αλλά και η θρυλική του Klemperer από την αρχή μέχρι το τέλος του μέρους μας μετέδιδαν την ένταση και την αγωνία σχεδόν απόλυτα. Εδώ έχουμε εξελικτική πορεία, μια αποτύπωση σχεδόν σχιζοφρενική.

To Μαλερικό DNA ζωντανό στον Sir Simon. Η συνέχεια εξαιρετική, μας χορεύει, μας τραγουδάει, μας στέλνει μια στον παράδεισο και μια στην κόλαση. Η χορωδία και οι φωνές σε υψηλό επίπεδο.

Μπράβο κύριε Rattle! Μεγάλο το ρίσκο σας και διαπιστώνω ότι: α) πήρατε ρίσκο και δεν επαναληφθήκατε πιο ωραιοποιημένος και εξασφαλισμένος ασχέτως το τι εύκολα μπορεί να πει κανείς, β) επαναπροσδιορίσατε ένα έργο και φαίνεται ότι το Μαλερικό DNA είναι ισχυρότατο. Σχεδόν επαναπροσδιορίζεται ο μαέστρος όπου πολλά πράγματα που κάνει στο Βερολίνο (ερμηνευτικά) δεν μας άρεσαν.

Η καλύτερη ηχογράφηση της συμφωνίας την τελευταία 5ετία και θα έλεγα και της 10ετίας αν δεν είχαμε τον Abbado στην Λουκέρνη. Συνιστάται ανεπιφύλακτα σε "πυροβολημένους" και σε αμφισβητίες μη-κατασταλαγμένους ακροατές, που επιθυμούν πάντα να διακρίνουν κάτι διαφορετικό και καλύτερο από τις θρυλικές ερμηνείες που κέρδισαν την προτίμηση μας στον χρόνο. Ο χρόνος είναι το μόνο που του λείπει για να κατασταλάξει. Οι στιγμές όμως της ακρόασης δεν μας απογοητεύουν, εφόσον δεν υπάρχουν προκαταλήψεις (θετικές ή αρνητικές).

Υ.Γ.: Ούτε σε βινήλιο ούτε σε SACD δεν είναι διαθέσιμο:BDGBGDB55:
 
Μιας και ήδη το αναφέραμε αλλού, ας καταθέσω και εδώ την άποψη μου (που ήδη συμμερίζονται ο Μπρουκ. και ο Ντέμι) ότι η καλύτερη -μακράν- ερμηνεία της 2ης, από την νέα γενιά, ήρθε ανέλπιστα από τον Jurowski με την LPO σε ζωντανή ηχογράφηση ...

Τι να λέω ... απίστευτος... τους έβαλε όλους κάτω... σε όλη την διάρκεια του έργου είσαι κυριολεκτικά στα ακροδάκτυλα, χωρίς ανάσα, λες και είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου η επόμενη νότα ...

514YXjhNW9L._SS500_.jpg
 
Κουφάλα Σούρλα, ελπίζω να είδες το ''νέα γενιά'' και να μην πεταχθείς πάλι με τον Όττο ...
 
Re: Απάντηση: Re: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Toχω μάνα μου...:firstprize:

Έχεις και τις 7 καταγεγραμμένες ερμηνείες του Όθωνα της 2ας του Μάλερ (τόσες μετρήθησαν από την αναγκαστική καταγραφή της συλλογής) ή να περιλάβω τον Δημοκηδή που σε εμπαίζει; :ernaehrung004:
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Έχεις και τις 7 καταγεγραμμένες ερμηνείες του Όθωνα της 2ας του Μάλερ (τόσες μετρήθησαν από την αναγκαστική καταγραφή της συλλογής) ή να περιλάβω τον Δημοκηδή που σε εμπαίζει; :ernaehrung004:

Οχι μπρέ...Τρείς έχω και μου αρκούν..:p

Πάντως η ερμηνεία τού Jurowsky ειναι πάνω απο καλή...Ντάξει δεν εχει Schwarzkopf αλλά λέει..
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Οχι μπρέ...Τρείς έχω και μου αρκούν..:p

Πάντως η ερμηνεία τού Jurowsky ειναι πάνω απο καλή...Ντάξει δεν εχει Schwarzkopf αλλά λέει..

Έχεις δει την κόμη του Jurowski; Το σχολίασε και ο Δημοκηδής. Σίγουρα χρησιμοποιεί προϊόντα Schwarzkopf (δια κομμωτική ομιλόμεν ή μου διέφυγε κάτι τις;)

3 από τις 7; Ούτε το 50%; Απαράδεκτον! Παρακαλώ όπως διαγραφεί από το Σύλλογο Αμετανοήτων Κλεμπερερικών Νοτίου Ελλάδος (Σ.Α.ΚΛΕ.Ν.Ε). Παρακαλείτε επίσης ο Skakinen να παρηγορήσει τον Κο. Σούρλα προσφέροντάς του μια Lucozade.

Προς Skakinen: Δεν ξεχνώ, την χαμένη Lucozade!!!
 
Επειδή άκουσα δυό φορές ακομα τον Jurowski..
Δεν ειναι απλά πολύ καλή...Ειναι πάνω απο εξαιρετική...

Συγκλονιστική δομή και ροή ,ειδικά σε μιά live ερμηνεία,οπου οντως η Ορχήστρα είναι at the edge και η χορωδια δινει ρέστα...

Το Πέμπτο μέρος δεν σε αφήνει νά πάρεις ανάσα...Ανατριχιαστική τελειότητα,σε ενα απο τά ομορφότερα φινάλε της Μουσικής ...Πολύ ωραιο το εφεύρημα μέ τις καμπάνες στις τελευταίες νότες..

Οντως η ερμηνεια μπαίνει στις πρωτες επιλογές.
 
Re: Απάντηση: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Επειδή άκουσα δυό φορές ακομα τον Jurowski..
Δεν ειναι απλά πολύ καλή...Ειναι πάνω απο εξαιρετική...

Συγκλονιστική δομή και ροή ,ειδικά σε μιά live ερμηνεία,οπου οντως η Ορχήστρα είναι at the edge και η χορωδια δινει ρέστα...

Το Πέμπτο μέρος δεν σε αφήνει νά πάρεις ανάσα...Ανατριχιαστική τελειότητα,σε ενα απο τά ομορφότερα φινάλε της Μουσικής ...Πολύ ωραιο το εφεύρημα μέ τις καμπάνες στις τελευταίες νότες..

Οντως η ερμηνεια μπαίνει στις πρωτες επιλογές.

Ο νεαρός είναι πράγματι ολοκληρωμένος μουσικός πέρα από μεγάλο ταλέντο. ίσως γίνω βαρετός αλλά σε μια εποχή όπου μας έχουν "πνίξει" με τον υπερμαλερισμό, αυτός ο πιτσιρικάς στα τελευταία πέντε χρόνια από Mahler 2 πράγματα: Das Klagende Lied και 2η με μια τάση να βελτιώνεται. Αξίζει κάνεις να ακούσει τα τραγούδια του θρήνου που ερμήνευσε με την Φιλαρμονική του Βερολίνου. Άλλοι γνωρίζουμε τι έχουν κάνει σε αυτά τα 5 χρόνια και πως (της ηλικίας του και όχι μόνο, ονόματα δεν λέμε Νοτιοαμερικάνος και Αγγλοσάξονας ο άλλος π.χ.)
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Ο νεαρός είναι πράγματι ολοκληρωμένος μουσικός πέρα από μεγάλο ταλέντο. ίσως γίνω βαρετός αλλά σε μια εποχή όπου μας έχουν "πνίξει" με τον υπερμαλερισμό, αυτός ο πιτσιρικάς στα τελευταία πέντε χρόνια από Mahler 2 πράγματα: Das Klagende Lied και 2η με μια τάση να βελτιώνεται. Αξίζει κάνεις να ακούσει τα τραγούδια του θρήνου που ερμήνευσε με την Φιλαρμονική του Βερολίνου. Άλλοι γνωρίζουμε τι έχουν κάνει σε αυτά τα 5 χρόνια και πως (της ηλικίας του και όχι μόνο, ονόματα δεν λέμε Νοτιοαμερικάνος και Αγγλοσάξονας ο άλλος π.χ.)

Αν εννοεις τον Dudamel, αρχηγέ δώσαμε..:flipout::flipout:

Θά με πιάσει πάλι το απόλυτό μου...Ουτε με σφαίρες...:ernaehrung004:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Αν εννοεις τον Dudamel, αρχηγέ δώσαμε..:flipout::flipout:

Θά με πιάσει πάλι το απόλυτό μου...Ουτε με σφαίρες...:ernaehrung004:

Είδες που συμφωνούμε; O Dudamel ήταν συμπαθητικός στην 5η (αλλά κολλούσε στην ανηφόρα) χάλια (επιεικώς) στις άλλες (1η 2η κ.λπ). Άσε που άκουσα την 9η του Bruckner και το 3ο μέρος το γ.....ε (λογοκρισία με την κακή έννοια). Μου αρέσει όμως ο Tchaikovsky του (αν δεν σε πιάσει κανένα απόλυτο πάλι...). Ο άλλος είναι ο Daniel Harding (μια από τα ίδια). Εντάξει είχαν μεγάλους μέντορες Abbado, Rattle αλλά αυτή η διαδικασία απόλυτου PR (που λέει και ο Δημοκηδής) που είχαν και προχώρησαν έχοντας τις πλάτες των μεντόρων τους και την καταφανέστατη στήριξη τους, εχμ.. αρχίζει να είναι ενοχλητικό.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Resurrection-Mahler Symphony No 2

Είδες που συμφωνούμε; O Dudamel ήταν συμπαθητικός στην 5η (αλλά κολλούσε στην ανηφόρα) χάλια (επιεικώς) στις άλλες (1η 2η κ.λπ). Άσε που άκουσα την 9η του Bruckner και το 3ο μέρος το γ.....ε (λογοκρισία με την κακή έννοια). Μου αρέσει όμως ο Tchaikovsky του (αν δεν σε πιάσει κανένα απόλυτο πάλι...). Ο άλλος είναι ο Daniel Harding (μια από τα ίδια). Εντάξει είχαν μεγάλους μέντορες Abbado, Rattle αλλά αυτή η διαδικασία απόλυτου PR (που λέει και ο Δημοκηδής) που είχαν και προχώρησαν έχοντας τις πλάτες των μεντόρων τους και την καταφανέστατη στήριξη τους, εχμ.. αρχίζει να είναι ενοχλητικό.

Ας προσέχατε και οι δύο. Εγώ έχω μιά αρχή: δεν ακούω ποτέ Beethoven από μαέστρους που δεν είναι τουλάχιστον 50 χρονών. Ακόμα καλύτερα, να έχουν αποδημήσει εις Κύριον...:flipout: