Sardonic Blues

μπααα
καλύτερα να είσαι μπροστά στο παίξιμο....(του κομματιού εννοώ)
 
Ενας μαίτρ στο απόγειό του:
δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά τα "ορφανά" τραγούδια ήταν στα αζήτητα - είναι ό τι καλύτερο έχει γράψει ο Waits τα τελευταία 20 χρόνια. από την εποχή του Rain Dogs.

Oι διασκευές αξίζουν από μόνες τους την αγορά του κουτιού: τραγουδάει ramones και περνάει το Σινάτρα από τη μηχανή του κιμά.

εγώ σας τα είπα.
ignore at your peril.
 
το αγοράσαμε....
αλλά γιά να καταλάβεις ότι δίνουμε βάση, θα τον ακούσουμε και τον Τομ.

Δεν μου καλοκάθεται να ακούω κάποιον να χτυπιέται over something και εγώ να σφυρίζω αδιάφορα....
 
Σήμερα δημοσιευτηκε η είδηση ότι θα κυκλοφορήσει στην Ελλαδα στίς 7 Δεκεμβρίου.Ετσι επιβεβαιώνεται ο πάντα ενημερωμένος Stelios,πού το ανέφερε ενωρίτερα.
Που δουλευεις ´μυστικός ´αγόρι μου:flipout: και έχεις τέτοιες ειδήσεις πρίν τον μουσικό τύπο??
 
Απάντηση: Re: Sardonic Blues

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Ενας μαίτρ στο απόγειό του:
δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά τα "ορφανά" τραγούδια ήταν στα αζήτητα - είναι ό τι καλύτερο έχει γράψει ο Waits τα τελευταία 20 χρόνια. από την εποχή του Rain Dogs.

Oι διασκευές αξίζουν από μόνες τους την αγορά του κουτιού: τραγουδάει ramones και περνάει το Σινάτρα από τη μηχανή του κιμά.

εγώ σας τα είπα.
ignore at your peril.
Click to expand...


Mόλις είδα ότι λέει το The Return Of Jackie and Judy από το End of the century... Πολύ ενδιαφέρον, είμαι περίεργος να ακούσω
 
Σπύρος Σούρλας said:
Σήμερα δημοσιευτηκε η είδηση ότι θα κυκλοφορήσει στην Ελλαδα στίς 7 Δεκεμβρίου.Ετσι επιβεβαιώνεται ο πάντα ενημερωμένος Stelios,πού το ανέφερε ενωρίτερα.
Που δουλευεις ´μυστικός ´αγόρι μου:flipout: και έχεις τέτοιες ειδήσεις πρίν τον μουσικό τύπο??
Click to expand...

O μουσικος τυπος...δεν εχει οσφρηση
εγω Σπυρο μου μυριζω...
 
ΤΟΜ WΑΙΤS
πλησιαζει τα 60 ....μολις ακουγες τα τραγουδια του οπου και αν ησουνα εφευγες και πηγαινες μαζι του σε κεινα τα σκοτεινα καταγωγια με πολυ τσιγαρο και ποτο...τωρα τα πραγματα αλλαξαν μενει σε ενα μικρο χωριο εξω απο το S. FRA..βοηθα τους χωρικους στις δουλειες τους και πηγαινει τα παιδια τους σε εκπαιδευτικες εκδρομες

ομως τα BRAWKERS και τα BASTARDS ειναι τα παντα..
ο καλυτερος ΤΟΜ ολων των εποχων...

παραμυθια σινατρα κερουακ Κουβα καντρι κελτικα rock jazz blues Μεξικο balands καμπαρε κινγκ κονγκ
αλλα και..
ROAD TO PEACE
Βρηκαν ενα μπιμπερο και ενα ζευγαρι μικροσκοπικα παπουτσακια
και τα εδειχναν στις καμερες ,αλλα οι Ισραηλινοι ειπαν πως δεν ηξεραν
οτι υπηρχε μια γυναικα και ενα μωρο μεσ στο αυτοκινητο
 
Aκουσα τά δύο πρώτα δισκάκια.Οι πρώτες εντυπώσεις συναρπαστικές.Δεν ξέρω εάν ξυπνάει στραβά ο Τom το πρωί,αλλά εάν παρουσιάζει τέτοια κομμάτια μακάρι να παραμείνει πάντα έτσι.
Τέτοια ´ορφανά´τά υιοθετείς πάραυτα.
 
Τρυφερός χωρίς ποτέ να γίνεται λαπάς, σπαρακτικός ακόμα κι όταν κολυμπάει στη μισανθρωπία και βέβαια ένας τραγουδοποιός πρώτης γραμμής. Ηχητικοί κόσμοι εκτός χρόνου: κάπου ανάμεσα στο Leadbelly, τον Kurt Weill, τον Harry Partch με όργανα που μοιάζει να ανακάλυψε ο ίδιος τραγουδάει μέσα από ντουντούκες και συχνά θυμίζει πειρατή σε ρεσάλτο. Αρνείται ολοκληρωτικά το Παρόν φυσικά - αλλά ταυτόχρονα αρνείται να ωραιοποιήσει οτιδήποτε από το Χθές. Ενα άλμπουμ που μοιάζει με αναμμένα κάρβουνα, σχεδόν ανυπόφορο συγκινησιακά.
Δίσκος της χρονιάς - με μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο.
 
Last edited:
Top Bottom