Απάντηση: Re: Νέες Sony A7 & A7r Full Frame Mirrorless
Ένα απο τα πλέον σοβαρά ερωτήματα ειναι η συμπεριφορά των leica m ή άλλων φακών σταθερής εςτιακής απόςταςης για rangefinder μηχανές ώστε να διατηρηθεί στα σωστά επίπεδα το μέγεθος και το βάρος διότι διαφορετικά χάνεται κάθε πλεονέκτημα. Το πρόβλημα της μειωμένης ευκρίνειας και αυτό της χρωματικής μετατόπισης (magenta) στα άκρα της εικόνας με την χρήση φακών rangefinder (πχ Leica m) έχει να κάνει με την θέση του διαφράγματος στους φακούς αυτούς και την απόστασή του από το επίπεδο εστίασης. Επειδή απόσταση αυτή με την χρήση τέτοιων φακών είναι μικρή δημιουργούνται προβλήματα αστιγματισμου και διάχυσης σε περισσσότερα του ενός πιξελ των ακτίνων, που διερχόμενες μέσα απο τον φακό εκτρέπονται προς τα άκρα του αισθητήρα. Οι μικροφακοί που τοποθετόυνται απο τους κατασκευαστές στα άκρα των αισθητήρων περιορίζουν το πρόβλημα της χρωματικής μετατόπισης (συνήθως προς magenta) αλλά όχι και το πρόβλημα του αστιγματισμου που προκαλεί την θολούρα στα άκρα της εικόνας. Ο μόνος τρόπος να διορθωθεί το πρόβλημα αυτό είναι η ψηφιακή δίορθωση (digital deconvolusion) in camera, όπως κάνει η Leica στην M9 και στην Μ. Τέτοια διόρθωση όμως δεν γίνεται όταν άλλος είναι ο κατασκευαστής του σώματος και άλλος αυτός του φακού που χρησιμοποιέιται σε αυτό. Επομένως μόνο ύστερα από δοκιμές μπορεί να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό και πολύ φοβάμαι ότι για την απλή Α7 που δεν έχει τους offset μικροφακούς στα άκρα τα πράγματα δεν θα έιναι ρόδινα. Στην α7r μάλλον θα έιναι καλύτερα όσον αφορά το φαινόμενο του color shift στα άκρα αλλά σε κάθε περίπτωση παραμένει το προβλημα της πιθανής θολόυρας στα άκρα της εικόνας.
Ένα απο τα πλέον σοβαρά ερωτήματα ειναι η συμπεριφορά των leica m ή άλλων φακών σταθερής εςτιακής απόςταςης για rangefinder μηχανές ώστε να διατηρηθεί στα σωστά επίπεδα το μέγεθος και το βάρος διότι διαφορετικά χάνεται κάθε πλεονέκτημα. Το πρόβλημα της μειωμένης ευκρίνειας και αυτό της χρωματικής μετατόπισης (magenta) στα άκρα της εικόνας με την χρήση φακών rangefinder (πχ Leica m) έχει να κάνει με την θέση του διαφράγματος στους φακούς αυτούς και την απόστασή του από το επίπεδο εστίασης. Επειδή απόσταση αυτή με την χρήση τέτοιων φακών είναι μικρή δημιουργούνται προβλήματα αστιγματισμου και διάχυσης σε περισσσότερα του ενός πιξελ των ακτίνων, που διερχόμενες μέσα απο τον φακό εκτρέπονται προς τα άκρα του αισθητήρα. Οι μικροφακοί που τοποθετόυνται απο τους κατασκευαστές στα άκρα των αισθητήρων περιορίζουν το πρόβλημα της χρωματικής μετατόπισης (συνήθως προς magenta) αλλά όχι και το πρόβλημα του αστιγματισμου που προκαλεί την θολούρα στα άκρα της εικόνας. Ο μόνος τρόπος να διορθωθεί το πρόβλημα αυτό είναι η ψηφιακή δίορθωση (digital deconvolusion) in camera, όπως κάνει η Leica στην M9 και στην Μ. Τέτοια διόρθωση όμως δεν γίνεται όταν άλλος είναι ο κατασκευαστής του σώματος και άλλος αυτός του φακού που χρησιμοποιέιται σε αυτό. Επομένως μόνο ύστερα από δοκιμές μπορεί να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό και πολύ φοβάμαι ότι για την απλή Α7 που δεν έχει τους offset μικροφακούς στα άκρα τα πράγματα δεν θα έιναι ρόδινα. Στην α7r μάλλον θα έιναι καλύτερα όσον αφορά το φαινόμενο του color shift στα άκρα αλλά σε κάθε περίπτωση παραμένει το προβλημα της πιθανής θολόυρας στα άκρα της εικόνας.
Last edited:
