Σύγχρονες ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής
- Thread starter Κώστας Γκαβάκος
- Start date
Μιας και μιλάμε για Mahler αυτή η ερμηνεία αξίζει της προσοχής σας.
Εκπληκτική ερμηνεία, αγγίζει την τελειότητα.
Τραγούδι της γης Jurowski, τραγούδι της γης Ivan Fischer τραγούδι της γης ταυτόχρονα ο αδελφός του ο Adam Fischer και ο Δημοκηδής να σιωπά.
Ποός θα μας βγάλει από το δίλημμα.
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,445
+1
Μεγαλη αγαπη η Ferrier... ο Purcell της και ο Gluck της επισης μοναδικες και αξεπεραστες για μενα.
Κανενα "συγχρονο" (για μενα συγχρονα ειναι απο αρχες 90ς και μετα...) δε μου δινει την συγκινηση που μου δινει αυτη.
Σύμφωνοι, αλλά μας διαβάζουν και λιγότερο πιουρίστες που δεν μπορείς να τους προτείνεις μια μονοφωνική ερμηνεία. Χρειάζονται (χρειαζόμαστε) κάτι ποιό σύγχρονο.
Υπάρχει πάντως πολύ καλή συζήτηση στο νήμα των παρουσιάσεων, όπως και η απόδοση των στίχων στα Ελληνικά.
https://avclub.gr/forum/showthread.php/1117-Η-Τέχνη-της-αναβίωσης-Το-Τραγούδι-της-Γης
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 10,220
Στο νήμα που παρέθεσε ο Κώστας, υπάρχει αναλυτική και εμπεριστατωμένη αντιπαράθεση στα θέματα Walter/Ferrier vs all others, όπως και Μπερνστάιν / Μάλερ vs τι μας λέει η παρτιτούρα... Είναι λίγο μεγάλο, αλλά αξίζει σαν Κυριακάτικο διάβασμα για να μαθαίνουν οι νεώτεροι...
Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
<Πως γίνεται η αντιπαράθεση με τον θάνατο -που είναι τόσο έντονη σε αυτή την μουσική- να διαλύεται τόσο απροσδόκητα από την ευτυχία ενός παιδικού γέλιου.
Η ουσία της μουσικής του Schubert, όπως το βλέπω, είναι μια παιδική ματιά συνδυασμένη με μια απαράμιλλη ωριμότητα>.
Αυτά σημειώνει η εξαιρετική πιανίστρια Dina Ugorskaja στο κύκνειο άσμα της που εκδόθηκε ένα μήνα μετά από τον θάνατό της από καρκίνο στα 46 της χρόνια.
Η D. 960 δεν αντιμετωπίζεται σαν ένα ωραίο ρομαντικό έργο αλλά σαν ένα βαθιά λυπημένο έργο.
Παίζει αργά, με ένταση που μπορεί να ξενίσει αλλά είναι εκφραστικά μοναδική.
Ακολουθούν τα 3 Klavierstucke D 936 που o Schubert συνέθεσε ενώ ήξερε ότι πλησιάζει στο τέλος και η Ugorskaja έπαιξε ξέροντας ότι δεν θα νικήσει την αρρώστια.
Στην σύντομη παρουσίαση η κρίση μου αναπόφευκτα επηρεάζεται από τα γεγονότα αλλά πιστεύω ότι αξίζει την ακρόαση
με αμιγώς μουσικά κριτήρια.
Dina Ugorskaja 1973- 2019
Προέρχονταν από μουσική οικογένεια. O πατέρας της Anatoli Ugorski έχει ηχογραφήσει τις Diabelli Variations στην DG.
Έχω ακόμη μια ηχογράφηση της του 2016 στην BR Klassik με το καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο.
Κοιτάξτε τις διαφορές ανάμεσα σε αυτήν και την αρχική εικόνα.
Δεν αντιλέγω, αλλά αν οι "λιγότερο πιουρίστες" ακούσουν αυτή την ηχογράφηση χωρίς να ξέρουν ότι είναι μονοφωνική μάλλον δε θα το καταλάβουν καν. Πάντως θα τον ψάξω και τον Jurowski, Και τους αδελφούς Fisher.
Μόλις ξεκίνησα την ακρόαση της φρέσκιας - φρέσκιας (κυκλοφόρησε μάλλον προχθές) εκδοχής του αγαπημένου μου Lang Lang στις παραλλαγές Goldberg.
Μέχρι τώρα είναι αυτό ακριβώς που περίμενα: Αιρετικός, λίγο φιγουρατζής στα ηχοχρωματικά του κόντραστ κατά διαστήματα, αλλά μουσικότατος, με πλήρη κατανόηση του κειμένου.
Φυσικά θέλει πολλές ακροάσεις για συμπεράσματα, αλλά μέχρι στιγμής θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον, άρα η ακρόαση του είναι must για όλους.
Μέχρι τώρα είναι αυτό ακριβώς που περίμενα: Αιρετικός, λίγο φιγουρατζής στα ηχοχρωματικά του κόντραστ κατά διαστήματα, αλλά μουσικότατος, με πλήρη κατανόηση του κειμένου.
Φυσικά θέλει πολλές ακροάσεις για συμπεράσματα, αλλά μέχρι στιγμής θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον, άρα η ακρόαση του είναι must για όλους.
Μόλις ξεκίνησα την ακρόαση της φρέσκιας - φρέσκιας (κυκλοφόρησε μάλλον προχθές) εκδοχής του αγαπημένου μου Lang Lang στις παραλλαγές Goldberg.
Μέχρι τώρα είναι αυτό ακριβώς που περίμενα: Αιρετικός, λίγο φιγουρατζής στα ηχοχρωματικά του κόντραστ κατά διαστήματα, αλλά μουσικότατος, με πλήρη κατανόηση του κειμένου.
Φυσικά θέλει πολλές ακροάσεις για συμπεράσματα, αλλά μέχρι στιγμής θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον, άρα η ακρόαση του είναι must για όλους.
Και για μένα είναι πολύ φρέσκο άκουσμα (σήμερα το πρωί) οπότε γράφω με επιφύλαξη, πολύ περισσότερο που ποτέ δεν είχα όπως εσύ ενεργή μουσική ενασχόληση.
Θεωρώ ότι είναι μία από τις δύο ηχογραφήσεις πρός αποφυγήν.
Η δεύτερη που δεν είχε τίποτε να μου προσφέρει είναι η επανεμφάνιση μετά από μακρά σιωπή του Pogorelich σε Beethoven και Rachmaninoff.
Ο Lang κάθε φορά που πιάνει κάτι του αλλάζει τα φώτα, αυτό είναι γεγονός, και είτε τον μισείς είτε τον λατρεύεις. Εγώ τον εκτιμώ γιατί βάζει τον εαυτό του σε κάθε ερμηνεία του και δεν κοιτάζει να παραμείνει στην ασφαλή οδό. Οι παραλλαγές πάλι είναι ένα παράξενο έργο, πολύ μπροστά από την εποχή του Μπαχ, και αυτή η ρομαντική προσέγγιση (έντονο φραζάρισμα, τεράστια ηχοχρωματική παλέτα) μπορεί να είναι "λάθος" - βάσει και των δεδεομένων τεχνικών περιορισμών στα όργανα της εποχής-, αλλά τελικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Δεν ξέρω αν ο Μπαχ θα το ευχαριστιόταν, αυτό είναι κάτι που δε θα μάθουμε ποτέ!
Δεν ξέρω αν ο Μπαχ θα το ευχαριστιόταν, αυτό είναι κάτι που δε θα μάθουμε ποτέ!
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,445
Ο Lang Lang ειναι τεραστειος πιανιστας, και εχει τρομερη εμπιστοσυνη στον εαυτο του γιαυτο αλλαζει τα φωτα σε καποια κλασικα θεματα.
Γιατι πιστευει οτι μπορει αφ ενος και γιατι παιρνει το ΟΚ του κοσμου οπου καθε φορα του κανει ovation.
Eιναι απο τους ελαχιστους (ισως οχι ο μονος) κλασσικους μουσικους, που εχει το στατους του "Ροκ Σταρ".
Τωρα για τον συνειρμο...η association Κινεζος πιανιστας και Μπαχ... προτεινω να ακουσετε την συμπατριωτισα μου Zhu Xiao-Mei, με καταγωγη απο την Σανγκαη (συν ενα "στρατοπεδο επιμορφωσης" καπου κοντα στην Μονγγολια που περασε πολλα χρονια της νεοτητας της)...
100% Genious & 100% Bach
Eπισης απο Κινεζους πιανιστες και συγχρονες ερμηνιες, μην ξεχασετε τον νεαρο Youndi Li... Bραβειο Σοπεν το 2000 και ο πιο νεος βραβευμενος στην ιστορια του μεγαλου αυτου πιανιστικου θεσμου (ισως του μεγαλυτερου στον κοσμο)...
Και φυσικα να μην ξεχναμε καi την Wang !!! Kυριως οταν παιζει ζωντανα μπροστα στις καμερες
Μα εδώ που τα λέμε, δε θα'πρεπε να υπάρχει κάτι περίεργο στον συνειρμό 'Ασιάτης και Μπαχ', αν μη τι άλλο όχι στην εποχή μας. Κάποιος που γεννήθηκε στην Κίνα μετά το '80-90 έχει τις ίδιες ευκαιρίες να πάρει σωστά μουσικά βιώματα με κάποιον που γεννιέται στη Γερμανία ή την Αυστρία. Χώρια βέβαια το γεγονός ότι όλοι αυτοί (Lang, Wang, Li, Suzuki, κλπ), στο ώριμο κομμάτι της εξέλιξής τους σπούδασαν στη Δύση. Το DNA έχει μηδενική συμμετοχή σ'αυτά, τα βιώματα όμως τεράστια. Κι απ'αυτά, άλλο τίποτα.
Γιατί, δεν του αρέσουν όπως γραφτήκανε. :smile:
Έχω ακούσει τις 6 παρτίτες, το καλώς συγκερασμένο και τις Goldberg από την Xiao-Mei και χαίρομαι που την ανέφερες αλλά
Την γνωρίζουν όσοι γνωρίζουν τον Lang Lang? Είναι γνωστή εκτός Γαλλίας?
Απετέλεσε ποτέ γεγονός η κυκλοφορία των Goldberg από αυτήν? Την ξέρει κανείς από το forum?
Αμφιβάλλω και τούτο γιατί η εξαίρετη αυτή πιανίστρια, με μακρά θητεία στον Bach και στα "στρατόπεδα επιμόρφωσης" , δεν έχει καμία σχέση με το star system.
Alexandros_Wallace
Supreme Member
Μα δεν άλλαξε απολύτως τίποτα από αυτά που γράφτηκαν. Η παρτιτούρα του Bach είναι ολόκληρη εκεί, και παίζει με απόλυτο σεβασμό σε όλες τις -γραμμένες- οδηγίες του, όλες οι φράσεις ξεδιπλώνονται άψογα και αναδεικνύονται.
Από κει και πέρα, υπάρχει μια τεράστια κουβέντα για το τι μπορεί και τι δε μπορεί να αλλάζει ένας καλλιτέχνης. Η ταπεινή μου άποψη είναι πως, αν συμφωνείς απόλυτα με την ερμηνεία του Gould (παράδειγμα), τότε ναι, καλό είναι να κάνεις συναυλίες ακολουθώντας την, δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος να ηχογραφήσεις Goldberg. Διότι, ο Gould υπάρχει ήδη εκεί.
Αν έχεις διαφορετική άποψη, τότε να την ηχογραφήσεις και να κριθείς. Και αυτός είναι ο λόγος που μπορεί να έχω 4-5 φορές τα αγαπημένα μου έργα, ακριβώς γιατί ο σολίστας/μαέστρος τα κάνει δικά του, με τρόπο που και σέβεται την παρτιτούρα, και σου δίνει κάτι καινούριο, εξελίσσοντας την βάσει των βιωμάτων του.
Ο μικρός έχει αυτή την αξεπέραστη, στα όρια του ενοχλητικού, τεχνική άνεση, (σ'αυτό το τεχνικό κομμάτι, ίσως να'ναι ο top στον κόσμο αυτή τη στιγμή), και ίσως λόγω αυτού έχει το περιθώριο να τραγουδήσει όπως θέλει την εκάστοτε παρτιτούρα. Συνήθως το παρακάνει (και εδώ, στις Goldberg). Αλλά τελικά είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη στη συλλογή μου.