Λοιπόν:
1) Στο δανείζουν σπίτι σου και αποφασίζεις.
2) Προσαρμόζεται σε κάθε σύστημα, ενισχυτικά και ηχεία, όχι μόνο στα δικά τους και η τοποθέτηση των sub μέσα στις γωνίες δεν είναι μονόδρομος.
3) Υπήρχε στην τελευταία έκθεση και όταν το άκουσα εγώ το παρουσίαζε αγγλόφωνος τεχνικός ήχου (δεν ξέρω την ακριβή ιδιότητά του). Αν και κάποιοι έκαναν αρνητικά ιντερνετικά σχόλια, εμένα μου άφησε θετικότατη εντύπωση για τους εξής λόγους:
α) Το δωμάτιο ήταν o,τι πιο ακατάλληλο για ηχοσύστημα και αναπαραγωγή μπάσσων, γυμνό, ελάχιστο σε διαστάσεις (πρέπει να ήταν το μικρότερο και με διαφορά από το αμέσως μεγαλύτερο) και ασύμμετρο.
β) Τα ηχεία που χρησιμοποιούσε δεν έδειχναν ούτε ακριβά, ούτε να αξίζουν τίποτα το ιδιαίτερο, το αντίθετο μάλιστα: μικρών διαστάσεων mids, σε ανοιχτή μπάφλα με το... ελάχιστο δυνατόν πλάτος(!), που επιπλέον στένευε σημαντικά κάτω από το μεγάφωνο σαν κολονάτο ποτήρι για λόγους ντηζαϊνάτης κομψότητας!!!
Τα τουίτερς σκληρά για τα γούστα μου, ενώ ούτε τα μικρά γωνιακά sub ήταν τίποτα το ξεχωριστό.
Παρ' όλα αυτά το DSP μάζευε όλες αυτές τις αδυναμίες με θεαματικό τρόπο. Ο ήχος ήταν πολύ στρωτός, χωρίς μπουμαρίσματα και χρωματισμούς περιοχών, πολύ-πολύ πάνω από τα επίπεδα των συνηθισμένων home hi-fi συστημάτων, σε χώρο επαναλαμβάνω εχθρικότατο για μουσική αναπαραγωγή.
Εκεί που τελείωνε κάθε αμφιβολία ήταν όταν γινόταν bypass το DSP - άκουγες δηλαδή τον συμβατικό ήχο του συστήματος, που φυσικά με τέτοιο δωμάτιο και τέτοια μη-μπάφλα ήταν τραγικός.
Επι-πλέον, έπρεπε να πλησιάσεις σε καμιά γωνία ή να κολλήσεις στους τοίχους για να αλλάξει πολύ ο ήχος!
Πολύ περίεργος είμαι να το ακούσω με ηχεία και γενικότερο hardware πολύ υψηλής κλάσης σε σωστό χώρο. Υποψιάζομαι οτι οι δυνατότητές του φτάνουν πολύ μακρυά.