Τα άλμπουμ που δεν ξεπέρασα ποτέ

[Στέλιος Π.]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

 

[Στέλιος Π.]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

 

[jazznote]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Θυμάμαι τη τουβλιά που έφαγα μόλις άκουσα τη πρώτη δουλειά μιας άσχημης κοκκαλιάρας αγγλιδούλας, με μια κιθάρα στο χέρι και με μια τεράστια καρδιά έτοιμη να τσακίσει τα τριαξωνικά των οδικών αρτηριών...
Όλα τα φράγκα και σήμερα... κυρία πλέον, που δεν θα γίνει major πουλητάρι ποτέ και χίλια της μπράβο για αυτό...

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

αξεπέραστο κι αυτό..
βγήκε όταν έκανα θητεία... το περιμένανμε καιρό-είχαν λαλήσει τα έντυπα ότι σκάει δυμναμίτης....... το άκουσα στην άδεια (ο Μάριος εκτελούσε τις αγορές όσο έλειπα)...
Αποτέλεσμα: love at first sting

p.s. στην έκδοση με τα καταπληκτικά b-sides βέβαια........

 

[Δημήτρης Θ.]

Απάντηση: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Λίγα πραγματάκια, βιαστικά

 

[opsim]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Οι εμπειριες της παιδικης ηλικιας σιγουρα μενουν βαθια τυπωμενες στη μνημη,
απο αυτη την αποψη

αξεπεραστη

Tι μου θύμισες!!! Όταν ημουν μικρός, κάθε χρόνο ο νονός μου έκανε μάζωξη στη γιορτή του. Στο σαλόνι έπαιζαν στο μπομπινόφωνο που είχε η "Ιτιά" και ο "Σελήμπεης". Στο δωμάτιο των παιδιών του μαζευόταν η νεολαία και θυμάμαι να παίζει στο πικάπ ένας δίσκος που η ακουστική του εντύπωση μου διέφευγε αλλά η οπτική ανάμνηση ποτέ. Ήταν αυτός ο δίσκος της Donna Summer.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Το grunge του Seattle ζει κι αναπνέει εδώ και μαζί το ροκ 'ν' ρολ πνεύμα ολάκερο. Ο πιο αντιπροσωπευτικός δίσκος της σκηνής με ευκολία...

 

[Simos.I]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

 

[gedi]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

 

[Haagenti]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Ολες αυτές τις μέρες που είναι το θέμα σε εξέλιξη,, κάθομαι και σκέφτομαι τι θα μπορούσα να μην έχω ξεπεράσει...
Η μουσική είναι ύπουλη..εκεί που λες ότι έχεις κολλήσει στον τοίχο με κάτι έρχεται κάτι άλλο πιο δυνατό που σε ξανακολαει με μεγαλύτερη δύναμη,κάνοντας την μνήμη να χάνει κάθε κύτταρο από την δυναμική της...

Έτσι λοιπόν εδώ θέλω να γράψω για δίσκους που για ανεξήγητους λόγους στην κυριολεξία "έλιωσα" στο παίξιμο,δίσκους που η πρώτη ακρόαση έχει την ιδια φρεσκάδα με την τελευταία στ αυτιά μου...

Beastie Boys-license to ill

Όταν το πρωτακουσα ήμουν δεκατριών και ο ήχος τους ήταν κατι πρωτόγνωρο για μένα,που στο κάτω κάτω ζούσα στην επαρχία και η επαφή μου με την μουσική ήταν μέσω των λίγων ραδιοφωνικών σταθμών που έφθαναν εκείνη την εποχη στην περιοχή...
Που να ξέρω τότε τι πάει να πει samples,και όλα τα συναφή...
Αργότερα και αφού τα ακούσματα μου είχαν επεκταθεί κατάλαβα ότι για την εποχή (και γιατί όχι ακόμα και τώρα) ήταν ένας ευφυέστατος δίσκος με "τραγανές" συνθέσεις από ανήσυχους νεαρούς μουσικούς...


Χαρης & Πανος Κατσιμιχας-Η μοναξια του σχοινοβατη

Ξέρω εκ των προτέρων ότι σε κάποιους θα φανεί παράλογη η μεταπήδηση από είδος σε είδος,καθώς και η επιλογή του δίσκου (πολλοί θα προτιμούσαν τα Ζεστά Ποτά),αλλά το "καταφύγιο" που βρήκα εδώ μέσα για αρκετό καιρό δεν είχε προηγούμενο...ακροβατούσα σαν την φιγούρα στο εξώφυλλο στις υπέροχα δομημένες μελωδίες τους βρίσκοντας παράλληλα εξαίσια της φωνητικές τους γραμμές και χροιές...
Δίσκος ορόσημο για τις μελλοντικές μου μελαγχολικές μουσικές αναζητήσεις..


Portishead-dummy

το dummy με έπιασε απροετοίμαστο...θυμάμαι όταν το είχα πάρει είχαμε πάει με έναν φίλο για ακρόαση στο τότε σπίτι μου..
Καθίσαμε απέναντι,βάλαμε το cd και ήμασταν έτοιμοι για σχολιασμό κομματι με κομμάτι..
Σας πληροφορώ ότι δεν ανταλλάξαμε κουβέντα σε όλη την διάρκεια του δίσκου παρά μόνο είχαμε το στόμα στην κυριολεξία ανοιχτό με αυτά που ακούγαμε....



Nick Cave-murder ballads

Ενστάσεις μπορεί να υπάρξουν και για την επιλογή του συγκεκριμένου δίσκου του Nικολα μέσα από την "γεμάτη' δισκογραφία του....
Εγώ όμως πείστηκα ότι το άτομο είναι κατά βάθος ψυχακιας...και αυτό μου άρεσε...με την καλή έννοια με την κακή δεν με νοιάζει....

Τον βλέπεις μπροστά σου θέλεις δεν θέλεις με ένα δρεπάνι να έρχεται κατα πάνω σου με το μανιασμένο βλέμμα του να συναντιέται στιγμιαία με το δικο σου...δυο επιλογές έχεις...να πατήσεις το στοπ στο player η να νιώσεις την οργή του πάνω σου...
Συμπερασμα? Η φράση "πονάω αλλά μ αρέσει" δεν είναι τυχαία...


Opeth-still life

Καμία σχέση με το still life των Van Der Graaf....
Άλλες εποχές,άλλα ήθη και έθιμα...progressive και τα δυο,, αγαπημένα και τα δυο αλλά σε διαφορετικές γενιές..
Νομίζω ήταν και το album που άκουσε ο Steven Wilson για να τους λατρέψει στιγμιαία και να τους πάρει παραμάσχαλα,κάνοντας τους απο την παραγωγή για τα επόμενα 2 η 3 άλμπουμ,μέχρι να τους γράψει σόλο,,,φωνητικά και γενικά να τους απογειώσει...
Όχι πως το είχαν ανάγκη εδώ που τα λέμε...αλλά κάθε συνεργασία τέτοιου είδους μόνο καλό μπορεί να φέρει...
Έντονος δίσκος συναισθηματικά με το εξώφυλλο να μαρτυράει αλήθειες που βρίσκονται στο περιεχόμενο....


Tim Buckley-goodbye and hallo

To DNA του tim ήταν τόσο δυνατό που το ταλέντο του γιου του για μένα ήταν ένα κλαδί πάνω σε ένα δέντρο (όπου δέντρο ο tim)...προσωπικά τον λατρεύω και είναι ίσως ο μοναδικός που θα ήθελα να έχω δει live για μια φορά στην ζωή μου...

Αυτά για αρχή....είναι και αργά

 

[opsim]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.



colourbox-colourbox



Tears for fears-the hurting



Gary Numan-the pleasure principle



New order-technique



Public Enemy-Yo bum rush the show

Στέρεο Νόβα-Ντισκολάτα

 

[opsim]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.



Και φυσικά το απόλυτο 12ιντσο όλων των εποχών.
Blue Monday των New Order

 

[Stergito]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Πώς το ξέχασα!
Θα πέσει φωτιά να με κάψει!

 

[petros_m]

Απάντηση: Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Και φυσικά το απόλυτο 12ιντσο όλων των εποχών.
Blue Monday των New Order

Χεχε, ποσο χαιρομαι οταν διαβαζω "υπερβολουλες" που (σχεδον) συμφωνω με αυτες...

Σε 12" το εχω κι εγω.

 

[mdvq]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

ε ρε γλεντια!!!

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Και να μην ξεχάσω

[FONT=times new roman,times]

[/FONT]

Ο δίσκος δεν περιέχει ούτε ένα τραγούδι που να μην είναι τέλειο, αλλά το πιό αγαπημένο μου είναι το Άγαλμα. Σε πόσες μαζώξεις ξενιτεμένων Ελλήνων δεν το είχαμε τραγουδήσει (καμιά φορά μας παίρνανε και τα ζουμιά, τι να κάνουμε).

Εμένα το,
Έπεφτε βαθιά σιωπή:ernaehrung004:

Μεγάλος Δίσκος βεβαίως..

 

[GD197]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

αξεπέραστο κι αυτό..
βγήκε όταν έκανα θητεία... το περιμένανμε καιρό-είχαν λαλήσει τα έντυπα ότι σκάει δυμναμίτης....... το άκουσα στην άδεια (ο Μάριος εκτελούσε τις αγορές όσο έλειπα)...
Αποτέλεσμα: love at first sting

p.s. στην έκδοση με τα καταπληκτικά b-sides βέβαια........

είχα ακούσει το ομώνυμο κομμάτι αλλα δεν ξέρω πως δεν μπορουσα να βρω άλλα κομματια της.....μετά ήρθε γι αμία συναυλία στο μετρό και είπα θα παω να την ακούσω...ξεροντας μόνο ενα κομμάτι της αλλα ξέροντας οτι η μουσική της κάτι είχε να μου πει
η πλάκα είναι ότι κανείς δεν ήθελε να πάει μαζί μου να ακούσει μια άγνωστη αγγλίδα οπότε κατέληξα μόνος μου στο μετρό να περιμένω να ακούσω την polly....και δεν ακουσα αλλα μπήκα στο μουσικό της κόσμο, στις μελωδίες της, στην ζωωδη αλλά συνάμα τοσο μελωδική φωνή της και στην απίστευτη ενέργεια που έβγαλε τοτε στη σκηνή...δυστυχώς δεν κατάφερα να την ξαναδώ live απο τότε.
οι μουσικές της όμως και ειδικά αυτο το cd θα με συνοδεύουν σε όλη μου την ζωή

 

[cptkoulis]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Μην ξεχνιομαστε...

The Afghan Whigs - Gentlemen

Αξεπεραστο με ολη τη σημασια της λεξης

 

[ecodrifter]

Re: TA ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΠΟΤΕ.

Μην ξεχνιομαστε...

The Afghan Whigs - Gentlemen

Αξεπεραστο με ολη τη σημασια της λεξης

αυτο ξαναπεστο φιλε cptkoulis!!
ειχα την τυχη να τους δω πανω στα ντουζενια τους και ακομα ακουω τον Dulli να τραγουδαει What is Jail like ...

και υστερα γινεται κουβεντα για μεγαλες και μεγαλυτερες μπαντες του ροκ,
πλακα κανουμε τωρα?