Τα καλύτερα progressive albums

Και οι Rush στα πρώτα τους, επίσης ένα πολύ μεγάλο άλμπουμ που ακουμπάει στο prog ήταν το Sad Wings of destiny των Judas Priest.

Πέρα από τους γνωστούς δεινόσαυρους, υπάρχουν και κρυφά διαμαντάκια πρώτης διαλογής και λιγότερο κουραστικά. Ωραία σκηνή είχαν οι Ιταλοί, οι Λατινοαμερικάνοι κ.τ.λ.
 
το περιοδικο mojo ειχε κανει ενα πολυ ωραιο αφιερωμα στο progressive και τα καλυτερα τα ειχε παρουσιασει ο Πετριδης στην εκπομπη του
 
... να ανακεφαλαιώσω, ότι είστε όλοι μυρωδιάδες και πολύ μακρυά νυχτωμένοι ... δεν αναφέρομαι στο προγκ, αλλά στο ποια μουσική γεννά ή και προσελκύει τα πρωτογενή πάθη, τους μανιασμένους έρωτες και τα συγκλονιστικότερα πηδήματα... -bye-
 
Δημοκηδής said:
... να ανακεφαλαιώσω, ότι είστε όλοι μυρωδιάδες και πολύ μακρυά νυχτωμένοι ... δεν αναφέρομαι στο προγκ, αλλά στο ποια μουσική γεννά ή και προσελκύει τα πρωτογενή πάθη, τους μανιασμένους έρωτες και τα συγκλονιστικότερα πηδήματα... -bye-
Click to expand...

Όσο γι αυτό σίγουρα δεν χρειάζεται να είναι η μουσική pro ή ό,τι άλλο, αλλά το 'ζεύγος' πολύ proxo.
Επιτρέψτε μου να το επισημάνω παρακαλώ με όλο το σεβασμό. :laugh:
Και αν έχουν διαφωνία με το ποια μουσική είναι προγκ τότε 'σίγουρα θα χαθεί το κορμί παλικάρια' έτσι δεν είναι?:listen::laugh:
 
sat lover said:
το BABE RUTH επειδη καποιοι εδω μεσα θα πουν progresive rock κλπ τι μαλ...μας λενε αυτοι....και χωρις να θελω να το καταταξω,παλικαρια ακουστε το,οχι μονο για το mexican...ακουστε κομματια σαν το runaways,black dog και την διασκευη στον zappa και τα ξαναλεμε...40 χρονια πριν συμφωνω...ειμαι 43 αλλα βρες τε μου κατι καλυτερο σημερα...
Click to expand...

Δεν έχει σημασία τι θα πει και ποιος, ο καθένας μπορεί όντως να μην τους βλέπει έτσι για τους δικούς του λόγους. Το black dog και ιδίως το runaways είναι δύσκολο πολύ μέχρι και σήμερα να βρεθεί τέτοια μελωδία και τέτοια ενορχήστρωση τουλάχιστον στην δεκαετία του 70 και μάλιστα στις αρχές αυτής της δεκαετίας. Όταν τελειώνουν οι στίχοι και αρχίζει η μελωδία να γεμίζει σταδιακά από όλα τα μουσικά όργανα και να φτάνει σε απίστευτη κορύφωση με το θέμα να επαναλαμβάνεται σχεδόν μινιμαλιστικά επαναλαμβανόμενο και να δίνει δύναμη στον προηγηθέντα λόγο δηλαδή τους στίχους ε, είναι κάτι που δύσκολα συναντάς αλλά τι να λέμε? Δεν έχω όρεξη να με:smash:

http://www.youtube.com/watch?v=pEsWYGW_9sk
 
δεν μπορεί ένα κομμάτι όσο καλό και να είναι να μεταγράψει ένα συγκρότημα σε ένα είδος.
Ιδιαίτερα όταν το είδος ήταν κάτι που γεννήθηκε από ένα δυό πέντε συγκροτήματα.

Ενας κούκος δεν φέρνει καμμιά άνοιξη..
 
supersonic said:
δεν μπορεί ένα κομμάτι όσο καλό και να είναι να μεταγράψει ένα συγκρότημα σε ένα είδος.
Ιδιαίτερα όταν το είδος ήταν κάτι που γεννήθηκε από ένα δυό πέντε συγκροτήματα.

Ενας κούκος δεν φέρνει καμμιά άνοιξη..
Click to expand...

Δεν είναι μόνο για το ένα κομμάτι υπάρχουν από το ίδιο συγκρότημα ένα σωρό άλλα κομμάτια που πιστοποιούν το prog στις συνθέσεις τους. Ο δειγματισμός παρακάτω . Όμως ακόμα και στην κλασσική μουσική όλο και κάτι νέο είχαν να πουν ή να προσθέσουν οι συνθέτες με τα χρόνια.
Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που ίδια έργα συνθετών έχουν παιχτεί εντελώς διαφορετικά από μεγάλους μαέστρους, σε τέτοιο βαθμό που να δίνουν στην σύνθεση έναν διαφορετικό αέρα pro, μεταμορφώνοντας το σε κάτι 'πρωτάκουστο' εκεί να δεις διαφωνίες. Για το τι είναι pro θα τα χαλάσουμε τώρα ε όχι βέβαια.

Και ενώ γινόταν χαλασμός κυρίου το 70 με ψυχεδελικές ροκιές βαριές κιθάρες, ντραμς και όλα τα συναφή εδώ έχουμε prog ανατροπή από το ίδιο συγκρότημα πάντα στο single "Ain't That Livin'το 1973

http://www.youtube.com/watch?v=j74122ERPO0

Και μετά από αυτό το άκουσμα θα θέσω ένα σοβαρότατο ερώτημα για τους μουσικόφιλους Έλληνες prog.


 
Ακόμα και ένας κούκος (album) μπορεί να μην φέρει την Άνοιξη αλλά είναι prog τώρα σας αφήνω να με:damnyou:
 
Last edited:
Δημοκηδής said:
... να ανακεφαλαιώσω, ότι είστε όλοι μυρωδιάδες και πολύ μακρυά νυχτωμένοι ... δεν αναφέρομαι στο προγκ, αλλά στο ποια μουσική γεννά ή και προσελκύει τα πρωτογενή πάθη, τους μανιασμένους έρωτες και τα συγκλονιστικότερα πηδήματα... -bye-
Click to expand...

καμμία . Τι δουλειά έχει η μουσική με τα ιδρωμένα κορμιά , τις θεϊκές γεύσεις κλπ κλπ . Μουσική ακούμε μόνοι μας για να φχαριστιόμαστε . -bye-
 
Αριάδνη said:
http://www.youtube.com/watch?v=rIx1EbIkJVE

Γιατί δεν αναφέρθηκε αυτός ο δίσκος ? Μήπως δεν είναι prog? Έτος 1969 αν δεν κάνω λάθος. Μήπως κάποιος τους είχε προλάβει ήδη? Εννοώ τους Babe Ruth ;-)
Click to expand...

Το πήρα πριν από κανα δυο τρία χρόνια. Το άκουσα μια φορά. Το έβαλα στην μπάντα . Μπορεί και να το χάρισα ή να το πούλησα. :damnyou:
 
by proxy said:
Το πήρα πριν από κανα δυο τρία χρόνια. Το άκουσα μια φορά. Το έβαλα στην μπάντα . Μπορεί και να το χάρισα ή να το πούλησα. :damnyou:
Click to expand...

Άρα δεν ήταν prog? Ή απλά δεν σου άρεσε? :hmmmm: Ελπίζω να το χάρισες και να έπιασε καλό τόπο.:aetsch:
 
by proxy said:
καμμία . Τι δουλειά έχει η μουσική με τα ιδρωμένα κορμιά , τις θεϊκές γεύσεις κλπ κλπ . Μουσική ακούμε μόνοι μας για να φχαριστιόμαστε . -bye-
Click to expand...

Kι' όμως, δεν ακούμε μουσική πάντα μόνοι μας και η μουσική πιστεύω είναι ένας σημαντικότατος παράγοντας για τους ανθρώπους που θέλουν να βρεθούν σε ιδιαίτερες στιγμές. Για φαντάσου σε αυτές τις στιγμές να μπει λάθος ρεπερτόριο:creep:
 
Αριάδνη said:
Άρα δεν ήταν prog? Ή απλά δεν σου άρεσε? :hmmmm: Ελπίζω να το χάρισες και να έπιασε καλό τόπο.:aetsch:
Click to expand...

Μπα δεν μου άρεσε καθόλου. Κι ακουγόταν και χάλια . Ούτε ενα remaster της προκοπής .
 
by proxy said:
καμμία . Τι δουλειά έχει η μουσική με τα ιδρωμένα κορμιά , τις θεϊκές γεύσεις κλπ κλπ . Μουσική ακούμε μόνοι μας για να φχαριστιόμαστε . -bye-
Click to expand...

εννοείται οτι συμφωνώ.....

κατα μόνας αυστηρά...
 
Top Bottom