Απάντηση: Τελικά τι σημαίνει ο χαρακτηρισμός "μόνιτορ" όσον αφορά στα ηχεία?
χεχε... όντως. Δεν είναι... θα διακρίνουμε σιγά σιγά τα όργανα σε μουσικά και άλλα...
(Η ανάπτυξη του ήχου ενός άλλου μουσικού οργάνου πάντως, δε διαφέρει πολύ ως προς τον προσδιορισμό του adsr)
H απάντηση σε αυτό που ρωτάς Λεωνίδα είναι φυσικά υποκειμενική...
Στα 2,5μ που ακούω δεν θέλω κάποια όργανα να ακούγονται φυσικά... όπως αρκετές ηχογραφήσεις προσπαθούν να πετύχουν... με κουράζουν.
αν για παράδειγμα έχεις βρεθεί σε τέτοια απόσταση σε τζαζ αυτοσχεδιασμούς πνευστών ή έχεις ακούσει το "βόμβο" που αφήνει ένα πιατίνι στο release κτλ και σου/του αρέσει... γιατί όχι? να προσπαθήσεις να το ακούσεις. Εγώ δε θέλω.
Απο την άλλη αναγνωρίζω ότι ο τρόπος που μου αρέσει να ακούω τις μουσικές μου δεν είναι αυτός που λέμε μονιτορ, ούτε το επιδιώκω.
Θέλω σώματα μεσοχαμηλά (ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν), μεγάλο άπλωμα των οργάνων στη σκηνή (ακόμα και αν δεν υπάρχει) ρολλ οφ στα ξησίματα και παντελή έλλειψη της τραχύτητας και της "αγένειας" που ακούμε σε πάμπολλες ηχογραφήσεις... ας περιοριστεί και το attack σε κάποιες συχνότητες, δε με χαλάει.
Αρκεί να έχει "ζωή" αυτό που ακούω και να με κάνει να θέλω να ακούσω και άλλο, τόσο σε χαμηλές όσο και σε υψηλές εντάσεις.
Αυτά με ενδιαφέρουν περισσότερο απο το να πάρω όλη τη πληροφορία (που ίσως εμένα να με ενοχλεί... αυτό δεν το έχω σιγουράρει...)
Με παλιότερα ηχεία που είχα (imo πιο "σωστά") μετά απο 3 μήνες το έσβηνα και έφευγα. Πείραμα που με βοήθησε να κατανοήσω τα γούστα μου και ότι δεν ήταν τυχαίο ότι απο τα πρώτα μου ακούσματα επιθυμούσα αυτό που ζητάω και σήμερα.
Δεν το έχω πετύχει βέβαια... ούτε πρόκειται... για να μην παρεξηγούμαστε ;-)
Απλά νοιώθω και πάλι άνετα μπροστά απο το stereo... χαλαρά και όμορφα...