The curious case of Benjamin Button (2008).

Περι Pitt θα συμφωνησω οτι στο Button ηταν απαραδεκτος
οπως επισης θα συμφωνησω στο οτι στην μεχρι τωρα φιλμογραφια του
(οποια και να´ναι αυτη )
εχει δωσει πολυ καλα δειγματα υποκριτικης .
Βγαζω απέξω το Troy γιατι ενω ο ρολος -και ολη η ταινια - ηταν κομμενος και ραμμενος στα μετρα του
εμενα μου φανηκε πολυ "λιγος".
Αντιθετα στο Thelma & Louise ,Kalifornia,Interview with the Vampire ,
Se7en ,Twelve Monkeys,Fight Club,Snatch ,Babel ,The Assassination of Jesse James ,Burn After Reading
η ακομα και στα μετρια Legends of the Fall ,Sleepers ,The Devil's Own,
Years in Tibet ,Meet Joe Black,The Mexican ,Spy Game ,Ocean's Eleven ,
Mr. & Mrs. Smith εχει δειξει οτι δεν ειναι μονο ενα ωραιο προσωπο που περιφερει τον εαυτο του απο ταινια σε ταινια .

Οσο αναφορα το The curious case of Benjamin Button η ταινια ειναι υπερτιμημενη .
Ειμαι fan του Fincher αναναγνωριζω την σφραγιδα του στην ταινια
αλλα ο Button ΔΕΝ ειναι Η ταινια ουτε καποιο καλιτεχνικο δημιουργημα
(με την εννοια που δινει καποιος δημιουργος σε ενα εργο ) .
Ενα παραμυθι ειναι ,μια ιστορια απο αυτες που ξερει να φτιαχνει το Hollywood
απολυτα συνεπης στα γουστα της Ακαδημιας -γιαυτο και οι τοσες υποψηφιοτητες -
με λαμπερο καστ,βαρυ ονομα στην σκηνοθεσια ,σεναριο βασισμενο σε πετυχημένη συνταγη (Run Forrest)
και βαθος οσο χρειαζεται για να περασει καλα στην σκοτεινη αιθουσα ο θεατης ,ακομα και να κλαψει .
Ισως να περιμενα περισσοτερα και να απογοητευτηκα μιας και δηλωνω fan του Fincher
ομως δεν μπορω να πω πως η ταινια αξιζει τοσα oscar με τοσες αλλες αξιολογες ταινιες γυρω της .
Το The curious case of Benjamin Button δεν ειναι κακη ταινια .
Ειναι απο τις ταινιες της κατηγοριας Green Mile ,Truman Show ,Forrest Gump κ.α.
που σε διασκεδαζουν παντρευοντας το φανταστικο με το πραγματικο
δημιουργωντας ιστοριες εικονες και συναισθηματα για οσο διαρκει η ταινια .
ο Button του Fincher Κανει αυτο που ξεκινησε να κανει ο κινηματογραφος
πριν γινει τεχνη και ακολουθησει και αλλους δρομους .
Να ψυχαγωγει .

ΥΓ.Η Blanchett τα σπαει.Αμα εχεις ταλεντο...
 
ειναι μια πολυ καλη ταινια που αξιζει να την δει καποιος ,σε καποιο σημειο κανει λιγο κοιλιά αλλα μετα επανέρχεται και σε αποζημιώνει
 
Θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον 30 λεπτά μικρότερη.
Η αρχή κουραστική και το τέλος ψιλο-μελό. Δεν είναι ούτε αριστούργημα ούτε άχρηστη.
Σαν ταινία μου άρεσε. Η Blanchett βεβαίως όλα τα λεφτά.
Πολύ καλή και η μαύρη που τον υοθέτησε, "κάποιες γενιούνται για να γίνουν μάνες".
 
Last edited:
Την είδα την ταινία πρίν απο μερικές μέρες και πραγματικά μου άρεσε πολύ.
Η μεγάλη διάρκεια εμένα προσωπικά δεν με κούρασε αλλα η αλήθεια είναι οτι έχω κάνει πολύ πιό ακραία πράγματα ειδικά με σειρές (8-9 ώρες σερί...), οπότε δεν είμαι και ιδιέτερα αντιπροσωπευτικό δείγμα.

Για την κινηματογράφηση, σκηνοθεσία κλπ δεν έχω ασχημα λόγια να πώ. Μου άρεσε το αργό μονταζ και ο αργός ρυθμος γενικότερα της ταινίας γιατί συμβάδιζε με την βιογραφική ματιά, μιάς ολόκληρης ζωής του πρωταγωνιστή. Ο χρόνος και η έμφαση που έδωσε σε κάθε περίοδο συμβαδίζει με το βάρος που αυτή είχε στην ζωή του.
Πέραν απο τον έρωτα και την περίοδο που έζησε με την Blanchett εγώ θα ξεχώριζα την περίοδο ώς νάυτης με το ρυμουλκό. Αν και δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά, ο σκηνοθέτης καταφέρνει για μένα να δώσει την πόση σημασία είχε για τον Button αυτή η περίοδος της ζωής του.

Οι ερμηνείες μου άρεσαν επίσης. Η μεν Blanchett θεωρώ οτι είναι απο τις μεγαλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της και εδώ δίνει με πιστότητα τον χαρακτήρα και την ωρίμανσή του. Ο δέ Brad Pitt θεωρώ οτι αν δεν ήταν τόσο ωραίος θα θεωρούταν και αυτός μεγάλος ηθοποιός ισάξιος με μεγάλα ονόματα. Δεν είναι πολλοί οι ρόλοι που του δίνονται και του προσφέρουν τέτοιες ευκαιρίες βέβαια. Εδώ πιστέυω οτι καταφέρνει να δώσει στον χαρακτήρα του, μεγάλο συναισθηματικό βάθος. Το πώς παρόλο που γίνεται όλο και πιό νέος, μέσα του γερνάει όλο και πιό πολύ. Και δείχνει να έχει επίγνωση της ιδιετερότητάς του και των συνεπειών της.

Γενικά βγήκα πολύ ικανοποιημένος απο την αίθουσα. Στο τέλευταίο κομμάτι συγκινήθηκα αρκέτα πρέπει να ομολογήσω, και δεν είναι συχνό πράγμα. Κάθε άλλο θα έλεγα... Πιστέυω οτι είναι απο τις ταινίες που δείχνουν το μεγαλέιο του Χολυγουντ όσον αφορά το storytelling. Κινηματογραφική μαγεία στα καλύτερα της.
Προσωπική άποψη πάντα.
 
Την είδα και εγώ ενθουσιασμένος από το trailer και από τα γενικά σχόλια. Δυστηχώς την βρήκα ανούσια και απλά μια καλογυρισμένη ιστορία.
Περίμενα πολλά περισσότερα από το πόσο όμορφος γίνεται ο Μπραντ Πιτ και θα την μαμήσει ή όχι την γκόμενα. Συγνώμη που το θέτω έτσι ωμά αλλά επειδή χθες είδα το Slumdog Millionaire, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι το Button έχει προταθεί για 13 όσκαρ. Και εάν δεν το συγκρίνω με το slumdog τότε μια απλή σύγκριση με το Forrest φτάνει. Και εάν μου πείτε ότι είναι διαφορετικά για δείτε λίγο εδώ:

http://www.viralvideochart.com/youtube/the_curious_case_of_forrest_gump?id=Bh3fdylgU2w
 
πηγε και την ειδε ο αδερφος μου που δεν του αρεσε καθολου.Οταν τον ρωτησα αν η υποθεση ειναι οντως αυτη η εξωφρενικη που αναγραφεται,μου ειπε οτι ειναι ακριβως αυτο.
Δεν θελω να προσβαλω κανεναν που του αρεσε το εργο ,αλλα ρε παιδα,ειμαστε σοβαροι?
 
εμένα πάντως μετά το 2ωρο με πήρε ο ύπνος........... :flipout:


πάντως είχα συνηθίσει τον Brad τυπά τώρα πως μας βγήκε ερωτίλος ? αχχχχ
 
Last edited:
πηγε και την ειδε ο αδερφος μου που δεν του αρεσε καθολου.Οταν τον ρωτησα αν η υποθεση ειναι οντως αυτη η εξωφρενικη που αναγραφεται,μου ειπε οτι ειναι ακριβως αυτο.
Δεν θελω να προσβαλω κανεναν που του αρεσε το εργο ,αλλα ρε παιδα,ειμαστε σοβαροι?


Ωραία.... τώρα κρίνουμε ταινίες χωρίς να τις έχουμε δει κι όλας....

καλά πάμε!
 
Ωραία.... τώρα κρίνουμε ταινίες χωρίς να τις έχουμε δει κι όλας....

καλά πάμε!


φλε μου δεν υπαρχει περιπτωση να παω να δω την ιστορια ενος που γεννιεται γερος και γινεται νεοτερος,τωρα τι να λεμε.......δεν ξερουν τι να γυρισουν στο χολλυγουντ,αυτο λεω εγω.....ειπα, οσο γελειο και να μου φαινεται εμενα το θεμα δεν εχω σκοπο να προσβαλω κανεναν που του αρεσε.
 
ειπα, οσο γελειο και να μου φαινεται εμενα το θεμα δεν εχω σκοπο να προσβαλω κανεναν που του αρεσε.

Στις ταινίες δεν έχει σημασία το τι αλλά το ΠΩΣ... Αλλιώς θα'πρεπε να μην έχουν γυριστεί ποτέ τα StarWars, Lord of the Rings, κανένα James Bond, οτιδήποτε από κομικς, όπως και πιο "καλλιτεχνικές" ταινίες, όπως το "στο μυαλό του Τζον Μαλκοβιτς", Underground, κλπ....
 
Στις ταινίες δεν έχει σημασία το τι αλλά το ΠΩΣ... Αλλιώς θα'πρεπε να μην έχουν γυριστεί ποτέ τα StarWars, Lord of the Rings, κανένα James Bond, οτιδήποτε από κομικς, όπως και πιο "καλλιτεχνικές" ταινίες, όπως το "στο μυαλό του Τζον Μαλκοβιτς", Underground, κλπ....

καταλαβαινω τι θες να πεις,οτι το σινεμα ουτως η αλλως ειναι γεματο φανταστικες καταστασεις.Συμφωνω αλλα υπαρχει καλογουστη φαντασια και κακογουστη και βλακωδης.Δεν προσπαθω να επιβαλω την αποψη μου,εμενα μου φαινεται τοσο βλακωδες το θεμα αυτο που δεν επιδεχεται λογικη αναλυση.Σε αλλους προφανως δεν φαινεται ετσι.
 
Συμφωνω αλλα υπαρχει καλογουστη φαντασια και κακογουστη και βλακωδης.
Σωστά αλλά το προφανές είναι ότι αυτό το κρίνεις αφού έχεις δει την ταινια.

Επίσης καλόγουστη και κακόγουστη δεν ειναι μία ''φαντασία'' αλλά μία ταινία.

Ιδιαίτερα δε όταν μιλάμε για έναν σκηνοθέτη (από τον οποίο κρίνεται κατά μέγιστο βαθμό το καλόγουστο ή μη της όλης υπόθεσης) της ποιότητας του Fincher.
 
καταλαβαινω τι θες να πεις,οτι το σινεμα ουτως η αλλως ειναι γεματο φανταστικες καταστασεις.Συμφωνω αλλα υπαρχει καλογουστη φαντασια και κακογουστη και βλακωδης.Δεν προσπαθω να επιβαλω την αποψη μου,εμενα μου φαινεται τοσο βλακωδες το θεμα αυτο που δεν επιδεχεται λογικη αναλυση.Σε αλλους προφανως δεν φαινεται ετσι.

Κοιτα και μενα να ομολογησω οτι το θεμα εκ πρωτης οψεως μου μοιαζει ρηχο και ανουσιο. Και σαν προσπαθεια να γυριστει κατι για πρωτη φορα μιας και τα σεναρια στο Χολυγουντ εχουν στερεψει επικινδυνα γι'αυτο και η βουτια στα πηγαδια των κομικς.

Μερικες φορες ομως ακομα και το πιο κουτο σεναριακο ευρημα μπορει να γινει καλλιτεχνημα μεγατονων στα χερια ενος βιρτουοζου σκηνοθετη.

Παραδειγμα το "the fountain". Με λιγες λεξεις αν σου περιγραψουν την ιστορια και σου πουν για μια ετοιμοθανατη και την προσεγγιση στο δενδρο της ζωης ειναι πολυ πιθανον να κουνησεις το κεφαλι και να την κανεις διακριτικα. Θα εχεις χασει ομως μια τοσο ποιητικη ταινια που τετοια δυσκολα θα ξαναδεις συντομα τουλαχιστον.

Μην βιαζομαστε να βγαλουμε τα συμπερασματα μας λοιπον απο την "ιδεα"της ταινιας και κυριως πριν την δουμε και εχουμε αποψη.
 
Αυτός είναι άλλως τε κι ο λόγος που σε μια ταινία τα εύσημα πηγαίνουν στο σκηνοθέτη κι όχι στο σεναριογράφο.

Μπορούν κι ένα φαινομενικά κουτό σενάριο να το μετατρέψουν σε αριστούργημα (ή τερατούργημα, αν είσαι ο Ed Wood :D)...
 
Αυτός είναι άλλως τε κι ο λόγος που σε μια ταινία τα εύσημα πηγαίνουν στο σκηνοθέτη κι όχι στο σεναριογράφο.

Μπορούν κι ένα φαινομενικά κουτό σενάριο να το μετατρέψουν σε αριστούργημα (ή τερατούργημα, αν είσαι ο Ed Wood :D)...

για μενα ο κιν/γραφος δεν εχει μεγαλη διαφορα απο ενα βιβλιο.Σημασια εχει τι ιστορια σου λεει.Οπως καταλαβαινεις διαφωνω καθετα με το ανεβασμα του σκηνοθετη πανω απο το συγγραφεα.Για μενα το ΠΑΝ ειναι το σεναριο.Αλλα δυστυχως σημερα δεν υπαρχουν σεναρια στο Χολλυγουντ,γιατι το σεναριο θελει εξυπναδα ,ταλεντο και ιδεες,κατι που δεν υπαρχει σημερα.Η σκηνοθεσια θελει καλλιτεχνικο ματι αλλα απο κει και περα λιγο-πολυ ειναι τεχνικη.
Γι'αυτο και σκηνοθετες υπαρχουν και σημερα, σεναριογραφοι ειναι αφαντοι.
 
Αλλα δυστυχως σημερα δεν υπαρχουν σεναρια στο Χολλυγουντ,γιατι το σεναριο θελει εξυπναδα ,ταλεντο και ιδεες,κατι που δεν υπαρχει σημερα.Η σκηνοθεσια θελει καλλιτεχνικο ματι αλλα απο κει και περα λιγο-πολυ ειναι τεχνικη.
Γι'αυτο και σκηνοθετες υπαρχουν και σημερα, σεναριογραφοι ειναι αφαντοι.
Συμφωνά σε ενα πολύ μεγάλο βαθμό.

Αλλά δεν μπορείς να αναιρέσεις την σπουδαιότητα του σκηνοθέτη.

Κοίτα πχ τι έκανε ο Σίγκερ με τα X Men και τι έκαναν ένα σωρό άλλοι με πολύ καλύτερο υλικό.

για μενα ο κιν/γραφος δεν εχει μεγαλη διαφορα απο ενα βιβλιο.Σημασια εχει τι ιστορια σου λεει.Οπως καταλαβαινεις διαφωνω καθετα με το ανεβασμα του σκηνοθετη πανω απο το συγγραφεα.Για μενα το ΠΑΝ ειναι το σεναριο.
Προσωπικά αδυνατώ να καταλάβω πως μπορείς να ‛αναιρείς’ την έννοια της εικόνας σε ένα μέσο όπως ο κινηματογράφος.

Είναι σαν να λες ότι το παν σε ένα μουσικό έργο είναι οι στίχοι του πχ και όχι η μουσική (αν και ακόμα και αυτό το παράδειγμα είναι λιγότερο ‛ακραίο’ από την θεώρησή σου).

Στην ουσία αφού, όπως και εσύ λες, εξισώνεις τον κινηματογράφο με το βιβλίο, δεν μπορεί να έχει βάση η κουβέντα.
 
Προσωπικά αδυνατώ να καταλάβω πως μπορείς να ‛αναιρείς’ την έννοια της εικόνας σε ένα μέσο όπως ο κινηματογράφος.


Στην ουσία αφού, όπως και εσύ λες, εξισώνεις τον κινηματογράφο με το βιβλίο, δεν μπορεί να έχει βάση η κουβέντα.

δεν αναιρω την σημασια της εικονας ,αυτο που ειπα ειναι οτι δεν δεχομαι οτι ο σκηνοθετης μπορει να ειναι πανω απο τον συγγραφεα.Αυτο συμβαινει για καθαρα εμπορικους λογους γιατι εχουν πολυδιαφημιστει μερικοι σκηνοθετες.Αν παει να γυρισει κανεις πχ. το "Πολεμος και Ειρηνη" αποκλειεται να γραψει κανεις δειτε το Πολεμος και ειρηνη του Σκορτσεζε.Θα πουνε το βιβλιο του Τολστοι.(αν και ετσι που ειναι το Χολλυγουντ σημερα ολα ειναι πιθανα).
Πολλα βιβλια εχουν γυριστει σε φιλμ και συνηθως το βιβλιο ειναι παντα καλυτερο.Μ'αυτη την εννοια το λεω.Δεν τα εξισωνω.