Κάθε κοινωνία διέπεται από κανόνες. Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα οριοθετείται ώστε να μπορέσει να συνυπάρξει και με άλλες δραστηριότητες που προφανώς και αυτές θέλουν το χώρο τους. Ρωτώ το εξής απλό:
Η Τέχνη γιατί δεν έχει όρια?
Δεν διέπεται από κανόνες? ή
Δεν αποτελεί ανθρώπινη δραστηριότητα?
Yπάρχει ´τέχνη´καί Τέχνη...
Ειδικά στην σημερινή εποχή ο καθένας δηλώνει οτι κάνει ´τέχνη´..Και υπάρχει συνήθως και απο δίπλα ένας κύκλος χειροκροτητών πού επιδοκιμάζουν ,προερχόμενος απο τον Τύπο και κάποιους ´ειδικούς´πού εκστασιάζονται,κατά περίπτωσιν και κατά ´Καλλιτέχνη´...Αν μάλιστα το παρουσιαζόμενο έργο ´οριστεί´ως ´πειραματικό´ή ´πρωτοποριακό´γραφονται Υμνοι που φυσικά ουδεμία αξία θα έχουν μετά απο πέντε χρόνια.
Ομως ,κατά την γνωμη μου δεν θα πρέπει να υπάρχει Περιορισμός στην Εκφραση(αλλο Εκφραση,έστω και τού κάθε πικραμένου,και άλλο Τέχνη).Μερικές φορές μάλιστα απο την απόπειρα Εκφρασης προκύπτουν διαμάντια.
Bασικό κριτήριο στην Τέχνη είναι ο Χρόνος.
Αυτός ξεσκαρτάρει τά Σκουπίδια απο την αληθινή Τέχνη.
Και νομίζω πώς κανείς δέν έχει να φοβηθεί τίποτα απο τήν όποια Εκφραση ..
Καμιά Πίστη,Ιδεολογία ,Προσωπική Αρχή ή Αξία δεν προσβάλλεται ακόμα και απο Εκφραστικές Απόπειρες πού μπορεί να θεωρηθουν ´προκλητικές´ή καί ´προσβλητικές´.
Αν κάποιος άνθρωπος είναι πεπεισμένος για τον εαυτό του και τίς όποιες αρχές του δέν απειλείται απο οιαδήποτε μορφή έκφρασης.
Θάλεγα μάλιστα πώς ο σαρκασμός ή το χιούμορ είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίζεται ένα σκουπίδι..
Θυμάμαι τον ´καλλιτέχνη´πού συνουσιαζόταν με το Καρπούζι(εν Ελλάδι)...:Banane0:
Eγινε ντόρος,κραυγές κ.λ.π.,κ.λ.π.Μεγαλύτερη διαφήμιση δεν μπορούσαν να τού κάνουν..
Τι καλύτερο απο ένα βροντερό γέλιο και μόνον.
Το δυστύχημα όμως στην Ελλάδα ,κυρίως ,είναι πώς μερικοί μικροί κύκλοι,ένθεν και ένθεν σού απαγορεύουν ακόμα και το βροντερό γέλιο..
Απο την μια πλευρά εμφανίζονται κάποιοι ´προσβεβλημένοι´από μια Προσωπική Εκφραση και μαζεύονται έξω απο την Χ Γκαλερί πού εκτίθεται ένα ´αριστούργημα´-πού προφανέστατα δέν έχουν κανεναν λόγο ναναι εκεί αφού ´προσβάλλονται´-και απο την άλλη εμφανίζονται πάντα μερικοί ημιμαθείς ´πρωτοπόροι´πού καταγγέλλουν τους πρώτους ως οπισθοδρομικούς..
Αμα ομως κάποιος τολμήσει ,να κρίνει αρνητικά,αλλά επι τής ουσίας τό ´αριστούργημα´,τόν ταυτίζουν μέ τούς ´προσβεβλημένους´και τον ονομάζουν αντιδραστικό..
Για μένα και οι δυό αυτές κατηγορίες θυμίζουν λίγο την συμπαθέσταση κυρία Λουκά .
Επομένως φίλε Γιάννη,για μένα η αληθινή Τέχνη και Αξία θα παραμείνει στο διηνεκές .
Αυτό είναι το σημαντικό στην Ιστορία τού Πολιτισμού.
Τα σκουπίδια ,θά εξαφανιστούν ,αλλά πρός Θεού,δέν χρειάζεται οιαδήποτε λογοκρισία.
