- 19 June 2006
- 8,661
Με αφορμή μία ωραία κουβέντα που γίνεται ανάμεσα στους Κυρίους Λυμπερόπουλο, Ντοκατζή και Παναγιωτίδη, θα έλεγα πως είναι καλό το timing να επανεξετάσουμε το θέμα δισκοκριτική, κριτικοί , περιοδικά με reviews και τα σχετικά.
Πολύ πρόσφατα έκανα ένα πισωγύρισμα μέσα στη σελίδα και έφτασα σε κάποια αιρετικά συμπεράσματα που ακόμη δεν τα έχω μοιραστεί.
Για π.χ. θα πάρω τον Λύμπε.
Έχω φτάσει σ´ένα συμπέρασμα μάλλον τρομακτικό.
Θεωρώ πως σε πολλές περιπτώσεις, η κριτική του υπερβαίνει σε ''καλλιτεχνική'' αξία και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση, αυτή του ίδιου του έργου-δίσκου.
Δηλαδή το κείμενο του είναι μία χαρά χωρίς την υπόκρουση του δίσκου.
Η ικανότητα να μεταφέρεις εικόνες σε γραπτό κείμενο αλλά κυρίως η σύνθεση τους είναι μαγική διαδικασία.
Μπορεί την αφορμή να του την έχει δώσει το έργο ενός συγκεκριμένου καλλιτέχνη αλλά θα μπορούσα να μεταφέρω το ίδιο σχεδόν κείμενο ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ που ο ίδιος ο Κώστας αγνοεί.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ.
ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ.
Πολύ πρόσφατα έκανα ένα πισωγύρισμα μέσα στη σελίδα και έφτασα σε κάποια αιρετικά συμπεράσματα που ακόμη δεν τα έχω μοιραστεί.
Για π.χ. θα πάρω τον Λύμπε.
Έχω φτάσει σ´ένα συμπέρασμα μάλλον τρομακτικό.
Θεωρώ πως σε πολλές περιπτώσεις, η κριτική του υπερβαίνει σε ''καλλιτεχνική'' αξία και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση, αυτή του ίδιου του έργου-δίσκου.
Δηλαδή το κείμενο του είναι μία χαρά χωρίς την υπόκρουση του δίσκου.
Η ικανότητα να μεταφέρεις εικόνες σε γραπτό κείμενο αλλά κυρίως η σύνθεση τους είναι μαγική διαδικασία.
Μπορεί την αφορμή να του την έχει δώσει το έργο ενός συγκεκριμένου καλλιτέχνη αλλά θα μπορούσα να μεταφέρω το ίδιο σχεδόν κείμενο ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ που ο ίδιος ο Κώστας αγνοεί.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ.
ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ.
flipout
). Οπότε, για το Λύμπε, η καλλιτεχική αξία ενός έργου, αποτυπώνεται στο κείμενο πυο μας δίνει. Συμπέρασμα, αν θεωρείς το κείμενο του Κώστα ανώτερο από το μουσικό έργο που παρουσιάζει, απλώς διαφωνείς μαζί του. 