Όντως Δημήτρη, εάν δεν πληρούνται αυτά τα «εφ’ όσον», τα δημόσια πανεπιστήμια δεν πρόκειται να ανακάμψουν. Είναι αυτός λόγος για να απαγορεύεται η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων; Αφού, έτσι κι αλλιώς, τα δημόσια πανεπιστήμια είναι στον πάτο, ή, τέλος πάντων, σε εκείνη τη δύσκολη θέση που είναι; Τί περισσότερο θα τους κάνει η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επιπλέον, η επίτρεψη ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων από πού και ως πού σημαίνει ότι απαλλάσσει το κράτος από την συνταγματική του υποχρέωση; Από πού και ως πού, η συνταγματική υποχρέωση ταυτίζεται με το μονοπώλιο; Και εδώ που τα λέμε, δηλαδή, όλοι αυτοί που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, είναι πια τόσο ποταπά άτομα, τόσο απατεώνες; Όχι βέβαια. Ίσα – ίσα, είναι οι πλέον ικανοί, διότι, όπως πολύ καλά γνωρίσεις ως επαγγελματίας, στο δημόσιο τομέα επιζούν οι πάντες, ακόμα και τα βλίτα. Αντιθέτως, στον ιδιωτικό τομέα επιζούν οι ικανοί, (και κάποια –λίγα- βλίτα, με γλείψιμο), είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Πάντως, είπες τη μεγάλη κουβέντα: αριθμός εισακτέων. Ουδείς εκ των τριακοσίων έχει το θάρρος να βγει και να πει στον κόσμο το αυτονόητο, ότι δηλαδή, το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να παράγει μορφωμένους ανθρώπους έως τη δεύτερη βαθμίδα του, και πως το πανεπιστήμιο δεν είναι μόρφωση, αλλά μια συγκεκριμένη εκπαιδευτική διαδικασία, με συγκεκριμένο στόχο, και συγκεκριμένη χωρητικότητα. Καπάσιτυ, πώς το λένε. Ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας πρέπει επιτέλους να εξορθολογιστεί, και να πάψει να είναι μια μαύρη τρύπα κατάποσης εκατομμυρίων. Αλλά, όποιος τα λέει αυτά, είναι κακός.
Τελικά, ας πούμε, ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν θα εξορθολογιστεί, και πως τα δημόσια πανεπιστήμια θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν έτσι όπως λειτουργούν. Είναι αυτό λόγος για να μη δημιουργηθούν κάποιοι πανεπιστημιακοί οργανισμοί, που θα πληρούν όλα αυτά τα «εφ’ όσον»; Γιατί, μη μου πεις ότι το Δ.Σ. ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου θα υπέκυπτε στις όποιες πιέσεις των βουλευτάδων προς αύξηση των εισαγομένων –και όχι εισακτέων- κάθε χρονιά. Μη μου πεις ότι ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο έχει μπάρμπα στην Κορώνη, να του ζητάει κι άλλα, κι άλλα, κι ακόμα περισσότερα.
Τέλος πάντων, αδίκως δώσαμε στο θέμα τόση έκταση. Όλοι αυτοί που εναντιώνονται και φωνάζουν, φωνάζουν επειδή φοβούνται, και φοβούνται επειδή είναι ένα και μόνο πράγμα: ΑΝΙΚΑΝΟΙ. Οι ικανοί δεν φοβούνται.