Μάλλον ο στόχος του διαχωρισμού αυτών που είναι υπέρ ή κατά τού άρθρου 16 έχει επιτευχθεί.Επίσης φαίνεται ότι επι τούτου συγχέεται η έννοια τής κρατικής με την δημοσια παιδεία.
Η Κρατική παιδεία ,που είναι ταξική(δυστυχώς δεν έχουν καταργηθεί ακόμα στοιχειώδεις κανόνες της οικονομίας)ήδη έχει προσανατολιστεί πρός όφελος τών άμεσων εργοδοτικών αναγκών.Ηδη οι επιχειρήσεις παραγγέλνουν προγράμματα στα Πανεπιστήμια,ήδη υπάρχει μεγάλη εξειδίκευση στην γνώση αλλά και κατάτμηση τής γνώσης με αποτέλεσμα η αναθεώρηση τού άρθρου 16,να επικυρώνει την ήδη υπάρχουσα ροπή.Ακόμα χειρότερα δέ,που θα μπούν στο παιχνίδι και παρασιτικοί φορείς,όπως τα εκδοτικά συγκροτήματα,η Γ.Σ.Ε.Ε,και ίσως και η Εκκλησία.Και αυτοί θα μπορούν να ιδρύουν ´Πανεπιστημιακά Ιδρύματα´,με συγκεκριμένη κατεύθυνση και συγκεκριμένο χαρακτήρα.
Τα παραπάνω θα συντελέσουν στην επιδείνωση τής παρεχομένης εκπαιδεύσεως.Και εάν φτιαχτούν και Πανεπιστήμια απο επιχειρηματίες το μόνον που θα τούς ενδιαφέρει θάναι να εκπαιδεύουν εργαζομένους για την επιχείρησή τους και αυτό θα το πλασσάρουν σαν γνώση.
Επίσης κανείς δεν ασχολείται με την πρωτοβάθμια και τήν δευτεροβάθμια εκπαίδευση,αλλά η προπαγάνδα υπόσχεται εκπαιδευτικούς παραδείσους στην τριτοβάθμια,μη ασχολούμενη με το δημοτικό και το Λυκειο το οποίο αποτελεί συμπλήρωμα τού εξειδικευμένου ιδιωτικού φροντιστηρίου.
Οι αντιτιθέμενοι στο αρθρο 16 θα πρέπει να θυμηθουνε ότι μιλάνε για δημόσια παιδεία και όχι για κρατική.Οτι θα πρέπει να διεκδικήσουν ,η κοινωνία να έχει πρόσβαση στο ουσιαστικό περιεχόμενο της γνώσης και να δημιουργούνται διαβασμένοι πολίτες και όχι εξειδικευμένα ,αλλά ημιμαθή συνολικά ρομπότ.Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνον με τα δίδακτρα.
Το γεγονός ότι οι αντιτιθέμενοι στην αναθεώρηση επιμένουν στην μή αλλαγή τού σημερινού καθεστωτος τούς καθιστά συνυπεύθυνους με τούς υποστηρικτές τού ιδιωτικού,δήθεν μη κερδοσκοπικού πανεπιστημίου.
Επικράτηση του δημοσίου χαρακτήρα τής παιδείας σημαίνει ότι κυρίαρχο ενδιαφέρον είναι ο νέος άνθρωπος και η ολοκλήρωσή του.Σημαίνει ότι δεν μπορεί να ανοίγει παραμάγαζο ο κάθε επιτήδειος.Σημαινει ακαδημαϊκή ελευθερία,που δεν παρέχεται ούτε σήμερα ,πλήρως .Σημαίνει ότι η διοικητική ,οικονομική και επιστημονική-ερευνητική αυτοτέλεια θα προστατεύονται αυστηρά απο κανονες τού δημοσιου,ακόμα και σε μή δημόσια πανεπιστήμια.Η ερευνα δεν θα εξαρτάται απο τίς ανάγκες ιδιωτικών επιχειρήσεων.Δυστυχώς ,και στο εξωτερικό ανέρχονται ιεραρχικά επιστήμονες που φέρνουν χρήματα στα Πανεπσιτήμια βάσει καθοδηγούμενη έρευνας και όχι βάσει καθαρών επιστημονικών κριτηρίων,μερικές φορές.
Επίσης το χωρίς όρια ανταγωνιστικό περιβάλλον,πολλές φορές οδηγεί σε βιαστικές μελέτες ,γιατί ορισμένοι προτρέχουν να δημοσιευσουν αποτελέσματα ερευνών υπο τον φόβο ότι άλλη ερευνητική ομάδα θα τούς προλάβει.
Εάν καταργηθεί η έννοια τού ΝΠΔΔ,στο Πανεπιστήμιο,δεν θα υπάρχει κρατική υποχρέωση για συνεχή χρηματοδότηση.Οι χρηματοδοτήσεις θα μετατραπούν σε επιδοτήσεις,εάν και εφ´όσον ´υπάρχουν χρήματα´.
Το αίτημα τής χρηματοδότησης τής παιδείας στο 5%του ΑΕΠ είναι εντελώς επίκαιρο πλέον ,όπως και η αλλαγή τού νόμου -πλαίσιο στα δημόσια Πανεπιστήμια.Οπως και οι αλλαγές στο δημοτικό και στο γυμνάσιο.Εάν δεν γίνουν αυτά,είτε με 16,είτε χωρίς ,δεν προβλέπεται βελτίωση.
Υ.Γ
Η Ανεργία τών νέων δεν οφείλεται μονον στις ´μέτριες σπουδές´.Οφεϊλεται και στο ότι μιά αποκοιμισμένη κοινωνία κάνει κοινωνικές και οικονομικές επιλογές που παράγουν ανεργία.
Ας δούμε τι συμβαίνει πραγματικά και ας μην ξεγελιόμαστε απο ιδιωτικούς ή κρατικους παραδείσους.
Προσωπικά θεωρώ ότι η μεγάλη εξειδίκευση παράγει ´ευφυείς ηλίθιους´που´έχουν ξεχάσει τι θα πεί πολίτης και άνθρωπος.
