Λοιπον λοιπον λοιπον .......
View attachment 239387
Βωλοι (η αλλιως γκαζακια η γκαζες, γυαλενιες η σκετο ... μπιλιες). Εποχες μεσα δεκαετιας 70 (και νωριτερα, πολυ νωριτερα).
Βαζαμε τα γκαζακια στη σειρα περιπου 5-6 μετρα μακρια. Στα αριστερα το μεγαλυτερο και στα δεξια το μικροτερο. Παντα !
Συνηθως σημαδευαμε με μια μεγαλη μεταλλικη μπιλια (απο ρουλεμαν) ωστε να "σπασουμε" καλα και δυνατα. Η μεγαλυτερη
μπιλια στο εδαφος ηταν η "μανα". Μπορει να ηταν χρωματιστη, ομως υπηρχαν και μερικες κατασπρες (βαριες μπιλιες, αλλα
ΔΕΝ θυμαμαι απο τι υλικο). Οποιος χτυπουσε την "μανα" τις επαιρνε ολες. Σπανια το καταφερνες γιατι ηταν στην ακρη.
Συνηθως σημαδευες στο μεσο της σειρας ωστε να αυξησεις τις πιθανοτητες σου. Ραγιζαν μαλλον γρηγορα (αν θυμαμαι καλα).
Γιατι ριχναμε τους "σιδεραδες" πανω τους (τις μεγαλες μεταλλικες μπιλιες απο ρουλεμαν) οι οποιες ειχαν αντιστοιχα μεγεθη.
Οποια μεταλλικη επεφτε επανω σε γυαλενια η γαλαταδικη ... η τελευταια δεν μακροημερευε. Ομως 1 δραχμη στοιχιζαν οι δεκα.
Τουλαχιστον στα μεσα της δεκαετιες του 70. Την παραπανω απαστραπτουσα γυαλιστερη εμφανιση των μπιλλιων ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗΝ.
Μετα απο μονο μια μερα ........ οι χρωματιστες γινοντουσαν ΕΤΣΙ !
View attachment 239388
Το "μπιλιες" μαλλον καθιερωθηκε απ'τη βιομηχανια αναψυκτικων του Μπιλια που στα μπουκαλια ειχε εγχρωμα γυαλινα σφαιριδια,
γκαζες για καπακι, που ΚΑΤΑΘΑΜΠΩΝΑΝ τις παιδικες μας ψυχουλες και τις μαζευαμε σαν υπνωτισμενοι. Μερικοι επειτα τις πουλαγαν
στον περιπτερα σαν παιχνιδι και επαιρναν το κατιτις τους. Οι μεταλλικες (η κουρσουμια) ηταν παντα απο ρουλεμαν (και γιαυτο
συνεργεια και βενζινοπωλες δεν μας εβλεπαν με καλο ματι ......... σχεδον ποτε

)