Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Απάντηση: Re: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

αν ειναι ποτε δυνατον να μαραζωσει καποιος επειδη ακουσε μουσικη "καλυτερα" απο ενα αλλο συστημα.......

μπας και εχουμε χασει το μετρο??

ειναι σαν να στενοχωριεσαι στην κορυφη ενος βουνου γιατι η θεα απο το προηγουμενο ηταν καλυτερη....



καθε μας στιγμη ειναι μοναδικη....το ιδιο και η μουσικη.....


Ακουστε την και χαρειτε την και το θεωρητικα ανεφικτο τελειο συστημα αφηστε το στους δυστηχεις που ψαχνουν την χαρα μεσα απο τα μηχανηματα......

Δεν θα την βρουν ποτε τους

τελικά πρέπει να μην μπορείς να καταλάβεις τι διαβάζεις . Τώρα αυτά τα αλά Πάολο Κοέλιο στυλ περί μοναδικών στιγμών , άστα. Και όταν δεν έχεις να πείς κάτι , μην λές κάτι ...ειδικά αν πρόκειται πάλι να προσβάλεις κόσμο.
 
Last edited by a moderator:
How can we explain musicality ? Musicality is a complex human action as a result of many factors. The first pre-requisite is the feeling for rhytm and the ability to reproduce the preset rhythm. An exact ear or the understandings of acoustical sensations is absolutely necessary as the next pre-requisite as well again the ability to reproduce acoustical sensations in precise pitch. But this are pre-requisites only.
The other important requirements: an instantaneous understanding of written rhythm and written music including all different expression and dynamical marks. But not enough: instantaneous understanding of the given mood is also necessary, plus the ability to integrate one's own playing into the organism of the music and/or of the ensemble.

Again, this is not enough: one has to understand where to place the beat or more emphasis, one has to understand one's own importance or unimportance as part of the musical action. One has to know also which notes are more important than others, where to reduce the dynamics even for up to two steps or where to rise the dynamic level even for up to two or sometimes three steps.

And again, this is not enough, as one has to understand the musical forms & miniforms ("gruppetti") instantaneously.

Some of this abilities can be acquired by hard work or simple experience: rhythmical training, ear training, recognizing forms knowing the works very well. Exact memory for music is a good tool also, but requires some analytic memory. Feeling for forms & the interaction between forms can be developed by great experience in the arts, in all arts, which can be acquired by visiting museums, reading encyclopaedias, specially about the classical arts from Egyptian arts to Greece & Rome. So one gets a feeling about esthetic.

But most of it, musicality is depending on intelligence as it is part of the intelligence. Provocative ? Me ? Yes ! You should know, that shaking the body more or less within the rhythm or starting grinning while listening music or starting humming less out of tune than others, that's not musicality. Musicality is more. Playing a piece in tune, playing the right notes at the right place, is not enough. Musicality is more. Like intelligence it is a gift of nature, plus much work.

If you listen to certain chords, and it starts running down your back icecold, and your flesh begins to creep, that's where musicality starts. If you listen to music, and you feel like flying in outer space, that's where musicality starts. If you listen to music, and you become angry or sad, that's where musicality starts. And if you are able, to bring others into the moods said above by your playing, well, then you are a musical musician.

Think about.

Από το hornplayer.net

http://www.hornplayer.net/archive/a212.html
 
havoc, δεν νομίζω ο Ντοκατζής να έχει τίποτα μαζεμένο γιά σένα.
Καλό ´θα ήταν να λείψουν οι αντεγκλήσεις και από τις δυό πλευρές.

Το θέμα είναι μεν ενδιαφέρον, δύσκολο δε.
Και φυσικά προσφέρεται γιά τέτοιου είδους διαφορές.
ϊσως όμως καλύτερο είναι να περιοριστούμε στις εντυπώσεις μας.

Συγκεκριμένα και εγώ έχει μαραζώσει, με την έλειψη και μη δυνατότητα αναπαργωγής μιας ακουστικής εμπειρίας αλλού, στο σπίτι μου και φυσικά υπάρχει ακουστική μνήμη. Μόνο που είναι ιδιαίτερα βραχύβια.

Δεν ξέρω αν θα με πιστέψετε αλλά έχω ακόμα και τώρα μνήμες από ήχο που άκουσα σε εκθέσεις ακόμα και πριν από 30 χρόνια.


Παρακαλώ να συνεχίσουμε χωρίς παρατράγουδα.
 
Απάντηση: Re: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

φυσικά υπάρχει ακουστική μνήμη. Μόνο που είναι ιδιαίτερα βραχύβια.

Δεν ξέρω αν θα με πιστέψετε αλλά έχω ακόμα και τώρα μνήμες από ήχο που άκουσα σε εκθέσεις ακόμα και πριν από 30 χρόνια.

+1
 
havoc, δεν νομίζω ο Ντοκατζής να έχει τίποτα μαζεμένο γιά σένα.
Καλό ´θα ήταν να λείψουν οι αντεγκλήσεις και από τις δυό πλευρές.

Το θέμα είναι μεν ενδιαφέρον, δύσκολο δε.
Και φυσικά προσφέρεται γιά τέτοιου είδους διαφορές.
ϊσως όμως καλύτερο είναι να περιοριστούμε στις εντυπώσεις μας.

Συγκεκριμένα και εγώ έχει μαραζώσει, με την έλειψη και μη δυνατότητα αναπαργωγής μιας ακουστικής εμπειρίας αλλού, στο σπίτι μου και φυσικά υπάρχει ακουστική μνήμη. Μόνο που είναι ιδιαίτερα βραχύβια.

Δεν ξέρω αν θα με πιστέψετε αλλά έχω ακόμα και τώρα μνήμες από ήχο που άκουσα σε εκθέσεις ακόμα και πριν από 30 χρόνια.


Παρακαλώ να συνεχίσουμε χωρίς παρατράγουδα.

θες να ξαναδιαβασεις ποιος αρχισε τα προσωπικα??

αν αυτη ειναι η τοποθετηση σας κυριε Παναγιωτιδη μπορω κι εγω να αρχισω να προσβαλλω οπως εκανετο αλλο μελος..... να δουμε τι θα βγει...

ο καθενας στο επιπεδο του ομως .........
 
Θα σας παρακαλουσα κυριοι να συνεχισετε την κουβεντα, χωρις προσωπικους χαρακτηρισμους,ειρωνίες και αντεγκλήσεις. Νομιζω πως μπορειτε να επιχειρηματολογησετε χωρις αυτα. Ευχαριστω για την κατανοηση σας.
 
Last edited:
αυτο ειναι και το επιθυμητο....

Εγω εξεφρασα την δικη μου σταση.....ουτε να επιβαλλω μπορω ουτε θελω και στο κατω κατω ουτε πρεπει....


Αν καποιος το παρει προσωπικα (ξανα) ενω δεν εχω αναφερθει σε αυτον μπορει να ζητησει κοσμια διευκρινησεις -ακομα και δημοσια αν οχι με pm - κατι που ανεβαζει το επιπεδο επικοινωνιας σε αυτον τον χωρο.

Αν παλι οποιοςδηποτε επιθυμει την μετατροπη του χωρου σε αρενα με μενα αντιπαλο δεν ειναι στις αμεσες προτεραιοτητες μου ουτε και μου αρεσει.

η συζητηση ειτε απο τους αγρια ρομαντικους ειτε απο τους αγρια hardwareικους εχει πολυ μεγαλο ενδιαφερον......

ας μεινει κει
 
Σήμερα που βρήκα λίγο χρόνο, διαβάζω επί μια ώρα το παρόν θρεντ. Μερικές σκέψεις μου:
Δεν γνωρίζω προσωπικά τον κ. Κωτσή, αλλά μόνο από τα γραπτά του για αρκετά χρόνια. Πολλές φορές διαφωνώ με τα γραπτά του, αλλά έχω μάθει και πάρα πολλά πράγματα. Και πάντα πρέπει να θυμόμαστε, ότι δεν είναι και ότι ευκολότερο να προσπαθείς να μεταφέρεις εντυπώσεις από μουσική ακρόαση, μια διαδικασία που αφορά κυρίως το θυμικό και το μέρος του εγκεφάλου όπου λαμβάνουν χώρα χημικές αντιδράσεις που οδηγούν στην συγκίνηση. Και σίγουρα παρά τις διαφωνίες μου, προτιμώ την αρκετές φορές ποιητική 'πένα' του (θυμηθείτε και το υπέροχο κείμενο με τους παραλληλισμούς των αυλακιών του βινυλίου και το όργωμα της γης, το οποίο μας είχε επισημάνει ο γλυκύτατος απελθών φίλος μας, ο Σπύρος...) από αρκετούς κυνικούς και 'ξερούς' δοκιμαστές της ημεδαπής και αλλοδαπής.
Πραγματικά μου έκανε εντύπωση η απόφαση του να συμμετέχει ω διαχειριστής
στην κατηγορία, αφού ήταν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα βρισκόταν (δικαίως ή αδίκως ) .... confronted, που λένε και οι αγγλοσάξωνες. Την απόφαση του αυτή θεωρώ γενναία και τον τιμά.

Στα πέντε περίπου χρόνια που ασχολούμαι με το φόρουμ /κλάμπ, συμπαθώ (επίσης χωρίς να γνωρίζω προσωπικά) και τον K. Kόγια, του οποίου θυμάμαι ουκ ολίγα μακροσκελή τεχνικά άρθρα, που αντιπροσώπευαν αφιέρωση πολύτιμου χρόνου και μεράκι για μοίρασμα / μετάδοση γνώσεων.

Εν ολίγοις, καλές οι απόψεις, όλοι έχουν μία, δεν υπάρχει όμως λόγος για χρήση εκφράσεων που δεν τιμούν κανένα, ιδιαίτερα από ανθρώπους με γνώση και κουλτούρα και λατρεία για την ευγενεστέρα των τεχνών, την μουσική.

Όσοι κυκλοφορούμε στην κατηγορία των μουσικών μηχανημάτων έχουμε, πιστεύω, μάθει να διαβάζουμε μέσα από τις γραμμές και να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα, χωρίς την υπεραπλούστευση των εννοιών και χωρίς ιδιαίτερο ψείρισμα. Πιστεύω ας πούμε ότι καταλαβαίνω πότε στο κ. Κωτσή είτε σε κάποιο άλλο δοκιμαστή, πράγματι άρεσε κάποιο μηχάνημα και πότε δεν άρεσε, παρότι στην τελική μπορεί να βαθμολόγησε και τα δύο με τα περίφημα 4,74..... αστεράκια.

Τέλος κ. Κωτσή, πιστεύω ότι η σχολή από την οποία (πολλές φορές δικαίως) μαγεύεσθε (λίγα βατάκια και ένας δρόμος, κλπ...) μπορεί να μεταφέρει αυτούσια την μαγεία της γυναικείας φωνής και ενός ολιγομελούς ακουστικού γκρουπ, ωστόσο αδυνατεί να βάλει τον ακροατή στο κλίμα της 'συμφωνίας των χιλίων´, ας πούμε, του Μάλερ, όπου η απόδοση της πολυπληθούς χορωδίας και της πλήρους ορχήστρας, θέλει κατά την γνώμη μου σαφώς διαφορετική προσέγγιση για να μας δώσει την ψευδαίσθηση του ...being -κατά το δυνατόν βέβαια- there ......
 
Last edited:
Ωχ, τώρα που διάβασα το μηνυματάκι μου διαπιστώνω ότι είναι όλο off topic. Ζητώ συγγνώμη αγαπητοί φίλοι και συνοδοιπόροι στο κυνήγι της συγκινήσεως που απορρέει από τις μουσικές ακροάσεις. Οι οποίες μπορούν να αφήσουν το δάκρυ μας αβίαστα να κυλήσει, είτε ακούσουμε από ραδιοφωνάκι, είτε ακούσουμε από το σύστημα του κ. Στεφανίδη....
 
Τέλος κ. Κωτσή, πιστεύω ότι η σχολή από την οποία (πολλές φορές δικαίως) μαγεύεσθε (λίγα βατάκια και ένας δρόμος, κλπ...) μπορεί να μεταφέρει αυτούσια την μαγεία της γυναικείας φωνής και ενός ολιγομελούς ακουστικού γκρουπ, ωστόσο αδυνατεί να βάλει τον ακροατή στο κλίμα της 'συμφωνίας των χιλίων´, ας πούμε, του Μάλερ, όπου η απόδοση της πολυπληθούς χορωδίας και της πλήρους ορχήστρας, θέλει κατά την γνώμη μου σαφώς διαφορετική προσέγγιση για να μας δώσει την ψευδαίσθηση του ...being -κατά το δυνατόν βέβαια- there ......
TP1.jpg

cad1610se_c_CARY_AMP_40KPAIR.jpg

ΜΗΝ ορκίζεσαι κιόλας
 
Kαλημέρα σε όλους.
Θα έλεγα πως μάλλον θα ήταν καλύτερα να λύσουμε το πως και γιατί ακούμε μουσική πρώτα από όλα.
Τι μας κάνει μία ακρόαση, πόσο ένα τραγούδι μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα μας ή να κάνει μοναδική μια στιγμή.
Επειδή οι στιγμές είναι μοναδικές ,η ακουστική μας μνήμη επηρεάζεται από το περιβάλλον, την παρέα, το συναίσθημα της στιγμής,ακόμη και από την εποχή του χρόνου ή τα χρώματα ενός δωματίου.
Γι αυτό και η επάναληψη της είναι αδύνατο να είναι ποτέ η ίδια.
Περισσότερο κάνουμε recall στο συναίσθημα και όχι τόσο στο πως ακούσαμε κάποτε.

Υπάρχουν άνθρωποι που απλά αλλάζουν ηχεία για να ακούσουν τρία πράγματα διαφορετικά στα τρία cd που έχουν και ξέρουν. Σόρρυ αλλά δεν μπορώ να εμπιστευτώ την άποψη τους για μουσικότητες κ.τ.λ.
Υπάρχουν και άνθρωποι με μέτρια συστήματα που ξέρουν πως ηχογραφούν τα νέα Σουηδικά γκρουπ ή γνωρίζουν τα λαμπάτα για π.χ Καλιφορνέζικα στούντιο.
Αυτούς τους ακούω με μεγάλη προσοχή.

Εχω ακούσει σύστημα που τους Joy Division τους έπαιζε με λαμπρότητα και φωτεινότητα ,που έλεγες, καλά αυτός ο curtis γιατί μας την έκανε;
Για τον γνώστη είχε πάει περίπατο η εσωτερικότητα, η κλειστοφοβία, η μουντάδα, η αυτοκαταστροφή.
Είχε πάει για χόρτα αυτή η παγωμένη,μαύρη σκοτεινή μουσικότητα που τους χαρακτήριζε.
Αυτό το σύστημα όσο κι αν κόστιζε ,όσο καλά και να μέτραγε ,δεν είχε καμμία τύχη να με βάλει σε διαδικασία εμπλοκής.
Γι αυτό λέω πως πρέπει πρώτα να λύσουμε βασικότερα θέματα.

Το να ακούω τις χορδές και τα τακούνια σε ένα φλαμέγκο χωρίς να πιάνω με τα χέρια μου το πάθος του , δεν...
Πρέπει να κουνηθούν και οι εσωτερικές μου χορδές. Και ναι κάποια συστήματα το καταφέρνουν πολύ καλύτερα από άλλα. Τι να κάνουμε;

Το βασικότερο πρόβλημα μου από την κουβέντα πέρα από σχολές ήχου, τοπολογίες, συσκευές, είναι κατά πόσο μπορούμε να ανιχνεύσουμε για π.χ. την μουσικότητα στον θόρυβο των Pan sonic ή των Autechre.
Kατά πόσο δεν έχουμε θάψει six feet under τις ευαισθησίες μας, τα μουσικά μας αισθητήρια.

Δεν με φοβίζουν τόσο οι κουρεμένες αρμονικές αλλά τα κουρεμένα συναισθήματα.

Και κάτι προβοκατόρικο.
Πολλές φορές έχω νιώσει να ρέουν ουράνιες μελωδίες από μετριότατα συστήματα μόνο και μόνο γιατί είχαν εμπλακεί και άλλες αισθήσεις μου.

Η όραση ακόμη και σε ένα live είναι μία παράμετρος που για μένα επηρεάζει ακόμη και το πόσο μουσικότητα (μια και αυτό συζητάμε) έβγαλαν τα μόνιτορ.
Στους Queens of the stone age σε μεγάλο γήπεδο,εγώ λίγο μακριά, κουνήθηκα, καραγούσταρα αλλά δεν ένιωσα, αυτό που ένιωσα στους wooven hand όπου αισθανόμουν την ανάσα του Γιουτζίν στη μούρη.
Το ΑΝ πλήμμύρισε μουσικότητα και μελωδία. Δεν είναι αυτό τεχνικά μετρήσιμο αλλά είναι συναισθηματικά. Και το δεύτερο είδος μέτρησης είναι το μόνο που με αφορά.

Και κάτι άλλο τελείως υποκειμενικό ,στριφνό και φασιστικό.
Υπάρχει μία τραγουδίστρια όπου τη χρησιμοποιούν για τεστ αρκετοί φίλοι του Hi-End.
Για μένα δεν έχει βγάλει σε κανένα σύστημα ,καμμία μουσικότητα ποτέ.
Δεν είναι ο τρόπος που ηχογραφεί.
Είναι η ίδια η πιο κρυόκ..η ερμηνεύτρια ever.
Άρα δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός γιατί για μένα το software πάντα θα παίζει τον πρώτο ρόλο.
 
Πάντως Τζίμη αυτό το κείμενο πρέπει να το κάνεις sticky!

Εύγε!

Το θέμα είναι τι μπορείς να αισθανθείς και πως. Αν έχεις πρώτα εσύ ο ίδιος τη δυνατότητα, όχι τα μηχανάκια!

Μπράβο ρε Μητσάρα, μας έφτιαξες τη μέρα.
 
κρυόκ....ξεκρυόκ.... εγώ ξέρω ότι το Live in Paris είναι πολύ μουσικός δίσκος...

Δεν ξέρω τι συζητάμε ακριβώς εδώ, μετά από τόσα ποστς.
Μουσικότητα γιά μένα είναι αυτό που έχει να κάνει με την γνώση της μουσικής.
Μουσικός είναι ο άνθρωπος. Ενας άλλος δεν είναι.
Ούτε ένα μουσικό όργανο (πιάνο, βιολί), από μόνο του - το ίδιο, είναι μουσικό.
Είναι η ίδια του η φύση, η μοναδικότητά του, με τη θεμελιώδη και τις αρμονικές που παράγει.
Ενα άλλο πιάνο, βιολί είναι πιό αρμονικό, έχει πιό πολλές αρμονικές, πιό μουσικό δεν είναι, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Μουσικός είναι ο άνθρωπος.
Αυτός που σπουδάζει και ξέρει μουσική.
Δέχομαι ότι κάποιος είναι μουσικός και κάποιος άλλος ΠΙΟ μουσικός.
Γνωρίζει δηλαδή περισσότερα περί μουσικής.
Ενα άψυχο, δεν μπορεί να είναι μουσικό.
Ιδίως μιά κατασκευή παραγωγής κίνησης ηλεκτρονίων και μετατροπής τους ακουστική ενέργεια, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με τον επιθετικό προσδιορισμό "μουσική". Ναι αυτό που βγαίνει μουσική είναι, η κατασκευή δεν είναι μουσική κατασκευή. Είναι κατασκευή μουσικής. (δείτε τι κάνει ένα τελικό ς και μιά γενική....)
Είναι μιά κατασκευή μίμησης ενός μουσικού οργάνου.

Αρα πιό μουσικό ηχείο ή πιό μουσικός ενισχυτής ή player δεν μπορεί να υπάρξει γιά μένα.

Πιό αληθοφανές είναι η λέξη που ψάχνετε και αυτή πρέπει να χρησιμοποιείτε.
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Είναι η ίδια η πιο κρυόκ..η ερμηνεύτρια ever.

Δ.Παναγιωτίδης said:
κρυόκ....ξεκρυόκ.... εγώ ξέρω ότι το Live in Paris είναι πολύ μουσικός δίσκος...

Τα είπατε όλα . Αφού υπάρχουν αμφισβητήσεις ακόμη και για την μουσικότητα ενός μουσικού , τι ψάχνουμε στις άψυχες συσκευές ;

( Ασε που σε τελευταία ανάλυση , όλοι σχεδόν μιλάμε για το s/w και όχι για το h/w)