Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Απάντηση: Re: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

VaSiLiS-T said:
TP1.jpg
Click to expand...

φιλαράκο , ωραία η βιβλιοθηκούλα σου , αλλά δεν πρέπει να χωράει πολλά βιβλία:flipout: :flipout:
 
Ένα άλλο πολύ σοβαρό ερώτημα:
Γιατί όλοι (σχεδόν όλοι ή οι περισσότεροι) μουσικοί που έτυχε να γωνρίζω διαθέτουν και ακούν μουσική από ευτελές, έως ευτελέστατο πολλές φορές σύστημα, και άντε στην καλύτερη από υπερτιμημένα συστήματα που μόνο όνομα έχουν πχ B&O κάποιες εποχές.
Δηλαδή άνθρωποι που τόσο γνωρίζουν από μουσική πως γίνεται και δεν ανακαλύπτουν τα Wilson πχ ? (αλλά δέχονται να τους πάρει κάποιος από το χέρι και να δώσουν ένα σκασμό λεφτά γιά τα μακρόστενα και φημισμένα ΒΟ)?
 
Δημήτρη ,μιλάμε σίγουρα για τον ανθρώπινο παράγοντα.
Έχεις δίκιο ότι ένα πιάνο είναι άψυχο.
Κάποιος μπορεί να το παίξει και να δακρύσεις και κάποιος άλλος απλά να διεκπεραιώσει.
Αυτό λέω.
Σαν ακροατές όμως, πρέπει πρώτα να ερευνήσουμε τη σχέση μας με το μουσικό έργο ή τον ίδιο τον μουσικό.

Διαφωνώ ριζικά για το ότι πιο μουσικός είναι αυτός που γνωρίζει καλύτερα τη μουσική σαν τέχνη (νότες, θεωρία, κ.τ.λ)

Μπορεί ένας βιρτουόζος να είναι παντελώς άψυχος και ένας με τρία ακόρντα να σε στέλει να ξεγεννάς καβουρομάνες.

Εγώ για π.χ. λιώνω με μινόρε. Τα πιο χαρούμενα παιξίματα πρέπει να είναι κάπως για να τα γουστάρω.
Ένας vox ενισχυτής δίνει τις χροιές που ματσάρουν απόλυτα με το Garage.
Ο αδερφός μου γουστάρει λαμπάτες κεφαλές για τον ενισχυτή του της δεκαετίας του 1970 και έχει Gibson αντί για fender.
Έχει να κάνει με τη μουσικότητα όπως αυτός την εννοεί.
Και αυτές τις συσκευές άνθρωποι δεν τις έφτιαξαν;
Εάν δηλώσουμε τους υποκειμενισμούς μας θα βρούμε μια ψιλοάκρη.

Στις συσκευές αναπαραγωγής ήχου ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει και εδώ το σημαντικό του ρόλο.
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε και για πιο λόγο υπήρξαν οι σχολές ήχου στο χόμπυ μας και ποιοι παράγοντες έπαιξαν το ρόλο τους.
 
Μα το ίδιο λέμε, αλλά καταλήγουμε ότι ο Κρελ είναι πιό μουσικός.
Παίζει ο ταλαντούχος και ο ατάλαντος σε ένα κακό και ένα καλό πιάνο αντίστοιχα.
Και μετά το βάζουμε στο Κρελ και στο Σανυο.
Και λέμε ότι στο Κρελ ακούγεται πιό μουσικά......
 
Να σε πω! Ο αδερφός σου γουστάρει λαμπάτες κεφαλές για να βγάλει, να παραγάγει ένα συγκεκριμένο ηχόχρωμα, ως δημιουργός. Οι μηχανές για τις οποίες συζητούμε εδώ, καλούνται να αναπαράγουν τα πάντα, όλα όσα έχουν ήδη δημιουργηθεί.
 
Απάντηση: Re: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

Δ. Παναγιωτίδης said:
Ένα άλλο πολύ σοβαρό ερώτημα:
Γιατί όλοι (σχεδόν όλοι ή οι περισσότεροι) μουσικοί που έτυχε να γωνρίζω διαθέτουν και ακούν μουσική από ευτελές, έως ευτελέστατο πολλές φορές σύστημα, και άντε στην καλύτερη από υπερτιμημένα συστήματα που μόνο όνομα έχουν πχ B&O κάποιες εποχές.
Δηλαδή άνθρωποι που τόσο γνωρίζουν από μουσική πως γίνεται και δεν ανακαλύπτουν τα Wilson πχ ? (αλλά δέχονται να τους πάρει κάποιος από το χέρι και να δώσουν ένα σκασμό λεφτά γιά τα μακρόστενα και φημισμένα ΒΟ)?
Click to expand...

Να ένα καλό ερώτημα. Θυμάμαι παλιά , όταν κυκλοφορούσε το περιοδικό classic cd πολλές φορές είχε και μιά σελίδα με κάποιο σύστημα ενός δ/ντού ορχήστρας , ενός μουσικού ορχήστρας κλπ . Ολα , με χάι -εντ κριτήρια ήταν μέτρια , τα περισσότερα με μικρά ηχεία βιβλιοθήκης , ορισμένα ήταν και mini . Οι χαϊεντάδες θα τους είχαν κρεμάσει .-bye-
 
Το παράδειγμα με τη Gibson κατανοητό μεν, αλλά νομίζω άσχετο.
το ότι η Gibson ως ηλεκτρονικό όργανο έχει άλλο ήχο οφείλεται στους διαφορετικούς μαγνήτες και τη θέση τους στο σκάφος, και κατ ελάχιστον σε άλλους παράγοντες. Το ίδιο ισχύει για τη fender αλλά και γιά κάθε τύπο κιθάρας.
Και τι κάνουν αυτοί οι παράγοντες?
Τι αποτέλεσμα ηχητικό έχουν?
Αλλες αρμονικές.
Εξ ου άλλος ήχος.
Όχι πιό μουσικό όργανο.

Εδώ μιά ακουστική κιθάρα έχεις.
Αν χτυπήσεις μιά ανοιχτή χορφή ακριβώς στο μέσον της τότε και μόνο τότε θα πάρεις θεμελιώδη τόνο και καμιά αρμονική από τη χορδή. Αρμονικές μόνο από το σκάφος.
Αν την χτυπήσεις οπουδήποτε αλλού, θα πάρεις και μιά ωραιότατη αρμονική που θα ενισχύσει ή θα αναιρέσει τον θεμελιώδη τόνο. μετά έρχεται και η προσθήκη του σκάφους.
Όλα αυτά όμως αν και παράγουν μουσική είναι χαρακτήρας μουσικός.
Είναι ηχητικός χαρακτήρας.
Τους ήχους τους κάνει μουσική ο άνθρωπος.
 
Mήτσο στο ερώτημα που θέτεις έχεις τρελό δίκιο.
Για π.χ. κανείς από τους Headquake δεν έχει καλό σύστημα.
Και είναι όλοι τους εξαιρετικοί μουσικοί.
Αλλά αυτοί παράγουν. Έχουν διέξοδο να εκφραστούν.
Δεν έχουν ανάγκη να ακούσουν μελωδίες, χροιές, μπασαδούρες.
Τις παίζουν.
Εγώ που έχω την αναπηρία να μη μπορώ να εκφραστώ έτσι, το ψάχνω το πράγμα.
Ξέρεις τι είναι να ταυτίζεσαι με ένα κομμάτι ,που να θεωρείς ότι τους στίχους του τους έχουν γράψει για σένα ή ακόμη χειρότερα εσύ;
Αρρώστια.
 
Ο ηχητικός χαρακτήρας δεν έχει να κάνει και με τη μουσικότητα;
Δεν είναι άσχετο νομίζω.
Ακόμη και στα σύνθια ισχύει.
Το πόση μουσικότητα παράγει μία farfisa, ένα moog ή ένα dx7 δεν πρέπει να εξετάσουμε;
Πάντα βέβαια με τον ανθρώπινο παράγοντα πρωταγωνιστή.

Και Μήτσο επειδή είμαι άσχετος σε ρωτάω κάτι αφελές.
Κάποιες νότες ή κάποιες συγχορδίες δεν σου ακούγονται πιο μουσικές από κάποιες άλλες;
Kάποια όργανα δεν ηχούν με πιο πλούσια ηχοχρώματα από κάποια άλλα;
 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ said:
Και Μήτσο επειδή είμαι άσχετος σε ρωτάω κάτι αφελές.
Κάποιες νότες ή κάποιες συγχορδίες δεν σου ακούγονται πιο μουσικές από κάποιες άλλες;

όχι
πιό αρμονικά είναι η σωστή τοποθέητηση ίσως.
μουσικά όλα είναι αποδεκτά, εκτός από την παραφωνία, ή το ξεκούρδισμα
Kάποια όργανα δεν ηχούν με πιο πλούσια ηχοχρώματα από κάποια άλλα;

ναι
αυτό είπα και εγω
Είναι θέμα αρμονικών.
Ενα stradivari έχει άλλες αρμονικές από ένα πχ selmer ή δεν ξέρω yamaha...
Click to expand...

είπαμε άλλοι οι ήχοι με τις πλούσιες αρμονικές τους και άλλο η μουσική.
Ενα κλινικό μηχάνημα, γερμανικό πχ audionet λένε ότι δεν έχει αρμονικές.
Παράγει τις νότες όπως είναι και δεν προσδίδει χαρακτήρα.
Ενα εγγλέζικο set με λάμπες δίνει αρμονικές μπόλικες, και λόγω λάμπας 2ης ή 4ης τάξης. Αρα είναι πιό πλούσιο αρμονικά συνεπώς ακούγεται άντε "μουσικα". Ό όρος όμως είναι αρμονικό, ή αληθοφανές.
Αντίστοιχα ένα τρανζιστοράτο με μπόλικη παρμόρφωση περιττής τάξης, προσθέτει άλλο χαρακτήρα. Πχ Ενα διάστημα τρίτης σε Ντο είναι Μι.
Αρα μαζί με το Ντο ακούς και ένα μι.
Ενώ μιά δεύτερη αρμονική του Ντο είναι πάλι Ντο....
 
@ Μανωλάκο

Τζίμ , δέν θα διαφωνήσω για το πώς "νοιώθεις" κάτω απο τήν πέτσα σου μιά "μουσική"-"μουσικότητα" (με οποιαδηποτε -σημερινή- ερμηνεία του χαρακτηρισμού) συσκευή/σύστημα , αλλά αν ακούσεις το ΙΔΙΟ σύστημα στον ΙΔΙΟ χωρο έχοντας βγάλει τα χαλιά και τις κουρτίνες , τότε ολη ή η περισσότερη μουσικότητα θα έχει πάει περίπατο
Πολύ δε περισσότερο αν ακούσεις ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο σύστημα σε ενα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ χώρο...
Οπως είπες κι εσύ , θα συμβεί το ιδιο ακόμα κι αν αλλάξεις λάμπες ..κλπ , -συμπληρώνω : θέση στα ηχεία , καλώδια , στήριξη (σε μερικά ) ...

Για του λόγου το αληθές , θα έχεις παρατηρήσει οτι 9 στίς 10 απαντήσεις σε μηνύματα για προτάσεις συσκευών περιέχουν τήν φράση .."να τα ακούσεις στο χώρο σου "

Ετσι λοιπόν αναρωτιέμαι πώς στήν ευχή θα ερμηνευσουμε μερικά θέματα ενα εκ τώ οποίων είναι και η "μουσικότητα" Οντας διαφορετικοί άνθρωποι , με διαφορετικά μηχανήματα , διαφορετικούς χώρους και διαφορετικα γούστα και βιώματα ..?!

Θεωρώ λοιπόν (και σε αυτό το σημείο συμφωνώ με τον Δημήτρη Παν. ) οτι το βασικό στοιχείο τής αναπαραγωγής , είναι ( έστω αν οχι ΚΑΙ η ουδετερότητα ) τουλάχιστον η ΑΛΗΘΟΦΑΝΕΙΑ (όπως τήν αντιλαμβάνεται κανείς ) που ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΕΙ με τίποτα - διακινδυνεύω δε να συμπληρώσω οτι πιθανόν να βρούμε μπροστά μας (ή να έχουμε βρεί ) δυό καταστάσεις :
Δηλαδή να έχουμε συνηθίσει να μάς αρέσει κάτι και σε κάποια στιγμή αναγνωρίζοντας (+ψαχνοντας ) μερικά θέματα (εκ τής εμπειρίας ) να πιέσουμε κάπως τον εαυτό μας να μάς αρέσει κάτι παρόμοιο έστω που θεωρούμε πιο ..σωστό..?

Εν κατακλείδι , νομίζω οτι ο χομπίστας είναι εκείνος που θα κάνει σχεδόν οποιοδήποτε συνδυασμό συσκευών / χώρου να παίζει πιο κοντά στήν δική του ερμηνεία περί μουσικότητας που φυσικά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ
 
Mανώλη δεν διαφωνώ σε αυτό.
Αλλά θεωρώ σημαντικότεροτο γεγονός ότι πρέπει πρώτα να κάνουμε κριτική , τι είδους ακροατές είμαστε.
Πρέπει πρώτα να ασχοληθούμε για π.χ. με το stoner σαν είδος, να γνωρίσουμε πως γράφουν στα Καλιφορνέζικα στούντιο, να ξέρουμε ότι οι Kyuss συνδέουν τις κιθάρες τους σε ενισχυτές μπάσου και μετά να κρίνουμε για μουσικότητες, γυαλάδες, μουντάδες και τα σχετικά.
Όταν έχεις λίγες γνώσεις των πραγμάτων που ακούς , έχεις ορθότερη κρίση πως ακούγεται το σύστημα σου. Aυτό λέω. Προσεγγίζεις καλύτερα την αληθοφάνεια όταν έχεις πάρει μυρωδιά από την αλήθεια.

Όταν ακούς συνέχεια και μόνο τον κακομοίρη τον Μασακέλα , τι άποψη να έχεις;
Άντε και καμμιά ανέραστη.:flipout:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι καθορίζει την μουσικότητα μιας συσκευής?

απο δω και περα δεν υπαρχει Δομη.

Βαρεσε κανονι πριν λιγο καιρο οποτε ας επικεντρωθουμε στη μουσικοτητα
 
αντε αν δεν το ριξετε εξω(ασχετα ποστ) δεν μπορειτε.επιτελους!


Δ Παναγιωτίδη οι μουσικοι προτιμουν με τα λεφτα τους να αγοραζουν (διαφορετικα κ ακριβα) οργανα και να δημιουργουν, παραγουν ήχο.

Οι χομπιστες που στις περισσοτερες φορες δεν ξερουν πως παραγεται ο ηχος, τα δινουν για να αγοραζουν μηχανες που αναπαραγουν τον ηχο που δημιουργηθηκε απ τους μουσικους και "ραφιναρίστηκε" απ τους τεχνικους συμφωνα με τα γουστα τους.
Οσο περισσοτερη αγνοια εχει ενας χομπιστας για το πως παραγεται ο ηχος, πως κελαδαει ενα μουσικο οργανο, τοσο προσπαθει να αναπαραγει τον ηχο που φανταζεται πως θα πρεπει να ακουγεται, γιατι σιγουρα δεν μπορει να ξερει τα γουστα των τεχνικων....
οσο για τη μουσικοτητα των οργανων αλλιως παιζει μια Fender στα χερια τα δικα μου και αλλιως στα χερια του Roger Waters, μην τρελαθουμε τελειως.
Μανωλακο εγραψες!

Υ.Γ Θα μοιραστω μαζι σας κατι που μου λεει συνεχως ο νονος μου (λατρης της κλασσικής μουσικης πανω απο 4500 βινυλια και τρια συστηματα, εκ των οποιων τα δυο B&O τα παλια που φημιζονταν για τον ηχο τους και οχι για το ντιζαιν), οταν του λεω καμμια φορα για τα στερεωφωνικα μηχανηματα.
Αστα αυτα και ΠΑΝΕ ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙΣ .......
ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ!!!
 
Εννοείται!

Η αίσθηση του live είναι το κάτι άλλο.
Έστω κι αν ο ήχος είναι κακός (σύνηθες φαινόμενο στα ελληνικά live).
 
Επειδή παρακολουθώ το θέμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν και μή γνώστης τού Hi-End,αλλά ως σχετικός γνώστης τής μουσικής,απευθυνόμενος στον κύριο Κωτσή,θέλω να τού πώ να μήν ανησυχεί όταν βιώνει έκσταση στην μουσική ακρόαση.
Οταν κάποιος εξ-ισταται,δηλαδή βγαίνει ´εκτός εαυτού´υπο την επίδραση εντόνων εξωτερικών ερεθισμάτων,που αναμειγνύονται με τίς εσωτερικές εμπειρίες,δεν υφίσταται ψυχωτική εκτροπή.
Kαι επίσης έχει δίκιο ο κύριος Κωτσής όταν αναφέρει ότι ορισμενοι επιστήμονες θεωρούν τον έρωτα ως ψυχική διαταραχή και μάλιστα ψυχαναγκαστικού τύπου.Αυτή ακριβως είναι η κατάντια τής φανατικής βιολογικής θεωρήσεως και ερμηνείας όλων τών φαινομένων.
Τελος και ο οργασμός αποτελεί εκ-στατικό φαινόμενο τουλάχιστον για όσους και όσες τον έχουν ζήσει.Ομως και αυτό δεν συνιστά ψυχωτική εκτροπή.Πιθανώς κινδυνεύουν περισσότερο με κάποια ψυχική διαταραχή όσοι δεν έχουν ζήσει το συναίσθημα τού οργασμού,οπότε και πρεβεύουν διάφορες αντιεπιστημονικές απόψεις.
Ο υγιής άνθρωπος έχει την δυνατότητα μετά απο μιά μικρή εκστατική περίοδο να επανέρχεται.
Τώρα εάν ορισμενοι μπερδεύουν τήν έκσταση με το ναρκωτικό ecstasy είναι άλλο θέμα.
Sorry για το off-topic εάν είναι off-topic ,αλλά όφειλα να απευθυνθώ στον κύριο Κωτσή μιά και ο άνθρωπος δέχτηκε κάποιες ´επιστημονικές´θεωρίες,που τού αμφισβητούσαν την ψυχική του κατάσταση.
 
Δλδ. Σπύρο (κάνω έναν παραλληλισμό χωρίς υπονοούμενα):
Αν κάποιου του αρέσει μια γυναίκα 250 κιλά και μόνο με τέτοιου είδους γυναίκα μπορεί να έρθει σε οργασμό ή αντίστροφα μια γυναίκα με κάποιον Κουασιμόδο) είναι νορμάλ?
 
Top Bottom