Μηπως πρεπει να ρωτησεις, καλυτερα .... γιατι το φιλικο ζευγαρι εκανε τον σκυλο να νιωθει καλυτερα ?
Μηπως οι αρχικοι ιδιοκτητες .... δεν εξεφραζαν ΕΠΑΡΚΩΣ την αγαπη και τρυφεροτητα τους στον
τετραποδο Μπουμπη τους ? Και η αγαπη στα ζωα ΔΕΝ εκφραζεται μονο με ποσο φαγητο τους δινεις.
Μαλιστα, σε ορισμενες περιπτωσεις, δεν εκφραζεται ΚΑΝ ... με αυτο !
Οταν ημουν Εκτη Δημοτικου αφησαμε στον γιο ενος κρεοπωλη να προσεχει την Kitty μας, για οσο καιρο
λειπαμε διακοπες. Φαγητο, ηταν το μονο πραγμα που δεν ελειψε στον σκυλο μας. Οταν, γυρισαμε πισω
(και εκεινες τις εποχες, τα καλοκαιρια ηταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ με δυο και πλεον μηνες ραχατι και κολυμπι)
η Kitty, πριν βγουμε απο το αμαξι, εσπασε το λουρι της (δερματινο παρακαλω) και στιγμιαια πνιγηκε ...
δηλαδη την ειδαμε να προσπαθει να αναπνευσει και να μην μπορει. Μετα απο δεκα ΑΓΩΝΙΩΔΗ δευτερολεπτα
(μπορει να ηταν και περισσοτερα) η Kitty εβηξε 5-6 φορες και πηρε την πρωτη της μεγαλη βαθια ανασα.
Και σαν να μην συνεβη τιποτα .... ορμησε στην αγκαλια μας, με δακρυα στα ματια (προφανως απο τον
παρολιγο πνιγμο της) και αρχισε αυτο το απιστευτο αλυχτισμα χαρας και κλαματος .... εχοντας ξεχασει
ΠΛΗΡΩΣ τον Θαναση (που την ειχαμε αφησει για δυομισυ μηνες).
Που πηγε η βολικοτητα, τα resources και η αγαπη που εισεπραξε απο τον Σακη ???
(Ο Σακης, εξαιρετικα τρυφερος με τα σκυλια και ας ηταν γιος χασαπη) .... Μου λες, σε παρακαλω ? .....