Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

[superfly]

Εμενα αυτο που μου εκανε μεγαλυτερη εντυπωση ειναι,η καθολου τυχαια,παραληψη του Κυρκου.
Αδειασμα κανονικο και μπραβο του.Και στελνει και μηνυματα...

 

[Σπύρος Σούρλας]

Εμενα αυτο που μου εκανε μεγαλυτερη εντυπωση ειναι,η καθολου τυχαια,παραληψη του Κυρκου.
Αδειασμα κανονικο και μπραβο του.Και στελνει και μηνυματα...

Αφου τον χρησιμοποίησε ο Κουβέλης...Είπε τα λόγια του Κύρκου για τον Καραμανλή..:ADFADF1::ADFADF1:

 

[lepa77]

Κάτσε, εσύ τι νομίζεις; θα γίνει η σοσιαλιστική επανάσταση και θα τρως με χρυσά κουτάλια; Η διαφορά του ΚΚΕ με το σύριζα, είναι πως ο σύριζα προτείνει μέτρα φιλοδώρημα, ενώ με τα μέτρα του ΚΚΕ (τα οποία ξαναλέω, δεν είναι καπιταλιστικά), τη βγάζεις κάπως. Εκτός και αν προτείνεις μέχρι την επανάσταση να καθόμαστε στα αυγά μας.

Κοίτα μόνο μη γλυκαθεί ο κόσμος από τα φιλολαϊκά μέτρα που θα περάσεις και μετά λακίσει από τις επαναστατικές ζυμώσεις....


Αλλά, δεν περιμένω και πολλά από κάποιους που είναι αποκομμένοι από τις διεργασίες που συντελούνται στα λαϊκά στρώματα και κοιτάζουν αφ'υψηλού το λαό.


Πλάκα πλάκα, φαντάζεστε ο Τσίπρας να μάεθ πως ο Καραμανλής ίδρυσε την ΕΡΕ, το λάος του '60; Μην του το πείτε και σταματήσει το γλείψιμο.

Κατά τα άλλα δεν ξέρω που με κατατάσεις οπότε τα περί κάποιοων που κοιτούν αφ'υψηλού το λαό δεν τα πιάνω.

 

[FINIX]

αναρχοελιτιστης συριζαιος εισαι...

 

[McZab]

Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

αναρχοελιτιστης συριζαιος εισαι...

Εγώ πάντως που είμαι, και κοιτάω τον λαό αφ' υψηλού με αποδείξεις, ( :worshippy: ), μάλλον άκουσα με μεγαλύτερη προσοχή τον λόγο του Τσίπρα χθες.
Αφενός απέδειξε (σε αντίθεση με ό,τι περίμενα) ότι η αποχή από τέτοιες εκδηλώσεις καταδεικνύουν μάλλον αμηχανία και αδυναμία χειρισμού εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, παρά πράξη διαμρτυρίας ή πολιτικής δήλωσης.
Διότι προτιμώ έναν "Χ" που θα πάει και θα αποκαλέσει τον Καραμανλή "συντηρητικό" και "ισχυρό πρόσωπο ενός αυταρχικού καθεστώτος, που είχε οικοδομηθεί μέσα σε διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε." από έναν "Ψ" που δεν θα πάει καθόλου και αφήσει τους παρισταμένους να χειροκροτούν σαν κόπανοι το υπόλοιπο σόι Καραμανλήδων που ευλογούν τα γένια τους.

Σημασία έχει λοιπόν το τι ελέχθει, με ποιον τρόπο, και σε ποιο κοινό. Όλα τα άλλα είναι για λαική "επαναστατική" κατανάλωση.

 

[FINIX]

συμφωνω απολυτως..

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Εγώ πάντως που είμαι, και κοιτάω τον λαό αφ' υψηλού με αποδείξεις, ( :worshippy: ), μάλλον άκουσα με μεγαλύτερη προσοχή τον λόγο του Τσίπρα χθες.
Αφενός απέδειξε (σε αντίθεση με ό,τι περίμενα) ότι η αποχή από τέτοιες εκδηλώσεις καταδεικνύουν μάλλον αμηχανία και αδυναμία χειρισμού εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, παρά πράξη διαμρτυρίας ή πολιτικής δήλωσης.
Διότι προτιμώ έναν "Χ" που θα πάει και θα αποκαλέσει τον Καραμανλή "συντηρητικό" και "ισχυρό πρόσωπο ενός αυταρχικού καθεστώτος, που είχε οικοδομηθεί μέσα σε διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε." από έναν "Ψ" που δεν θα πάει καθόλου και αφήσει τους παρισταμένους να χειροκροτούν σαν κόπανοι το υπόλοιπο σόι Καραμανλήδων που ευλογούν τα γένια τους.

Σημασία έχει λοιπόν το τι ελέχθει, με ποιον τρόπο, και σε ποιο κοινό. Όλα τα άλλα είναι για λαική "επαναστατική" κατανάλωση.

Aψογος Γιαννη..

 

[Δημήτρης Δ.]

Re: Απάντηση: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Α..Υποψιν...2002 είχε πάει ο Φλωράκης..

Οποτε koukle μάλλον θα πηγε να γλύψει και αυτός ε??

Ουτε την ιστορία του σύγχρονου ΚΚΕ δεν ξερεις..

Δε χρειάζεται να πας τόσο πίσω.
Τις προάλλες ο Χαλβατζής είχε πάει στο Μητσοτάκη.
http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=259727
Πήγε για γλύψιμο κι αυτός ??

 

[nikoskouklos]

Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Εγώ πάντως που είμαι, και κοιτάω τον λαό αφ' υψηλού με αποδείξεις, ( :worshippy: ), μάλλον άκουσα με μεγαλύτερη προσοχή τον λόγο του Τσίπρα χθες.
Αφενός απέδειξε (σε αντίθεση με ό,τι περίμενα) ότι η αποχή από τέτοιες εκδηλώσεις καταδεικνύουν μάλλον αμηχανία και αδυναμία χειρισμού εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, παρά πράξη διαμρτυρίας ή πολιτικής δήλωσης.
Διότι προτιμώ έναν "Χ" που θα πάει και θα αποκαλέσει τον Καραμανλή "συντηρητικό" και "ισχυρό πρόσωπο ενός αυταρχικού καθεστώτος, που είχε οικοδομηθεί μέσα σε διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε." από έναν "Ψ" που δεν θα πάει καθόλου και αφήσει τους παρισταμένους να χειροκροτούν σαν κόπανοι το υπόλοιπο σόι Καραμανλήδων που ευλογούν τα γένια τους.

Σημασία έχει λοιπόν το τι ελέχθει, με ποιον τρόπο, και σε ποιο κοινό. Όλα τα άλλα είναι για λαική "επαναστατική" κατανάλωση.

Θα μπορούσα να πω το θέλει η π***ανα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει (για τους "ουδέτερους" χειροκροτητές), αλλά ας απαντήσω με πολιτικά επιχειρήματα .

Ο καπιταλισμός περνάει διάφορα στάδια και βάσει αυτών των σταδίων οι κυβερνησεις των καπιταλιστών χρησιμοποιούν είτε το καρότο είτε το μαστίγιο. Οπότε, δεν είναι διαφορετικός ο Καραμανλής της ΕΡΕ από αυτόν της ΝΔ. Ο ίδιος ηγέτης είναι, της εγχώριας αστικής τάξης. Οπότε δεν άλλαξε ως άνθρωπος ούτε έκανε καμιά υπέρβαση, απλά άλλαξαν οι συνθήκες για την ανάπτυξη της αστικής τάξης. Άρα λοιπόν, πρώτο "λάθος" Τσίπρα.

Το δεύτερο λάθος που κάνουν πολλοί, είναι πως θεωρούν τον Καραμανλή της 2ης περιόδου ως ένα "σοσιαλιστή" ηγέτη που έκανε κρατικοποιήσεις. Η αλήθεια είναι βέβαια, πως το ελληνικό κεφάλαιο περνούσε δύσκολες στιγμές τότε και η μόνη σωτηρία γι' αυτόν ήταν να αγοράσει τις επιχειρήσεις το κράτος (να τους δώσει ζεστό χρήμα) και μετά να τους τις ξαναπουλήσει. Δηλαδή κερδισμένα θα έβγαιναν πάλι τα μονοπώλια.

Αλλά ας δούμε ποιος πραγματικά ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Αρα λοιπόν, τζάμπα το χειροκρότημα. Αλλά να μου πεις, τι θα ήμασταν οι κρυφοσυριζαίοι χωρίς χειροκροτητές;

 

[nikoskouklos]

Ο Κ. Καραμανλής υπήρξε, δίχως αμφιβολία, μία από τις πιο σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες της αστικής τάξης στον αιώνα που τελειώνει. Και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι τις συγκεκριμένες κοινωνικές δυνάμεις που τη συγκροτούν, ο Κ. Καραμανλής τις εξυπηρέτησε με συνέπεια και σταθερότητα.

Έχει εξαρθεί - και με το θάνατό του εξαίρεται ακόμη περισσότερο - η διορατικότητα του Κ. Καραμανλή, η ικανότητά του να ενεργεί με πολιτική πρόβλεψη, μη διστάζοντας να έρχεται σε σύγκρουση με συμφέροντα, όποτε αυτό χρειαζόταν, ακόμη και με στενούς συνεργάτες του, όταν οι διαφωνίες μεταξύ τους έπαιρναν οξύ χαρακτήρα.

Δεν είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε αυτές τις εκτιμήσεις. Με μια διαφορά: Ότι η διορατικότητα του Κ. Καραμανλή κινήθηκε πάντα στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του καπιταλισμού στην Ελλάδα, της εδραίωσης της αστικής εξουσίας, της θωράκισής της και της καθυπόταξης των εργαζομένων, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, επιβεβαίωση της ταξικής λειτουργίας του, αποτελεί ο βασικός λόγος με τον οποίο στήριξε την επιλογή ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ (ΕΕ). Δεν επικαλέστηκε κυρίως τα «χρυσά κουτάλια», με τα οποία ...θα έτρωγε ο λαός. Είπε: «Οι λόγοι της ανάγκης ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ είναι πρώτα απ' όλα πολιτικοί»...

Για πολιτικούς λόγους, λοιπόν, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του, προκειμένου η Ελλάδα να ενσωματωθεί περισσότερο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ακόμη και οι διάφοροι ελιγμοί που επιχείρησε κατά καιρούς, όπως η προσωρινή έξοδος της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, εκεί αποσκοπούσαν: Στην προσαρμογή του ελληνικού καπιταλισμού στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με καλύτερους όρους για την εγχώρια πλουτοκρατία. Γι' αυτό και δεν είναι άνευ σημασίας τα χτεσινά λόγια του Τζ. Μπους, πρώην προέδρου των ΗΠΑ, ότι «ο Κ. Καραμανλής υπήρξε πάντα πιστός φίλος των ΗΠΑ»...

Συνηθίζουν, μια σειρά εκπρόσωποι κομμάτων και της δημοσιογραφίας, να χωρίζουν την πολιτική πορεία του Κ. Καραμανλή σε δύο περιόδους: Στην πριν και στη μετά τη δικτατορία του 1967, όπου στην πρώτη υπάρχει ο Καραμανλής με το πιο σκληρό πρόσωπο, ενώ στη δεύτερη υπάρχει ο εκσυγχρονισμένος, ο δημοκρατικός Καραμανλής.

Πρόκειται για σοβαρότατο λάθος, που δεν πρόκειται για πολιτική σκοπιμότητα άφεσης αμαρτιών.

Η πορεία του Κ. Καραμανλή είναι ενιαία. Είτε κυβέρνησε σε μια περίοδο που στην ημερήσια διάταξη βρίσκονταν τα κλομπ, τα τρίκυκλα των Γκοτζαμάνηδων, ο αντικομμουνισμός, το φακέλωμα, οι πολιτικοί κρατούμενοι, οι εκλογές βίας και νοθείας, η τρομοκρατία της ΚΥΠ και της «καρφίτσας», είτε κυβέρνησε σε μια περίοδο που τα παραπάνω εξέλιπαν, ο στόχος ήταν πάντα ο ίδιος: Η ενίσχυση της αστικής εξουσίας, η ενσωμάτωση του λαού στο σύστημα, η όσο το δυνατόν απρόσκοπτη δράση του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Απλώς, ο Κ. Καραμανλής αποδείχτηκε αρκετά ικανός να προσαρμόζεται στις κάθε φορά συνθήκες, να ελίσσεται, να παίρνει υπόψη στην πολιτική του ορισμένα ώριμα λαϊκά αιτήματα και να τα ικανοποιεί, μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά. Το θέμα του ήταν να μη βγαίνει - και δεν έβγαινε - ποτέ από τα πλαίσια της στρατηγικής της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού.

Το ΚΚΕ το χώρισαν από τον Κ. Καραμανλή βαθύτατες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές σε ολόκληρη τη διάρκεια της μακρόχρονης πολιτικής πορείας του. Συγκρούστηκε με τις στρατηγικές επιλογές του. Επιλογές, που στοίχισαν και συνεχίζουν να στοιχίζουν ακριβά στους εργαζόμενους της χώρας. Η πολιτική που ακολουθείται εδώ και χρόνια από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είναι η πολιτική που χάραξε ο Κ. Καραμανλής, ως επικεφαλής πολιτικός εκφραστής της τάξης του.

Ορισμένοι δημοσιογράφοι, στη διάρκεια των χτεσινών εκπομπών για τον Κ. Καραμανλή, εκθείασαν τον πρώην πρόεδρο για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 1974.

Δεν είναι ανεξήγητο γιατί τους πολύχρονους αγώνες για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ ορισμένοι τους παραγνωρίζουν και εξαίρουν την τελική κίνηση, δίχως να υπογραμμίζουν ότι αυτή ήταν υποχρεωτική. Το 1974 ο Κ. Καραμανλής δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, παρά να νομιμοποιήσει το ΚΚΕ. Η εκσυγχρονισμένη αστική δημοκρατία που επιδίωξε να δημιουργηθεί και σταθεροποιηθεί, δε γινόταν να οικοδομηθεί με τη διατήρηση του ΚΚΕ σε κατάσταση παρανομίας.

Υπάρχει, ωστόσο, κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Το ΚΚΕ επέβαλε ντε φάκτο τη νόμιμη παρουσία του από την πρώτη μέρα μετά την κατάρρευση της δικτατορίας. Άνοιξε γραφεία (τα πρώτα ήταν στην πλατεία Κάνιγγος), εξέδωσε τη «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ», έδωσε κεντρική συνέντευξη Τύπου, όπου ανάγγειλε τη νόμιμη δράση του. Η επίσημη νομιμοποίησή του ήρθε δύο μήνες αργότερα. Και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα γινόταν, αν το ΚΚΕ δεν είχε προχωρήσει στις παραπάνω ενέργειες, αν περίμενε την εξ ύψους απόφαση... Έτσι έχοντας τα πράγματα, ο Κ. Καραμανλής έκανε αυτό που δε θέλησε να κάνει ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1964-65. Που και τότε το ΚΚΕ θα μπορούσε να είχε επιβάλει τη νομιμοποίησή του, αν δε συναντούσε σφοδρή αντίδραση μέσα από την ΕΔΑ και από στελέχη του, που αρνούνταν να παλέψουν για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ!.. Αντίθετα, την υπονόμευαν!

Τον Κ. Καραμανλή δε θα τον κρίνει η ιστορία, όπως συνηθίζεται να λένε κατά κόρον. Τον Κ. Καραμανλή τον έχει, ήδη, κρίνει η ιστορία. Κι εξάλλου, η ιστορία γράφεται από ανθρώπους. Δε γράφεται από κάποια αφηρημένα όντα. Το θέμα είναι από ποια ταξική σκοπιά επιχειρεί κανείς να βαθύνει στα ιστορικά γεγονότα. Από τη σκοπιά της τάξης του, ο Κ. Καραμανλής έχει κριθεί και αποθεωθεί. Αλλά και από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης έχει πια τοποθετηθεί, οριστικά και αμετάκλητα, στην αντίπερα όχθη.

Μ. Μ.

(Το κείμενο αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη» της Παρασκευής 24 Απρίλη 1998)

 

[kblachos]

Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Αλλά ας δούμε ποιος πραγματικά ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής....

Βασικά εσείς θα έπρεπε να είχατε κάνει άγαλμα στον Καραμανλή.....

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Θα μπορούσα να πω το θέλει η π***ανα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει (για τους "ουδέτερους" χειροκροτητές), αλλά ας απαντήσω με πολιτικά επιχειρήματα .

Ο καπιταλισμός περνάει διάφορα στάδια και βάσει αυτών των σταδίων οι κυβερνησεις των καπιταλιστών χρησιμοποιούν είτε το καρότο είτε το μαστίγιο. Οπότε, δεν είναι διαφορετικός ο Καραμανλής της ΕΡΕ από αυτόν της ΝΔ. Ο ίδιος ηγέτης είναι, της εγχώριας αστικής τάξης. Οπότε δεν άλλαξε ως άνθρωπος ούτε έκανε καμιά υπέρβαση, απλά άλλαξαν οι συνθήκες για την ανάπτυξη της αστικής τάξης. Άρα λοιπόν, πρώτο "λάθος" Τσίπρα.

Το δεύτερο λάθος που κάνουν πολλοί, είναι πως θεωρούν τον Καραμανλή της 2ης περιόδου ως ένα "σοσιαλιστή" ηγέτη που έκανε κρατικοποιήσεις. Η αλήθεια είναι βέβαια, πως το ελληνικό κεφάλαιο περνούσε δύσκολες στιγμές τότε και η μόνη σωτηρία γι' αυτόν ήταν να αγοράσει τις επιχειρήσεις το κράτος (να τους δώσει ζεστό χρήμα) και μετά να τους τις ξαναπουλήσει. Δηλαδή κερδισμένα θα έβγαιναν πάλι τα μονοπώλια.

Αλλά ας δούμε ποιος πραγματικά ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Αρα λοιπόν, τζάμπα το χειροκρότημα. Αλλά να μου πεις, τι θα ήμασταν οι κρυφοσυριζαίοι χωρίς χειροκροτητές;

Είσαι πάντως θεούλης..Οποιος δεν στηρίζει ΚΚΕ είναι κρυφοσυριζαίος..:ernaehrung004:

Κανείς δεν είπε πως ο Καραμανλής δεν ήταν εκφραστής της αστικής τάξης....Γνωστά όλα αυτά..

Προσωπικά δε ,ποτέ δεν πίστεψα πως η αναγνώριση ΚΚΕ και ΚΚΕ ες έγινε ,επειδή ο ''Εθνάρχης'' έκανε την χάρη..

Ηταν ιστορική αναγκαιότητα και δεν τόν έπαιρνε να κάνει αλλοιώς..Καμιά ''χάρη'' δεν έκανε στην Αριστερά ο εν λόγω..

Πάντως και το ΚΚΕ,συχνά έχει ανταλλάξει επισκέψεις με τον ''Εθνάρχη''..Και ο μακαρίτης ο Χαρίλαος φυσικά..

Και σιγά το στοιχείο ''επαναστατικότητας''αν κάποιος πάει η δεν πάει σε μιά εκδήλωση..

 

[McZab]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Θα μπορούσα να πω το θέλει η π***ανα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει (για τους "ουδέτερους" χειροκροτητές), αλλά ας απαντήσω με πολιτικά επιχειρήματα .

Ο καπιταλισμός περνάει διάφορα στάδια και βάσει αυτών των σταδίων οι κυβερνησεις των καπιταλιστών χρησιμοποιούν είτε το καρότο είτε το μαστίγιο. Οπότε, δεν είναι διαφορετικός ο Καραμανλής της ΕΡΕ από αυτόν της ΝΔ. Ο ίδιος ηγέτης είναι, της εγχώριας αστικής τάξης. Οπότε δεν άλλαξε ως άνθρωπος ούτε έκανε καμιά υπέρβαση, απλά άλλαξαν οι συνθήκες για την ανάπτυξη της αστικής τάξης. Άρα λοιπόν, πρώτο "λάθος" Τσίπρα.

Το δεύτερο λάθος που κάνουν πολλοί, είναι πως θεωρούν τον Καραμανλή της 2ης περιόδου ως ένα "σοσιαλιστή" ηγέτη που έκανε κρατικοποιήσεις. Η αλήθεια είναι βέβαια, πως το ελληνικό κεφάλαιο περνούσε δύσκολες στιγμές τότε και η μόνη σωτηρία γι' αυτόν ήταν να αγοράσει τις επιχειρήσεις το κράτος (να τους δώσει ζεστό χρήμα) και μετά να τους τις ξαναπουλήσει. Δηλαδή κερδισμένα θα έβγαιναν πάλι τα μονοπώλια.

Αλλά ας δούμε ποιος πραγματικά ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Αρα λοιπόν, τζάμπα το χειροκρότημα. Αλλά να μου πεις, τι θα ήμασταν οι κρυφοσυριζαίοι χωρίς χειροκροτητές;

Η αλήθεια είναι ότι είμαι κρυφοσυριζαίος αλλά ντρέπομαι να το παραδεχτώ μην πέσω στα μάτια σου...

Α, ευχαριστούμε και για το μάθημα περί σταδίων του καπιταλισμού.

 

[KleKoR]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Η αλήθεια είναι ότι είμαι κρυφοσυριζαίος αλλά ντρέπομαι να το παραδεχτώ μην πέσω στα μάτια σου...

Α, ευχαριστούμε και για το μάθημα περί σταδίων του καπιταλισμού.

ήμουν σίγουρος... :ADFADF1:

 

[McZab]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Βασικά εσείς θα έπρεπε να είχατε κάνει άγαλμα στον Καραμανλή.....

Αν είχανε δράμι εξυπνάδας θα είχαν αναγνωρίσει πως η εξυπνότερη κίνηση του Καραμανλή ήταν η "καταδίκη" του ΚΚΕ στον ρόλο ενός δήθεν αντιδραστικού κόμματος. Μετέτρεψε το ΚΚΕ από ένα γνήσια κομμουνιστικό-επαναστατικό κόμμα σε μια αστική, light εκδοχή του με τυπική κοινοβουλευτική δράση και τίποτα περισσότερο. Το μετέτρεψε σε μέρος του συστήματος που υποτίθεται ότι αντιμάχεται με το πλέον ασφαλή τρόπο.

 

[nikosGX]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Αν είχανε δράμι εξυπνάδας θα είχαν αναγνωρίσει πως η εξυπνότερη κίνηση του Καραμανλή ήταν η "καταδίκη" του ΚΚΕ στον ρόλο ενός δήθεν αντιδραστικού κόμματος. Μετέτρεψε το ΚΚΕ από ένα γνήσια κομμουνιστικό-επαναστατικό κόμμα σε μια αστική, light εκδοχή του με τυπική κοινοβουλευτική δράση και τίποτα περισσότερο. Το μετέτρεψε σε μέρος του συστήματος που υποτίθεται ότι αντιμάχεται με το πλέον ασφαλή τρόπο.

Ενώ αν είχε μείνει στην παρανομία τώρα πια θα είχε πετύχει την επανάσταση και θα τρώγαμε όλοι με χρυσά κουτάλια και μαγείρισσα την συντρόφισσα Αλέκα. Πω, πω τι χάσαμε, ε!...

 

[McZab]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Ενώ αν είχε μείνει στην παρανομία τώρα πια θα είχε πετύχει την επανάσταση και θα τρώγαμε όλοι με χρυσά κουτάλια και μαγείρισσα την συντρόφισσα Αλέκα. Πω, πω τι χάσαμε, ε!...

Λάθος ποστ Νίκο, είμαι πολύ παλιός πλέον στο φόρουμ για να τσιμπάω με τέτοια χαμηλού επιπέδου, προκλητικά, δήθεν αστεία σχόλια. Και εσύ είσαι πολύ παλιός ώστε να μην έχεις ακόμα καταλάβει ποιοι τσιμπάνε και ποιοι όχι, οπότε η μόνη δικαιολογία είναι ότι είναι Παρασκευή και δεν έχεις και δουλειά...

 

[Σπύρος Σούρλας]

Ας διαβάζει κανείς την Ιστορία ,μπάς και κατανοήσει,γιατί ''αναγνωρίστηκαν'' το ΚΚΕ,και το ΚΚΕες..Πάντως σίγουρα οχι επειδή ο ''Εθνάρχης'' έκανε χάρη...

Σιγα μην πει η Αριστερά και ''ευχαριστώ'' στον κατασκευασμένο ηγέτη απο τον ΙΔΕΑ και την Φρειδερίκη ,δηλαδή τον αμερικανικο παράγοντα.

 

[asvestos1157]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Αν είχανε δράμι εξυπνάδας θα είχαν αναγνωρίσει πως η εξυπνότερη κίνηση του Καραμανλή ήταν η "καταδίκη" του ΚΚΕ στον ρόλο ενός δήθεν αντιδραστικού κόμματος. Μετέτρεψε το ΚΚΕ από ένα γνήσια κομμουνιστικό-επαναστατικό κόμμα σε μια αστική, light εκδοχή του με τυπική κοινοβουλευτική δράση και τίποτα περισσότερο. Το μετέτρεψε σε μέρος του συστήματος που υποτίθεται ότι αντιμάχεται με το πλέον ασφαλή τρόπο.

Δεν «επανέφερε» ο Καραμανλής τη δημοκρατία. Αντίθετα εκλήθη, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, να βάλει «φράγματα» και «σιδεριές» στη δημοκρατία. Να υπονομεύσει τις κοινωνικές προϋποθέσεις που είχαν δημιουργηθεί για μια ευρύτερη δημοκρατία. Ο ρόλος του, λοιπόν, δεν ήταν θετικός, αλλά ανασταλτικός στην ιστορική διαδικασία ανάπτυξης της δημοκρατίας. Δεν προώθησε την ανάπτυξη, αλλά την «καταστολή» και τη συρρίκνωση της δημοκρατίας.

Τέλος η νομιμοποίηση του ΚΚΕ ήταν απαίτηση των καιρών . Μια στρατηγική (πετυχημένη στην Ευρώπη) ενσωμάτωσης του ΚΚΕ στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι. Σε συνθήκες εκρηκτικών επαναστατικών διεργασιών, που «Άκρα Αριστερά» σε Ευρώπη και Ελλάδα ήταν μαζικό φαινόμενο, το να κρατηθεί το ΚΚΕ στην παρανομία ήταν επιλογή καταστροφική για το αστικό καθεστώς. Η νομιμοποίηση του ΚΚΕ ήταν η ασφαλιστική δικλίδα. Χρησιμοποιήθηκε για την κοινοβουλευτική χειραγώγηση και ενσωμάτωση των κινημάτων…

Και όταν σήμερα κάποιοι «αριστεροί» ή «πρώην» υμνολογούν υστερικά την «καραμανλική δημοκρατία» επιβεβαιώνουν απλώς τη δική τους ενσωμάτωση.

http://resaltomag.blogspot.gr/2012/07/blog-post_24.html

 

[Σπύρος Σούρλας]

Η διάθεσή του Kαραμανλή να ακολουθήσει πολιτική συμπίεσης του εργασιακού κόστους και ελεγχόμενης μόνο αποκατάστασης των συνδικαλιστικών ελευθεριών αντικατοπτρίζεται στο κατασταλτικό μένος με το οποίο αντιμετωπίστηκαν από τις κυβερνήσεις του, από το 1974 και έπειτα, όλες οι διεκδικήσεις και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, συνταξιούχων και άλλων καταπιεζόμενων στρωμάτων (πέρα από ορισμένες που άντεξαν στη συλλογική μνήμη για πολλούς και διάφορους λόγους): Απεργία εναντίον των απολύσεων στη «National Can» (1974), απεργία της «Ολυμπιακής» (1974), απεργία των μεταλλωρύχων του Μποδοσάκη στο Στρατώνι της Χαλκιδικής (1975), κινητοποιήσεις των σπουδαστών τεχνικών σχολών (1975), παναγροτική απεργία (1975), απεργία στην ΙΤΤ εναντίον της εφαρμογής μέτρων ελαστικής εργασίας (1975), απεργία στα ναυπηγεία της Ελευσίνας εναντίον των απολύσεων και των πολύ χαμηλών ημερομισθίων (1975), απεργία στη ΜΕΛ (1975), απεργία στον «Πίτσο» (1976), απεργία στη «ΒΙΟΧΑΛΚΟ» και την «Ολιβέττι» (1976), απεργία στα μεταλλεία Διστόμου (1976), απεργία στα μεταλλεία του Σκαλιστήρη (1976), κινητοποιήσεις των συνταξιούχων (1977), απεργία στην ΙΖΟΛΑ (1977), απεργία στην ΕΣΣΟ-ΠΑΠΑΣ (1978), απεργίες σε διάφορους κλάδους μαζικής μεταφοράς (1978), απεργίες στη ΔΕΗ (1979), απεργίες των τραπεζοϋπαλλήλων (1979), απεργίες μεταναστών εργατών στην ΕΛΣΑ του Πειραιά (1979), δημοσιοϋπαλληλικές απεργίες και κινητοποιήσεις των τυφλών (1980) και πολλές άλλες (για να κάνουμε μόνο μια εντελώς ενδεικτική καταγραφή).

Ο «κεϋνσιανισμός αλά ελληνικά» του Καραμανλή δεν πρόσφερε καμία κατοχύρωση στους εργαζόμενους, αντιμετώπιζε ευνοϊκά την πολιτική απολύσεων και τη διαιώνιση του ντάμπινγκ, ενώ ταυτοχρόνως υποστήριζε σκανδαλωδώς όλα τα προνόμια που το κεφάλαιο είχε αποκτήσει κατά την πρώτη καραμανλική 8ετία και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Ο Καραμανλής υπήρξε σταθερά εχθρικός προς κάθε έννοια απεργίας και διεκδίκησης (μια αποδελτίωση του τύπου της εποχής θα πείσει και τον πιο όψιμο καλοθελητή), από το 1976 καθιερώνεται και εντατικοποιείται η πολιτική επιστράτευση απεργών και κάθε απεργιακή κινητοποίηση από το 1974 μέχρι το 1980 αντιμετωπίζεται με έναν και μόνο τρόπο, σε όλες τις δυνατές παραλλαγές: Απαγορευτικές ζώνες, κλωτσιές, γροθιές, κλομπιές, δακρυγόνα και τεθωρακισμένες αύρες με αστυφύλακες και ΜΑΤ, προβοκάτσιες, περικυκλώσεις και προληπτικές συλλήψεις, εμπρηστικές δηλώσεις των «αρμόδιων» υπουργών.

Στις τελευταίες, πρωταγωνιστούσε (εκτός από τον εξαγνισμένο ΙΔΕΑτη Σόλωνα Γκίκα και τον ακροδεξιό Αν. Μπάλκο) ο αγαπημένος υπουργός του Καραμανλή, Κων/νος Λάσκαρης, ο οποίος καυχιόταν πως έβαζε τέλος στην πάλη των τάξεων (!). Όργανό του σε αυτή την καισαρική φαντασίωση υπήρξε το περιβόητο «απεργιακό ιδιώνυμο», που καθιέρωσε το 1976. Αυτό το αντικοινωνικό τερατούργημα επέκτεινε και συστηματοποιούσε επί τα χείρω όλη την αντεργατική νομοθεσία των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων του Καραμανλή, προς κατοχύρωση των μέχρι τότε «κεκτημένων» του κεφαλαίου: ν. 42/1974, ν. 6/1975, ν. 89/1975 κλπ. Η αιματηρή καταστολή της πανεργατικής κινητοποίησης στις 25.5.1976 εναντίον του εκτρώματος Λάσκαρη ήταν απολύτως χαρακτηριστική για τον «ευρωπαΐζοντα αυταρχισμό» που επεδίωκε ο Καραμανλής.

Το επιεικέστατο «στιγμιαίο» διατήρησε και ενεργοποίησε προς όφελος της ξανακαινουργωμένης καραμανλικής Δεξιάς έναν εξασκημένο μηχανισμό καταστολής, τρομοκράτησης και ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων. Εκπλήσσομαι, μάλιστα, που αριστεροί/-ες έχουν ξεχάσει ορισμένα από τα συνθήματα εκείνης της εποχής, προσπαθώντας να επανεφεύρουν έναν «δημοκράτη» Καραμανλή: «Ακόμα χτυπάνε τ’ αδέλφια μας», «έξω ο Γκίκας από τη Βουλή», «Το Σύνταγμα το κάνει ο λαός», «Να ποιός είναι ο Καραμανλής», «Να η βοήθεια από τη Γαλλία» (σε αύρες και δακρυγόνα), «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία». Σκηνές από το ξύλο, το κυνηγητό και οι συλλήψεις του «Κέυνς αλά ελληνικά» έχουν αποτυπωθεί και στο ντοκιμαντέρ του Νίκου Καβουκίδη, «Μαρτυρίες» (υπεράνω πάσης "εναρμονισμένης" αμφισβητήσεως).

Αυτά τα ολίγα για να θυμίζουμε και την Ιστορία.