Το ανέκδοτο της ημέρας

Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό.
Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε.
- Μαμά, είπε ο μικρός Δημητράκης, θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας μεγάλος φασαρτζής. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι δικαιούται το δώρο.
- Φυσικά! είπε ο μικρός.
Η μαμά του, ήθελε...

να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι, του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες, από τα προηγούμενα γενέθλιά του. "Και μετά", του είπε, " γράψε ένα γράμμα στον Θεούλη και εξήγησε γιατί σου αξίζει το ποδήλατο!"
Έτσι, ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει:
- ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο.
Ο φίλος σου, Δημητράκης"
Ο Δημητράκης όμως, ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί.
Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε:
- ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Είμαι ο φίλος σου, ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα θελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σ' ευχαριστώ,
Ο φίλος σου, Δημητράκης"
Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε κι αυτό το γράμμα και άρχισε ξανά:
- ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα 'θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Δημητράκης"
Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το...
- ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ -
"Θεέ,
Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ...
Ευχαριστώ.
Δημητράκης"
Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του 'φερνε το ποδήλατο... Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος.
- Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα.
Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε, την έχωσε κάτω από το παλτό του κι έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας.
Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και χαρτί...
- ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ -
"Θεέ,
Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο...
(υπογραφή) Ξέρεις ποιος..........
 
:SFGSFGSF::SFGSFGSF::SFGSFGSF::flipout::flipout:
Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό.
Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε.
- Μαμά, είπε ο μικρός Δημητράκης, θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας μεγάλος φασαρτζής. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι δικαιούται το δώρο.
- Φυσικά! είπε ο μικρός.
Η μαμά του, ήθελε...

να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι, του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες, από τα προηγούμενα γενέθλιά του. "Και μετά", του είπε, " γράψε ένα γράμμα στον Θεούλη και εξήγησε γιατί σου αξίζει το ποδήλατο!"
Έτσι, ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει:
- ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο.
Ο φίλος σου, Δημητράκης"
Ο Δημητράκης όμως, ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί.
Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε:
- ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Είμαι ο φίλος σου, ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα θελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σ' ευχαριστώ,
Ο φίλος σου, Δημητράκης"
Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε κι αυτό το γράμμα και άρχισε ξανά:
- ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ -
"Αγαπητέ Θεούλη,
Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα 'θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Δημητράκης"
Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το...
- ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ -
"Θεέ,
Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ...
Ευχαριστώ.
Δημητράκης"
Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του 'φερνε το ποδήλατο... Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος.
- Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα.
Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε, την έχωσε κάτω από το παλτό του κι έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας.
Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και χαρτί...
- ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ -
"Θεέ,
Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο...
(υπογραφή) Ξέρεις ποιος..........
 
Να βαλω κ γω το πρωτο μου....


Ένας Κρητικός ήρθε στην Αθήνα και τον πήρε ο ύπνος μέσα στο ταξί. Όταν μισοξύπνησε, περνούσε πάνω από μια γέφυρα και βλέποντας άλλα αυτοκίνητα από κάτω λέει:
"Ωχ τα ταξί εδώ πετάνε"!
Πήγε πίσω στο χωριό και το έλεγε στο καφενείο. Όλοι γέλαγαν και τον κορόιδευαν. Όμως εκείνος επέμενε. Τότε του λέει ένας:
"Εγώ θα πάω το Σάββατο στην Αθήνα σε μια κουμπαριά, κι αν τα ταξί πετάνε θα κάτσω να με γαμ***ς, αν δεν πετάνε όμως θα σε γαμ***ω εγώ".
"Πάει το στοίχημα", του λέει ο άλλος με σιγουριά.
Μπαίνει στο καράβι και το πρωί παίρνει ένα ταξί από τον Πειραιά. Τον ρωτάει ο ταξιτζής κοιτώντας τον από τον καθρέφτη:
"Φίλε, που να σε πετάξω?"
"Οοοο" λέει ο Κρητικός. "Πήγαινε στην Βουλιαγμένης"
Τον ρωτάει ο ταξιτζής ξανά:
"Σε τι ύψος?"
Και λέει ο Κρητικός:
"Κουμπάρε, το γαμ**σι δεν το γλιτώνω που δεν το γλιτώνω, πέτα τουλάχιστον χαμηλά, να μην σκοτωθούμε κιόλας!"
 
Τα ακόλουθα είναι από το βιβλίο 'Disorder in the American Courts', και έχουν ειπωθεί από ανθρώπους σε δικαστήρια- έχουν καταγραφεί κατά λέξη από δικαστικούς ρεπόρτερ στην Αμερική, οι οποίοι μετά βίας παρέμεναν σοβαροί την ώρα που γίνονταν οι ερωταποκρίσεις....

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ¨: Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας είπε ο άντρας σας εκείνο το πρωί;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ. Είπε "Πού βρίσκομαι, Κάθριν;"
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Και γιατί σας αναστάτωσε τόσο;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Το όνομά μου είναι Σούζαν

------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- ---------


ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Είστε σεξουαλικά ενεργή;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ¨ 'Οχι, απλώς μένω ξαπλωμένη.
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Αυτή η μυασθένεια σας επηρεάζει τη μνήμη σας;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ¨ Ναι..
ΔΙΚ: Και με ποιους τρόπους σας επηρεάζει τη μνήμη;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ξεχνάω..
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Ξεχνάτε; Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα για κάτι που έχετε ξεχάσει;

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Τώρα, γιατρέ, δεν αληθεύει ότι, όταν ένας άνθρωπος πεθάνει στον ύπνο του, δεν το γνωρίζει ως το άλλο πρωί;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Τώρα, στ' αλήθεια περάσατε τις εξετάσεις για άσκηση νομικού επαγγέλματος;

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ο μικρότερος γιος, ο εικοσάχρονος, τι ηλικίας είναι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Είναι 20, όσο περίπου και το IQ σας.
ΔΙΚ: Ήσουν παρών όταν πάρθηκε η φωτογραφία σου;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Τώρα με δουλεύετε;

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Ώστε η ημερομηνία της σύλληψης του παιδιού ήταν η 8η Αυγούστου;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Και τι κάνατε εκείνο τον καιρό;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Έκανα σεξ.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και είχε τρία παιδιά, έτσι δεν είναι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πόσα ήταν αγόρια
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κανένα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Υπήρχε κανένα κορίτσι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κύριε Δικαστά, νομίζω χρειάζομαι άλλον δικηγόρο. Μπορώ να πάρω άλλον;


ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς τερματίστηκε ο πρώτος σας γάμος;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Λόγω θανάτου.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και με τίνος τον θάνατο τερματίστηκε;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Για μαντέψτε;
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- -----
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Μπορείτε να περιγράψετε το άτομο;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ήταν μεσαίου αναστήματος και είχε γένεια.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Ήταν άντρας ή γυναίκα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Αν δεν είχε έρθει κανα τσίρκο στην πόλη, μάλλον άντρας θα έλεγα...
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- -------

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πόσες από τις νεκροψίες σας τις έχετε διενεργήσει σε νεκρούς ανθρώπους;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ : Όλες. Οι ζωντανοί, ξέρετε, αντιστέκονται πάρα πολύ.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: ΌΛΕΣ σας οι αντιδράσεις και απαντήσεις ΠΡΕΠΕΙ να είναι με λέξεις. Οκέι; Σε ποιο σχολείο πήγατε;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Με λέξεις.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Θυμάστε την ώρα που εξετάσατε το σώμα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Η νεκροψία άρχισε γύρω στις 8:30 πμ.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και ο κύριος Νέντον ήταν νεκρός εκείνη την ώρα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Αν όχι, σίγουρα ήταν μέχρι να τελειώσω.
Και τελος:
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πριν διενεργήσετε τη νεκροψία, ελέγξατε αν υπήρχε σφυγμός;
ΜΑΡΤΥΡΑϴΣ: Όχι
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την πίεση του αίματος;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: 'Οχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την αναπνοή;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι..
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ώστε λοιπόν, είναι πιθανόν ο ασθενής να ήταν ζωντανός όταν αρχίσατε την αυτοψία;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: 'Οχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς μπορείτε να είστε σίγουρος, γιατρέ;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Γιατί ο εγκέφαλός του βρισκόταν πάνω στο γραφείο μου σε μια γυάλα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ¨ Α, μάλιστα. Όμως θα μπορούσε ο ασθενής, παρ' όλα αυτά, να είναι ακόμα ζωντανός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι, είναι πιθανόν- θα μπορούσε να είναι ζωντανός και να ασκεί τη δικηγορία.
 
Είναι δυο αναρχικοί και παίζουν σκάκι!
Τότε ο ένας κάνει μια σκακιστική κίνηση κ λέει
-Ματ!!
κ ο άλλος....
-Ντουυυυυυυυυυυ
 
Είναι δυο αναρχικοί και παίζουν σκάκι!
Τότε ο ένας κάνει μια σκακιστική κίνηση κ λέει
-Ματ!!
κ ο άλλος....
-Ντουυυυυυυυυυυ
ΛοΛ!!
Πολυ πετυχημενο:Banane0::Banane0:
 
Ήταν τρεις αδερφές από την Κρήτη πολύ αγαπημένες. Ήρθε η ώρα να παντρευτούν.
Η μία παντρεύτηκε κάποιον ο οποίος ζούσε στην Αμερική και θα έφευγε μαζί του.
Η δεύτερη παντρεύτηκε κάποιον ο οποίος ζούσε στην Αγγλία και θα πήγαινε εκεί.
Η τρίτη παντρεύτηκε κάποιον από το χωριό τους στην Κρήτη και θα έμενε εκεί.
Το τελευταίο βράδυ πριν χωρίσουν λυπημένες μιλούσαν:
- Κορίτσια να γράφουμε συχνά η μία στην άλλη, να λέμε τα νέα μας, πως περνάμε με τους άντρες μας, είπε η πρώτη.
- Ναι, αλλά όταν θέλουμε να πούμε κάτι για το σεξ πώς να το πούμε;
- Να μην πάρει κανείς άλλος το γράμμα και το διαβάσει, είπε η δεύτερη.
- Εγώ λέω, όταν γράφουμε για το σεξ, να λέμε τηγανιτές πατάτες, είπε η τρίτη και όλες συμφώνησαν.
Πέρασε καιρός και το πρώτο γράμμα έφτασε από την Αμερική:

"Εδώ κορίτσια είναι πολύ ωραία. Έχουμε αλυσίδα εστιατορίων.
Πολλά λεφτά, βόλτες και ταξίδια, αλλά τηγανιτές πατάτες τρώμε μια φορά το μήνα".

Μετά ήρθε το γράμμα από την Αγγλία:

"Κορίτσια όλα πολύ καλά. Έχουμε αλυσίδα καταστημάτων με ρούχα. Πολλά λεφτά, γυρνάμε όλο τον κόσμο, τα παιδιά πάνε στα καλύτερα σχολεία, αλλά τηγανιτές πατάτες τρώμε μια φορά στις δεκαπέντε μέρες".

Τελευταίο ήρθε το γράμμα από το χωριό της Κρήτης:

"Εδώ κορίτσια τι να σας πω; Οπως τα ξέρετε. Χωράφι, παιδιά, νοικοκυριό, τα ίδια και τα ίδια.
Τηγανιτές πατάτες όμως τρώμε κάθε μέρα και τα Σαββατοκύριακα ο Μήτσος γλύφει και το τηγάνι."
Τηγανιτές πατάτες όμως τρώμε κάθε μέρα και τα Σαββατοκύριακα ο Μήτσος γλύφει και το τηγάνι."
 
Γίδια - πρόβατα φυλάει,

όλη τη μέρα κελαηδάει,

και πεντέμισι χρωστάει.



Τι είναι;













































το βοσκόπουλο ...