Το ανέκδοτο της ημέρας

Ανήσυχη η γυναίκα του κανίβαλου:
- Πονάει η κοιλιά σου αγάπη μου;
- Ναι τρομερά. Ίσως δεν θα έπρεπε να φάω εκείνο τον δύτη με την φλούδα!
 
Ο Χριστός νοστάλγησε τη Γη και είπε να κατέβει στην Αθήνα. Για να μην γίνει αντιληπτός βάζει ένα μπλουτζίν κι ένα κοντομάνικο και χώνεται σε ένα μπαράκι στα Εξάρχεια. Εκεί ακούει μια σερβιτόρα να λέει στην άλλη:
- Φτιάξε το κοκτέιλ του Μάκη.
Mετά απευθυνόμενη στο Χριστό.
- Εσείς τι θα πιείτε;
- Μια από τα ίδια!
- Είστε σίγουρος;
- Ας δοκιμάσω!
Tο πίνει μονορούφι, παραγγέλνει κι άλλο. Το πίνει κι αυτό μονορούφι. Κι άλλο ένα! Ο Μάκης στη γωνία έξαλλος.
- Τρία σερί ρε φίλε και δεν ζαλίστηκες;
- Οχι φίλε μου! Δεν μεθάω εγώ.
- Ε τότε θα σε πάω σε τεκέ να κάνεις κεφάλι!
Πάνε σε τεκέ, καπνίζει ο Μάκης χασίσι δίνει και του Χριστού.
Ο Χριστός καπνίζει τέσσερα απανωτά.
- Τώρα ρε φίλε δεν την ζαλίστηκες;
- Όχι φίλε μου. Αδικα προσπαθείς. Σε σένα θα το πω. Δεν μεθάω και δεν μαστουρώνω γιατί είμαι ο Χριστός.
- Και γιατί μου λες τόση ώρα ότι δεν ζαλίστηκες;
 
Ο Θεός βλέποντας πως ο κόσμος έχει βυθιστεί ακόμη μια φορά στην αμαρτία και πως οδεύει προς την καταστροφή αποφασίζει να ξαναστείλει για άλλη μια φορά το Χριστό στη γη να σώσει τον Aνθρωπο . Γεννιέται που λέτε και πάλι ο Χριστός και ξαναρχίζει το σωτήριο έργο Του . Περνάν 10 χρόνια , 20 χρόνια , 30 χρόνια , 40 χρόνια , 50 χρόνια ο Θεός αρχίζει ν ανησυχεί .
- Μα καλά , την άλλη φορά έμεινε στη γη 33 χρόνια , τι κάθεται και κάνει 50 χρόνια και δεν έχει γυρίσει ακόμα ;
Φωνάζει λοιπόν :
- Γιεεεεεεεεεεεε Μου πού είσαι ;
- Εδώ είμαι Πατέρα !
- Γιατί δεν έχεις επιστρέψει ;
- Μα δεν το ξέρεις Πατέρα ; Όλα τα πολιτισμένα κράτη έχουν αντικαταστήσει τη θανατική ποινή με ισόβια .
 
Είναι ο οδηγός του αστικού λεωφορίου τώρα και κάποια στιγμή γυρνάει προς το
μέρος μιας γυναίκας που στέκεται κόντα του και φωνάζει:
- Ηλίθια,ηλίθια,ηλίθια..
Η γκόμενα τα παίρνει και ετοιμάζεται να κάνει φασαρία.Κινείται προς το
μέρος του εμφανώς εκνευρισμένη οπότε ακούει τον οδηγό να λέει:
- Πατήθια,πατήθια,πατήθια.
 
Ήταν ένας υπάλληλος σε ένα super-market, ο οποίος ήταν εξαιρετικά ετοιμόλογος. Μια μέρα, λοιπόν, μπαίνει μια κυρία και ζητάει μισό πεπόνι.
- "Μα κυρία μου, δεν μπορώ να σας δώσω μισό πεπόνι" ,λέει ο υπάλληλος. "Το άλλο μισό τι να το κάνω;"
-"Όχι", λέει αυτή." Θέλω μισό πεπόνι!".
-"Μα δεν γίνεται αυτό", λέει ευγενικά ο υπάλληλος.
-"Γίνεται, πως δεν γίνεται! Να με πας αμέσως στον διευθυντή σου θέλω να του μιλήσω!"
Μπαίνει ο υπάλληλος φουριόζος στο γραφείο του διευθυντή και αρχίζει:
- "Κύριε διευθυντά είναι μια παράξενη εκεί έξω και μου ζητά μισό πεπόνι!!!". Πριν όμως προλάβει να τελειώσει τη φράση του βλέπει με την άκρη του ματιού του την κυρία ακριβώς από πίσω του, οπότε συνεχίζει:
- "... και είναι και αυτή η εξαιρετική κυρία, η οποία θέλει να αγοράσει το άλλο μισό!". Τέλος πάντων, τη σώζει την κατάσταση ο υπάλληλος, παίρνει η κύρια το μισό πεπόνι της και αμέσως ο διευθυντής καλεί τον υπάλληλο στο γραφείο του.
-"Λοιπόν ,παιδί μου, σε θαύμασα προηγουμένως. Πόσο ετοιμόλογος ήσουν! Μπράβο, μπράβο! Πες μου σε ποιο κατάστημα θέλεις να σε πάω ως υποδιευθυντή; Αποφάσισα να σου δώσω προαγωγή. Απλά πες μου που θες να πας."
-"Δεν ξέρω κύριε διευθυντά. Όπου θέλετε εσείς."
-"Μα πες μου που σου αρέσει".
-"Όπου να ναι δεν έχω πρόβλημα"
-"Καλά λοιπόν θα πας στο Αιγάλεω"
-"Στο Αιγάλεω;; Ε, όχι και στο Αιγαλεω!!"
-"Μα γιατί; Τι έχει το Αιγάλεω;"
-"Ε, να! Το Αιγάλεω μόνο ποδοσφαιριστές και ιερόδουλες βγάζει!"
-"Μα τι λες παιδί μου;;; Η γυναίκα μου είναι απο το Αιγάλεω!!!!"
-"Σοβαρά;;; Σε ποιά ομάδα παίζει;;;"!!!!
 
Μια γυναίκα ξυπνάει αργά το βράδυ και ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της δεν είναι στο κρεβάτι. Φοράει τη ρόμπα της και κατεβαίνει να τον ψάξει.
Τον βρίσκει να κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας, βυθισμένο σε βαθιές σκέψεις και απλώς να
κοιτάζει με απλανές βλέμμα τον τοίχο, έχοντας μπροστά του μια κούπα καφέ.
Εξακολουθεί να τον κοιτά καθώς αυτός σκουπίζει ένα δάκρυ από τα μάτια του και πίνει μια ρουφηξιά καφέ.
"Τι σου συμβαίνει αγάπη μου;", ψιθυρίζει μπαίνοντας στην κουζίνα,
"γιατί είσαι ξύπνιος τέτοια ώρα;"
"Θυμάσαι τότε που είχαμε πρωτογνωριστεί πριν από 20
χρόνια, τότε που ήσουν ακόμη 16 χρονών;"
"Μα φυσικά και το θυμάμαι!", του απαντάει.
"Θυμάσαι τότε που μας έπιασε ο πατέρας σου να κάνουμε έρωτα
στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μου;"
"Ναι, κι αυτό το θυμάμαι!"
"θυμάσαι μήπως και τη στιγμή που πήρε την καραμπίνα και μου
είπε ότι, ή θα σε παντρευτώ ή θα με στείλει φυλακή για 20 χρόνια;"
"Ναι αγάπη μου, το θυμάμαι κι αυτό!"
"Σήμερα θα είχα αποφυλακιστεί...",της λέει, σκουπίζοντας ένα ακόμα δάκρυ από το πρόσωπο του...
 
Ένα ζευγάρι πήγε διακοπές κοντά σε μια όμορφη λίμνη. Ο σύζυγος αγαπούσε το ψάρεμα και του άρεσε να ξεκινάει λίγο πριν φέξει. Η σύζυγος αγαπούσε πολύ το διάβασμα. Ενα πρωί γύρισε ο σύζυγος μετά από αρκετές ώρες ψαρέματος και σκέφτηκε να πάρει έναν υπνάκο. Η κυρία του αποφάσισε να πάρει τη βάρκα, να ανοιχτεί στη λίμνη κι εκεί ν απολαύσει ένα βιβλίο . . . Δεν ήταν βέβαια και εξοικειωμένη με τα της βάρκας,
έτσι αφού ανοίχτηκε αρκετά, έριξε άγκυρα, άνοιξε το βιβλίο της και απορροφήθηκε . . . Σε λίγο την πλευρίζει η βάρκα με τον ντόπιο μπάτσο:
"Καλημέρα σας, κυρία μου. Τι κάνετε;"
"Διαβάζω το βιβλίο μου", λέει η κυρία ενώ σκέφτεται "Καλά, τυφλός είναι ο τύπος;"
"Κυρία μου είστε σε περιοχή που απαγορεύεται το ψάρεμα."
"Ναι, αλλά δεν ψαρεύω. Δεν το βλέπετε;"
"Το βλέπω, κυρία μου, αλλά έχετε όλα τα απαραίτητα για ψάρεμα. Πρέπει να σας συλλάβω"
"Αν το κάνεις αυτό, θα σε μηνύσω για βιασμό", λέει η κυρία.
"Μα, κυρία μου, εγώ ούτε που σας άγγιξα", απορεί ο μπάτσος.
"Ναι, αλλά έχεις όλα τα απαραίτητα . . ."
 
Το τεράστιο πετρελαιοφόρο διασχίζει τον ωκεανό. Το ταξίδι είναι πολυήμερο και στο τυπικά ανδρικό πλήρωμα υπάρχει αυτή τη φορά και μια γυναίκα. Η παρουσία της δεσποινίδας - ασυνήθιστη καθώς είναι - έχει δημιουργήσει περίεργες καταστάσεις..
Τις πρώτες μέρες όλα κυλάνε ήρεμα, ο αντρικός πληθυσμός ήρεμος κι ευγενικός.
Τις επόμενες μέρες κάποιοι μικρό-εκνευρισμοί. Έχει μπει η τρίτη εβδομάδα και τα πρώτα ξεσπάσματα προμηνύουν θύελλα..
Την κατάσταση προσπαθεί να προλάβει ο πλοίαρχος. Μαζεύει τα αρσενικά μέλη του πληρώματος και τους λέει:
"Κύριοι, μετά από τόσες μέρες η κυρία αισθάνεται ανία και για να σας φύγει ο πειρασμός που είναι μόνη της αποφάσισα να τη φλερτάρω εγώ σαν πλοίαρχος."
"Τι !", πετάγεται ο θερμόαιμος Ιταλός, "υπάρχει Ιταλός επάνω στο πλοίο και θα δοκιμάσει άλλος να φλερτάρει; Δεν θα είστε καλά!"
"Κύριοι, σας παρακαλώ", πετάγεται ο Γάλλος, "το φλερτ, ως γνωστόν, είναι ειδικότητα των Γάλλων." Ο καβγάς δεν αργεί να ανάψει. Κάθε ένας, για τους δικούς του λόγους υποστηρίζει ότι το φλερτάρισμα είναι προσωπική του υπόθεση. Σ όλο αυτό το διάστημα ο Έλληνας, αδιάφορος, μασουλάει πασατέμπο και αγναντεύει το πέλαγος.
Εκνευρισμένος ο πλοίαρχος του φωνάζει: "Εσύ δεν ενδιαφέρεσαι να φλερτάρεις την κυρία;" "Τι να σας πω κύριε πλοίαρχε, τρεις εβδομάδες τώρα την πη***ω. Αν θέλετε όμως τη φλερτάρω κιόλας.
 
Βρήκε ένας χωρικός κάποτε ένα λυχνάρι και τρίβοντάς το βγήκε από μέσα ένα τζίνι, το ο οποίο του είπε ότι θα πραγματοποιήσει 3 επιθυμίες του.
Η πρώτη μου επιθυμία είναι να μη μου τελειώνουν ποτέ τα λεφτά γιατί είμαι μια ζωή φτωχός, λέει ο χωρικός. Έγινε του λέει το τζίνι.
Η δεύτερη είναι να έχω πολλές γυναίκες, γιατί το χωριό μας δεν έχει καθόλου γυναίκες. Έγινε κι αυτή του λέει το τζίνι και περιμένει να ακούσει την τρίτη του επιθυμία.
Αφού το σκέφτεται λίγο ο χωρικός, λέει στο τζίνι:"Ξέρεις τζίνι μου, θέλω να μου αναστήσεις τη μανούλα μου που έχει πεθάνει πρόσφατα και την υπεραγαπούσα."
"Αποκλείεται" λέει το τζίνι," σε κόντρα με το Θεό δεν μπορώ να έρθω".
Επιμένει ο χωρικός, αλλά το τζίνι ανένδοτο. "Αδύνατο! Βρες κάτι άλλο γιατί όπως σου είπα, σε κόντρα με το Θεό δεν μπορώ να έρθω!" του ξανάλεει.
Ο χωρικός, αφού το καλοσκέφτεται, αποφασίζει την τρίτη επιθυμία του:
"Να τζίνι μου, θέλω να κάνεις να πάρει το Πρωτάθλημα η ομάδα μου"
"Και τι ομάδα είσαι" λέει το τζίνι.
"Παναθηναϊκός" λέει ο χωρικός. Οπότε το τζίνι:
"Και πώς την είπαμε τη μανούλα σου;..."
 
Ένας δεν αισθάνεται καλά, πάει στο γιατρό για τσεκάπ. Έρχεται ο γιατρός
με τα αποτελέσματα.

- Δυστυχώς έχω πολύ κακά νέα. Είσαι βαριά άρρωστος! Σου μένει ελάχιστος
χρόνος ζωής!

- Γιατρέ μου! Πόσος χρόνος μου μένει;

- Δέκα

- Δέκα, τι; Μήνες; Βδομάδες; Τι;

- Εννιά... οχτώ...
 
Ο παπάς είναι έτοιμος για το κυριακάτικο κήρυγμά του, όταν από τον άμβωνα πρόσεξε μια κοπέλα με υπερβολικά μίνι φούστα και ένα ντεκολτέ, που το στήθος της ήταν έτοιμο να πεταχτεί έξω. Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στο κήρυγμα προς το ποίμνιο και το ματαίωσε, αλλά ζήτησε απ` την κοπέλα να μείνει στην εκκλησία, μετά που όλοι οι άλλοι θα είχαν αποχωρήσει, γιατί ήθελε να της μιλήσει.
Η κοπέλα περίμενε υπομονετικά και όταν όλοι είχαν φύγει, την πλησιάζει ο παπάς και της λέει:
- Τι επιδιώκεις εσύ και έρχεσαι στην εκκλησία ντυμένη έτσι; και της δείχνει το ντεκολτέ της.
- Πάτερ, απαντάει αυτή, γιατί σας ενοχλεί το ντύσιμό μου. Όλοι οι φίλοι μου λένε ότι ακούνε τους αγγέλους να τραγουδούν, όταν βάζουν το κεφάλι τους ανάμεσα στους μαστούς μου.
- Σοβαρά; Για να το ελέγξω! λέει ο παπάς και βάζει το κεφάλι του ανάμεσα στα στήθη της κοπέλας.
- Δεν ακούω τίποτα, της λέει μετά από λίγο.
-Ασφαλώς και δεν ακούτε τίποτα, πάτερ, λέει αυτή. Δεν έχετε... συνδεθεί ακόμη!
 
Έρχεται ο Αϊνστάιν στην Ελλάδα και τον καλούνε σε μια δεξίωση.
Καθώς πίνει το απεριτίφ του τον πλησιάζει ένας και του λέει "καλησπέρα σας κύριε Αϊνστάιν, τιμή μας να σας έχουμε απόψε μαζί μας".
-"Τιμή δική μου" απαντάει ο μεγάλος επιστήμων, "αν επιτρέπετε τι IQ έχετε;".
"250" απαντάει αυτός. Τότε ο Αϊνστάιν του πιάνει συζήτηση για τη θεωρία της σχετικότητας, τις μαύρες τρύπες και δε συμμαζεύεται.
Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν το ορεκτικό τους ένας κύριος που καθόταν αριστερά του τού λέει "μεγάλη τιμή μας κάνετε κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε εδώ μαζί μας".
-"Δική μου η τιμή ευγενικέ κύριε" απάντησε ο Αϊνστάιν. "Τι IQ έχετε ευγενικέ κύριε;". "150".
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για το διεθνές δίκαιο, για τα προβλήματα που ανακύπτουν από τα πειράματα γενετικής κ ά.
Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγε το κυρίως πιάτο του, αυτός που καθόταν δεξιά του, του λέει "είναι μεγάλη μου τιμή να τρώω δίπλα σ έναν τόσο μεγάλοεπιστήμονα".
-"Δική μου η τιμή" απάντησε ο Αϊνστάιν, "τι IQ έχετε;". "100".
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα για την κυβέρνηση, για τα επιτόκια, το χρηματιστήριο, την τιμή της βενζίνης και άλλα.
Λίγο αργότερα κι ενώ έτρωγαν επιδόρπιο ο κύριος που καθόταν απέναντι του τού λέει "είναι πάρα πολύ μεγάλη μου τιμή να σας έχω απέναντι μου κύριε Αϊνστάιν".
-"Δική μου η τιμή κύριε, τι IQ έχετε;". "50".
Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για τον big brother, τη φάρμα, τον πιο αδύναμο κρίκο, τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Ευαγγελάτο και δε συμμαζεύεται".
Καθώς έπιναν καφέ, τον πλησιάζει ένας κύριος και του λέει με τη σειρά του
"πολύ μεγάλη μας τιμή κύριε Αϊνστάιν να βρίσκεστε σήμερα μαζί μας".
-"Δική μου η τιμή. Ποιο το IQ σας;". "10".
Κι ο Αϊνστάιν απαντάει "Πώς πάει o Ολυμπιακός;".
 
Βρισκόμαστε μέσα σε ένα C-130 στην πρώτη "πτώση" νεαρών αλεξιπτωτιστών.
Εκπαιδευτής: Μόλις πηδήξετε από το αεροπλάνο και αφού περάσουν 3 δευτερόλεπτα θα τραβήξετε το κορδόνι στο πίσω μέρος της στολής σας.
Νέος: Και αν δεν ανοίξει;
Εκπ.: Σε αυτή την περίπτωση, μόλις φτάσετε στα 1000 μέτρα, θα τραβήξετε το κορδόνι του εφεδρικού αλεξίπτωτου.
Νέος: Και αν δεν ανοίξει και Αυτό;
Εκπ.: Σε αυτή την περίπτωση, μόλις φτάσετε στα 250 μέτρα, θα τραβήξετε το κορδονάκι του άλλου αλεξίπτωτου που βρίσκεται κάτω από την αριστερή φτέρνα σας.
Νέος: Και αν δεν ανοίξει και Αυτό;
Εκπ.: Σε αυτή την περίπτωση, μόλις φτάσετε στα 25 μέτρα, θα τραβήξετε το κορδονάκι του άλλου αλεξίπτωτου που βρίσκεται κάτω από την δεξιά φτέρνα σας.
Νέος: Και αν δεν ανοίξει και Αυτό;
Εκπ.: Σε αυτή την περίπτωση, μόλις φτάσετε στα 2 μέτρα, θα τραβήξετε το κορδονάκι του άλλου αλεξίπτωτου που βρίσκεται πάνω στο κράνος σας.
Νέος: Και αν δεν ανοίξει και Αυτό;
Εκπ.: Αντε ρε μα**κα! Δυο μέτρα είναι αυτά! Κάνε ένα "έτσ" & πήδα!
 
Κάπου, σε ένα απόμακρο χωριό, στον επαρχιακό δρόμο ο οποίος κατά κανόνα είναι στενός με μία λωρίδα σε κάθε ρεύμα κυκλοφορίας, ο μοναδικός ήχος που ακούγεται (εκτός από το κελάηδισμα των πουλιών και το θρόισμα των φύλλων) είναι οι ρόδες από την άμαξα του κυρ Κώστα, που επιστρέφει από το χωράφι στο σπίτι.

Ξαφνικά η ερημιά και η (σχεδόν) απόλυτη ησυχία διακόπτεται από τον εκκωφαντικό θόρυβο της μηχανής και των ελαστικών ενός σπορ αυτοκινήτου που κινείται με υπερβολική ταχύτητα στον μικρό επαρχιακό δρόμο. Ο οδηγός, κυριλέ κύριος με τα όλα του, βλέποντας το κάρο του κυρ Κώστα, πλακώνεται στα φρένα για να γλυτώσει το "αυτοκινητάκι" του. Με δυσκολία καταφέρνει και κοκαλώνει το αυτοκίνητο ακριβώς δίπλα στην άμαξα του κυρ Κώστα που αργοκινείται στο δρόμο. Το γέρικο άλογο του κυρ Κώστα δίνει πραγματική μάχη για να κουβαλήσει την άμαξα και τον κυρ Κώστα στο δρόμο της επιστροφής

Ο καθώς πρέπει κύριος κατεβάζει το παράθυρο στο σπορ αυτοκίνητό του και γυρίζει και λέει στον κυρ Κώστα:

- Εεε, εσύ εκεί πάνω! Δεν θα προτιμούσες να έρθεις με το αυτοκίνητό μου για να φτάσεις πιο γρήγορα στο χωριό σου;

- Μπα, προτιμώ την σιγουριά του αλόγου μου και της άμαξάς μου.

- Καλή η σιγουριά, απαντά ο τύπος, αλλά δεν θα προτιμούσες το αυτοκίνητό μου; Βλέπεις, έχω 200 άλογα κάτω από το καπό.

Με σιγουριά και ηρεμία ο κυρ Κώστας απαντά..

- Μπα.. προτιμώ το αλογάκι μου...

- Σίγουρα;

- Σίγουρα, καταλήγει ο κυρ Κώστας...

Ο κυριλέ τύπος βάζει πρώτη στο "αυτοκινητάκι" του και ξεχύνεται στον δρόμο. Πεντακόσια μέτρα παρακάτω, ο δρόμος έχει μια φοβερή στροφή και κάτω από αυτή μια λίμνη. Η στροφή είναι πολύ κλειστή και ερχόμενος με υπερβολική ταχύτητα δεν προλαβαίνει να την δει και καταλήγει μέσα στη λίμνη. Βγαίνει πανικόβλητος ο τύπος από το αυτοκίνητό του για να διαπιστώσει ότι το είχε καταστρέψει και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Δεν περνούν παραπάνω από 5 λεπτά όταν καταφθάνει αργά και σταθερά ο κυρ Κώστας με την άμαξά του... Έκθαμβος αντικρίζει το αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο του τυπά, και γυρίζει και του φωνάζει...

- Τώρα τι κάνεις; Ποτίζεις τα άλογά σου;
 
Ο παππούς, μία ώρα μετά τη "συνεύρεση" με τη γιαγιά, συνεχίζει...
Η γιαγιά εξουθενωμένη αντιδρά:
- Πάλι;
Και ο παππούς:
- Εντάξει μη θυμώνεις. Γέρος άνθρωπος είμαι, ξεχνάω...
 
Πάει ο Χριστός στην Ιερουσαλήμ προσπαθώντας να βρει τον πατέρα του.
Στο δρόμο συναντά κάποιον γέρο:
-Πού πας παλικάρι μου;
-Ψάχνω τον πατέρα μου που τον έχω χάσει.
-Τι σύμπτωση και εγώ ψάχνω για το γιο μου, που τον έχω χάσει.
-Εμένα ο πατέρας μου είναι φτωχός.
-Και εγώ παιδί μου, πάμφτωχος είμαι.
-Ξέρεις ο πατέρας μου εμένα είναι ξυλουργός.
-Ακου να δεις! Και εγώ ξυλουργός είμαι.
-Όμως με εμένα υπάρχει ακόμα ένα παράξενο: Δε γεννήθηκα με φυσιολογικό τρόπο.
-Μα ούτε και το παιδί μου γεννήθηκε με φυσιολογικό τρόπο.
Κοιτάζονται για λίγα δευτερόλεπτα και κλαίγοντας πέφτει ο ένας στην αγκαλιά του άλλου:
-Πατέρα μου!
-Πινόκιο μου!
 
Αληθινή ιστορία: Η μάνα του Σταμάτη είναι βαριά άρρωστη και ο θείος του ο μπάρμπα-Θανάσης αποφασίζει να κατέβει (για πρώτη φορά στη ζωή του) στην Αθήνα από το χωριό για να τον βρει και να τον φέρει πίσω για να προλάβει τη μάνα του ζωντανή. Ο μπάρμπα-Θανάσης όμως δεν ξέρει πού μένει ο Σταμάτης στην Αθήνα. Το μόνο που ξέρει είναι ότι έχει ένα μεγάλο φορτηγό και κάνει μεταφορές.
"Θ ανέβω, θα κατέβω το δρόμο" σκέφτεται "που θα με πάει κάπου θα ιδώ το φορτηγό. Αντε το πολύ να κάθεται στο καφενείο"
Κατεβαίνει πρωί-πρωί στη Λάρισα και αρχίζει να περπατάει, να περπατάει, να στρίβει δεξιά, να στρίβει αριστερά. Ζαλίστηκε από το θόρυβο, τα αυτοκίνητα, τα μαγαζιά.
Κάποια στιγμή εκεί που πάει να περάσει απέναντι σε μια διασταύρωση ακούει μια σφυρίχτρα και το τροχονόμο να του φωνάζει:
"Πού πας, παππού, το ΣΤΑΜΑΤΗ δε τον βλέπεις;"
"Πούντος, παιδάκι μου, και τον ψάχνω απ τα χαράματα;"
 
Φράσεις που δεν θα θέλατε να ακούσετε κατά την διάρκεια της εγχείρησης σας...
- Φύλαξε το αυτό. Θα το χρειαστούμε στην αυτοψία.
- Ας φωνάξει κάποιος την καθαρίστρια. ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΣΤΡΑ!
- Δέξου αυτή την θυσία άρχοντα του σκότους!
- Για περίμενε, αν αυτό είναι η σπλήνα του, τότε ... αυτό τί είναι;
- Μαξ, Μαξ, φέρ το πίσω αυτό! Κακό σκυλί!
- Κράτα λίγο αυτό το... μπλιαχ... ουγκχ.. εεε πράγμα.
- Φτου! Έχασα το ρόλεξ μου.
- Ουπς! Ε, έχει επιζήσει κανείς με 500ml από αυτό το υγρό;
- Πάλι έσβησαν τα φώτα!
- Ναι, υπάρχει πολύ χρήμα στα νεφρά. Αυτός έχει δύο!
- Μην κουνηθεί κανείς! Έχασα τον φακό επαφής.
- Μπορείς να κάνεις αυτό το μηχάνημα να σταματήσει; Δεν με αφήνει να συγκεντρωθώ!
- Τι εννοείς αυτός δεν μπήκε για αλλαγή φύλλου;
- Είδε κανείς που άφησα το νυστέρι μου;
- Αυτός ο ασθενής έχει προλάβει να κάνει παιδιά, ε;
- Νοσοκόμα!, ο ασθενής έχει υπογράψει για να γίνει δωρητής οργάνων;
- Μην ανησυχείς, φαίνεται αρκετά κοφτερό.
- Τι εννοείς "Θέλω διαζύγιο!";
- Θα εκραγεί! Γρήγορα! Καλυφθείτε!
- Φωτιά! Φωτιά! Όλοι έξω!
- Θα εφαρμόσουμε την μέθοδο του Dr. Martin.
 
Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου, παρουσιάζεται ένας άγγελος στον
αρχιεπίσκοπο και του λέει ότι ο θεός αποφάσισε να τον ανταμείψει για την
ταπεινοφροσύνη του και τη μειλίχια συμπεριφορά του (ρε σεις, τρελός ήταν ο άγγελος;)
και θα τον άφηνε να διαλέξει ανάμεσα σε τεράστιο πλούτο, απέραντη σοφία και τέλεια
ομορφιά. Ο αρχιεπίσκοπος, χωρίς δεύτερη σκέψη, διάλεξε την απέραντη σοφία.
- Έγινε, λέει ο άγγελος και εξαφανίζεται μέσα σε κεραυνούς, βροντές κι ένα σύννεφο
καπνού.
Όλοι οι άλλοι έχουν μείνει κάγκελο. Κάποια στιγμή ένας απ αυτούς λέει στον
αρχιεπίσκοπος:
- Πες κάτι

Ο αρχιεπίσκοπος τους κοιτάζει όλους, έναν-έναν, και λέει:
- Έπρεπε να έχω διαλέξει τα λεφτά!
 
Ένα κοριτσάκι, παρακολουθώντας για πρώτη φορά ένα γάμο, ψιθυρίζει στην μητέρα του :
- " Γιατί η νύφη φοράει λευκά ; "
- " Γιατί το λευκό είναι το χρώμα της χαράς και σήμερα είναι η πιο χαρούμενη μέρα της ζωής της ! " , απαντάει η μητέρα της , όσο πιο απλά μπορούσε.
Το κοριτσάκι μετά από λίγη σκέψη , λέει :
- " Τότε ο γαμπρός γιατί φοράει μαύρα ; "
 
Top Bottom