Κλασσική : Qobuz (οικογενειακή συνδρομή με 100 δολάρια για τρία χρόνια )
Όλα τα υπόλοιπα μουσικά είδη : Σποτιφάι (σύντομα και σε hifi version, αν και το 320αρι μια χαρά είναι), με εξαιρετικούς αλγόριθμους να σου μαθαίνουν φανταστικά πράγματα πάνω στο γούστο σου ... Σε οικογενειακό βγαίνει ένα παρόμοιο έξοδο .... Βασικά και για κλασσική, μόνον το Σποτιφάι είναι αρκετό, αλλά ας μπεί και μια χαι-ρες πινελιά, για τα μάτια ...
Αυτά είναι όλα όσα χρειάζεται ο μουσικόφιλος σήμερα και μάλλον είναι ο πιο ευτυχισμένος μουσικόφιλος όλων των εποχών ... με μηδαμινό κόστος έχει το σύνολο της δισκογραφίας του πλανήτη στην άκρη των δακτύλων του ... και έναν δάσκαλο να τον μαθαίνει , εργαλεία ανεύρεσης ,κλπ ... Απλά, τέλειο !!! [ Στα φοιτητικά μου χρόνια, δούλευα σε δισκάδικα, κλασσική εικόνα, τύπος ερχόταν, ''...φίλε ενα που πάει κάπως ταρατ-τραραρατ-λαλα..'' και εγώ (συνήθως) του έλεγα ποιο είναι ... ]
'Ολα τα παραπάνω, όταν το βασικό ζητούμενο ή χόμπυ είναι η αγάπη για την μουσική ...
Τα υπόλοιπα, είναι άλλα χόμπυ ( συλλέκτης, χαιφιντελίστας που θα πεθάνει ψάχνοντας την ουρά του και το sweet spot, και αν η υγρασία σήμερα έχει λογική να άλλαξε τον ήχο, μαστοράκι που του αρέσει να παίζει με κατσαβιδάκια, και πολλά άλλα).
Στο θέμα αυτό λοιπόν, είμαι ο ευτυχέστερος άνθρωπος - όντας ακραιφνής μουσικόφιλος- που κατόρθωσα μετά τα 50 μου (παραμένω βέβαια απίστευτα σέξυ) να απαλλαγώ από τα παράπλευρα χόμπυ (όλα αυτά που έγραψα τα έχω κάνει στον υπέρτατο βαθμό, εγώ πχ. είμαι ο παπάρας που είχα ανοίξει νήμα για την υγρασία, πανάθεμά με ) και να αφοσιωθώ, όσο ο χρόνος μου το επιτρέπει, στο θαύμα της μουσικής ΟΝΛΥ ....